MŚCICIEL KRWI

Tłumaczenie hebrajskiego wyrażenia goʼél haddám. Słowo goʼél (używane w odniesieniu do mściciela krwi) to imiesłowowa forma czasownika gaʼál, oznaczającego „odzyskać; wyratować; wybawić; odkupić; wykupić” (Wj 15:13; Kpł 25:25; Ps 69:18; 72:14; Iz 43:1). W prawie hebrajskim określenie to dotyczyło najbliższego krewnego płci męskiej, który był zobowiązany pomścić krew zabitego człowieka (Lb 35:19). Słowo goʼél oznaczało też krewnego, któremu przysługiwało prawo wykupu (Kpł 25:48, 49; Rut 2:20, przyp. w NW; zob. WYKUP, WYKUPICIEL).

Prawo do pomszczenia niewinnej krwi wynika z zasady dotyczącej świętości krwi i życia ludzkiego, którą Jehowa oznajmił Noemu: „Będę żądał z powrotem krwi waszych dusz (...) z ręki każdego, kto jest jego bratem, będę żądał z powrotem duszy człowieka. Kto przelewa krew człowieka, przez człowieka zostanie przelana jego własna krew, bo na obraz Boży uczynił On człowieka” (Rdz 9:5, 6). Rozmyślny zabójca miał zostać uśmiercony przez „mściciela krwi”; nie wolno było przyjąć za niego żadnego okupu (Lb 35:19-21, 31).

Jehowa dopilnuje, by niewinna krew wszystkich Jego wiernych sług została w wyznaczonym czasie pomszczona (Pwt 32:43; Obj 6:9-11).

Sprawiedliwe prawa Jehowy wyraźnie odróżniały zabójców umyślnych od przypadkowych. Dla tych drugich życzliwie przewidziano miasta schronienia, dokąd mogli uciec przed mścicielami krwi (Lb 35:6-29; Pwt 19:2-13; Joz 20:2-9). Ustanowiono też sądy, które zajmowały się rozpatrywaniem spraw związanych z winą krwi (Pwt 17:8, 9; 2Kn 19:10).