Jehowa i Chrystus — niezrównani w przekazywaniu informacji

„Pan Wszechwładny Jehowa niczego przecież nie uczyni, jeśli swej poufnej sprawy nie wyjawi wpierw sługom swoim, prorokom” (AMOSA 3:7).

 1. Jakie środki przekazu informacji istnieją w naszych czasach?

PRZEKAZYWANIE informacji to w naszych czasach niezwykle dochodowy interes. Książki, gazety, czasopisma, programy radiowe i telewizyjne, jak również filmy i sztuki teatralne służą propagowaniu określonych treści. To samo można powiedzieć o pisaniu i wysyłaniu listów oraz o rozmowach przez telefon. Wszystkie te środki umożliwiają wymianę myśli.

 2. Wymień przykłady postępów w dziedzinie łączności.

² Człowiek poczynił zdumiewające postępy w dziedzinie łączności. Na przykład światłowody, swymi zaletami daleko przewyższające kable miedziane, mogą przekazywać jednocześnie dziesiątki tysięcy rozmów telefonicznych. Satelity telekomunikacyjne, krążące wokół ziemi, retransmitują sygnały telefoniczne, telegraficzne, radiowe i telewizyjne. Jeden taki sztuczny satelita może obsługiwać równocześnie 30 000 rozmów!

 3. Do czego doprowadzają trudności w nawiązaniu kontaktu?

³ Ale pomimo istnienia wszystkich tych środków łączności przyczyną wielu nieszczęść w dzisiejszym świecie jest właśnie brak przepływu informacji między poszczególnymi ludźmi. Mówi się o „rosnącej przepaści, o coraz szerszej ‚luce w wymianie myśli’, dzielącej rządzących od rządzonych”. Czymże jest tak zwany konflikt pokoleń, jeśli nie skutkiem zaniedbywania wzajemnych kontaktów przez rodziców i dzieci? Doradcy w sprawach małżeńskich podają, że największym problemem mężów i żon jest brak wymiany myśli. Trudności w porozumiewaniu się mogą nawet doprowadzić do śmierci. Na początku 1990 roku 73 osoby zginęły w katastrofie lotniczej, gdyż pilot nie zdołał nawiązać łączności z kontrolą naziemną. W jednej z gazet ukazał się następujący nagłówek: „Niemożność nawiązania kontaktu przyczyną tragedii”.

 4. (a) Na czym polega porozumiewanie się? (b) Jaki cel przyświeca chrześcijanom?

⁴ A co powiedzieć o umiejętności porozumiewania się, jeśli chodzi o prawdziwych chrześcijan? Według pewnego słownika komunikowanie to „przekazywanie informacji, myśli bądź uczuć w sposób umożliwiający należyte ich odebranie lub zrozumienie”. Inny słownik określa je jako „technikę skutecznego wyrażania myśli”. Podkreślmy: „skutecznego wyrażania myśli”. Chrześcijanie muszą dbać o komunikatywność swego języka, pragną bowiem docierać do ludzkich serc z prawdą ze Słowa Bożego, licząc na to, że rozmówcy będą wprowadzać zdobywaną wiedzę w czyn. A przede wszystkim kierują się bezinteresowną miłością.

Jehowa — niezrównany w przekazywaniu informacji

 5. W jaki sposób Jehowa Bóg skutecznie przekazuje informacje człowiekowi?

⁵ Jehowa Bóg bezsprzecznie jest pod tym względem niezrównany. Ponieważ stworzył nas na swój obraz i podobieństwo, potrafi się z nami kontaktować, a my możemy rozmawiać o Nim z drugimi. Od samego początku istnienia ludzkości informuje o sobie swoje ziemskie dzieci. Czyni to między innymi za pośrednictwem swych dzieł. Dlatego psalmista oświadczył: „Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza. Dzień dla dnia głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość” (Psalm 19:2, 3, BT). A w Liście do Rzymian 1:20 czytamy, że „niewidzialne przymioty [Boże] są przecież wyraźnie widoczne od stworzenia świata”. „Wyraźnie widoczne” — cóż za świadectwo umiejętności przekazywania informacji!

