Jehowa — Bogiem okrutnym czy miłościwym?
„ALEŻ BÓG, o którym mówi Biblia, jest okrutny”, upierał się pewien Japończyk. Misjonarz stojący u jego drzwi miał więc przed sobą człowieka zapoznanego ze Słowem Bożym, z Biblią.
„Co pan powie o zatopieniu przez Boga ludzi w potopie?” — ciągnął dalej mężczyzna. „A spalenie Sodomy i Gomory, nie mówiąc już o tym, że Izraelitom kazał wytępić Kananejczyków? Jak może pan twierdzić, że Bóg nie jest okrutny? Zresztą Bóg Nowego Testamentu jest całkiem inny. Jezus uczył o Bogu pokoju i miłości”.
Pogląd, jakoby Bóg „Starego Testamentu” był okrutny i wojowniczy, jest dość szeroko rozpowszechniony. W rezultacie niektórzy odnoszą się nieufnie nawet do Boga miłości z „Nowego Testamentu”; bo czy można pragnąć służyć Bogu, który wykazuje jak gdyby rozdwojoną osobowość?
„WSZYSTKIE JEGO DROGI SĄ PRAWORZĄDNOŚCIĄ”
Z drugiej strony ludzie nie są uprawnieni do krytykowania poczynań Boga. Czy dziecko od razu pojmuje, dlaczego ojciec każe mu znosić ból na fotelu dentystycznym? My również możemy początkowo nie rozumieć wszystkich posunięć Boga. „Wiedzcie, że Bogiem jest Jehowa”, napisał psalmista. „To On nas stworzył, a nie my samych siebie” (Ps. 100:3).a
Czy więc mądrze jest pochopnie wnioskować, że Bóg postępuje okrutnie? „Myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami — wyrocznia Jahwe. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje nad waszymi drogami i myśli moje nad myślami waszymi” (Izaj. 55:8, 9, Biblia Tysiąclecia). Co więcej, Pismo Święte zapewnia nas: „Wszystkie Jego drogi są praworządnością”. Mówi o Jehowie, że to „Bóg wierności, u którego nie ma bezprawia” (Powt. Pr. 32:4). Rozpatrzmy więc kilka wypadków, w których Bóg uznał za stosowne wykonać na kimś swój wyrok.
POTOP
„Jehowa widział, że na ziemi pełno było zła człowieczego i że każda myśl jego serca wciąż tylko skłaniała się ku złu” (Rodz. 6:5). Taki był świat przedpotopowy. Co więcej, Jehowa Bóg „widział ziemię, a oto leżała w ruinie, ponieważ wszelkie ciało przywiodło do ruiny swą drogę na ziemi” (Rodz. 6:12). Niektórzy mogą być zdania, że Bóg raczej powinien był wtedy zostawić ludzi samym sobie, żeby robili, co im się żywnie podoba. Ale na ziemi żyły jeszcze osoby uczciwe i prawe. Czy nie byłoby okrucieństwem ze strony Boga, gdyby pozwolił złym zagłuszyć na niej ostatnie resztki moralności? Dlatego Bóg zarządził, aby powszechny potop uwolnił nasz glob od wszystkich, którzy go rujnowali.
Gdyby Bóg był okrutny, nic by nie robił dla ocalenia ludzi i zwierząt. Tymczasem Jehowa o to zadbał. Okrutny Bóg nie ostrzegałby przed nadchodzącym kataklizmem. Natomiast Jehowa polecił Noemu występować przez jakieś 40 do 50 lat w roli „kaznodziei sprawiedliwości” (2 Piotra 2:5). Ludzie mogli dokonać wyboru między życiem a śmiercią.
SODOMA I GOMORA
Kiedy do Sodomy przyszli dwaj aniołowie, u jej mieszkańców od razu odezwała się zdeprawowana natura. „Mieszkający w Sodomie mężczyźni, młodzi i starzy, zbiegłszy się ze wszystkich stron miasta otoczyli dom, wywołali Lota i rzekli: ‛Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczora? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli z nimi poswawolić!’” (Rodz. 19:4, 5, Jakubiec). Ludzie ci ‛szli za ciałem w użyciu przeciwnym naturze’ (Judy 7; zobacz też List do Rzymian 1:26, 27).
