Pisanie listów
ŻYCIE i postępowanie milionów ludzi zmieniło się na lepsze dzięki listom. Listami była pierwotnie większość ksiąg Chrześcijańskich Pism Greckich. Dzisiaj za pośrednictwem listów możemy budować nowych współwyznawców, utrzymywać kontakt z przyjaciółmi, zachęcać siostry i braci, którzy podejmują się specjalnych zadań, wzmacniać przeżywających trudności oraz przekazywać informacje potrzebne do funkcjonowania zboru (1 Tes. 1:1-7; 5:27; 2 Piotra 3:1, 2).
Ponadto pisanie listów jest skutecznym sposobem świadczenia. W niejednym rejonie wiele osób mieszka w budynkach strzeżonych, hotelach robotniczych lub akademikach, gdzie nie da się swobodnie głosić. Niektórzy prawie cały swój czas spędzają poza domem, więc nie możemy ich zastać w trakcie głoszenia. Inni żyją w odludnych okolicach.
Może się zdarzyć, że z przyczyny od ciebie niezależnej, takiej jak choroba, zła pogoda czy godzina policyjna, będziesz zmuszony pozostać w domu. Czy nie mógłbyś wtedy napisać listu do krewnego lub kogoś, komu głosiłeś nieoficjalnie, i udzielić mu dalszych wyjaśnień? A może osoba, z którą studiowałeś Biblię, gdzieś się wyprowadziła? Niewykluczone, że właśnie list od ciebie podtrzyma jej zainteresowanie sprawami duchowymi. Mógłbyś także wybrać stosowne myśli biblijne dla tych, którzy niedawno zmienili stan cywilny, zostali rodzicami albo stracili kogoś bliskiego.
Świadczenie listowne
Jeżeli świadczysz listownie komuś, kogo nigdy nie spotkałeś, najpierw się przedstaw. Możesz wyjaśnić, iż bierzesz udział w działalności społecznej prowadzonej na całym świecie. Jeśli wydaje się to stosowne, wspomnij, że jesteś Świadkiem Jehowy. Wytłumacz, dlaczego wysyłasz list, zamiast przyjść osobiście. Spróbuj pisać tak, jakbyś z tym kimś rozmawiał. Jednakże zgodnie z radą, byśmy byli „ostrożni jak węże, a niewinni jak gołębie”, dobrze się zastanów, ile informacji o sobie udzielić (Mat. 10:16).
W liście zamieść to, co powiedziałbyś temu człowiekowi, gdybyś go spotkał. Możesz wykorzystać wstęp z książki Prowadzenie rozmów albo propozycję rozmowy na podstawie Biblii zamieszczoną w jednym z ostatnich numerów Naszej Służby Królestwa. Mógłbyś zadać pytanie i zachęcić daną osobę do zastanowienia się nad nim. Niektórzy głosiciele po prostu wyjaśniają, że proponujemy wszystkim nieodpłatny kurs pomagający znaleźć odpowiedzi na pytania biblijne, a następnie przytaczają kilka tytułów rozdziałów z którejś publikacji do studiowania. Przykładowy list znajduje się na stronie 73. Może ci podsunąć parę pomysłów, ale dobrze jest zmieniać jego treść. W przeciwnym razie ludzie mogliby kilkakrotnie otrzymać identyczny tekst.
Niektórzy nie lubią czytać długich listów od nieznajomych. Dlatego lepiej się nie rozpisywać. Zakończ list odpowiednio wcześnie, by nie okazał się dla adresata nużący. Stosowne będzie włożenie do koperty drukowanego zaproszenia na zebrania do Sali Królestwa. Możesz też dołączyć traktat, broszurę lub jakiś numer Strażnicy czy Przebudźcie się! i wyjaśnić, że jeśli adresat miałby takie życzenie, będziesz mu dostarczać te publikacje regularnie. Albo zapytaj, czy mógłbyś go odwiedzić w domu, by szerzej porozmawiać na poruszony temat.
Uwagi co do formy listu
Popatrz na ten przykładowy list. Zwróć uwagę, czym się wyróżnia: 1) Wygląda starannie i ma przejrzysty układ. 2) Nawet jeśli koperta gdzieś się zawieruszy, adresat znajdzie w nim nazwisko i adres nadawcy. 3) Cel listu został jasno i bezpośrednio sformułowany już na samym początku. 4) Każdej głównej myśli poświęcono oddzielny akapit. 5) Zważywszy na cel, list nie jest ani zbyt poufały, ani zbyt oficjalny.
Natomiast bardziej oficjalny charakter może mieć na przykład list wysłany przez sekretarza zboru do biura oddziału. W takim wypadku oprócz daty, nazwiska sekretarza i jego adresu w nagłówku należy też podać nazwę zboru. Poza tym w oficjalnych listach powinny się pojawić dane adresata: imię i nazwisko (bądź nazwa instytucji) oraz adres, a poniżej — stosowny zwrot powitalny. Na koniec listu, nad podpisem, zwykle zamieszcza się formułę grzecznościową w rodzaju: „Z poważaniem”, „Z wyrazami szacunku”, „Łączę pozdrowienia i wyrazy szacunku”. Sam podpis należy złożyć własnoręcznie.
We wszystkich listach dbaj o właściwą ortografię, gramatykę, interpunkcję i oczywiście schludność. Wtedy twój list i jego treść zrobią dobre wrażenie.
Z tyłu na kopercie zawsze umieszczaj adres zwrotny — najlepiej własny. Jeśli uważasz, że w wypadku świadczenia nieznajomym nie byłoby mądrze podawać swego miejsca zamieszkania, zapytaj starszych, czy możesz posługiwać się adresem miejscowej Sali Królestwa. Nigdy nie używaj do tego celu adresu biura oddziału, ponieważ w ten sposób sugerowałbyś, że list został wysłany stamtąd, co wprowadziłoby odbiorcę w błąd i mogłoby wywołać zamieszanie. Również gdybyś nie podał adresu zwrotnego, a dołączył publikacje, ktoś mógłby odnieść mylne wrażenie, że jest to korespondencja z biura oddziału.
Upewnij się, czy przykleiłeś właściwy znaczek, zwłaszcza jeśli wysyłasz publikacje. Gdyby miał on zbyt małą wartość, adresat musiałby uiścić dopłatę, a to zniechęciłoby go do treści listu. Pamiętaj, że w wielu krajach za przesyłkę zawierającą czasopismo lub broszurę trzeba zapłacić więcej niż za normalny list.
W odpowiednim tonie
Kiedy już napiszesz list, przeczytaj go i oceń. Jak brzmi? Czy jest przyjazny i taktowny? W stosunkach z drugimi staramy się przejawiać między innymi takie cechy, jak miłość i życzliwość (Gal. 5:22, 23). Jeżeli wyczujesz negatywny ton lub nutkę pesymizmu, dokonaj zmian.
List może dotrzeć tam, gdzie ty nie masz dostępu. Już choćby z tego powodu jest to ważne narzędzie w naszej służbie. Ponieważ list reprezentuje ciebie oraz twoje zasady, starannie obmyśl jego treść i zastanów się, czy dobrze wygląda i brzmi. Twój list może się okazać właśnie tym, czego potrzebuje jakaś wartościowa osoba, by mogła wejść na drogę życia, umocnić się lub doznać pokrzepienia.