Druga Księga Samuela
1 Saul już nie żył, kiedy Dawid po pokonaniu Amalekitów wrócił do Ciklag+. Przebywał tam dwa dni. 2 Trzeciego dnia z obozu Saula przyszedł jakiś mężczyzna w rozdartym ubraniu i z głową posypaną prochem. Podszedł do Dawida i padł przed nim na twarz.
3 Dawid zapytał go: „Skąd przychodzisz?”, na co on odpowiedział: „Uciekłem z obozu izraelskiego”. 4 Dawid poprosił: „Opowiedz mi, co się tam stało”. Wtedy on rzekł: „Żołnierze uciekali z pola bitwy i wielu poległo. Zginął nawet Saul i jego syn Jonatan”+. 5 Wówczas Dawid spytał tego młodego mężczyznę: „Skąd wiesz, że Saul i Jonatan zginęli?”. 6 Ten odpowiedział: „Przypadkiem znalazłem się na górze Gilboa+ i zobaczyłem, jak Saul opiera się na swojej włóczni, a jeźdźcy i ci, którzy ścigali go na rydwanach, byli już blisko niego+. 7 Gdy się odwrócił i mnie zobaczył, zawołał mnie, a ja powiedziałem: ‚Słucham, panie!’. 8 Zapytał: ‚Kim jesteś?’. Odparłem: ‚Jestem Amalekitą’+. 9 Wtedy on powiedział: ‚Proszę, podejdź i dobij mnie, bo chociaż jeszcze żyję*, to strasznie cierpię’. 10 Podszedłem więc i go dobiłem+, bo leżał ranny i wiedziałem, że i tak umrze. Potem zdjąłem mu z głowy koronę*, a z ramienia bransoletę i przyniosłem je tutaj tobie, mój panie”.
11 Słysząc to, Dawid rozdarł swoje szaty. To samo zrobili wszyscy, którzy z nim byli. 12 I aż do wieczora lamentowali, płakali i pościli+ z powodu Saula, jego syna Jonatana oraz ludu Jehowy, Izraelitów+, którzy zginęli od miecza.
13 Dawid spytał młodego człowieka, który przyniósł te wieści: „Skąd jesteś?”, na co on odparł: „Jestem synem cudzoziemca, który się u was osiedlił, Amalekity”. 14 Wtedy Dawid powiedział do niego: „I nie bałeś się podnieść ręki na pomazańca Jehowy?”+. 15 Następnie zawołał jednego ze swoich ludzi i polecił mu: „Podejdź tu i go zabij”. Ten więc zadał Amalekicie śmiertelny cios+. 16 Dawid rzekł: „Sam jesteś winny swojej śmierci*, bo złożyłeś świadectwo przeciwko sobie, gdy przyznałeś: ‚Ja zabiłem pomazańca Jehowy’”+.
17 Potem Dawid zaśpiewał pieśń żałobną o Saulu i jego synu Jonatanie+ 18 i kazał uczyć tej pieśni mieszkańców Judy. Nosiła ona tytuł „Łuk” i została zapisana w Księdze Jaszara+:
19 „Izraelu, twoja ozdoba poległa na twoich wzgórzach+.
Zginęli potężni wojownicy!
20 Nie opowiadajcie o tym w Gat+,
nie rozgłaszajcie tego na ulicach Aszkelonu,
żeby się nie cieszyły córki Filistynów,
żeby się nie radowały córki nieobrzezanych.
niech nie spadnie na was rosa ani deszcz,
niech wasze pola nie wydadzą plonów na święte dary ofiarne+,
bo tam skalano tarczę potężnych wojowników.
Tarcza Saula nie jest już namaszczona oliwą.
Nigdy nie zawiodły+.
24 Córki Izraela, opłakujcie Saula,
który przyodział was w szkarłat i przyozdobił kosztownościami,
upiększył wasze stroje złotem.
25 Potężni wojownicy padli w boju!
Jonatan poległ na wzgórzach!+
Twoja miłość była dla mnie cenniejsza niż miłość kobiet+.
27 Zginęli potężni wojownicy
i przepadł oręż wojenny!”.