Księga Hioba
4 Drąży szyb z dala od ludzkich osad,
w zapomnianych okolicach, z dala od miejsc, gdzie chodzą ludzie.
Niektórzy opuszczają się na linach i pracują, kołysząc się na nich.
5 Pokarm bierze się z tego, co wyrasta na powierzchni ziemi,
ale pod powierzchnią jest ona pustoszona jak gdyby przez ogień*.
6 Wśród kamieni można tam znaleźć szafiry,
a pył zawiera złoto.
7 Prowadzącej tam ścieżki nie zna żaden drapieżny ptak,
nie widziało jej oko kani czarnej.
8 Nie deptały po niej żadne potężne zwierzęta,
nie krążył tam młody lew.
9 Człowiek ręcznie rozłupuje krzemienną skałę,
wywraca góry u ich podstaw.
11 Tamuje źródła rzek
i wydobywa na światło dzienne to, co było ukryte.
12 Ale mądrość — gdzie można ją znaleźć?+
I gdzie jest źródło zrozumienia?+
14 Głębokie wody mówią: ‚Nie ma jej w nas!’.
Również morze mówi: ‚Nie ma jej u mnie!’+.
17 Nie da się jej porównać do złota ani szkła
18 Nie ma nawet co wspominać o koralu czy krysztale+,
bo worek mądrości jest więcej wart niż worek pereł.
22 Zagłada i śmierć mówią:
‚Słyszałyśmy o niej jedynie pogłoski’.
25 Kiedy nadawał siłę* wiatrowi+
i odmierzał wody+,
26 kiedy ustanawiał prawa dla deszczu+
i drogę dla grzmiącej chmury burzowej+,
27 wtedy widział mądrość i ją objaśniał,
ustanowił ją i wypróbował.
28 I powiedział do człowieka: