Tryumfowanie „przy końcu dni”

„Istnieje wszakże Bóg w niebiosach, który wyjawia tajemnice, i On podał do wiadomości (...), co się ma zdarzyć pod koniec dni” (Dan. 2:28).

 1. (a) Dlaczego żywo nas dziś interesują proroctwa Jeremiasza, Ezechiela i Daniela? (b) W jakim celu zachowano te natchnione pisma?

JEREMIASZ, EZECHIEL, DANIEL — jakież porywające proroctwa kojarzą się z tymi imionami! Byli to trzej odważni słudzy Pana Wszechwładnego, Jehowy, którzy prawie 2600 lat temu przeżyli końcowe dni odstępczego Jeruzalem, choć przyszło im pełnić służbę w różnych miejscach i w zupełnie odmiennych warunkach. Każdy z nich jak gdyby z własnego punktu obserwacyjnego prorokował o wydarzeniach, które miały osiągnąć swój szczyt w późniejszym okresie „końca dni”. Zapisy z ich natchnionych wypowiedzi zostały zachowane, aby były zachętą dla wszystkich, którzy miłują Boga i sprawiedliwość oraz pragną przetrwać „wielki ucisk” nadciągający w naszych czasach (Mat. 24:3-22; Rzym. 15:4).

 2. Dlaczego Jeremiasz potrzebował sił od Jehowy?

² Jeremiasz działał jako prorok w Jeruzalem. Zanim doszło tam do katastrofy, zarówno władców, jak i prosty lud ogarnęło bezprawie oraz zepsucie. Toteż Jehowa umocnił Jeremiasza, uczynił go jakby „murem spiżowym, warownym”, żeby pozostał nieugięty mimo ich niegodziwości (Jer. 15:11, 20; 23:13, 14, Biblia warszawska).

PROROCY ZAPOWIADAJĄCY POKÓJ

 3. Jakie mylące słowa wypowiadali ówcześni prorocy?

³ Mówiąc o występnych przywódcach religijnych starożytnego Jeruzalem, Jehowa oznajmił przez Jeremiasza: „Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam przepowiadają; wprowadzają was w błąd. Zwiastują wam urojenia swego serca, nie zaś to, co pochodzi z ust Jahwe [Jehowy]. Mówią stale tym, co uwłaczają słowu Jahwe: ‛Będziecie zażywać pomyślności!’” Tacy fałszywi prorocy mówili: „Pokój, pokój”, chociaż nie było pokoju (Jer. 23:16, 17; 6:14, Biblia Tysiąclecia, wydanie II).

 4. Jakiej nadziei chwyciło się wielu rzeczników chrześcijaństwa?

⁴ W dzisiejszym odstępczym chrześcijaństwie też są prorocy, którzy zapowiadają pokój. Wielu z nich uchwyciło się tego, co papież Paweł VI określił mianem „ostatniej nadziei na zgodę i pokój” — Organizacji Narodów Zjednoczonych. Proklamowała ona rok 1986 Międzynarodowym Rokiem Pokoju. Wyjawiając swój zamiar uczestniczenia w jego obchodach, Stolica Apostolska oznajmiła, iż „żywi nadzieję, że ów Rok przyniesie pożądane rezultaty i stanie się ważnym etapem na drodze do ustanowienia pokojowych stosunków wśród ludów i narodów”. Czy jednak można realistycznie liczyć na to, że narody ustanowią prawdziwy pokój?

 5. Co przepowiedział Jehowa? Jak się to spełni przy „końcu dni”?

⁵ Sam Bóg tak opisuje, co się wydarzy: „Oto niechybnie rozpęta się wicher Jehowy, sam straszny gniew, po prostu wirująca nawałnica. Na głowę niegodziwców spadnie w wirze. Gniew Jehowy nie zawróci, dopóki nie wykona On i nie urzeczywistni zamiarów swego serca. Pod koniec dni zwrócicie na to uwagę ze zrozumieniem [zrozumiecie to w pełni, BT]” (Jer. 23:19, 20; zobacz też 30:23, 24). Istotnie, przywódcy religii fałszywej zrozumieją, czym będzie dla nich „koniec dni”. Okaże się jednak, że za późno zwrócili na to uwagę! (Porównaj Objawienie 18:10, 16; 19:11-16; Mateusza 24:30).

 6. Jakie pomyślne wyjście znajduje wiele ludzi?

⁶ Na szczęście ‛zwraca na to uwagę’ wiele osób, które niegdyś znajdowały się w niewoli religii fałszywej. Reagują na wezwanie: „Wydostańcie się z niego [zasięgu religii fałszywej], mój ludu”. Tacy nie chcą mieć udziału w jej grzechach ani podlegać wyrokowi, który wydał na nią Bóg. Jeżeli do nich należysz, to w dalszym ciągu zważaj na wypowiedzi Słowa Bożego o „końcu dni” i o wspaniałej erze pokoju, jaka potem nastąpi (Obj. 18:2, 4, 5; 21:3, 4).

ATAK GOGA

 7. W jakich warunkach prorokował Ezechiel?

⁷ A jak „pod koniec dni” miało się powodzić wybranemu ludowi Bożemu? Odpowiedzi niech udzieli prorok Ezechiel. W młodości niewątpliwie znał on Jeremiasza, ale później uprowadzono go do Babilonii. Tam też, nad rzeką Kebar, w roku 613 p.n.e. został powołany na proroka Jehowy oraz na strażnika czuwającego nad Żydami przebywającymi na wygnaniu. Służbę tę pełnił wiernie co najmniej przez 22 lata. Jednakże proroctwa jego wybiegały daleko poza czasy, w których żył. W rozdziałach 38 i 39 spisanej przez niego księgi jest mowa o ‛Gogu z Magog’.

 8, 9. (a) Jaka bardzo ważna kwestia musi się rozstrzygnąć? Kiedy to nastąpi? (b) Kim jest Gog, kogo za sobą pociągnął i jaką dewizą się kieruje? (c) Co Jehowa uczyni Gogowi?

⁸ Kim jest ów ‛Gog z Magog’? A kto jest arcywrogiem Jehowy, który podniósł niezwykłej wagi kwestię sporną mającą się rozstrzygnąć przy „końcu dni” — kwestię zwierzchnictwa nad wszechświatem? Oczywiście Szatan Diabeł, zrzucony z nieba przez Jezusa Chrystusa, Pasterza i Króla osadzonego tam na tronie w roku 1914. Poniżony i ziejący wściekłością Gog może obecnie działać jedynie w „kraju Magog”, w ograniczonej dziedzinie duchowej okalającej ziemię. Toteż „biada ziemi”, gdyż wie on, że kończy się czas jego nikczemnych rządów, sprawowanych w myśl dewizy: opanować lub zniszczyć (Ezech. 37:24-28; 38:1, 2, Bw; Obj. 11:18; 12:9-17).

⁹ Ezechiel przytacza następującą wypowiedź Pana Wszechwładnego, Jehowy: „Oto Ja jestem przeciw tobie, Gogu, naczelny książę [władco świata] (...). Zawrócę cię i włożę wędzidło w twoje szczęki. Wyprowadzę ciebie i całe twoje wojsko: (...) liczne narody będą z tobą” (Ezech. 38:3-6, Biblia poznańska; Jana 12:31). Istotnie, Gog ma po swojej stronie liczne narody, ponieważ „cały (...) świat leży w mocy Złego” (1 Jana 5:19, BT). Mimo to Jehowa potrafi włożyć symboliczne haki w jego szczęki i w ten sposób nim manewrować. A jak to się stanie i dlaczego?

10. (a) W kim — przeciwnie niż narody — pokładają ufność Świadkowie Jehowy? (b) Co wprawia we wściekłość Goga i jego zgraję? (c) Co musimy robić, aby ocaleć?

¹⁰ Dzisiejsze supermocarstwa twierdzą za podszeptem Goga, że pokój na świecie zależy od gromadzonego przez nie coraz bardziej przerażającego uzbrojenia nuklearnego. Inne kraje udzielają im swego poparcia. Tymczasem lud Boży „zebrany spośród narodów” wyrzekł się stosowania środków przemocy. Świadkowie Jehowy są jedynym ludem na ziemi, który zgodnie z prawdą może oświadczyć, że złożył swą ufność w Bogu (Izaj. 2:4; 31:1; Prz. 3:5). Pokojowo usposobieni słudzy Jehowy „mieszkają bezpiecznie; mieszkają w miejscowościach, które nie mają ani murów, ani zaworów, ani bram”. Żyją „w środku świata”, ponieważ tylko oni spośród wszystkich narodów zajmują centralną pozycję jako lud, którego Gog nie zdołał przechytrzyć (Ezech. 38:11, 12, Bw). Dlatego rozjuszony Gog z Magog prowadzi całą swą demoniczną organizację na pole walki. Poniżony Szatan niczym ryczący lew gotuje się do generalnego ataku. Chcąc przeżyć, musimy wszyscy ‛przeciwstawiać się jemu, mocni będąc w wierze’ (1 Piotra 5:8, 9).

