Bądź czujny w „czasie końca”
„Wypatrujcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy nadejdzie czas wyznaczony” (MARKA 13:33).
1. Jak powinniśmy reagować na niezwykłe wydarzenia „czasu końca”?
JAK chrześcijanie powinni reagować na ekscytujące wydarzenia „czasu końca”? (Daniela 12:4). Nie pozostawiono ich w niepewności. Jezus Chrystus podał proroctwo zawierające złożony znak, który spełnia się teraz, w XX wieku. Przepowiedział mnóstwo szczegółów jednoznacznie wskazujących na okres po roku 1914. Znał słowa Daniela o „czasie końca”, więc w ostatniej części swego doniosłego proroctwa wezwał uczniów do czuwania (Łukasza 21:36).
2. Dlaczego zachowywanie czujności duchowej jest konieczne?
2 Dlaczego mieli czuwać? Ponieważ jest to najkrytyczniejszy okres w dziejach ludzkości. Duchowa ospałość miałaby dla chrześcijan zgubne skutki. Gdybyśmy popadli w samozadowolenie lub pozwolili, by kłopoty życiowe obciążyły nasze serca, znaleźlibyśmy się w niebezpieczeństwie. W Ewangelii według Łukasza 21:34, 35 Jezus Chrystus kieruje do nas ostrzeżenie: „Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi” (Bw).
3, 4. (a) Co Jezus miał na myśli, mówiąc, że dzień gniewu Bożego spadnie na ludzi „niby sidło”? (b) Dlaczego ten dzień zaskoczy większość ludzi, mimo iż Bóg nie zastawia żadnego sidła?
3 Jezus nie bez powodu oświadczył, iż dzień Jehowy ‛zaskoczy ludzi niby sidło’. Sidła służą do chwytania ptaków i ssaków. Często mają pętlę oraz mechanizm wyzwalający. Przechodzące w pobliżu zwierzę potrąca go, pętla się zaciska i ofiara zostaje schwytana. Wszystko to dzieje się nagle. Jak wynika ze słów Jezusa, w podobny sposób niespodziewanie przyjdzie Boży „dzień niepohamowanego gniewu” i zaskoczy osoby bezczynne pod względem duchowym (Przysłów [Przypowieści] 11:4).
4 Czy to Jehowa Bóg zastawia sidła na ludzi? Nie, On nie czyha, by ich znienacka schwytać i zgładzić. Niemniej jednak ów dzień zaskoczy ogół ludzi, gdyż nie uważają Królestwa Bożego za sprawę najistotniejszą. Krocząc swoimi drogami do własnych celów życiowych, lekceważą znaczenie wydarzeń rozgrywających się wokół nich. Nie zmieni to jednak planu działania ustalonego przez Boga. Wyznaczył On czas rozrachunku, a kierując się miłosierdziem, nie pozostawił ludzi w niewiedzy co do nadchodzącego sądu (Marka 13:10).
5, 6. (a) Jakie miłosierne postanowienie powziął Stwórca dla dobra ludzi w związku z nadchodzącym sądem i jakie, ogólnie rzecz biorąc, przyniesie ono rezultaty? (b) Co zostanie teraz omówione?
5 Ostrzeżenie takie stanowi przejaw miłości wielkiego Stwórcy, zainteresowanego pomyślnością stworzeń żyjących na Jego symbolicznym podnóżku (Izajasza 66:1). Troszczy się On o mieszkańców miejsca, na którym niejako spoczywają Jego stopy. Dlatego za pośrednictwem swych ziemskich ambasadorów i posłów uprzedza ich o nadciągających wydarzeniach (2 Koryntian 5:20). Pomimo wszystkich tych przestróg zaskoczą one rodzinę ludzką — będą tak niespodziewane, jak wpadnięcie w sidło. Dlaczego? Ponieważ większość ludzi śpi pod względem duchowym (1 Tesaloniczan 5:6). Stosunkowo niewielu zwraca uwagę na ostrzeżenia i przeżyje do Bożego nowego świata (Mateusza 7:13, 14).
6 Jak wobec tego czuwać w obecnym czasie końca, by znaleźć się wśród ocalonych? Jehowa zapewnia nam niezbędną pomoc. Prześledźmy siedem rzeczy, które możemy czynić.
Strzeż się wszystkiego, co rozprasza uwagę
7. Jak Jezus przestrzegł przed rozproszeniem uwagi?
7 Po pierwsze, nie pozwólmy, by cokolwiek rozpraszało naszą uwagę. W Ewangelii według Mateusza 24:42, 44 Jezus powiedział: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan wasz przyjdzie. Dlatego i wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie” (Bw). Ze słów Jezusa wynika, że w tym krytycznym okresie mnóstwo rzeczy miało rozpraszać uwagę, to zaś może prowadzić do zagłady. Za czasów Noego ludzie byli pochłonięci różnymi sprawami. W rezultacie „nie spostrzegli”, co się wokół nich działo, i zginęli w potopie. Dlatego Jezus uprzedził: „Takie będzie przyjście Syna Człowieczego” (Mateusza 24:37-39, Bw).
