ROZDZIAŁ 1
Na czym polega miłość do Boga?
„Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań; a przecież jego przykazania nie są uciążliwe” (1 JANA 5:3).
1, 2. Dlaczego kochamy Jehowę?
CZY kochasz Boga? Jeżeli jesteś Jego ochrzczonym sługą, na pewno bez wahania odpowiesz twierdząco. To zupełnie naturalne, że kochamy Jehowę. W gruncie rzeczy odwzajemniamy uczucie, którym On sam nas obdarzył. Biblia mówi: „Miłujemy, ponieważ on [Jehowa] pierwszy nas umiłował” (1 Jana 4:19).
2 Jehowa rzeczywiście pierwszy nas umiłował. Dał nam na mieszkanie piękną planetę i zatroszczył się o wszelkie nasze potrzeby materialne (Mateusza 5:43-48). Co więcej, nie zapomniał o naszych potrzebach duchowych. Ofiarował nam swoje Słowo, Biblię. Obiecał też, że jeśli będziemy się do Niego modlić, wysłucha nas i wesprze, udzielając nam ducha świętego (Psalm 65:2; Łukasza 11:13). A co najważniejsze, posłał swojego najdroższego Syna, aby wykupił nas z niewoli grzechu i śmierci. Czyż nie są to dowody głębokiej miłości? (Jana 3:16; Rzymian 5:8).
3. (a) Czego wymaga od nas ‛trwanie w miłości Bożej’? (b) Jakie pytanie powinniśmy sobie zadać i gdzie można znaleźć na nie odpowiedź?
3 Jehowa pragnie, byśmy zaznawali Jego miłości po wieczne czasy. Ale to od nas zależy, czy tak będzie. W Biblii znajdujemy zachętę: „Trwajcie w miłości Bożej (...) ku życiu wiecznemu” (Judy 21). Wyraz „trwajcie” wskazuje, że jeśli mamy stale się cieszyć miłością Jehowy, musimy zdobywać się na wysiłek. Musimy dawać dowody, że my też Go kochamy. Nasuwa się więc ważne pytanie: Jak to robić? Apostoł Jan w natchnieniu wyjaśnił: „Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań; a przecież jego przykazania nie są uciążliwe” (1 Jana 5:3). Ponieważ chcemy pokazać Jehowie, jak bardzo Go kochamy, powinniśmy dokładnie przeanalizować tę wypowiedź.
„MIŁOŚĆ DO BOGA POLEGA NA TYM”
4, 5. Jak miłość do Jehowy rozwijała się w naszych sercach?
4 Apostoł Jan zaczął swoją wypowiedź od słów: „Miłość do Boga polega na tym”. Za chwilę przyjrzymy się, w jaki sposób rozwinął tę myśl. Najpierw jednak przypomnijmy sobie, jak miłość do Boga zaczęła kiełkować w naszych sercach.
5 Czy pamiętasz chwilę, gdy po raz pierwszy usłyszałeś prawdę o Jehowie i Jego zamierzeniu i dałeś temu wiarę? Zrozumiałeś, że chociaż urodziłeś się jako grzesznik, Jehowa za pośrednictwem Chrystusa umożliwia ci osiągnięcie doskonałości utraconej przez Adama i dostąpienie życia wiecznego (Mateusza 20:28; Rzymian 5:12, 18). Zacząłeś sobie uświadamiać ogrom poświęcenia, na jakie Bóg się zdobył, posyłając swego ukochanego Syna, żeby umarł także za ciebie. Ujęty za serce, pokochałeś Jehowę, który okazał ci tyle miłości (1 Jana 4:9, 10).