11. Jak Jehowa ‛sprowadza Goga na swój kraj’? W jakim celu?

¹¹ Jehowa daje Ezechielowi polecenie: „Dlatego prorokuj, synu człowieczy, i będziesz mówił do Goga: ‛Oto, co rzekł Pan Wszechwładny, Jehowa: „Czyż nie stanie się w dniu, w którym mój lud Izrael [duchowy] będzie mieszkał bezpiecznie, że ty o tym się dowiesz?”’” Gog i jego hordy zazdroszczą bezpieczeństwa i pomyślności, które widzą obecnie u Świadków Jehowy. Złości ich to, że owi chrześcijanie „nie należą do świata” podporządkowanego Szatanowi. Właśnie w ten sposób Jehowa drwi z Goga, pobudzając go do zaatakowania bezbronnych Świadków. Jehowa zapowiada: „Będziesz zmuszony wyruszyć przeciw mojemu ludowi, Izraelowi, jak chmury, by pokryć kraj. Stanie się to pod koniec dni; i koniecznie sprowadzę cię na mój kraj po to, aby poznały mnie narody, gdy na tobie, Gogu, przed ich oczami okażę swoją świętość” (Ezech. 38:14, 16; Jana 17:14, 16).

12. Czym się skończy atak Goga według proroctwa Ezechiela 38:18-23?

¹² Rozwścieczony Gog ruszy, żeby najechać kwitnący „kraj” ludu Jehowy. Ale czy tylko on zapłonie gniewem? Co będzie, gdy z kolei Wszechwładnego Pana Jehowę porwie oburzenie na Goga i tych, którzy dali mu się zwieść? W Księdze Ezechiela 38:18-23 Jehowa przepowiada, w jaki sposób ‛przed oczami narodów okaże swoją świętość’ — jak na Goga ściągnie zagładę i ocali swych lojalnych sług. Na zakończenie opisu swego tryumfu nad Gogiem i jego zgrają sam Pan Wszechwładny, Jehowa, oświadcza: „Będą zmuszone poznać, że ja jestem Jehowa”. I tak Jego chwalebne imię zostanie oczyszczone z wszelkich zarzutów!

‛WYJAWIONE TAJEMNICE’

13. W czym Daniel jest wzorem dla młodych Świadków Jehowy?

¹³ Podczas gdy Ezechiel prorokował wśród uprowadzonych Żydów w pobliżu Babilonu, młodziutki Daniel, pochodzący z żydowskiego rodu książęcego, kształcił się bezpośrednio na dworze króla Nabuchodonozora. Zachowywaniem tam prawości daje piękny przykład wszystkim młodym sługom Jehowy w dobie obecnej (Dan. 1:8, 9).

14. W jakiej sprawie młody Daniel przypisał całą zasługę Bogu?

¹⁴ W drugim roku po upadku Jeruzalem zaniepokoił Nabuchodonozora niecodzienny sen. Kiedy się jednak obudził, nie mógł go sobie przypomnieć. Niemniej bogobojny Daniel powtórzył królowi treść snu, a także wyjaśnił jego znaczenie. Całą zasługę przypisał Jehowie, mówiąc między innymi: „Istnieje wszakże Bóg w niebiosach, który wyjawia tajemnicę, i On podał do wiadomości królowi Nabuchodonozorowi, co się ma zdarzyć pod koniec dni” (Dan. 2:28). Czego możemy się nauczyć z owego snu i jego znaczenia przy „końcu dni”?

15, 16. Jak brzmi wyjaśnienie snu Nabuchodonozora?

¹⁵ Wyobraźmy sobie tego kolosa, ten olbrzymi posąg niemal w całości wykonany z szeregu różnych metali! Daniel tłumaczy, iż przedstawia on ciąg następujących po sobie królestw, po czym mówi do Nabuchodonozora: „Ty właśnie jesteś głową ze złota”; najwidoczniej ma na myśli dynastię królów babilońskich. Kolejno idą następne mocarstwa: srebrne piersi i ramiona symbolizujące Medo-Persję, miedziany brzuch i biodra wyobrażające Grecję oraz żelazne nogi, czyli Rzym, a po nim potęga brytyjsko-amerykańska (Dan. 2:31-40). W całym okresie „czasów wyznaczonych narodom”, od roku 607 p.n.e. do 1914 n.e., mocarstwa owe dominowały w królestwie „boga tego świata” (Łuk. 21:24; 4:5, 6; 2 Kor. 4:4, BT).

