Jehovah troost ons bij al onze beproevingen
‘De God van alle vertroosting (...) vertroost ons in al onze verdrukking.’ — 2 KOR. 1:3, 4.
1, 2. Hoe troost Jehovah ons bij onze beproevingen, en waarvan verzekert zijn Woord ons?
EEN jonge vrijgezelle broeder die we Eduardo zullen noemen, uitte zijn zorgen tegenover Stephen, een oudere getrouwde ouderling. Eduardo had nagedacht over Paulus’ woorden in 1 Korinthiërs 7:28: ‘Zij die [trouwen], zullen verdrukking hebben in hun vlees.’ Hij vroeg: ‘Over wat voor “verdrukking” gaat het, en hoe kan ik daarmee omgaan als ik zou trouwen?’ Voordat Stephen antwoord gaf, wees hij Eduardo op iets anders wat Paulus had geschreven: dat Jehovah ‘de God van alle vertroosting’ is, ‘die ons vertroost in al onze verdrukking’ (2 Kor. 1:3, 4).
2 Jehovah is inderdaad een lieve Vader, en hij troost ons als we het moeilijk hebben. Hij geeft ons steun en leiding, vaak via zijn Woord. Misschien heb je dat persoonlijk ook al ervaren. We kunnen er zeker van zijn dat Jehovah het beste met ons voorheeft, net als met zijn aanbidders uit het verleden. (Lees Jeremia 29:11, 12.)
3. Welke vragen gaan we bespreken?
3 Het is logisch dat we beter met een beproeving kunnen omgaan als we weten wat de oorzaak ervan is. Dat geldt ook voor beproevingen in verband met het huwelijk of het gezinsleven. Wat zijn enkele dingen die voor ‘verdrukking in het vlees’ kunnen zorgen? Welke voorbeelden uit Bijbelse tijden en uit onze tijd kunnen ons helpen de troost te vinden die we nodig hebben? De antwoorden op die vragen zullen ons helpen met beproevingen om te gaan.
‘VERDRUKKING IN HET VLEES’
4, 5. Wat zijn enkele oorzaken van ‘verdrukking in het vlees’?
4 Aan het begin van de menselijke geschiedenis zei God: ‘Een man zal zijn vader en zijn moeder verlaten en hij moet zich hechten aan zijn vrouw en zij moeten één vlees worden’ (Gen. 2:24). Jehovah zei dit toen hij het eerste huwelijk voltrok. Maar onder onvolmaakte omstandigheden kunnen familiebanden onder druk komen te staan als twee mensen trouwen en zo een nieuw gezin vormen (Rom. 3:23). De vrouw, die gewoonlijk onder het gezag van haar ouders heeft gestaan, komt dan onder het gezag van haar man. God heeft hem autoriteit gegeven als hoofd van zijn vrouw (1 Kor. 11:3). Niet alle pasgetrouwde mannen en vrouwen vinden dat makkelijk. Volgens Gods Woord moet een getrouwde vrouw erkennen dat haar man nu de leiding heeft, niet haar ouders. Soms kunnen spanningen tussen pasgetrouwden en hun schoonfamilie voor beproevingen zorgen.
5 Als een echtpaar erachter komt dat er een kindje op komst is, komt er veel op ze af. Naast gevoelens van blijdschap zijn er ook nieuwe zorgen. Welke medische situaties staan de ouders te wachten, tijdens de zwangerschap of later? Wat zijn de financiële gevolgen, op korte en op lange termijn? Als de baby er eenmaal is, verandert er nog meer. De kersverse moeder richt haar aandacht en tijd nu vooral op de zorg voor de baby. Het komt vaak voor dat een man zich hierdoor verwaarloosd voelt. Maar ook de vader krijgt nieuwe verantwoordelijkheden te dragen, want er is nu een gezinslid bij gekomen voor wie hij moet zorgen en voor wie hij de kost moet verdienen.
6-8. Hoe kan een onvervulde kinderwens voor verdriet zorgen?
6 Sommige echtparen hebben te maken met een ander soort beproeving. Ze willen dolgraag kinderen krijgen, maar die wens blijft onvervuld. Als de vrouw niet zwanger wordt, kan dat haar veel emotionele pijn bezorgen. Trouwen en kinderen krijgen zijn geen garantie voor een zorgeloos leven; maar ook een onvervulde kinderwens kun je beslist ‘verdrukking in het vlees’ noemen (Spr. 13:12). In Bijbelse tijden was onvruchtbaarheid vaak een schande. Rachel, de vrouw van Jakob, vond het moeilijk om te zien dat haar zus wel kinderen kreeg en zij niet (Gen. 30:1, 2). Zendelingen die in landen dienen waar het gebruikelijk is om een groot gezin te hebben, krijgen vaak de vraag waarom zij nog geen kinderen hebben. Ook al leggen ze op een logische en tactvolle manier uit wat de reden is, de reactie is soms: ‘O, we zullen voor jullie bidden.’
