Jonge mensen vragen . . .

Wat kan ik doen om tegen mijn ziekte opgewassen te zijn?

JASON was nog maar achttien, maar het zag ernaar uit dat hij alles wat hij in zijn leven had willen bereiken wel kon schrappen. Hij had gehoopt al zijn tijd aan de christelijke bediening te besteden, maar toen hoorde hij dat hij de ziekte van Crohn had — een pijnlijke en afmattende darmaandoening. Nu kan Jason zijn omstandigheden echter goed aan.

Misschien heb ook jij te kampen met een ernstige ziekte. In een vorige uitgave van Ontwaakt! is over de uitdagingen gesproken waarvoor jonge mensen zoals jij staan.a Laten wij nu eens kijken hoe je het beste van je situatie kunt maken.

Een positieve instelling

Wil je tegen ongeacht welke ziekte opgewassen zijn, dan heb je een positieve instelling nodig. De bijbel zegt: „De geest van een man kan zijn kwaal verdragen; maar wat een terneergeslagen geest betreft, wie kan die dragen?” (Spreuken 18:14) Sombere, pessimistische gedachten en gevoelens komen iemands genezing niet ten goede. Jason ondervond dat dit zo is.

Eerst moest Jason de strijd aanbinden tegen negatieve gevoelens, zoals woede, die hem neerslachtig maakten. Wat hielp? Hij vertelt: „De artikelen in De Wachttoren en Ontwaakt! over depressiviteit hebben mij werkelijk geholpen een positieve instelling te houden. Nu probeer ik van elke dag iets te maken en me geen zorgen te maken over morgen.”b

De zeventienjarige Carmen leerde eveneens de dingen van de positieve kant te bekijken. Hoewel zij lijdt aan sikkelcelanemie telt zij haar zegeningen. „Ik denk aan de anderen die er erger aan toe zijn dan ik en die niet kunnen wat ik kan”, zegt zij. „Dan ben ik dankbaar en heb ik niet zo met mezelf te doen.”

Spreuken 17:22 zegt: „Een hart dat blij is, doet goed als geneesmiddel.” Sommigen denken misschien dat lachen niet gepast is als het om een ernstige ziekte gaat. Maar goedaardige humor en aangenaam gezelschap verkwikken je geest en versterken je wil om te leven. In feite is vreugde een godvruchtige hoedanigheid, een van de vruchten van Gods geest (Galaten 5:22). Die geest kan je helpen vreugde te voelen, ook al heb je te kampen met een ziekte. — Psalm 41:3.

Het vinden van een dokter die je begrijpt

Het is een grote hulp als je een dokter hebt die jonge mensen begrijpt. De mentale en emotionele behoeften van een jongere verschillen meestal van die van een volwassene. Ashley was nog maar tien toen zij naar het ziekenhuis moest voor de behandeling van een kwaadaardige hersentumor. Ashleys dokter behandelde haar vol medeleven en sprak in termen die zij kon begrijpen. Hij vertelde haar hoe zijn eigen ziekte toen hij nog een kind was, voor hem de drijfveer was geweest arts te worden. Hij legde haar vriendelijk maar duidelijk uit welke behandeling men van plan was, zodat zij wist wat te verwachten.

Je ouders en jij zullen graag voor medisch personeel kiezen dat je respecteert en je behoeften begrijpt. Indien je je om de een of andere reden niet redelijk gerust voelt over de verzorging die je krijgt, voel je dan vrij je ouders te laten weten wat je dwarszit.

Vecht voor je gezondheid!

Het is ook ontzettend belangrijk dat je op alle mogelijke manieren tegen je ziekte vecht. Zorg bijvoorbeeld zo veel mogelijk over je ziekte te weten te komen. „Een man van kennis versterkt kracht”, merkt een bijbelspreuk op (Spreuken 24:5). Kennis neemt angst voor het onbekende weg.

Een jongere die goed geïnformeerd is, kan bovendien meer betrokken zijn bij zijn behandeling en is beter in staat mee te werken. Hij zal bijvoorbeeld te weten komen dat hij niet met het innemen van een voorgeschreven geneesmiddel mag stoppen voordat zijn dokter dat adviseert. De bovengenoemde Carmen las boeken over sikkelcelanemie, en haar ouders ook. Door wat zij leerden, hebben zij voor de medische behandeling kunnen zorgen waarbij Carmen het meest gebaat zou zijn.

Stel je dokter specifieke vragen — zo nodig meer dan eens — als iets je niet helemaal duidelijk is. Zeg niet wat je denkt dat de dokter wil horen, maar leg eerlijk uit wat je denkt en voelt. Het is zoals de bijbel zegt: „Plannen zijn tot mislukking gedoemd waar geen vertrouwelijk gesprek is.” — Spreuken 15:22.

Op een gegeven moment scheen Ashley erg zwijgzaam te zijn over haar ziekte. Zij praatte er alleen nog met haar moeder over. Een verstandige maatschappelijk werkster vroeg haar onder vier ogen: „Heb je het gevoel dat je misschien niet alles verteld wordt?” Ashley bekende dat dit zo was. Dus liet de vrouw Ashley haar medische gegevens zien en legde die aan haar uit. Zij vroeg de artsen ook meer tijd te nemen om rechtstreeks met Ashley te praten in plaats van slechts over haar. Door eindelijk te zeggen wat zij op haar hart had, kon Ashley de hulp krijgen die zij nodig had.

