Księga Jeremiasza
49 Tak mówi Jehowa w sprawie Ammonitów+:
„Czy Izrael nie ma synów?
Czy nie ma dziedzica?
Dlaczego terytorium Gada przejął Malkam?+
I czemu jego lud mieszka w miastach Izraela?”.
2 „‚Dlatego nadchodzą dni’, oświadcza Jehowa,
‚kiedy sprawię, że będzie słychać wojenny sygnał alarmowy* przeciw ammonickiej Rabbie+.
Stanie się ona opustoszałym rumowiskiem,
a okoliczne* miejscowości zostaną podpalone’.
‚Izrael przejmie ziemię tych, którzy przejęli jego ziemię’+ — mówi Jehowa.
3 ‚Wyj, Cheszbonie, bo Aj zostało zniszczone!
Krzyczcie, miejscowości wokół Rabby.
Włóżcie wór*.
Wyjcie i błąkajcie się po kamiennych zagrodach*,
bo Malkam pójdzie na wygnanie
razem ze swoimi kapłanami i książętami+.
4 Niewierna córko, która ufasz swoim skarbom
i mówisz: „Kto wystąpi przeciwko mnie?”,
dlaczego przechwalasz się dolinami*,
swoją żyzną* równiną?’”
5 „Wszechwładny Pan, Jehowa, Bóg Zastępów, oznajmia: ‚Sprowadzam na ciebie coś przerażającego
ze strony wszystkich, którzy cię otaczają.
Zostaniecie rozproszeni na wszystkie strony
i nikt nie będzie zbierał uciekinierów’”.
6 „‚Potem jednak pozbieram ammonickich jeńców’ — oświadcza Jehowa”.
7 Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów, w sprawie Edomu:
„Czy nie ma już mądrości w Temanie?+
Czy wśród mających zrozumienie nie znajdzie się już dobra rada?
Czy ich mądrość się popsuła?
8 Uciekajcie, wycofajcie się!
Idźcie się schronić w głębokich miejscach, mieszkańcy Dedanu!+
Bo sprowadzę nieszczęście na Ezawa,
gdy przyjdzie czas, żebym zwrócił na niego uwagę.
9 Gdyby przyszli do ciebie zbieracze winogron,
czy nie zostawiliby jakichś resztek?
Gdyby nocą przyszli złodzieje,
to wyrządziliby tylko tyle szkody, ile by chcieli+.
10 Ale ja ogołocę Ezawa.
Odsłonię jego kryjówki,
tak iż nie zdoła się ukryć.
Twoje wdowy będą mi ufać”.
12 Bo tak mówi Jehowa: „Skoro ci, którzy nie zostali skazani na wypicie tego kielicha, muszą z niego pić, to czy ty miałbyś uniknąć jakiejkolwiek kary? Nie unikniesz jej, musisz ten kielich wypić”+.
13 „Bo przysiągłem na siebie”, oświadcza Jehowa, „że Bocra stanie się czymś, co budzi grozę+ i co się znieważa, czymś spustoszonym i przeklętym. Wszystkie jej miasta będą bezpowrotnie zrujnowane”+.
14 Usłyszałem wieść od Jehowy
i do narodów został posłany wysłannik, który nawołuje:
„Zbierzcie się i wyruszcie przeciwko Edomowi.
Przygotujcie się do bitwy”+.
16 Ty, który mieszkasz w skalnych rozpadlinach,
który zajmujesz najwyższe wzgórze,
budziłeś postrach i to cię zwiodło,
zwiodło cię zuchwalstwo twojego serca.
Chociaż zakładasz gniazdo wysoko jak orzeł,
strącę cię stamtąd” — oświadcza Jehowa.
17 „Edom stanie się czymś, co budzi grozę+. Każdy, kto będzie tamtędy przechodził, popatrzy przerażony i zagwiżdże z powodu wszystkich jego plag. 18 Jak się stało z Sodomą i Gomorą oraz sąsiednimi miejscowościami, gdy zostały zniszczone”+, mówi Jehowa, „tak i w tym kraju nikt nie będzie mieszkał ani nikt się w nim nie osiedli+.
