Bądź pełen radości
„Uczniowie dalej byli napełnieni radością i duchem świętym” (DZIEJE APOSTOLSKIE 13:52).
1. (a) Jakim owocem jest radość? (b) Za jaki radosny dar Bóg godzien jest wysławiania?
RADOŚĆ! Apostoł Paweł pisząc o owocach ducha wymienia ten chrześcijański przymiot tuż za miłością (Galatów 5:22-25). A co jest źródłem radości? Dobra nowina, jaką ponad 1900 lat temu ogłosił pokornym pasterzom anioł Boży: „Oto bowiem opowiadam wam dobrą nowinę o wielkiej radości, która będzie udziałem całego ludu, ponieważ w mieście Dawidowym narodził się wam dziś Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan”. Zaraz też ukazał się zastęp stworzeń niebiańskich i przyłączył do anioła w radosnym wysławianiu: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój wśród ludzi dobrej woli” (Łukasza 2:10-14).
2, 3. (a) Dlaczego Bóg słusznie posłał swego jednorodzonego Syna, by stał się Odkupicielem ludzkości? (b) Jaką jeszcze rolę w zamierzeniu Bożym odegrał Jezus w czasie pobytu na ziemi?
2 Wyrazem dobrej woli Jehowy wobec ludzi jest udostępnienie im zbawienia za pośrednictwem Chrystusa Pana. Ten pierworodny Syn Boży, przedstawiony jako uosobienie prawdziwej mądrości, mówi o swoim Ojcu w okresie stwarzania: „Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich” (Przysłów 8:30, 31, BT).
3 Słusznie więc Jehowa posłał tego Syna, tak bardzo radującego się ludźmi, by stał się ich Odkupicielem. A jak miało to przysporzyć chwały Bogu? Przez utorowanie drogi do urzeczywistnienia Jego wspaniałego zamysłu, polegającego na napełnieniu ziemi sprawiedliwą, miłującą pokój rodziną ludzką (Rodzaju 1:28). Prócz tego Jezus w czasie pobytu na ziemi miał dowieść, że nawet w obliczu najcięższych prób człowiek doskonały może pozostać lojalny wobec Jehowy jako Wszechwładnego Pana i tym samym w pełni wykazać prawowitość zwierzchnictwa swego Ojca nad całym Jego stworzeniem (Hebrajczyków 4:15; 5:8, 9). Zachowaniem prawości zostawił też wzór, którego powinni trzymać się wiernie wszyscy prawdziwi chrześcijanie (1 Piotra 2:21).
4. Jaką ogromną radość Jezus zawdzięcza wytrwałości i do czego powinno to nas zachęcać?
4 Rozkoszując się takim spełnianiem woli swego Ojca, Jezus oczekiwał jeszcze większej radości, na co wskazał apostoł Paweł w Liście do Hebrajczyków 12:1, 2: „Biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach, wpatrując się pilnie w Głównego Pośrednika i Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa. Dla radości, która była wystawiona przed nim, zniósł pal męki, nie bacząc na hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Bożego”. O jaką radość tu chodzi? Sprawia ją teraz Jezusowi nie tylko uświęcanie imienia jego Ojca i wykupienie ludzkości ze śmierci, lecz także panowanie w charakterze Króla i Arcykapłana, który przywróci posłusznym ludziom bezkresne życie w ziemskim raju (Mateusza 6:9; 20:28; Hebrajczyków 7:23-26).
5. Kim są „bracia” Jezusa i jaka niezwykła radość jest ich udziałem?
5 Syn Boży zawsze znajdował radość w usługiwaniu stworzeniom człowieczym. Doświadcza jej, współpracując z Ojcem przy wybieraniu grona ludzi dochowujących prawości, których nazywa swoimi „braćmi” i którzy po śmierci dostępują zmartwychwstania w niebie. Przeżywają oni z Jezusem wyjątkową radość. Zostają uznani za ‛szczęśliwych i świętych’, a ponadto „będą kapłanami Boga i Chrystusa, i będą z nim królowali tysiąc lat” (Hebrajczyków 2:11; Objawienie 14:1, 4; 20:6).
6. (a) Jakie radosne zaproszenie kieruje Król do swoich „drugich owiec”? (b) Jakie zaszczytne zadania spełnia dziś wiele tych owiec?
6 Prócz tego ów panujący Król w dowód uznania stawia po swej prawicy wielką rzeszę „drugich owiec” i kieruje do nich następujące zaproszenie: „Chodźcie wy, którzy dostąpiliście błogosławieństwa od mego Ojca, odziedziczcie Królestwo przygotowane dla was od założenia świata” (Jana 10:16; Mateusza 25:34). Cóż za radosny przywilej! Niejeden z mających posiąść ziemską dziedzinę tego Królestwa już dziś przyjmuje odpowiedzialne zadania u boku pomazańców, zgodnie z proroczą wypowiedzią Jehowy: „Przybędą obcy, by paść wasze trzody, cudzoziemcy będą oraczami waszymi i pracownikami w winnicach. Wy zaś zwani będziecie ‛kapłanami Jahwe’, ‛sługami Boga naszego’ nazywać was będą”. Wszyscy oni wespół z prorokiem Bożym mówią: „W Jahwe upajać się będę radością, dusza moja weselić się będzie w mym Bogu, bo przyoblókł mnie w szaty zbawienia” (Izajasza 61:5, 6, 10, Bp).
7. Dlaczego „dzień”, który zaczął się w roku 1914, jest jedyny w swoim rodzaju?
7 Żyjemy w szczególnym dniu. Od roku 1914 trwa dzień władzy niebiańskiego Króla, Chrystusa, zapowiedziany w Psalmie 118:24, 25: „Oto dzień, który uczynił Jehowa; będziemy się w nim weselić i radować. O Jehowo, racz teraz zbawić! O Jehowo, racz teraz zapewnić powodzenie!” W punkcie kulminacyjnym tego okresu Jehowa zgładzi religię babilońską i połączy 144 000 braci Chrystusa, czyli jego oblubienicę, z ich niebiańskim Królem. Wszyscy słudzy Boży będą się wtedy ‛cieszyć i tryskać radością’. Będą się też weselić, gdy ich mesjański Król stoczy bitwę w Armagedonie, by ocalić swój lojalny lud i wprowadzić go do sprawiedliwego nowego świata (Objawienie 19:1-7, 11-16). Czy Jehowa zapewnia powodzenie swoim sługom, którzy rozgłaszają tę radosną nadzieję? Niech na to odpowie poniższe sprawozdanie.
Rozrost na całym świecie
8. (a) Jak sprawozdanie zamieszczone na stronach od 18 do 21 niniejszego czasopisma odzwierciedla radość płynącą z ducha świętego? (b) Wskaż najciekawsze szczegóły tego sprawozdania.
8 Nowożytni czciciele Jehowy ‛obfitują w nadzieję mocą ducha świętego’ (Rzymian 15:13). Znajduje to odbicie w tabeli zamieszczonej na stronach od 18 do 21 niniejszego czasopisma. Zawiera ona szczegółowe sprawozdanie z ogólnoświatowej działalności na rzecz Królestwa w roku 1990. Jakże raduje nowa najwyższa liczba aktywnych głosicieli, wynosząca 4 017 213! Oznacza to, że w ciągu minionych 10 lat nastąpił 77-procentowy wzrost, w miarę jak dzieło zgromadzania owiec nabiera rozmachu w 212 krajach świata. Osiągnięto najwyższą od 15 lat liczbę ochrzczonych — aż 301 518! Na wielu zgromadzeniach, zwłaszcza z udziałem braci i sióstr z Europy Wschodniej, odnotowano wyjątkowo duże liczby zanurzonych. Do chrztu zgłosiło się wiele młodzieży, zadając w ten sposób kłam twierdzeniu rzeczników socjalizmu, iż religia wymrze razem ze starszym pokoleniem.
9. (a) Jakie wspaniałe rezultaty daje wczesne szkolenie dzieci? (b) Jakie miejscowe lub inne doświadczenia to potwierdzają?
9 Rzesze młodych odpowiadają na apel z Psalmu 32:11: „Radujcie się Jehową i weselcie się, sprawiedliwi; wznoście też radosne okrzyki wszyscy prostolinijni w sercu”. Najwyraźniej wiele rodziców słucha rady, by wychowywać potomstwo „od niemowlęctwa” (2 Tymoteusza 3:15). Robią dobry użytek z literatury i nagrań opracowanych z myślą o dzieciach. Kiedy maluchy idą do szkoły, szybko dają piękne świadectwo. Na przykład pewna 8-letnia Japonka pisze: „Po wakacjach podeszłam do nauczycielki i zapytałam: ‛Czy w czasie wakacji odwiedziła pani grób swego taty?’ Nauczycielka odrzekła: ‛O tak, mój ojciec był wspaniałym człowiekiem; co roku chodzę na jego grób’. Wtedy powiedziałam: ‛Jeżeli będzie pani studiować Biblię i postępować według nauk Bożych, to spotka się pani z tatusiem w raju na ziemi’. Następnie dałam jej Mój zbiór opowieści biblijnych. Teraz tydzień w tydzień pani czyta całej klasie po jednym rozdziale podczas przerwy obiadowej”.