6. W czym wyraża się szczera miłość i do czego pobudziła nas miłość do Jehowy?
6 Ale był to dopiero zalążek prawdziwej miłości do Jehowy. Prawdziwa miłość nie ogranicza się do uczuć. Nie kończy się też na słowach. Dlatego nie wystarczy wyznać: „Kocham Jehowę”. Szczera miłość, podobnie jak wiara, wyraża się w czynach — szczególnie takich, które cieszą się aprobatą ukochanej osoby (Jakuba 2:26). A zatem gdy miłość do niebiańskiego Ojca zakorzeniła się w twoim sercu, zapragnąłeś żyć w taki sposób, żeby zyskać Jego uznanie. Czy jesteś ochrzczonym czcicielem Jehowy? Jeżeli tak, oznacza to, że pod wpływem głębokiego uczucia do Niego uczyniłeś najdonioślejszy krok w swoim życiu — oddałeś się Jehowie, obiecując wykonywać Jego wolę, i usymbolizowałeś to chrztem (Rzymian 14:7, 8). Spełnianie tego przyrzeczenia ma związek z dalszymi słowami apostoła Jana.
„PRZESTRZEGAMY JEGO PRZYKAZAŃ”
7. Z czym się wiąże ‛przestrzeganie przykazań Bożych’?
7 Jak wyjaśnił Jan, miłość do Boga polega na tym, że „przestrzegamy jego przykazań”. Co to za przykazania? Jehowa za pośrednictwem swego Słowa, Biblii, daje nam szereg konkretnych praw. Na przykład zabrania pijaństwa, rozpusty, bałwochwalstwa, kradzieży, kłamstwa i innych złych czynów (1 Koryntian 5:11; 6:18; 10:14; Efezjan 4:28; Kolosan 3:9). A zatem przestrzeganie Jego przykazań obejmuje dostosowanie życia do norm moralnych jasno określonych w Biblii.
8, 9. Skąd wiemy, jakie postępowanie spodoba się Jehowie, nawet gdy dana sytuacja nie została w Biblii wyraźnie omówiona? Podaj przykład.
8 Chcąc jednak podobać się Jehowie, nie możemy poprzestać na przestrzeganiu takich jednoznacznych praw, bo przecież nie ustalił On szczegółowych przepisów dotyczących każdej dziedziny naszego życia. Codziennie stykamy się z wieloma kwestiami, których nie regulują biblijne przykazania. Skąd mamy wtedy wiedzieć, czego Jehowa sobie życzy? W Biblii znajdujemy wyraźne wskazówki co do Jego sposobu myślenia. W trakcie studiowania tej Księgi uczymy się, co Bóg miłuje, a czego nienawidzi (Psalm 97:10; Przysłów 6:16-19). Uświadamiamy sobie, jaka postawa i jakie postępowanie cieszy się Jego uznaniem. Im lepiej poznajemy Jego przymioty i metody działania, tym większy wpływ wywierają one na nasze decyzje i czyny. Dzięki temu nawet w sytuacjach, którymi nie rządzą żadne konkretne przykazania biblijne, potrafimy się zorientować, „co jest wolą Jehowy” (Efezjan 5:17).
9 Na przykład w Słowie Bożym nie znajdziemy zakazu oglądania w kinie bądź w telewizji scen ukazujących seks lub brutalną przemoc. Ale czy naprawdę potrzebujemy takiego prawa? Przecież wiemy, jak Jehowa zapatruje się na te rzeczy. Biblia mówi otwarcie: „Miłującego przemoc dusza jego nienawidzi” (Psalm 11:5). W innym miejscu czytamy: „Rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg” (Hebrajczyków 13:4). Kiedy rozmyślamy nad tymi wypowiedziami, bez trudu pojmujemy, co jest zgodne z wolą Jehowy. W rezultacie postanawiamy nie oglądać tego, czego Bóg nienawidzi. Jesteśmy pewni, że gdy trzymamy się z dala od zepsucia moralnego, które świat przedstawia jako niewinną rozrywkę, zjednujemy sobie Bożą przychylnośća.
10, 11. Dlaczego staramy się być posłuszni Jehowie i czym się charakteryzuje takie posłuszeństwo?
10 Co jest najważniejszym powodem, dla którego przestrzegamy przykazań Jehowy? Dlaczego każdego dnia staramy się dostosowywać do Jego sposobu myślenia? Oczywiście nie tylko dlatego, żeby uniknąć kary czy też złych skutków lekceważenia woli Boga (Galatów 6:7). Przez posłuszeństwo chcemy okazać Mu swą miłość. Przypominamy tym dzieci, które pragną przypodobać się ojcu (Psalm 5:12). Jehowa to Ojciec, którego bardzo kochamy. Świadomość, że swoim trybem życia zyskujemy Jego uznanie, jest dla nas źródłem największej radości i satysfakcji (Przysłów 12:2).