19 „Oto ktoś wyjdzie jak lew+ z gęstych zarośli nad Jordanem i zaatakuje bezpieczne pastwiska. W jednej chwili zmuszę ich* do ucieczki z ich ziemi. Ustanowię nad nią wybrańca. Bo kto jest jak ja i kto rzuci mi wyzwanie? Który pasterz może stawić mi czoła?+ 20 Dlatego posłuchajcie, jaką decyzję* Jehowa podjął w sprawie Edomu i jakie ma zamiary wobec mieszkańców Temanu+:
Z całą pewnością młode z trzody zostaną wywleczone.
Z powodu tamtych ich miejsce zamieszkania będzie spustoszone+.
21 Na odgłos ich upadku zatrzęsła się ziemia.
Rozlega się krzyk!
Odgłos ten słyszano aż nad Morzem Czerwonym+.
W tym dniu serca wojowników Edomu
staną się jak serce kobiety, która rodzi”.
23 Orędzie dotyczące Damaszku+:
„Chamat+ i Arpad zostały zawstydzone,
bo usłyszały złe wieści.
Topnieją ze strachu.
Na morzu panuje niepokój, nie da się go uspokoić.
24 Damaszek stracił odwagę.
Rzucił się do ucieczki, ale ogarnęła go panika.
Chwyciły go udręka i ból
jak kobietę, która rodzi.
25 Dlaczego miasto chwały,
miasto radości nie zostało opuszczone?
26 Jego młodzieńcy padną na placach,
a wszyscy żołnierze w tym dniu zginą” — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów.
28 Tak mówi Jehowa w sprawie Kedaru+ i królestw Chacoru, które pobił babiloński król Nabuchodonozor*:
„Powstańcie, wyruszcie do Kedaru
i zniszczcie synów Wschodu.
29 Zabrane zostaną ich namioty i trzody,
ich płótna namiotowe i cały ich dobytek.
Ich wielbłądy zostaną porwane.
I będzie się wołać do tych ludzi: ‚Dookoła przerażenie!’”.
30 „Uciekajcie, udajcie się daleko!
Idźcie się schronić w głębokich miejscach, mieszkańcy Chacoru” — oświadcza Jehowa.
„Bo babiloński król Nabuchodonozor* opracował przeciwko wam strategię,
obmyślił przeciwko wam plan”.
31 „Powstańcie, wyruszcie przeciw narodowi, który żyje w pokoju
i mieszka bezpiecznie!” — oświadcza Jehowa.
„Nie ma on wrót ani zasuw. Ludzie ci mieszkają w odosobnieniu.
32 Ich wielbłądy zostaną zrabowane,
a ich liczny inwentarz zostanie zagrabiony.
Rozproszę na wszystkie wiatry*
tych, którzy strzygą sobie włosy na skroniach+,
i z każdej strony sprowadzę na nich nieszczęście” — mówi Jehowa.
33 „Chacor stanie się legowiskiem szakali,
wiecznym pustkowiem.
Nikt nie będzie tam mieszkał
ani nikt się tam nie osiedli”.
34 Na początku panowania judzkiego króla Sedekiasza+ Jehowa tak przemówił do proroka Jeremiasza w sprawie Elamu+: 35 „Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów: ‚Oto łamię łuk Elamu+, źródło* ich potęgi. 36 Sprowadzę na Elam cztery wiatry z czterech krańców nieba i rozproszę ich na wszystkie te wiatry. Nie będzie narodu, do którego nie pójdą rozproszeni z Elamu’”.
37 „Wzbudzę w Elamitach strach przed ich wrogami, którzy chcą im odebrać życie*. Sprowadzę na nich nieszczęście, swój płonący gniew” — oświadcza Jehowa. „Będę posyłał za nimi miecz, dopóki ich nie wytępię”.
38 „Postawię w Elamie+ swój tron, a tamtejszego króla i książąt zgładzę” — oznajmia Jehowa.
39 „Ale pod koniec dni zbiorę elamickich jeńców” — oświadcza Jehowa.