10. Jakim dobrym celom posłużyła książka Młodzi ludzie pytają? Podaj przykłady.
10 Kilkunastoletni chłopcy i dziewczęta zarówno w czasie studium osobistego, jak i przy dawaniu świadectwa rówieśnikom z powodzeniem posługują się książką Questions Young People Ask—Answers That Work (Młodzi ludzie pytają — praktyczne odpowiedzi). Rodzice też ją sobie cenią. W Szwajcarii siostra będąca pionierką pomocniczą postanowiła odwiedzić rodziców koleżanek i kolegów szkolnych swego dziecka. Odbyła dzięki temu szereg ciekawych rozmów i rozpowszechniła 20 książek (przeważnie Młodzi ludzie pytają) oraz 27 czasopism. Pewna uczennica w Trynidadzie wręczyła tę książkę swojej nauczycielce, a zachęcona tym matka rozprowadziła 25 egzemplarzy wśród 36-osobowego personelu szkoły. W następnym miesiącu poświęciła szczególną uwagę rodzicom, których znała osobiście, i rozpowszechniła dalsze 92 książki oraz zapoczątkowała nowe studia biblijne. W Korei nauczyciel szkoły średniej wygłaszał na podstawie tej publikacji krótkie referaty, na przykład „Co robić, by mieć lepsze stopnie?” albo „Jak być na dobrej stopie z nauczycielem?”, po czym zachęcał do przeczytania jej. Kiedy uczniowie przyjęli 39 egzemplarzy, niektórzy rodzice podnieśli protest. Jednakże dyrektor szkoły przejrzał książkę, oświadczył, że jest znakomita, i zamówił ją dla swojej córki.
Najlepsze wykształcenie
11, 12. Co potwierdza, że publikacje Towarzystwa Strażnica zapewniają najlepsze wykształcenie?
11 Wiele osób docenia wartość wychowawczą naszych czasopism. Na przykład pewna szkoła w USA złożyła zamówienie na 1200 egzemplarzy Przebudźcie się! z 22 lipca 1990 roku (poświęconego nałogowemu zażywaniu kokainy), gdyż postanowiono skorzystać z nich na lekcjach. Przykładna postawa dzieci Świadków Jehowy w szkole też nie przestaje wywierać dobrego wrażenia na drugich. W pewnej hałaśliwej klasie w Tajlandii nauczycielka wywołała na środek 11-letniego Rachę, pochwaliła go wobec wszystkich uczniów i powiedziała: „Dlaczego nie bierzecie z niego przykładu? Pilnie się uczy i jest dobrze wychowany”. Potem dodała: „Chyba musielibyście tak jak Racha zostać Świadkami Jehowy, żeby się lepiej zachowywać” (por. Przysłów 1:8; 23:22, 23).
12 Młoda siostra z Dominikany pisze: „Miałam zaledwie 4 lata, gdy kończyłam naukę czytania i pisania w przedszkolu prowadzonym przez kościół. Moją nauczycielką była zakonnica. Podarowałam jej wtedy książkę Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi, którą opatrzyłam dedykacją: ‛Bardzo dziękuję, że nauczyła mnie Pani czytać i pisać. Chciałabym też, żeby poznała Pani moją religię i tak samo jak ja uchwyciła się nadziei życia wiecznego na ziemi zmienionej w raj’. Wyrzucono mnie za to z przedszkola. Po 8 latach znowu spotkałam swoją nauczycielkę. Opowiedziała, jak pomimo sprzeciwu księdza udało się jej przeczytać otrzymaną książkę. Wyprowadziła się do stolicy, gdzie przy pomocy pewnej głosicielki mogła studiować Biblię. Na zgromadzeniu okręgowym pod hasłem ‛Czysta mowa’ obydwie zostałyśmy ochrzczone”. Zgodnie z proroctwem biblijnym mądrość może przemówić nawet przez ‛usta niemowląt’! (Mateusza 21:16; Psalm 8:2, 3, Bw).
13. W jaki sposób wiele młodzieży reaguje na radę Salomona i jakie znajduje to odbicie w sprawozdaniu z działalności na całym świecie?
