Druga Księga Kronik
13 Abijasz został królem Judy w 18 roku panowania króla Jeroboama+. 2 Panował w Jerozolimie trzy lata. Jego matką była Michaja+, córka Uriela z Gibei+. Między Abijaszem a Jeroboamem doszło do wojny+.
3 Abijasz wyruszył na wojnę z wojskiem liczącym 400 000 wyszkolonych* dzielnych wojowników+. A Jeroboam ustawił przeciwko niemu w szyku bojowym 800 000 wyszkolonych* dzielnych wojowników. 4 Abijasz stanął na górze Cemaraim, leżącej w górzystym regionie Efraima, i przemówił: „Posłuchajcie, Jeroboamie i cały Izraelu! 5 Czy nie wiecie, że Jehowa, Bóg Izraela, na mocy przymierza soli* dał władzę królewską nad Izraelem Dawidowi i jego synom na zawsze?+ 6 Ale Jeroboam+, syn Nebata, sługa Salomona, syna Dawida, zbuntował się przeciwko swojemu panu+. 7 Przyłączyli się do niego podli ludzie niemający zajęcia. Zyskali przewagę nad Rechoboamem, synem Salomona, gdy Rechoboam był jeszcze młody i strachliwy i nie zdołał się im przeciwstawić.
8 „Teraz się wam wydaje, że zdołacie się przeciwstawić królestwu Jehowy, które jest w rękach synów Dawida, bo jesteście liczni i macie złote cielce — waszych bogów, których zrobił wam Jeroboam+. 9 Czy nie wypędziliście kapłanów Jehowy+, potomków Aarona, i Lewitów? Czy nie ustanowiliście sobie własnych kapłanów tak jak inne narody?+ Każdy, kto przyprowadził* młodego byka i siedem baranów, mógł zostać kapłanem bogów, którzy tak naprawdę nie istnieją. 10 Jeśli chodzi o nas, naszym Bogiem jest Jehowa+, nie porzuciliśmy Go. Nasi kapłani, potomkowie Aarona, pełnią służbę dla Jehowy, a Lewici im pomagają. 11 Codziennie rano i wieczorem składają Jehowie ofiary całopalne+ i spalają wonne kadzidło+. Kładą chleby pokładne+ na stole ze szczerego złota i co wieczór zapalają lampy na złotym świeczniku+. My wypełniamy nasze obowiązki wobec Jehowy, naszego Boga, wy natomiast Go porzuciliście. 12 Prawdziwy Bóg jest z nami i nas prowadzi, a Jego kapłani są tutaj, żeby zagrać na trąbach sygnał wzywający do walki przeciwko wam. Ludu Izraela, nie walczcie z Jehową, Bogiem waszych przodków, bo nie wygracie”+.
13 Ale Jeroboam urządził zasadzkę na tyłach Judejczyków. W rezultacie znaleźli się oni między jego głównymi siłami a wojskiem, które ich zaszło od tyłu. 14 Gdy Judejczycy się odwrócili i zobaczyli, że są atakowani z przodu i z tyłu, zaczęli wołać do Jehowy o pomoc+, a kapłani głośno grali na trąbach. 15 Kiedy Judejczycy wydali okrzyk wojenny, prawdziwy Bóg rozgromił Jeroboama i całego Izraela na oczach Abijasza i Judejczyków. 16 Izraelici rzucili się do ucieczki i Bóg wydał ich w ręce Judejczyków. 17 Abijasz i jego ludzie zadali im dotkliwą klęskę. Zginęło 500 000 wyszkolonych* wojowników izraelskich. 18 Tak Izraelici zostali upokorzeni, a Judejczycy okazali się silniejsi, bo polegali* na Jehowie, Bogu swoich przodków+. 19 Abijasz ścigał Jeroboama i odebrał mu następujące miasta: Betel+ i okoliczne* miejscowości, Jeszanę i okoliczne miejscowości oraz Efrain+ i okoliczne miejscowości. 20 Za dni Abijasza Jeroboam już nie odzyskał swojej potęgi. Jehowa go uśmiercił+.
21 Abijasz rósł w siłę. Z czasem wziął sobie 14 żon+ i został ojcem 22 synów i 16 córek. 22 Pozostałe fakty z życia Abijasza — jego czyny i słowa — spisano w sprawozdaniu* proroka Idda+.