¹⁶ Teraz wszakże, „pod koniec dni”, wysuwa się na czoło „ludzkie nasienie”, czyli prosty lud. W wielu krajach miejsce dawnych królów, cesarzy i carów zajmują władcy o poglądach demokratycznych oraz rewolucyjnych. Nieudolne zawiadywanie ziemią przez człowieka staje się mieszaniną surowych dyktatur i bardziej ugodowych, demokratycznych form rządzenia. Nie chcą się one połączyć, jak nie można zespolić żelaza z gliną. Nie trzymają się jedne drugich nawet na forum ONZ, lecz toczą zacięte spory i nawzajem sobie rzucają pogróżki. Rzeczywiście ‛królestwo to uległo podziałowi’ (Dan. 2:41-43, BT).

17. Jak to proroctwo spełnia się „pod koniec dni”?

¹⁷ W ten sposób „pod koniec dni” kwestia sporna dotycząca panowania nad światem dochodzi do punktu kulminacyjnego. Jak zostanie rozstrzygnięta? Uwaga! W roku 1914 ruszyło naprzód mesjańskie Królestwo Boże! To ono jest „kamieniem”, który się oderwał od „góry” wszechświatowego zwierzchnictwa Jehowy. Nie przyczynił się do tego żaden ziemski polityk! „Kamień” mknie prosto do celu, kierując się ku niemu z matematyczną dokładnością. W czasie wyznaczonym przez Boga uderza w stopy posągu i cały kolos rozsypuje się w proch. Rządy ludzkie nikną bez śladu jak plewa uniesiona wiatrem. Natomiast „kamień” — Królestwo chwalebnego Boga i Jego Chrystusa — staje się wielką górą, która napełnia całą ziemię. Królestwa tego „nigdy nie dosięgnie zguba” ani „nie zostanie przekazane żadnemu innemu ludowi”. Będzie trwać wiecznie. Jakże wdzięczni jesteśmy Jehowie za to, że zawczasu „wyjawia” takie tajemnice! (Dan. 2:29, 44, 45).

‛PRZEPYCHANIE SIĘ’ W CZASACH NOWOŻYTNYCH

18. (a) Jaką kolejną wizję oglądał później Daniel? (b) Co w związku z tym zasługuje na specjalną uwagę?

¹⁸ Tymczasem Daniel miał jeszcze więcej do powiedzenia o ludzkich rządach „pod koniec dni”. Około 70 lat po wyjaśnieniu snu Nabuchodonozorowi sędziwy już prorok dalej przebywał w Babilonie, służąc teraz Cyrusowi, królowi Persji. Kiedy pewnego razu znalazł się nad brzegiem rzeki Chiddekel, ukazał mu się anioł, który rzekł: „Przyszedłem, by udzielić ci zrozumienia tego, co spotka twój naród przy końcu dni; bo jest to znów widzenie na te dni” (Dan. 10:14, BT). Następnie zaczął szczegółowo opisywać postacie i wydarzenia związane z panowaniem perskim, greckim, egipskim, rzymskim, niemieckim, anglo-amerykańskim i socjalistycznym. Warto podkreślić, że cały ten rozwój wypadków, obejmujący ponad 2500 lat historii, został nakreślony z góry! Okoliczność ta budzi w nas tym większe zaufanie do natchnionego, proroczego Słowa Jehowy Boga.a

19. Jakie współczesne wydarzenia przepowiedziano w tym proroctwie?

¹⁹ Proroctwo powyższe zapowiada, że z biegiem czasu miały się pojawić dwa supermocarstwa: „król południa” i „król północy”. W końcu król z północy, jak oświadczył anioł, „wyniesie siebie nad każdego boga i przeciw Bogu bogów będzie mówił dziwne rzeczy” — oczywiście nieprzychylne, gdyż sam ‛oddaje chwałę bogu twierdz’. Temu chełpliwemu „królowi” przeciwstawia się „król południa”, również potężny w sensie militarnym. Jak przepowiedziano, obaj królowie ‛wdadzą się ze sobą w przepychanie’. Trafnie określa to trwającą obecnie zimną wojnę między supermocarstwami. Niekiedy ‛przepychają się’ dość ostro, wysuwając argumenty na rzecz równowagi uzbrojenia nuklearnego, a jednocześnie wzmagając do ostatecznych granic przygotowania wojenne (Dan. 11:36-45).