13 Salomon zachęcał: „Ciesz się, młodzieńcze, ze swojej młodości i niech serce dogadza ci za dni twoich młodzieńczych, a chodź drogami serca twego” (Kaznodziei 11:9). Jakże raduje fakt, że tyle dzieci z rodzin Świadków Jehowy traktuje poważnie te słowa; korzystają ze swej młodości, by się przygotować do pełnoczasowej służby dla Jehowy i po skończeniu szkoły obrać tę najwspanialszą drogę życiową. Liczba pionierów cały czas szybko rośnie i w roku służbowym 1990 osiągnęła 821 108. Wraz z 11 092 braćmi i siostrami pełniącymi służbę w domach Betel stanowi to 21 procent ogółu głosicieli.
14. Jaki udział w służbie mają nasze siostry i dlaczego zasługują na pochwałę?
14 Rzecz ciekawa, w wielu krajach — na przykład w USA — około 75 procent wszystkich pionierów stanowią siostry, co potwierdza słowa z Psalmu 68:11 [68:12, Bw]: „Jehowa sam podaje, co mówić; głosicielek dobrej nowiny jest wielki zastęp”. Siostrom należy się pochwała za to, że wykonują większą część pracy na symbolicznym polu. Umiejętnie nauczają na domowych studiach biblijnych, dzięki czemu wiele osób poznaje prawdę. Na szczere uznanie zasługują również te, które są zamężne i lojalnie wspierają swych mężów dźwigających liczne obowiązki zborowe (Przysłów 31:10-12; Efezjan 5:21-25, 33).
Rozkwit biblijnej działalności wychowawczej
15. (a) Jak niektóre kraje wymienione w sprawozdaniu przodują w dziedzinie studiów biblijnych? (b) Podaj przykłady ilustrujące, jak owocne mogą być takie studia.
15 Wspaniale kwitnie biblijna działalność wychowawcza — każdego miesiąca odbywa się na świecie przeciętnie 3 624 091 studiów. Prawda zawarta w Piśmie Świętym potrafi zmienić osobowość człowieka, o czym świadczy następujące doniesienie z półkuli południowej: Na początku stycznia 1987 roku pewien mężczyzna został odesłany z Australii do Nowej Zelandii po odbyciu kary 25 miesięcy więzienia za rozbój i fałszerstwo. Nałogowo zażywał narkotyki i od przeszło 17 lat nimi handlował. W rok później jego żona zaczęła studiować Biblię ze Świadkami Jehowy. Zauważył, że w miarę nabywania wiedzy bardzo się zmieniała. Stawała się lepszą żoną i matką. Uległ jej prośbom i w czerwcu 1989 roku wybrał się na zgromadzenie obwodowe. W rezultacie i on zgodził się na domowe studium Biblii, a w swoim wyglądzie i stylu życia dokonał ogromnych zmian. Cała siedmioosobowa rodzina zaczęła przychodzić na zebrania. W styczniu 1990 roku został ochrzczony jako jeden z tych, którzy usłuchali cennej rady apostoła Pawła z Listu do Efezjan 4:17-24.
16. (a) Pod jakim względem dane dotyczące ubiegłorocznej Pamiątki stanowią powód do radości? (b) Na jaką pilną potrzebę należy zwrócić uwagę i na jakie wysiłki powinniśmy się zdobyć?
16 W tegorocznym sprawozdaniu zasługuje na uwagę rekordowo wysoka liczba 9 950 058 osób, które w dniu 10 kwietnia 1990 roku przybyły na uroczystości Pamiątki. W ponad 70 spośród 212 krajów było ich przeszło trzy razy więcej niż wynosi najwyższa liczba tamtejszych głosicieli. Na przykład w siedmiu krajach afrykańskich, w których — pomimo ograniczeń — łączna najwyższa liczba głosicieli wyniosła 62 712, zaraportowano 204 356 obecnych na Pamiątce. 1914 Świadków Jehowy w nękanej wojną Liberii z radością przyjęło fakt, że Pamiątkę obchodziło tam 7811 osób. Na Haiti, gdzie najwyższa liczba głosicieli wynosi 6427, zanotowano z tej okazji 36 551 obecnych. Na rozproszonych wyspach Mikronezji działa 886 głosicieli, a na Wieczerzę Pańską przybyło 3958 osób. Na Sri Lance sprawozdanie złożyło 1298 głosicieli, Pamiątkę zaś obchodziło 4521 osób, a w Zambii, gdzie jest 73 729 głosicieli, liczba uczestników i obserwatorów tej uroczystości wyniosła 326 991 — a więc obecny był co 25 mieszkaniec tego kraju. Ze sprawozdania rocznego kolejny raz wynika, że jeszcze miliony szczerych ludzi czekają na przyprowadzenie do owczarni. Ale sama szczerość nie wystarczy. Czy możemy zwiększyć liczbę i podnieść jakość domowych studiów biblijnych, aby pomóc ludziom obecnym na Pamiątce budować silną wiarę? Pragniemy, by razem z nami wysławiali Jehowę. Od tego zależy ich życie! (Psalm 148:12, 13; Jana 17:3; 1 Jana 2:15-17).