7 Een zuster in Engeland wilde heel graag een kindje, maar die wens bleef onvervuld. Toen kwam ze in de overgang. Ze was er kapot van, omdat ze besefte dat aan deze kant van Armageddon haar kinderwens niet vervuld zou worden. Zij en haar man besloten een kind te adopteren. ‘Toch maakte ik een soort rouwproces door’, vertelt ze. ‘Ik wist dat adoptie niet precies hetzelfde zou zijn als je eigen kind ter wereld brengen.’
8 Het is waar dat de Bijbel zegt dat een vrouw die Jehovah dient, ‘door middel van het baren van kinderen veilig behouden zal blijven’ (1 Tim. 2:15). Betekent dit dat iemand eeuwig leven kan krijgen door moeder te worden? Nee. Wat betekent deze tekst dan wel? Dat een vrouw die druk bezig is met de zorg voor haar kinderen en andere aspecten van het huishouden, misschien niet zo snel de gewoonte ontwikkelt om te roddelen en zich met andermans zaken te bemoeien (1 Tim. 5:13). Toch kan ook een vrouw met kinderen problemen krijgen in haar huwelijk of gezin.
9. Wat in het bijzonder kan een grote beproeving zijn?
9 Er is een beproeving in verband met het huwelijk waar je misschien niet meteen aan zou denken. Velen hebben meegemaakt dat hun huwelijkspartner kwam te overlijden. Dit in het bijzonder kan een grote beproeving zijn omdat ze misschien niet hadden gedacht dat dit ze in dit leven vóór Armageddon nog zou overkomen. Christenen hebben een sterk geloof in Jezus’ belofte dat de doden weer zullen leven (Joh. 5:28, 29). Dat vooruitzicht kan iemand die zijn of haar huwelijkspartner heeft verloren enorm veel troost geven. Dit is één van de manieren waarop onze lieve Vader ons via zijn Woord bij onze beproevingen steunt en troost. Hoe hebben enkele aanbidders van Jehovah zijn troost gevoeld, en hoe heeft dat ze geholpen?
TROOST BIJ AL ONZE BEPROEVINGEN
10. Hoe vond Hanna troost in een moeilijke situatie? (Zie beginplaatje.)
10 Hanna, Elkana’s geliefde vrouw, had met een specifieke beproeving te maken. Ze was onvruchtbaar terwijl Elkana’s andere vrouw, Peninna, wel kinderen kreeg. (Lees 1 Samuël 1:4-7.) Jaar in jaar uit werd Hanna door Peninna getreiterd, en ze leed daar zwaar onder. Hanna zocht troost door er met Jehovah over te praten. Ze ‘bad uitvoerig voor het aangezicht van Jehovah’. Verwachtte ze dat Jehovah haar verzoek zou inwilligen? Ze zal het in ieder geval hebben gehoopt. Hoe het ook zij, ‘haar gezicht toonde geen bezorgdheid meer’ (1 Sam. 1:12, 17, 18). Ze vertrouwde erop dat Jehovah óf een eind zou maken aan haar onvruchtbaarheid óf de leegte op een andere manier zou opvullen.
11. Wat is één manier om troost te vinden?
11 Zolang we onvolmaakt zijn en in Satans wereld leven, zullen we met beproevingen te maken krijgen (1 Joh. 5:19). Wat is het dan fijn om te weten dat Jehovah ‘de God van alle vertroosting’ is! Eén manier waarop we tijdens beproevingen hulp kunnen krijgen, is bidden tot Jehovah. Hanna stortte haar hart bij Jehovah uit. Ook wij moeten, als we met beproevingen te maken krijgen, meer doen dan in gebed onze problemen noemen. We moeten Jehovah smeken om hulp, waarbij we hem vanuit het diepst van ons hart vertellen hoe we ons voelen (Fil. 4:6, 7).
12. Wat hielp de weduwe Anna om haar vreugde te bewaren?
12 Zelfs al voelen we een grote leegte in ons leven — door een onvervulde kinderwens of door de dood van een geliefde — we kunnen troost vinden. In Jezus’ tijd was er een profetes, Anna, die haar man verloren had toen ze nog maar zeven jaar getrouwd waren. De Bijbel zegt niet dat ze kinderen had. Waar was Anna op haar 84ste nog steeds druk mee bezig? Lukas 2:37 zegt dat ze ‘nimmer ontbrak in de tempel, terwijl zij nacht en dag heilige dienst verrichtte met vasten en smekingen’. Anna vond troost en vreugde in haar dienst voor Jehovah.