8, 9. (a) Jak sprawy życia codziennego mogą niebezpiecznie rozproszyć naszą uwagę? (b) Jakie ostrzeżenia skierowali do nas Jezus i Paweł?
8 Nie zapominajmy też, że przestroga Jezusa zanotowana w Ewangelii według Łukasza 21:34, 35 ma związek ze sprawami powszednimi, takimi jak jedzenie i picie oraz troska o zapewnienie sobie utrzymania. Dotyczą one wszystkich ludzi, nie wyłączając uczniów Pana Jezusa. (Porównaj Marka 6:31). Same w sobie mogą być nieszkodliwe, ale jeśli na to pozwolimy, odwrócą naszą uwagę, całkiem nas pochłoną i doprowadzą do groźnej ospałości duchowej.
9 Nie zaniedbujmy więc tego, co najważniejsze — zabiegania o uznanie Boże. Zamiast poświęcać całą uwagę rzeczom codziennym, korzystajmy z nich tylko w takim stopniu, w jakim jest to potrzebne do życia (Filipian 3:8). Nie powinny one spychać spraw Królestwa na dalszy plan. Jak czytamy w Liście do Rzymian 14:17, „Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym” (Bw). Pamiętajmy, że Jezus powiedział: „Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane” (Mateusza 6:33, Bw). Ponadto w Ewangelii według Łukasza 9:62 oświadczył: „Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego” (BT).
10. Na jakie niebezpieczeństwo się narażamy, jeśli nie mamy wzroku utkwionego w cel?
10 Skoro już ujęliśmy w ręce symboliczny pług, dbajmy o to, żeby orać prosto. Oracz oglądający się za siebie nie odłoży równej skiby. Ma rozproszoną uwagę i łatwo może zboczyć albo wpaść na jakąś przeszkodę. Nie upodabniajmy się do żony Lota, która się obejrzała i nie dotarła w bezpieczne miejsce. Musimy mieć wzrok utkwiony w cel. Jeżeli chcemy to osiągnąć, wystrzegajmy się wszystkiego, co rozprasza uwagę (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 19:17, 26; Łukasza 17:32).
Módl się żarliwie
11. Na co Jezus położył nacisk po udzieleniu przestrogi przed rozproszeniem uwagi?
11 Kto pragnie czuwać, może jednak zrobić o wiele więcej. Drugą ważną pomocą jest żarliwa modlitwa. Po udzieleniu przestrogi, by sprawy powszednie nie rozproszyły naszej uwagi, Jezus dał następującą radę: „Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym” (Łukasza 21:36, Bw).
12. Jakiego rodzaju modlitwy są nieodzowne i jakie korzyści one przynoszą?
12 Musimy więc stale zanosić błagania dotyczące naszej niebezpiecznej sytuacji oraz potrzeby czuwania. Zwracajmy się do Boga z żarliwymi prośbami. W Liście do Rzymian 12:12 Paweł napisał: „W modlitwie nie ustawajcie”. A w Liście do Efezjan 6:18 czytamy: „Wszelką formą modlitwy i błagania wciąż módlcie się w duchu przy każdej sposobności. W tym celu też czuwajcie z całą stałością”. Nie ma to być zwykłe pomodlenie się, jakby chodziło o coś nieistotnego, nie mającego poważniejszych następstw. Zagrożone jest nasze życie. Dlatego żarliwie upraszajmy Boga o wsparcie. (Porównaj Hebrajczyków 5:7). Dzięki temu będziemy niezmiennie trwać po stronie Jehowy. A najbardziej pomoże nam w tym usłuchanie rady, by ‛cały czas się modlić’. Jehowa podtrzyma wtedy naszą trzeźwość i czujność. Jakże ważne jest więc nieustawanie w modlitwie!
Trzymaj się mocno organizacji Bożej i popieraj jej działalność
13. Z kim musimy utrzymywać kontakty, by zachowywać czujność?
13 Pragniemy ocaleć od tego wszystkiego, co spadnie na dzisiejszy świat, i stanąć przed Synem Człowieczym jako ludzie cieszący się jego uznaniem. W osiągnięciu tego celu pomoże nam trzeci środek: Niezłomne trzymanie się teokratycznej organizacji Jehowy. Musimy się z nią całkowicie związać i uczestniczyć w jej działalności. Wykażemy tym ponad wszelką wątpliwość, że jesteśmy chrześcijanami nie tracącymi czujności.