Steun van de mensen om je heen

Wanneer een lid van een gezin ernstig ziek is, wordt dat een gezinsaangelegenheid, waarbij ieders inzet nodig is. Ashleys familie en de christelijke gemeente sloegen de handen ineen om haar te steunen. De gemeente werd er regelmatig aan herinnerd dat zij in het ziekenhuis lag. Leden van de gemeente bezochten haar geregeld en zij hielpen het gezin met huishoudelijk werk en kookten voor hen totdat zij de oude routine konden opnemen. Kinderen in de gemeente zochten Ashley in het ziekenhuis op als zij niet te ziek was voor gezelschap. Dat was niet alleen goed voor Ashley, maar ook voor haar jonge vrienden.

Maar voordat anderen je kunnen helpen, moeten zij weten dat je hulp nodig hebt. Carmen weet dat zij haar ouders en de gemeenteouderlingen om emotionele en geestelijke steun kan vragen. Zij rekent ook op de steun van medeleerlingen die haar christelijke overtuiging delen. „Zij houden een oogje op me”, zegt Carmen, „en laten me beseffen dat ze om me geven.”

Misschien kan je school nuttige medische en financiële adviezen geven en zelfs enige persoonlijke steun bieden. Ashleys onderwijzeres bijvoorbeeld moedigde haar klas aan, Ashley te schrijven en haar te bezoeken. Als je onderwijzers de moeilijkheden waarmee je te kampen hebt niet begrijpen, kan het nodig zijn dat je ouders je situatie op een nette manier met de schoolautoriteiten bespreken.

Gebruik je geest en lichaam verstandig

Als je erg ziek bent, kun je misschien niets anders doen dan je met al je energie concentreren op beter worden. Als je niet volkomen uitgeput bent, kun je heel wat opbouwende dingen doen. De schrijfster Jill Krementz vertelde wat haar was opgevallen toen zij onderzoek deed voor haar boek How It Feels to Fight for Your Life: „Ik vond het verdrietig om in de twee jaar dat ik door ziekenhuisgangen heb gelopen, zo veel kinderen te zien die naar televisietoestellen lagen te staren. Wij moeten deze jongeren aanmoedigen meer te lezen. Een ziekenhuisbed is een uitstekende plaats om je hersenen te gebruiken.”

Of je nu thuis bent of in het ziekenhuis, het gebruiken van je denkvermogen kan je vaak helpen je beter te voelen. Heb je geprobeerd brieven of gedichten te schrijven? Te tekenen of te schilderen? Hoe zou je het vinden om een muziekinstrument te leren bespelen als je toestand dat toelaat? Zelfs als je door je gezondheid beperkt bent, zijn er nog heel wat mogelijkheden. En ongetwijfeld het beste wat je kunt doen, is de gewoonte aan te kweken tot God te bidden en zijn Woord, de bijbel, te lezen. — Psalm 63:6.

Als je toestand het toelaat, kan geschikte lichamelijke activiteit ook een hulp zijn om je beter te voelen. Om die reden hebben medische instellingen vaak fysiotherapieprogramma’s voor jonge patiënten. In veel gevallen zijn de juiste lichaamsoefeningen niet alleen bevorderlijk voor lichamelijke genezing maar ook voor een positieve instelling.

Geef het niet op!

Toen Jezus veel lijden moest verduren, bad hij tot God, verliet zich op Hem en concentreerde zich op zijn vreugdevolle toekomst in plaats van op de pijn (Hebreeën 12:2). Hij leerde van zijn pijnlijke ervaringen (Hebreeën 4:15, 16; 5:7-9). Hij aanvaardde hulp en aanmoediging (Lukas 22:43). Hij concentreerde zich op het welzijn van anderen in plaats van op zijn eigen ellendige situatie. — Lukas 23:39-43; Johannes 19:26, 27.

Hoewel je misschien erg ziek bent, kun je ook inspirerend op anderen werken. In een opstel schreef Ashleys zus Abigail: „De persoon die ik het meest bewonder, is mijn zus. Ook al moet zij keer op keer naar het ziekenhuis voor een infuus of een injectie, toch blijft ze glimlachen!”c

Jason heeft zijn doel niet opgegeven, het alleen wat bijgesteld. Hij heeft zich nu ten doel gesteld ergens te gaan dienen waar een grotere behoefte aan predikers van Gods koninkrijk is. Net als in Jasons geval kun jij misschien niet alles doen wat je wilt. Belangrijk is dat je leert leven in overeenstemming met je eigen beperkingen en dat je niet overdreven voorzichtig maar ook niet roekeloos bent. Vertrouw erop dat Jehovah je de wijsheid en de kracht geeft om te doen wat in je vermogen ligt (2 Korinthiërs 4:16; Jakobus 1:5). En bedenk: de tijd zal komen dat deze aarde een paradijs zal zijn, waar „geen inwoner zal zeggen: ’Ik ben ziek’” (Jesaja 33:24). Ja, er komt een dag dat je weer gezond zult zijn!

[Voetnoten]

[Illustratie op blz. 26]

Ashleys oudere zus Abigail bewondert haar moed