13. Geef een voorbeeld van de troost die vrienden kunnen bieden.
13 We kunnen ook veel troost halen uit hechte vriendschappen die we met onze broeders en zusters opbouwen (Spr. 18:24). Paula bijvoorbeeld weet nog goed hoe verdrietig ze was toen haar moeder de waarheid verliet; Paula was toen vijf. Dat was een zware beproeving. Maar ze heeft veel gehad aan Ann, een pionierster in de gemeente die echt in haar geestelijke welzijn geïnteresseerd was. ‘Ann was geen familie van me, maar ik heb ontzettend veel gehad aan haar liefde en zorg’, vertelt Paula. ‘Het hielp me om Jehovah te blijven dienen.’ Paula dient Jehovah nog steeds trouw. En wat is ze blij dat ze dat nu opnieuw samen met haar moeder kan doen! Ook Ann is gelukkig, omdat ze voor Paula als een geestelijke moeder heeft kunnen zijn.
14. Welke voordelen kunnen we ervaren als we anderen troosten?
14 Het is interessant dat als je persoonlijke belangstelling voor anderen toont, dat je kan helpen je eigen negatieve gevoelens voor een deel los te laten. Veel zusters, gehuwd of ongehuwd, hebben ervaren hoeveel vreugde het geeft om als Gods medewerkers het goede nieuws met anderen te delen. Hun doel is God te eren door zijn wil te doen. Sommigen ervaren de velddienst zelfs als iets wat therapeutisch werkt. En wij allemaal dragen bij tot een hechte sfeer in de gemeente als we zowel in het gebied als in de gemeente aandacht hebben voor de behoeften van anderen (Fil. 2:4). Paulus gaf hierin een goed voorbeeld. Hij werd voor de broeders en zusters in Thessalonika als ‘een zogende moeder’; hij was ook als een geestelijke vader voor hen. (Lees 1 Thessalonicenzen 2:7, 11, 12.)
TROOST IN HET GEZIN
15. Wie zijn er in de eerste plaats verantwoordelijk voor om jongeren in de waarheid op te voeden?
15 Hoe kunnen we troost en hulp bieden aan gezinnen? Soms vragen nieuwelingen een rijpe broeder of zuster om hen te helpen hun kinderen in de waarheid op te voeden, en zelfs om hun kinderen Bijbelstudie te geven. Volgens de Bijbel ligt de verantwoordelijkheid om jongeren in geestelijk opzicht te onderwijzen in de eerste plaats bij de ouders (Spr. 23:22; Ef. 6:1-4). Maar in sommige gevallen is hulp van anderen nodig en wordt die hulp enorm gewaardeerd. Toch ontslaat dat ouders niet van hun verantwoordelijkheid. Het is heel belangrijk dat ouders veel met hun kinderen praten en moeite doen om te weten wat er in ze omgaat.
16. Wat moeten we in gedachte houden als we hulp geven aan kinderen?
16 Iemand die door ouders gevraagd is om met hun kinderen te studeren, moet niet de rol van de ouders proberen over te nemen. Soms wordt een Getuige gevraagd studie te geven aan kinderen van wie de ouders niet in de waarheid geïnteresseerd zijn. De Getuige moet dan in gedachte houden dat hij of zij niet de ouder van het kind wordt. En het zou verstandig zijn om de Bijbelstudie bij de kinderen thuis te geven, met de ouders erbij, of met een andere rijpe Getuige erbij. Of er kan gekozen worden voor een geschikte openbare ruimte. Zo kunnen er geen misvattingen ontstaan over wat er precies plaatsvindt. Het mooiste zou zijn als mettertijd de ouders zich zullen kwijten van hun verantwoordelijkheid om in geestelijk opzicht voor hun kinderen te zorgen.
17. Hoe kunnen kinderen een bron van troost worden?
17 Jongeren die leren om van Jehovah te houden en zijn raad op te volgen, kunnen voor hun ouders en broers en zussen een bron van troost worden. Hoe? Door respect voor hun ouders te tonen en op praktische manieren hun steentje bij te dragen. Ook in geestelijk opzicht kunnen ze een waardevolle bijdrage leveren. Vóór de zondvloed aanbad Lamech, een nakomeling van Seth, de ware God. Hij zei over zijn zoon Noach: ‘Deze zal ons troost schenken voor ons werk en voor de smart van onze handen ten gevolge van de aardbodem, die door Jehovah vervloekt is.’ Die profetie werd vervuld toen de vloek werd opgeheven (Gen. 5:29; 8:21). Ook in deze tijd kunnen kinderen een bron van troost zijn in hun familie door Jehovah actief te dienen. Op die manier helpen ze alle gezinsleden om huidige beproevingen te doorstaan en zo iets groters dan de zondvloed te overleven.
18. Wat kan ons helpen moedig te volharden ondanks moeilijkheden?
18 Miljoenen mensen halen troost uit gebed, Bijbelse voorbeelden en nauwe omgang met Jehovah’s aanbidders. (Lees Psalm 145:18, 19.) Als we goed beseffen dat Jehovah de Bron is van blijvende troost, zal dat ons helpen om moedig elke beproeving te doorstaan — nu en in de toekomst.