Moet je getrouwd zijn om gelukkig te zijn?

Leert de Bijbel dat je alleen gelukkig en tevreden kunt zijn als je getrouwd bent? Op het eerste gezicht lijkt het misschien dat die gedachte in Gods Woord terug te vinden is.

Volgens het verslag in Genesis zag God dat het „niet goed” was dat de eerste man Adam alleen bleef. Daarom maakte God Eva als een „tegenhanger” voor Adam (Genesis 2:18). Met „tegenhanger” wordt iemand bedoeld die een ander aanvult. Daaruit zouden we kunnen concluderen dat iemand niet compleet is als hij of zij niet getrouwd is. En in verschillende Bijbelverslagen wordt het huwelijk beschreven als een bron van geluk, bijvoorbeeld in het verhaal over Ruth.

Maar zijn zulke verhalen echt bedoeld om ons te leren dat christenen in deze tijd alleen maar gelukkig, tevreden en compleet kunnen zijn als ze getrouwd zijn en kinderen hebben? Dat kan niet het geval zijn. De meest complete en tevreden mens die ooit heeft geleefd, was Jezus Christus. Toch is hij nooit getrouwd. Jezus was niet alleen de meest wijze man die ooit heeft geleefd maar ook het perfecte evenbeeld van „de gelukkige God”, Jehovah (1 Timotheüs 1:11; Johannes 14:9). Toen Jezus opsomde wat iemand in deze wereld gelukkig maakt, noemde hij daarbij het huwelijk niet (Mattheüs 5:1-12).

Spreekt de Bijbel zichzelf dan tegen? Absoluut niet. We moeten het huwelijk zien in de context van Jehovah’s bedoeling met de mens. Hij wilde dat het huwelijk geluk, intimiteit en steun zou geven, maar het was ook onmisbaar om bepaalde aspecten van zijn wil te realiseren. Het was bijvoorbeeld zijn wil dat Adam en Eva ’vruchtbaar en tot velen werden en de aarde vulden’ (Genesis 1:28). Dat kon geen van beiden alleen doen. Ze hadden elkaar nodig, en de een vulde de ander op bepaalde vlakken aan.

Zo had Jehovah ook een specifieke bedoeling met het huwelijk en het gezin toen de Israëlieten zijn volk waren. Hij wilde dat zijn volk groot werd zodat ze niet door vijanden onderworpen zouden worden. Ook was het zijn bedoeling dat de stam Juda de Messias zou voortbrengen, die trouwe aanbidders van God zou bevrijden van de gevolgen van zonde en dood (Genesis 49:10). Voor gelovige vrouwen in Israël was trouwen en kinderen krijgen dus een speciaal voorrecht. Als ze geen man of kinderen hadden, was dat een schande voor ze en een oorzaak van verdriet.

Maar hoe zit het in deze tijd? Zijn christenen op deze volle planeet verplicht om te trouwen en kinderen te krijgen omdat God in het begin het gebod gaf ’de aarde te vullen’? Nee (Mattheüs 19:10-12). Ook hoeft God niet meer de stamlijn van de Messias zeker te stellen of het volk af te schermen waarin die Verlosser geboren zou worden. Hoe moeten christenen dus het huwelijk en het ongehuwde leven zien?

Het huwelijk en het ongehuwde leven kunnen allebei een gave van God worden genoemd. En een gave die geschikt is voor de een, kan voor de ander minder geschikt zijn. Het huwelijk is een heilige regeling die in liefde, gezelschap en een stabiele basis voor een gezin kan voorzien. Toch wordt in de Bijbel heel realistisch gezegd dat mensen die in deze onvolmaakte wereld trouwen, ook problemen of ’verdrukking in hun vlees’ zullen hebben. Jehovah ziet ongetrouwd zijn niet als een schande of een reden voor verdriet. In zijn Woord staat juist dat het bepaalde voordelen heeft om niet getrouwd te zijn (1 Korinthiërs 7:28, 32-35).

De Bijbel geeft dus een evenwichtige kijk op het huwelijk en het ongehuwde leven. Jehovah, die het huwelijk en het gezin heeft ingesteld, wil dat al zijn aanbidders gelukkig en tevreden zijn, of ze nu vrijgezel zijn of getrouwd.