Druga Księga Królów
22 Jozjasz+ miał osiem lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie 31 lat+. Jego matką była Jedida, córka Adajasza z Bockatu+. 2 Jozjasz robił to, co słuszne w oczach Jehowy. We wszystkim naśladował swojego przodka Dawida+ — nie zboczył z tej drogi ani na prawo, ani na lewo.
3 W 18 roku swojego panowania król Jozjasz posłał sekretarza Szafana, syna Acaliasza, syna Meszullama, do domu Jehowy+. Polecił mu: 4 „Idź do arcykapłana Chilkiasza+. Niech zbierze on wszystkie pieniądze przynoszone do domu Jehowy+, które odźwierni zebrali od ludu+. 5 Niech dadzą je ludziom, którzy nadzorują prace w domu Jehowy, a oni przekażą je pracownikom naprawiającym uszkodzenia domu Jehowy+ — 6 rzemieślnikom, budowniczym i murarzom. Kupią za nie belki i ciosane kamienie potrzebne do naprawy domu+. 7 Nie należy ich rozliczać z pieniędzy, które otrzymują, bo są godni zaufania”+.
8 Później arcykapłan Chilkiasz powiedział do sekretarza Szafana+: „Znalazłem w domu Jehowy księgę Prawa”+. I Chilkiasz dał tę księgę Szafanowi, a on zaczął ją czytać+. 9 Następnie sekretarz Szafan przyszedł do króla i powiadomił go: „Twoi słudzy wybrali pieniądze, które były w domu Jehowy, i przekazali je nadzorującym prace w tym domu”+. 10 Sekretarz Szafan powiedział jeszcze do króla: „Kapłan Chilkiasz dał mi tę księgę”+. I Szafan zaczął ją czytać w obecności króla.
11 Gdy tylko król usłyszał słowa księgi Prawa, rozdarł swoje szaty+. 12 Rozkazał kapłanowi Chilkiaszowi, Achikamowi+, synowi Szafana, i Achborowi, synowi Michajasza, oraz sekretarzowi Szafanowi i Asajaszowi, swojemu osobistemu słudze: 13 „Idźcie zapytać Jehowę o mnie, o lud i o całą Judę. Zapytajcie, co oznaczają dla nas słowa zapisane w odnalezionej księdze. Jehowa zapłonął na nas wielkim gniewem+, bo nasi przodkowie nie byli posłuszni słowom tej księgi — nie przestrzegali wszystkiego, co jest w niej napisane”.
14 Wtedy kapłan Chilkiasz, Achikam, Achbor, Szafan i Asajasz poszli porozmawiać z prorokinią Chuldą+, która była żoną Szalluma, opiekuna szat, syna Tikwy, syna Charchasa. Mieszkała w Jerozolimie, w nowej części miasta+. 15 Powiedziała im: „Tak mówi Jehowa, Bóg Izraela: ‚Przekażcie człowiekowi, który was do mnie przysłał: 16 „Jehowa mówi: ‚Sprowadzę nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców — zgodnie ze wszystkimi słowami zapisanymi w księdze, którą czytał król Judy+. 17 Ponieważ mnie porzucili i spalają ofiary dla innych bogów+, obrażając mnie wszystkim, co robią+, zapłonę gniewem na to miejsce i nikt nie będzie w stanie go ugasić’”+. 18 A królowi Judy, który was przysłał, żeby zapytać Jehowę, macie powiedzieć: „W związku ze słowami, które usłyszałeś, Jehowa, Bóg Izraela, mówi: 19 ‚Ponieważ twoje serce okazało się wrażliwe* i upokorzyłeś się+ przed Jehową, gdy usłyszałeś, co powiedziałem o tym miejscu i jego mieszkańcach — że spadnie na nich przekleństwo i staną się dla innych przerażającym widowiskiem — i ponieważ rozdarłeś swoje szaty+ i zacząłeś przede mną płakać, usłyszałem cię. Takie jest oświadczenie Jehowy. 20 Dlatego przyłączę cię do twoich przodków* i w pokoju spoczniesz w swoim grobie. Nie będziesz patrzeć na całe nieszczęście, które sprowadzę na to miejsce’”’”. Taką właśnie odpowiedź zanieśli królowi.