11 Nasze posłuszeństwo nie jest więc wymuszoneb. Nie okazujemy go tylko wtedy, gdy nam to odpowiada albo gdy nie kosztuje nas wiele wysiłku. Przeciwnie, jesteśmy ‛posłuszni z serca’ (Rzymian 6:17). Podzielamy odczucia psalmisty, który napisał: „Pokażę, że kocham twoje przykazania, które umiłowałem” (Psalm 119:47). Naprawdę pragniemy być posłuszni Jehowie. Rozumiemy, że zasługuje On na nasze całkowite, bezwarunkowe podporządkowanie — i tego zresztą wymaga (Powtórzonego Prawa 12:32). Chcielibyśmy, by powiedział o nas to, co w Biblii powiedziano o Noem. Na temat tamtego wiernego patriarchy, który przez lata dowodził posłuszeństwem swojej miłości do Boga, czytamy: „Noe zaczął czynić zgodnie ze wszystkim, co mu Bóg nakazał. Tak właśnie uczynił” (Rodzaju 6:22).
12. Kiedy nasze posłuszeństwo rozwesela serce Jehowy?
12 Jak Jehowa odbiera nasze ochocze posłuszeństwo? W swym Słowie wyjawił, że ‛rozweselamy tym Jego serce’ (Przysłów 27:11). Czy to możliwe, by nasze posłuszeństwo miało dla Władcy Wszechświata aż takie znaczenie? Oczywiście, i to z bardzo ważnej przyczyny! Zostaliśmy obdarzeni przez Niego wolną wolą. Oznacza to, że mamy swobodę wyboru: możemy zdecydować, że będziemy albo że nie będziemy Mu posłuszni (Powtórzonego Prawa 30:15, 16, 19, 20). Kiedy więc podporządkowujemy się naszemu niebiańskiemu Ojcu z własnej woli i z serca przepełnionego miłością, sprawiamy Mu mnóstwo radości, ‛jesteśmy dla Niego rozkoszą’ (Przysłów 11:20). Jednocześnie też wybieramy najlepszą drogę życiową.
„JEGO PRZYKAZANIA NIE SĄ UCIĄŻLIWE”
13, 14. Dlaczego możemy być pewni, że Boże „przykazania nie są uciążliwe”, i jaki przykład dobrze to ilustruje?
13 Apostoł Jan mówi o wymaganiach Jehowy coś niezwykle pokrzepiającego: „Jego przykazania nie są uciążliwe” (1 Jana 5:3). Greckie słowo oddane tutaj jako „uciążliwe” dosłownie znaczy „ciężkie”c. W pewnym przekładzie Biblii powiedziano: „Jego przykazania nas nie przytłaczają” (New English Translation). Wymagania Jehowy nie są więc nierozsądne ani męczące. Spełnianie ich nie przekracza możliwości niedoskonałych ludzi.
14 Można by to zilustrować w następujący sposób: Bliski przyjaciel prosi cię o pomoc w przeprowadzce. Na przeniesienie czeka wiele paczek. Niektóre bez trudu udźwignie jedna osoba, inne zaś są tak ciężkie, że potrzeba dwóch par rąk. Przyjaciel odkłada kartony dla ciebie. Czy wybierze takie, o których wie, że ich nie udźwigniesz? Skądże! Nie chciałby przecież, żeby coś ci się stało. Podobnie nasz życzliwy, kochający Bóg nie żąda od nas przestrzegania przykazań, które byłyby dla nas za ciężkie (Powtórzonego Prawa 30:11-14). Nigdy nie wkładałby na nasze barki zbyt wielkiego brzemienia. Zna nasze możliwości, bo „dobrze wie, jak jesteśmy ukształtowani, pamiętając, żeśmy prochem” (Psalm 103:14).