 6. Jakie informacje przekazał Jehowa swym ziemskim dzieciom jeszcze w ogrodzie Eden?

⁶ Ludzie nie wierzący w Boga ani w Jego objawienie chcieliby nam wmówić, że musimy o własnych siłach zgłębiać sens swego istnienia. Ale Biblia wyraźnie wskazuje, że Bóg od zarania dziejów porozumiewał się z człowiekiem. Na przykład pierwszemu mężczyźnie i pierwszej kobiecie zlecił wydawanie na świat potomstwa: „Bądźcie płodni i stańcie się liczni, i napełnijcie ziemię, i opanujcie ją, i podporządkujcie sobie (...) każde żywe stworzenie”. Pozwolił im też jeść do syta owoce z ogrodu — z jednym tylko wyjątkiem. A gdy Adam i Ewa wypowiedzieli Mu posłuszeństwo, dał ludziom promyk nadziei w postaci pierwszej obietnicy dotyczącej Mesjasza: „Ustanowię też nieprzyjaźń między tobą [wężem] a niewiastą i między nasieniem twoim a jej nasieniem. On rozgniecie ci głowę, a ty mu rozgnieciesz piętę” (Rodzaju 1:28; 2:16, 17; 3:15).

 7. Co wiadomo z Księgi Rodzaju na temat kontaktów Jehowy z Jego sługami?

⁷ Kiedy syn Adama Kain zapałał zbrodniczą zawiścią, Jehowa nawiązał z nim kontakt, mówiąc niejako: Uważaj! Brniesz w kłopoty! On jednak nie usłuchał przestrogi i zabił swego brata (Rodzaju 4:6-8). Później, gdy nasza planeta napełniła się przemocą i niegodziwością, Jehowa powiadomił sprawiedliwego Noego, że zamierza oczyścić ziemię z wszelkiego zepsucia (Rodzaju 6:13 do 7:5). Kiedy po potopie Noe wraz z rodziną wyszedł z arki, Bóg wyjawił im swój pogląd na świętość życia i krwi, a posługując się tęczą dał zapewnienie, że już nigdy nie sprowadzi na żywe stworzenia takiej zagłady. Po stuleciach zapowiedział Abrahamowi, że za sprawą jego nasienia będą sobie błogosławić wszystkie rodziny ludzkie (Rodzaju 9:1-17; 12:1-3; 22:11, 12, 16-18). A gdy postanowił unicestwić zdeprawowanych mieszkańców Sodomy i Gomory, życzliwie poinformował o tym owego patriarchę, mówiąc: „Czyż miałbym zataić przed Abrahamem to, co zamierzam uczynić?” (Rodzaju 18:17, BT).

 8. Jakimi czterema sposobami Jehowa przekazywał informacje swym sługom?

⁸ Z narodem izraelskim Jehowa kontaktował się za pośrednictwem licznych proroków, poczynając od Mojżesza (Hebrajczyków 1:1). Niekiedy po prostu dyktował treść orędzia. Na przykład do Mojżesza powiedział: „Zapisz sobie te słowa” (Wyjścia 34:27, BT). O wiele częściej porozumiewał się ze swymi rzecznikami za pomocą wizji, jak to wcześniej czynił w wypadku Abrahama.a Jehowa przekazywał też ludziom informacje w snach, zsyłanych nie tylko swoim sługom, lecz także osobom mającym z nimi jakieś kontakty. Na przykład spowodował, że dwaj współwięźniowie Józefa mieli sny, które ten mąż wiary później objaśnił. Dał też sny faraonowi i Nabuchodonozorowi, a wyłożył je poprzez swoich sług — Józefa i Daniela (Rodzaju 40:8 do 41:32; Daniela, rozdziały 2 i 4). Ponadto przy wielu okazjach Jehowa posyłał do swych czcicieli stworzenia anielskie (Wyjścia 3:2; Sędziów 6:11; Mateusza 1:20; Łukasza 1:26).

 9. Co pobudzało Jehowę do nawiązywania kontaktów z Izraelitami i jak o tym świadczą Jego wypowiedzi?

⁹ We wszelkich kontaktach nawiązywanych za pośrednictwem proroków Jehowa dawał wyraz swej miłości do narodu izraelskiego. Z tego względu oświadczył przez proroka Ezechiela: „Nie mam upodobania w śmierci bezbożnego, a raczej, by się bezbożny odwrócił od swojej drogi, a żył. Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych dróg! Dlaczego macie umrzeć, domu izraelski?” (Ezechiela 33:11, Bw). Jehowa cierpliwie i wielkodusznie porozumiewał się z tym buntowniczym ludem, na co wskazuje Księga 2 Kronik 36:15, 16: „Bóg ich ojców, Jahwe, bez wytchnienia wysyłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem. Oni jednak (...) lekceważyli ich [„Jego”, NW] słowa i wyśmiewali się z Jego proroków, aż (...) nie było już ocalenia” (BT).

