Vragen van lezers
Waarom heeft Noach uit de ark een raaf uitgezonden en toen een duif?
De bijbel geeft geen gedetailleerde uitleg. Er schijnt echter wel degelijk een bepaalde logica achter Noachs handelwijze te zitten.
Veertig dagen en veertig nachten had de aarde een overweldigende regenval meegemaakt, waardoor een enorme vloed was ontstaan die vijf maanden lang zelfs de toppen van de bergen had bedekt. Toen „kwam de ark op de bergen van Ararat te rusten” (Genesis 7:6–8:4). Maanden later, toen ’de toppen van de bergen verschenen’, „zond [Noach] een raaf uit, en deze bleef buiten vliegen, gaande en terugkerend”. — Genesis 8:5, 7.
Waarom een raaf? Deze vogel is een krachtige vlieger, en is in staat zich in leven te houden met een grote verscheidenheid van voedselsoorten, met inbegrip van kadavers. Noach kan de raaf hebben uitgezonden om te zien of ze zou terugkomen of zou wegblijven van de ark, zich wellicht voedend met de resten van karkassen die naarmate het water zakte en er land te voorschijn kwam, bereikbaar werden. De raaf bleef echter niet weg. De bijbel zegt dat ze terugkeerde, maar zegt niet dat ze terugkeerde naar Noach. Misschien kwam ze terug om te rusten op de ark alvorens weer weg te vliegen om voedsel te zoeken dat ronddreef op de nog steeds aanwezige wateren.
Later besloot Noach een duif uit te zenden. Wij lezen: „De duif vond geen rustplaats voor haar voetzool en keerde daarom tot hem terug in de ark” (Genesis 8:9). Dit suggereert dat de duif er op haar manier toe kon bijdragen, vast te stellen of de wateren van de vloed waren afgenomen. Duiven leggen veel vertrouwen ten aanzien van mensen aan de dag. Noach kon verwachten dat de duif zou terugkeren, niet alleen om op de ark te rusten maar terug naar Noach zelf.
Men zegt dat duiven alleen op droge grond rusten, dat ze de gewoonte hebben laag in dalen te vliegen en dat ze zich voeden met plantengroei (Ezechiël 7:16). Grzimek’s Animal Life Encyclopedia merkt op: „Zoals dat geldt voor alle duiven die zaden en noten eten, hebben ze er moeite mee voedsel te vinden wanneer er langer dan een dag een sneeuwdek blijft liggen [of water blijft staan], omdat hun potentiële voedsel immers merendeels op de grond te vinden is.” De duif zou Noach dus enige aanwijzing kunnen brengen dat ze droge grond of uitspruitende plantengroei had gevonden. De eerste keer dat Noach de vogel uitzond, keerde de duif gewoon tot hem terug in de ark. De tweede keer kwam de duif terug met een olijfblad. De derde keer kwam ze niet terug en leverde daarmee het bewijs dat het voor Noach mogelijk en veilig was de ark te verlaten. — Genesis 8:8-12.
Hoewel sommigen dit bijkomstigheden kunnen vinden, getuigt het feit dat het verslag zo specifiek is, zonder anderzijds enige speciale moeite te doen om volledige verklaringen te verschaffen, van de geloofwaardigheid van de bijbel. Het geeft ons verdere redenen om te kunnen aannemen dat het verslag niet verzonnen of vervalst is maar eerlijk en nauwkeurig. En dat niet werkelijk alle details en verklaringen gegeven worden, suggereert ook een aantal interessante vragen die getrouwe christenen mogen hopen te stellen aan Noach wanneer hij een opstanding heeft gekregen en zelf kan uitleggen wat de redenen waren voor zijn handelingen. — Hebreeën 11:7, 39.