Ezechiela

19 „A ty wznieś pieśń żałobną+ o naczelnikach Izraela+ 2 i powiedz: ‚Kim była twoja matka? Lwicą pośród lwów.+ Leżała między młodymi grzywiastymi lwami. Wychowywała swe szczenięta.

3 „‚I w końcu odchowała jedno ze swych szczeniąt.+ Stało się młodym grzywiastym lwem, który zaczął się uczyć, jak rozszarpywać zdobycz.+ Pożerał nawet ziemskiego człowieka. 4 I słyszały o nim narody. Został złapany w ich dół i poprowadziły go hakami do ziemi egipskiej.+

5 „‚Gdy zobaczyła, że czeka, a jej nadzieja przepadła, wzięła inne ze swych szczeniąt.+ Uczyniła z niego młodego grzywiastego lwa. 6 I on zaczął się przechadzać pośród lwów. Stał się młodym grzywiastym lwem. I nauczył się rozszarpywać zdobycz.+ Pożerał nawet ziemskiego człowieka.+ 7 I poznał jego wieże mieszkalne, i pustoszył ich miasta,+ tak iż ziemia została spustoszona, i napełnił ją odgłosem swego ryku.+ 8 I okoliczne narody z różnych prowincji zaczęły się ustawiać przeciw niemu,+ i rozpostarły nad nim swą sieć.+ Został złapany w ich dół.+ 9 W końcu za pomocą haków wsadziły go do klatki i poprowadziły do króla Babilonu.+ Zaprowadziły go za pomocą sieci łowieckich, żeby już nie słyszano jego głosu na górach izraelskich.+

10 „‚Twoja matka+ była niczym winorośl w twojej krwi,+ zasadzona nad wodami. Dzięki obfitości wody zaczęła owocować i miała mnóstwo gałęzi.+ 11 Te zaś stały się dla niej silnymi rózgami, przeznaczonymi na berła władców.+ I stopniowo zaczęła wzrostem górować pośród gałęzi, i stała się widoczna ze względu na swą wysokość, ze względu na obfitość swego listowia.+ 12 Lecz w końcu została z furią wykorzeniona.+ Rzucono ją na ziemię, a wschodni wiatr wysuszył jej owoc.+ Jej silna rózga została wyrwana i uschła.+ Strawił ją ogień.+ 13 A teraz jest zasadzona na pustkowiu,+ w kraju bezwodnym i spragnionym.+ 14 I z jej rózgi wyszedł ogień.+ Strawił jej latorośle, jej owoc, a oto nie było w niej żadnej silnej rózgi, żadnego berła do rządzenia.+

„‚Jest to pieśń żałobna i będzie pieśnią żałobną’”.+