20. Od czego zależy ostateczny rezultat toczących się wypadków? Jaki związek ma z tym „Michał”?

²⁰ Chociaż proroctwo mówi, że „król północy” zaleje wiele krajów niczym powódź, nie przesądzi to o ostatecznym rezultacie rozwoju wypadków. Decydujący czynnik wymieniono w Księdze Daniela 12:1: „W tym czasie wystąpi też Michał, wielki książę, który ujmuje się za synami twego ludu”. Wspomniany tu Michał to Jezus Chrystus, który w roku 1914 ‛wystąpił’ w swoim Królestwie i natychmiast zabrał się do wyrzucenia Szatana z niebios. To on jest „Królem królów”, który przystąpi do działania w Armagedonie, aby wydać na zagładę wszystkich „królów ziemi”, łącznie z „królem północy” i „królem południa” (Obj. 12:7-10; 19:11-19).

21. Jaki zatem będzie kres „końca dni”?

²¹ Wtedy to, w kulminacyjnym punkcie „końca dni” wynik stanie się jasny — zatryumfuje Królestwo Boże. Anioł opisuje to kolejnymi słowami: „I z pewnością nastanie czas takiej udręki, jaka się do tej pory nie zdarzyła, odkąd powstał naród” (Dan. 12:1; porównaj Jeremiasza 25:31-33; Marka 13:19).

22. Jak powinniśmy, będąc ludem Bożym, zareagować na te proroctwa? Jakie otworzy to przed nami widoki na przyszłość?

²² Czy mamy się obawiać tego okresu udręki i ucisku? Nie, ale pod warunkiem, że stoimy po stronie Jehowy; anioł zapewnia bowiem dalej: „A lud twój w tym czasie ocaleje — każdy, kto się znajdzie zapisany w księdze” (Dan. 12:1). Wszyscy przykładajmy się więc pilnie do studiowania Biblii i wytężajmy siły w służbie dla Jehowy. Oby na tej podstawie nasze imiona znalazły się „pod koniec dni” w Bożej „księdze pamięci”, spisanej przed Nim „dla bojących się Jehowy i dla myślących o Jego imieniu” (Malach. 3:16). Dzięki temu spotka nas zaszczyt uczestniczenia przy „końcu dni” w Jego tryumfie.

[Przypis]

Pytania dotyczące „końca dni”:

▪ Co przepowiada Jeremiasz w sprawie ogólnoświatowego pokoju?

▪ Która kwestia sporna zostanie rozstrzygnięta w wyniku ataku Goga? W jaki sposób?

▪ Na jaki doniosły punkt kulminacyjny wskazuje sen Nabuchodonozora?

▪ Czym się zakończy próba sił między dwoma „królami”?

[Ramka na stronie 19]

OFICJALNY symbol proklamowanego przez ONZ Międzynarodowego Roku Pokoju (1986) przedstawia wieniec oliwny, gołębia i ludzkie dłonie. Znaczenie tych elementów wyjaśnia się następująco: „Gołąb wyobraża pokój, a wieniec oliwny to emblemat Narodów Zjednoczonych. Dłonie podtrzymujące gołębia gotowego do lotu podkreślają rolę człowieka w utrzymaniu pokoju”.

W obecnej erze nuklearnej rzeczywiście zachodzi pilna potrzeba zaprowadzenia i utrzymania pokoju. Ale czy będzie można tego dokonać rękami ludzkimi? Prorok Jeremiasz przypomina: „Dobrze wiem, Jehowo, że nie do ziemskiego człowieka należy jego droga. Do człowieka, który idzie, nie należy nawet kierowanie swoim krokiem”. Następnie zwraca się z prośbą: „Jehowo, (...) wylej swój straszny gniew na narody, które na ciebie nie zważają” (Jer. 10:23-25).

Gołąb i gałązka oliwki to symbole zapożyczone z biblijnego sprawozdania o Noem (Rodz. 8:11). Jak za jego czasów został przywrócony pokój? Stało się to dzięki interwencji Boga, który w powszechnym potopie zmiótł z powierzchni ziemi zepsute pokolenie ludzkie. Jezus powiedział, że nacechowane przemocą i niegodziwością „dni Noego” były proroczym obrazem czasu jego „obecności”, w którym żyjemy teraz (Mat. 24:37-39; Rodz. 6:5-12).

„Bóg, który daje pokój”, musi więc ponownie zetrzeć szatański system rzeczy, po czym „Książę Pokoju”, Jezus Chrystus, ustanowi pokój już na zawsze (Rzym. 16:20; Izaj. 9:5, 6, Bw; 33:7).

[Ilustracja na stronie 19]

Jeremiasz kieruje uwagę ku prawdziwej nadziei na pokój

[Ilustracja na stronie 20]

Ezechiel nawołuje, żeby się przygotować na atak Goga

[Ilustracja na stronie 22]

Daniel wyjawia, jak będzie wyglądał kres „końca dni”