Kroniki asyryjskie rzucają światło na panowanie Hoszei

Z Biblii dowiadujemy się, że niejaki Hoszea uknuł spisek przeciw królowi Pekachowi i „objął po nim władzę królewską w dwudziestym roku panowania Jotama, syna Uzjasza” (2 Król. 15:30, Nowy Przekład). Najwidoczniej ten dwudziesty rok wyznacza okres, jaki upłynął od czasu, kiedy Jotam zasiadł na tronie. W gruncie rzeczy panowanie Jotama trwało 16 lat (2 Król. 15:32, 33).

Chociaż Hoszea rozpoczął rządy w czwartym roku panowania Achaza, następcy Jotama, to jednak prawdopodobnie jeszcze przez kilka lat nie uznawano go w pełni za króla nad Izraelem. Według Księgi 2 Królewskiej 17:1 Hoszea został królem w dwunastym roku panowania Achaza. Prawdopodobną tego przyczynę ukazuje kronika Tiglatpilesara III. Fragmenty zapisów dotyczących czasów panowania tego monarchy podają: „Wszystkich mieszkańców (wraz) z mieniem uprowadziłem do Asyrii. Oni [Izraelici] pozbawili tronu swego króla Pekacha, (...) a ja ustanowiłem Hoszeę (...) królem nad nimi” (Ancient Near Eastern Texts w opracowaniu Jakuba B. Pritcharda, rok 1955, strona 284). Niewykluczone zatem, że Hoszea zaczął sprawować pełną władzę nad Izraelem ze stołecznej Samarii dzięki poparciu Asyryjczyków.