Pełnia radości
17. Jakie przykłady z I wieku powinny umocnić nasze postanowienie trwania w radości?
17 Pomimo problemów bądźmy zdecydowani zachowywać radość. Zapewne nie spotkają nas tak ciężkie próby jak Szczepana, ale jego przykład powinien dodawać nam sił. Chociaż go oskarżano, potrafił być pogodny. Wrogowie „ujrzeli, że jego twarz była jak twarz anioła”. W trudnych chwilach wspierał go Bóg. Szczepan nieustraszenie dawał świadectwo, „będąc pełen ducha świętego” aż do męczeńskiej śmierci. A kiedy Paweł i Barnaba postanowili głosić ludziom z narodów, ci również „zaczęli się radować i wychwalać słowo Jehowy”. Znowu wybuchło prześladowanie. Ale wierni chrześcijanie nie ulegli bojaźni. „Uczniowie dalej byli napełnieni radością i duchem świętym” (Dzieje Apostolskie 6:15; 7:55; 13:48-52). Bez względu na codzienne trudności albo na to, co mogliby nam uczynić przeciwnicy, nie wolno nam dopuścić, by przygasła w nas radość wzbudzona przez ducha świętego. Apostoł Paweł zachęca: „Radujcie się z nadziei. Wytrwale znoście ucisk. W modlitwie nie ustawajcie” (Rzymian 12:12).
18. (a) Czym jest Nowe Jeruzalem i dlaczego lud Boży powinien wraz z nim się radować? (b) Jak „nowe niebiosa i nowa ziemia” będą błogosławić ludzkości?
18 Jakże cudowna jest ta nadzieja! Wszystkim swoim sługom Jehowa oświadcza: „Oto bowiem stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; a rzeczy dawne nie będą wspominane ani nie wstąpią do serca. Unoście się wszakże radością i weselcie się na zawsze tym, co stwarzam”. Chrystus Pan i „Nowe Jeruzalem” (będące teraz stolicą „Jeruzalem górnego”, czyli niebiańskiej organizacji Bożej) oraz ziemskie społeczeństwo nowego świata zapewni rodzajowi ludzkiemu najwyższą radość (Galatów 4:26). Wskrzeszenie umarłych, wydźwignięcie wszystkich ludzi posłusznych Bogu do stanu doskonałości i obdarzenie ich życiem wiecznym, perspektywa tryskającego energią, celowego życia bez końca na rajskiej ziemi — cóż to za cudowna nadzieja, powód do entuzjazmu! Sam Jehowa ‛weseli się z Jeruzalem i unosi radością ze swego ludu’, toteż prorok Boży kieruje wezwanie do Jego sług: „Radujcie się z Jeruzalemem i cieszcie się z nim wszyscy, którzy je miłujecie! Wykrzykujcie radośnie z nim” (Izajasza 65:17-19; 66:10, Bw; Objawienie 14:1; 20:12, 13; 21:2-4). Obyśmy wciąż byli pełni radości i ducha świętego, posłuszni wezwaniu apostoła Pawła: „Radujcie się zawsze w Panu. Jeszcze raz powiem: Radujcie się!” (Filipian 4:4).
Podsumowanie naszej radości:
◻ Jaki wzór wytrwałości połączonej z radością dał nam Jezus?
◻ Jakie powody do radości mają obydwie grupy oddanych sług Bożych?
◻ Jak młodzi i starsi rozkoszują się dziś prawdą?
◻ Jaka jest odpowiedź na modlitwę: ‛Jehowo, daj pomyślność!’ w świetle sprawozdania za rok 1990?
◻ Kiedy i w jaki sposób zostanie osiągnięta pełnia radości?
[Tabela na stronach 18-21]
Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990
[Patrz publikacja]
[Ilustracja na stronie 16]
Anioł Jehowy zapowiedział narodziny Chrystusa Pana jako „dobrą nowinę o wielkiej radości”