10. Jak Jehowa przekazuje dziś informacje swojemu ludowi i co w związku z tym można o Nim powiedzieć?

¹⁰ Obecnie posiadamy natchnione Słowo Boże, Biblię, przez którą Jehowa informuje nas o sobie, o swoich zamierzeniach oraz o swej woli wobec nas (2 Tymoteusza 3:16, 17). Jako niedoścignione Źródło informacji oświadczył On: „Pan Wszechwładny Jehowa niczego przecież nie uczyni, jeśli swej poufnej sprawy nie wyjawi wpierw sługom swoim, prorokom” (Amosa 3:7). Bóg powiadamia swoich czcicieli o swych zamysłach.

Rola Syna Bożego w przekazywaniu informacji

11. Kto służy Jehowie za najważniejsze narzędzie w przekazywaniu informacji ludziom i dlaczego słusznie określono go mianem „Słowa”?

¹¹ Spośród wszystkich narzędzi, którymi Jehowa posługiwał się w celu oznajmiania swojej woli, najważniejszą rolę odgrywa Jezus Chrystus, znany przedtem jako Logos, czyli Słowo. Na co wskazują te określenia? Na to, iż jest on Głównym Rzecznikiem Jehowy. A czym się zajmuje rzecznik? Osoba taka informuje, co ktoś inny ma do powiedzenia. A zatem Logos przekazuje stworzeniom rozumnym na ziemi słowa wypowiedziane przez Jehowę Boga. Zadanie Jezusa jest tak doniosłe, iż nazwano go Słowem (Jana 1:1, 2, 14).

12. (a) W jakim celu Jezus przyszedł na ziemię? (b) Skąd wiadomo, że sumiennie wywiązywał się ze swego zadania?

¹² Sam Jezus wyjaśnił Poncjuszowi Piłatowi, że przyszedł na ziemię głównie w celu oznajmienia ludziom prawdy: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:37, BT). Sprawozdania ewangeliczne ukazują, jak skutecznie wywiązywał się ze swego zadania. Jego Kazanie na Górze uchodzi za najwybitniejsze z przemówień wygłoszonych przez człowieka. Jakże wspaniały to wzór przekazywania informacji! „Skutek był ten, iż rzesze [które go wtedy słuchały] zdumiewały się jego sposobem nauczania” (Mateusza 7:28). O innym wydarzeniu czytamy: „A wielkie mnóstwo ludu chętnie go słuchało” (Marka 12:37, Bw). Kiedy wysłano pewnych urzędników, żeby pojmali Jezusa, ci wrócili z niczym. Dlaczego? Odpowiedzieli faryzeuszom: „Nigdy jeszcze człowiek tak nie przemawiał, jak ten” (Jana 7:46, Bw).

Uczniowie Chrystusa upoważnieni do przekazywania informacji

13. Jakie fakty wskazują, że Jezus nie zamierzał być samotnym głosicielem?

¹³ Jezus nie zamierzał pozostać samotnym głosicielem. Obwieszczanie dobrej nowiny o Królestwie zlecił najpierw 12 apostołom, później zaś 70 ewangelizatorom (Łukasza 9:1; 10:1). A tuż przed wstąpieniem do nieba powierzył uczniom szczególne zadanie. Jakie? Z Ewangelii według Mateusza 28:19, 20 wynika, iż kazał im rozgłaszać pewne informacje i szkolić w tym drugich.

14. Jak owocna była działalność wczesnochrześcijańskich głosicieli?

¹⁴ Czy uczniowie byli skutecznymi głosicielami? Oczywiście! W rezultacie ich działalności w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. nowo powstały zbór chrześcijański powiększył się o 3000 dusz. Liczba wierzących mężczyzn wkrótce wzrosła do 5000 (Dzieje 2:41; 4:4). Nic dziwnego, że wrogo nastawieni Żydzi oskarżyli ich o napełnianie Jeruzalem tą nauką, a później wysunęli zarzut, że swoim głoszeniem czynią zamęt na całej zamieszkanej ziemi! (Dzieje 5:28; 17:6).

