Vragen van lezers

Zullen mensen een opstanding ontvangen indien zij in deze tijd het ware christendom niet aanvaarden en vóór het begin van de grote verdrukking sterven?

Wij allen doen er goed aan elke neiging om als rechter op te treden, te weerstaan en te erkennen dat het uiteindelijk Jehovah’s oordeel door bemiddeling van Jezus Christus is dat telt (Johannes 5:22; Handelingen 10:42; 2 Timotheüs 4:1). Maar de bijbel verschaft wel enkele nuttige inlichtingen als antwoord op de voorgaande vraag.

De wereldomvattende prediking van het goede nieuws van Gods koninkrijk vormt een belangrijk aspect van ’het teken van Jezus’ tegenwoordigheid’. Dit teken is sinds de beginjaren van deze eeuw zichtbaar. Het predikingswerk brengt, als een vervulling van Jezus’ illustratie van „de schapen” en „de bokken”, een scheiding onder de mensen van alle natiën teweeg. Wanneer dit predikings- en scheidingswerk voltooid is, zal de „grote verdrukking” een eind maken aan het huidige goddeloze samenstel van dingen. — Mattheüs 24:3, 21, 22; 25:31-46.

Jehovah zal te zamen met zijn Zoon oordelen of personen die de Koninkrijksboodschap afwijzen en die vóór het uitbreken van de grote verdrukking sterven, als bokken worden geclassificeerd. Jezus zei dat de bokken „zullen heengaan in de eeuwige afsnijding”. Daarom kunnen wij de conclusie trekken dat degenen die door God als bokken worden aangemerkt, geen opstanding zullen ontvangen. Zij ondergaan een soortgelijk oordeel als dat van degenen die ten tijde van de grote verdrukking „de gerechtelijke straf van eeuwige vernietiging ondergaan”. — 2 Thessalonicenzen 1:9.

Maar hoe staat het met degenen die vóór hun dood in deze „laatste dagen” misschien niet voldoende in contact schijnen te zijn geweest met de Koninkrijksboodschap om een goed overdachte keuze voor of tegen de waarheid te hebben kunnen maken? — 2 Timotheüs 3:1.

Velen die sterven terwijl het aan de grote verdrukking voorafgaande predikingswerk voortgang vindt, zullen blijkbaar een opstanding ontvangen. Dit kan worden opgemaakt uit wat wij in Openbaring 6:7, 8 over de rit van de symbolische ruiters lezen. Veel mensen hebben de dood gevonden als slachtoffers van oorlogen, voedseltekorten en dodelijke plagen. Aangezien deze slachtoffers van de „Dood” door „Hades” worden opgeëist, zullen zij een opstanding ontvangen tijdens Christus’ duizendjarige regering, wanneer Hades alle doden die zich daar bevinden, zal opgeven (Openbaring 20:13). Een aantal van degenen die tot leven worden gebracht, kunnen vóór hun dood in meerdere of mindere mate in aanraking zijn geweest met de Koninkrijksboodschap.

Wat kunnen wij dankbaar zijn dat Jezus het niet aan mensen heeft overgelaten om vast te stellen wie met schapen en wie met bokken te vergelijken zijn! Onvolmaakte mensen kunnen niet op juiste wijze beoordelen in hoeverre iemand de gelegenheid heeft gehad om het goede nieuws te vernemen en te aanvaarden. Kunnen wij weten hoe zijn hartetoestand was en of hij werkelijk rechtvaardigheid liefhad? Kunnen wij bepalen in welke mate zijn reactie beïnvloed zou kunnen zijn door zijn familie, zijn religieuze achtergrond of andere factoren? Het is duidelijk dat wij daar niet toe in staat zijn. Wij kunnen er echter zeker van zijn dat Jehovah God en Jezus Christus deze zaken wel kunnen beoordelen en dan tot rechterlijke uitspraken komen die volmaakt, rechtvaardig en eerlijk zijn. — Deuteronomium 32:4; Jesaja 11:1-5.

Wij hebben dus geen reden om te speculeren wie van degenen die onlangs gestorven zijn wel of wie niet opgewekt zullen worden. Dat is iets waartoe wij geen bevoegdheid hebben ontvangen. (Vergelijk Lukas 12:13, 14.) Wij doen er veel verstandiger aan te wachten op de beslissingen van de rechtvaardige Rechters, Jehovah God en Jezus Christus. Dit zal ons als Jehovah’s dienstknechten meer innerlijke vrede geven. Het zal ons ook helpen meer aandacht te schenken aan het werk dat ons is toegewezen — ’te gaan en discipelen te maken van mensen uit alle natiën, en hun te leren onderhouden alles wat Jezus geboden heeft’. — Mattheüs 28:19, 20.

[Illustratieverantwoording op blz. 31]

Leicesterschapen, Meyers