Jeremiasza
45 Słowo, które prorok Jeremiasz oznajmił Baruchowi,+ synowi Neriasza, gdy ten w czwartym roku Jehojakima,+ syna Jozjasza, króla Judy, spisywał w księdze te oto słowa z ust Jeremiasza,+ mówiące:
2 „Oto, co Jehowa, Bóg Izraela, rzekł o tobie, Baruchu: 3 ‚Powiedziałeś: „Biada mi teraz,+ bo Jehowa dodał smutek do mego bólu! Zmęczyłem się wzdychaniem i nie znalazłem miejsca na odpoczynek”’.+
4 „Masz mu tak powiedzieć: ‚Tak rzekł Jehowa: „Oto, co zbudowałem, burzę, a co zasadziłem, wykorzeniam, po prostu całą tę ziemię.+ 5 A ty szukasz dla siebie wielkich rzeczy.+ Nie szukaj”’.+
„‚Oto bowiem sprowadzam nieszczęście na wszelkie ciało+ — brzmi wypowiedź Jehowy — a tobie dam twoją duszę jako łup we wszystkich miejscach, do których byś poszedł’”.+