Pierwsza Księga Samuela

19 Po pewnym czasie Saul powiedział swojemu synowi Jonatanowi i wszystkim sługom, że zamierza zabić Dawida+. 2 Ale ponieważ Jonatan bardzo lubił Dawida+, uprzedził go: „Saul, mój ojciec, chce cię zabić. Dlatego rano musisz być ostrożny. Schowaj się w kryjówce i zostań tam, 3 a ja wyjdę z ojcem i staniemy w pobliżu miejsca, w którym się ukryłeś. Porozmawiam z nim o tobie i jeśli się czegoś dowiem, na pewno cię o tym powiadomię”+.

4 Kiedy Jonatan rozmawiał z Saulem, wyrażał się o Dawidzie pochlebnie+. Powiedział Saulowi: „Niech król nie grzeszy wobec swojego sługi Dawida, bo on nie zgrzeszył przeciwko tobie, a to, co dla ciebie robił, zawsze przynosiło ci korzyści. 5 Ryzykował życie*, by zabić Filistyna+, i Jehowa sprawił, że cały Izrael odniósł wielkie zwycięstwo*. Sam to widziałeś i bardzo się wtedy cieszyłeś. Dlaczego więc miałbyś zgrzeszyć i przelać niewinną krew, zabijając Dawida bez żadnego powodu?”+. 6 Saul usłuchał Jonatana i rzekł: „Przysięgam na Jehowę, żywego Boga*, że nie zostanie zabity”. 7 Potem Jonatan zawołał Dawida i o wszystkim mu opowiedział, a następnie przyprowadził go do Saula. I Dawid usługiwał Saulowi jak poprzednio+.

8 Po jakimś czasie znowu wybuchła wojna i Dawid wyruszył do walki z Filistynami. Zadał im tak dotkliwą klęskę, że przed nim uciekli.

9 Pewnego razu, gdy Saul siedział w domu z włócznią w ręku, a Dawid grał na lirze, Jehowa pozwolił, żeby Saula zaczęły dręczyć złe myśli*+. 10 I Saul usiłował przygwoździć Dawida włócznią do ściany, lecz on zrobił unik i włócznia wbiła się w ścianę. Dawid uszedł cało i tej nocy zbiegł. 11 Saul wysłał ludzi pod dom Dawida, żeby go pilnowali i rano zabili+. Ale Michal, żona Dawida, powiedziała do niego: „Jeżeli tej nocy nie uciekniesz*, jutro będziesz martwy”. 12 Michal natychmiast pomogła Dawidowi zejść przez okno, żeby mógł uciec. 13 Wzięła posążek bożka domowego* i położyła na łóżku, a tam, gdzie miał głowę, umieściła siatkę z koziej sierści, po czym przykryła go szatą.

14 Kiedy przyszli ludzie Saula, żeby pojmać Dawida, Michal powiedziała: „Jest chory”. 15 Saul wysłał więc ludzi, żeby sami zobaczyli Dawida, i nakazał im: „Przynieście go do mnie na jego łóżku, żeby został zabity”+. 16 Gdy ludzie ci przyszli, zobaczyli na łóżku posążek bożka domowego*, a na miejscu, gdzie powinna leżeć głowa — siatkę z koziej sierści. 17 Saul zapytał Michal: „Dlaczego mnie oszukałaś i pomogłaś uciec mojemu wrogowi?”+. Michal odparła: „Powiedział do mnie: ‚Pozwól mi odejść, bo inaczej cię zabiję!’”.

18 Dawid więc zbiegł i się uratował. Przybył do Samuela do Ramy+ i opowiedział mu, jak go potraktował Saul. Potem obaj udali się do Najot+ i tam pozostali. 19 Po jakimś czasie doniesiono Saulowi: „Dawid jest w Najot w Ramie”. 20 Saul natychmiast wysłał ludzi, żeby schwytali Dawida. Gdy zobaczyli starszych proroków, którzy prorokowali, oraz przewodzącego im Samuela, zstąpił na nich duch Boży i oni również zaczęli się zachowywać jak prorocy.

21 Kiedy powiadomiono o tym Saula, od razu wysłał innych ludzi, ale oni także zaczęli się zachowywać jak prorocy. Saul wysłał więc trzecią grupę ludzi i ci zaczęli się zachowywać tak samo. 22 W końcu osobiście wyruszył do Ramy. Gdy dotarł do wielkiej cysterny w Sechu, zapytał: „Gdzie jest Samuel i Dawid?”. Odpowiedziano mu: „W Najot+ w Ramie”. 23 Kiedy Saul był w drodze do Najot, duch Boży zstąpił również na niego. I szedł dalej, zachowując się jak prorok, aż dotarł do Najot w Ramie. 24 On też zdjął swoje szaty i zachowywał się w obecności Samuela jak prorok. Leżał nagi* przez cały dzień i całą noc. Dlatego mówi się: „Czy i Saul jest prorokiem?”+.