Bóg, „który przeszukuje serca”, wiedział, że mieszkańców tych miast nie da się już uratować. Zasługiwali tylko na unicestwienie (Rzym. 8:27). Przecież w Sodomie nie znalazło się nawet dziesięciu sprawiedliwych! (Rodz. 18:32). Postępowanie tamtych ludzi było realnym zagrożeniem dla sprawiedliwego Lota i jego rodziny. Toteż Bóg wybawił go z obydwiema córkami, co niewątpliwie było wyrazem miłości! (Rodz. 19:12-26).
WYTRACENIE KANANEJCZYKÓW
Jehowa obiecał Abrahamowi, że jego potomstwo w końcu zajmie ziemię Kanaan. Warto jednak zwrócić uwagę, że za życia Abrahama niczego w tej mierze nie przedsięwzięto. Dlaczego? Jehowa wyjaśnił: „Ponieważ uchybienie Amorytów [głównego szczepu kananejskiego] jeszcze nie dosięgło swojej pełni” (Rodz. 15:16). Dopiero około 430 lat później znikczemnienie tegoż narodu przybrało takie rozmiary, że Mojżesz śmiało mógł powiedzieć: „Skutkiem niegodziwości tych ludów [kananejskich] twój Bóg, Jahwe, wypędził je przed tobą” (Powt. Pr. 9:5, BT).
W książce Archaeology and the Old Testament (Archeologia a Stary Testament) czytamy: „Brutalność, zmysłowość i wyuzdanie [które] występują w mitologii kananejskiej (...) musiały wyzwalać u (...) czcicieli najgorsze instynkty i doprowadzić do rozpowszechnienia się najhaniebniejszych zwyczajów owych czasów, takich jak: prostytucja sakralna, składanie ofiar z dzieci i kult węży, (...), [do] okropnego zwyrodnienia Kananejczyków pod względem moralnym i religijnym”. Mimo to Gibeonici oraz mieszkańcy trzech innych miast nie zostali wytraceni (Joz. 9:17, 18). Czy okrutny Bóg by na to pozwolił?
DWOISTA OSOBOWOŚĆ?
Niektórzy mimo wszystko są gotowi twierdzić, że Bóg „Starego Testamentu” przybrał w „Nowym Testamencie” inną osobowość. Twierdzą, iż Jezus kładł nacisk wyłącznie na miłość (Mat. 5:39, 44, 45).
Jednakże w 70 roku n.e., zgodnie z zapowiedzią Jezusa, na mocy wyroku Jehowy doszło do zagłady Jeruzalem (Mat. 23:37, 38; 24:2). Śmierć poniosły także niesprawiedliwe osoby, takie jak Ananiasz, Safira i Herod; Bóg się nie zmienił (Dzieje 5:1-11; 12:21-23; Malach. 3:6). Zresztą nauki Jezusa o miłości nie były niczym nowym. Już dużo wcześniej Prawo Mojżeszowe nakazało: „Miłuj swego bliźniego jak samego siebie” (Kapł. 19:18). Jezus wprawdzie sięgnął dalej niż treść tego przykazania, mówił bowiem o ofiarnej miłości (Jana 13:34). Pamiętajmy jednak, iż zdecydowanie potępił obłudnych przywódców religijnych. Przeczytaj sobie cały 23 rozdział Ewangelii według Mateusza, a zobaczysz, jak ostro potępił tych ludzi.
Tak więc doniesienia biblijne wcale nie prowadzą do wniosku, że Bóg jest okrutny, wręcz przeciwnie — świadczą o Jego głębokiej i niezłomnej miłości do rodu ludzkiego. Zachęca to do dalszego poznawania Jehowy i Jego miłościwych metod postępowania. Może ci w tym dopomóc następny artykuł.
[Przypis]
a Wersety biblijne, przy których nie podano nazwy ani symbolu przekładu, są tłumaczone z „New World Translation of the Holy Scriptures” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata).
[Ilustracje na stronie 1]
Czy Jehowa postąpił sprawiedliwie, gdy zesłał potop, zniszczył Sodomę i Gomorę oraz wytępił Kananejczyków?