15. Dlaczego możemy być przekonani, że przestrzeganie przykazań Jehowy wyjdzie nam na dobre?
15 Przykazania Jehowy zdecydowanie nie są uciążliwe. Co więcej, zawsze służą naszemu pożytkowi (Izajasza 48:17). W starożytności Mojżesz słusznie rzekł do Izraelitów: „Jehowa nakazał nam wprowadzać w czyn wszystkie te przepisy, zawsze bać się Jehowy, naszego Boga, dla naszego dobra, abyśmy pozostali przy życiu, jak w dniu dzisiejszym” (Powtórzonego Prawa 6:24). My również możemy być pewni, że gdy Jehowa ustanawia jakieś prawa, ma na sercu nasze dobro — naszą wieczną pomyślność. Czy mogłoby być inaczej? Przecież odznacza się On nieskończoną mądrością (Rzymian 11:33). Dlatego wie, co będzie dla nas najlepsze. Poza tym jest uosobieniem miłości (1 Jana 4:8). To ona stanowi istotę Jego natury i ma wpływ na wszystkie Jego słowa i czyny. I to ona jest podstawą wszystkich Jego przykazań.
16. Dzięki czemu jesteśmy w stanie okazywać Bogu posłuszeństwo mimo negatywnych wpływów?
16 Nie oznacza to, że posłuszeństwo wobec Boga w każdej sytuacji przychodzi łatwo. Musimy na przykład opierać się presji zepsutego świata, który „podlega mocy niegodziwca” (1 Jana 5:19). Musimy też walczyć z własną niedoskonałością, popychającą nas do łamania praw Bożych (Rzymian 7:21-25). Niewątpliwie jednak dzięki miłości do Jehowy możemy odnieść zwycięstwo. On błogosławi tym, którzy Go miłują i chcą tego dowodzić posłuszeństwem. Osobom „posłusznym jemu jako władcy” udziela ducha świętego (Dzieje 5:32). A duch ten wydaje wspaniały owoc — kształtuje w nas szlachetne przymioty, które pomagają nam okazywać posłuszeństwo (Galatów 5:22, 23).
17, 18. (a) Co będziemy omawiać w tej książce i o czym powinniśmy przy tym pamiętać? (b) Co jest tematem następnego rozdziału?
17 W książce tej przyjrzymy się bliżej rozmaitym zasadom Jehowy, ustalonym przez Niego normom moralnym oraz wielu szczegółom pozwalającym poznać Jego punkt widzenia na różne sprawy. Musimy przy tym pamiętać o kilku ważnych rzeczach: Po pierwsze, Jehowa nie zmusza nas do przestrzegania Jego praw i zasad, lecz pragnie, byśmy byli Mu posłuszni z własnej chęci, z serca. Po drugie, wskazana przez Niego droga życiowa już teraz przynosi nam obfite błogosławieństwa, a jednocześnie prowadzi nas ku wiecznotrwałej przyszłości. I po trzecie, podporządkowanie się woli Boga to dla nas doskonała sposobność pokazania Mu, jak bardzo Go kochamy.
18 Chcąc nam pomóc odróżniać dobro od zła, Jehowa życzliwie obdarzył nas sumieniem. Aby jednak było ono wiarygodnym przewodnikiem, musimy je szkolić. Sprawa ta jest tematem następnego rozdziału.
a Kwestię doboru odpowiedniej rozrywki szerzej omówiono w rozdziale 6 tej książki.
b Na wymuszone posłuszeństwo potrafią się zdobyć nawet złe duchy. Demony, którym Jezus rozkazał wyjść z opętanych ludzi, uznały jego władzę i go posłuchały, lecz uczyniły to niechętnie (Marka 1:27; 5:7-13).
c W Mateusza 23:4 to samo słowo występuje w wyrażeniu przetłumaczonym na „wielkie ciężary”, określającym drobiazgowe przepisy oraz ludzkie tradycje narzucane innym przez uczonych w piśmie i faryzeuszy. A w Dziejach Apostolskich 20:29, 30 zostało oddane wyrazem „ciemięskie” w odniesieniu do bezwzględnych odstępców, którzy mieli mówić rzeczy przewrotne i zwodzić drugich.