15. Jakim narzędziem Jehowa posługuje się obecnie do informowania ludzi?

¹⁵ A jak się rzecz ma w dobie obecnej? Zgodnie z zapowiedzią z Ewangelii według Mateusza 24:3, 45-47 Jezus Chrystus ustanowił „niewolnika wiernego i rozumnego”, czyli grono chrześcijan namaszczonych duchem, mających w dniu obecności Pana dbać o całą jego ziemską majętność. Reprezentantem tego niewolnika jest dziś Ciało Kierownicze Świadków Jehowy, które jako swoim narzędziem posługuje się korporacją Watch Tower Bible and Tract Society. Klasę niewolnika wiernego i rozumnego najzupełniej słusznie określa się też mianem Bożego kanału łączności. Z kolei grono to zachęca nas do doskonalenia umiejętności przekazywania informacji bliźnim. Już w pierwszym wydaniu Strażnicy Syjońskiej i Zwiastuna Obecności Chrystusa radzono czytelnikom: „Jeśli masz sąsiada lub przyjaciela, który twoim zdaniem mógłby się zainteresować pouczeniami [zamieszczonymi w tym czasopiśmie] albo nawet z nich skorzystać, to mu je udostępnij; tym samym będziesz głosił Słowo i wyzyskiwał sposobności do wyświadczania dobra wszystkim ludziom”.

16. Skąd wiadomo, że nie wystarczy czytać Biblię, by korzystać z informacji udzielanych przez Boga Jego ziemskim sługom?

¹⁶ Jednakże samo posiadanie Słowa Bożego i czytanie go nie gwarantuje uzyskania dokładnej wiedzy prowadzącej do życia. Przypomnij sobie, że dworzanin etiopski czytał Księgę Izajasza, ale nie rozumiał jej treści. Kiedy ewangelizator Filip objaśnił mu znaczenie zawartych w niej proroctw, był gotów dać się ochrzcić jako naśladowca Chrystusa (Dzieje 8:27-38). Nie wystarczy po prostu czytać sobie Biblię. Wyraźnie wynika to z Listu do Efezjan 4:11-13, w którym Paweł wskazuje, iż Chrystus nie tylko ustanowił natchnionych apostołów i proroków, lecz także dał „niektórych jako ewangelizatorów, niektórych jako pasterzy i nauczycieli — ze względu na korygowanie świętych, dla dzieła usługiwania, dla budowania ciała Chrystusa, aż wszyscy dojdziemy do jedności w wierze i w dokładnym poznaniu Syna Bożego, do mężczyzny dorosłego”.

17. Jakie cechy charakterystyczne umożliwiają rozpoznanie grona, którym Jehowa posługuje się do informowania ludzi o swych zamierzeniach?

¹⁷ Jak rozpoznać ludzi, przez których Jehowa i Jezus pomagają osobom pragnącym zostać chrześcijanami, by mogły osiągnąć męską dojrzałość? Według Jezusa ma ich cechować taka miłość wzajemna, jaką on żywił do swoich naśladowców (Jana 13:34, 35). Podobnie jak Chrystus, nie mogą należeć do świata (Jana 15:19; 17:16). Muszą także uznawać prawdomówność Słowa Bożego, jak to czynił Jezus, który ciągle powoływał się na jego autorytet (Mateusza 22:29; Jana 17:17). Kolejną cechą charakterystyczną jest naśladowanie Jezusa w podkreślaniu wagi imienia Bożego (Mateusza 6:9; Jana 17:6). I jeszcze jeden szczegół: muszą wzorem Chrystusa głosić o Królestwie Bożym (Mateusza 4:17; 24:14). Tylko jedna grupa ludzi odpowiada tym wymaganiom — chodzi o międzynarodową społeczność głosicieli zwanych chrześcijańskimi Świadkami Jehowy.

18. Jakie trzy dziedziny wymiany myśli omówiono w następnych artykułach?

¹⁸ Jednakże przekazywanie informacji to dla chrześcijan także obowiązek wobec drugich. Wobec kogo? Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy dziedziny, w których powinniśmy dbać o dobrą wymianę myśli: rodzina, zbór i służba polowa. Zajmiemy się nimi w kolejnych artykułach.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

◻ Jakie szkody może wyrządzić brak kontaktu?

◻ Jakie dwie Osobistości są niezrównane w przekazywaniu informacji?

◻ Jakich różnych środków używał Bóg, by przekazywać ludziom wiadomości?

◻ Dlaczego Jezus osiągał nadzwyczajne wyniki w przekazywaniu informacji?

◻ Jak sobie pod tym względem radzili pierwsi chrześcijanie?

[Ilustracja na stronie 18]

Jezus naśladował swego niebiańskiego Ojca, umiejętnie przekazując cenne informacje