14, 15. (a) Jaka działalność ułatwi nam czuwanie? (b) Kto zadecyduje, kiedy ma się zakończyć głoszenie, i jak powinniśmy się na nie zapatrywać? (c) Co dostrzeżemy, gdy po wielkim ucisku spojrzymy wstecz na wykonane dzieło głoszenia o Królestwie?
14 Łączy się z tym czwarty czynnik ułatwiający nam czuwanie: Musimy należeć do osób, które ostrzegają ludzi przed nadchodzącym końcem obecnego systemu rzeczy. Ostateczny kres tego starego systemu nastąpi dopiero wtedy, gdy „dobra nowina o królestwie” zostanie rozgłoszona w stopniu określonym przez Boga Wszechmocnego (Mateusza 24:14). To nie Świadkowie Jehowy zadecydują, kiedy zakończyć działalność ewangelizacyjną. Prawo do tego zastrzega sobie sam Jehowa (Marka 13:32, 33). Jesteśmy jednak zdecydowani maksymalnie wytężać siły w dziele głoszenia o najlepszym rządzie dla ludzkości — o Królestwie Bożym — i czynić to tak długo, jak długo będzie potrzebne. Wybuch „wielkiego ucisku” zastanie nas przy wykonywaniu tego zadania (Mateusza 24:21). W przyszłości ocaleni będą mogli spoglądać wstecz i z całego serca poświadczać, że Jezus Chrystus nie był fałszywym prorokiem (Objawienie 19:11). Dzieło ewangelizacji zostanie wykonane w stopniu daleko przekraczającym oczekiwania jego uczestników.
15 Kiedy więc nadejdzie doniosła chwila, w której działalność ta z aprobatą Bożą osiągnie swój kres, liczba uczestniczących w niej osób najprawdopodobniej będzie wyższa niż kiedykolwiek przedtem. Jakże wdzięczni będziemy za to, że mogliśmy mieć wkład w to niezwykłe dzieło! Apostoł Piotr zapewnia nas, iż Jehowa „pragnie, żeby nikt nie uległ zagładzie, ale by wszyscy zdobyli się na skruchę” (2 Piotra 3:9). Dlatego czynna moc Boga Wszechmocnego oddziałuje dziś tak intensywnie, jak jeszcze nigdy, a świadkowie na rzecz Jehowy pragną nadal uczestniczyć w tej działalności wspieranej Jego duchem. A zatem trzymaj się ściśle organizacji Jehowy i bądź pilnie zajęty publiczną służbą kaznodziejską. Dzięki temu łatwiej ci będzie czuwać.
Badaj samego siebie
16. Dlaczego powinniśmy analizować swój stan duchowy?
16 A oto piąty czynnik, który pomoże nam czuwać: Każdy z nas powinien badać samego siebie. Jeszcze nigdy nie było to tak potrzebne. Musimy dowieść, po czyjej stronie zdecydowanie stoimy. W Liście do Galatów 6:4 Paweł powiedział: „Każdy zaś niech bada własne postępowanie” (Bw). Sprawdzajmy siebie w myśl słów Pawła z Listu 1 do Tesaloniczan 5:6-8: „Tak więc nie śpijmy już jak drudzy, ale czuwajmy i zachowujmy trzeźwą rozwagę. Ci bowiem, którzy śpią, przywykli spać w nocy, ci zaś, którzy się upijają, zazwyczaj piją w nocy. My jednak, którzy należymy do dnia, zachowujmy trzeźwą rozwagę i miejmy na sobie napierśnik wiary oraz miłości, a jako hełm — nadzieję zbawienia”.
17. Nad czym warto się zastanowić podczas badania samego siebie?
17 Co więc możemy powiedzieć o sobie? Czy po zbadaniu siebie w świetle Biblii dochodzimy do wniosku, że czuwamy, przywdziawszy jako hełm nadzieję zbawienia? Czy całkowicie odłączyliśmy się od tego starego systemu rzeczy i porzuciliśmy jego poglądy? Czy rzeczywiście mamy ducha nowego świata Bożego? I czy w pełni rozumiemy, dokąd zmierza obecny system? Jeżeli tak, to nie będziemy zaskoczeni dniem Jehowy jak złodzieje (1 Tesaloniczan 5:4).
18. Jakie jeszcze pytania mogą zasługiwać na rozważenie i co należy zrobić?
18 Ale co powinniśmy zrobić, gdybyśmy po zbadaniu siebie stwierdzili, iż staramy się prowadzić błogie, wykwintne i spokojne życie, a nasze oczy duchowe zaczynają ciążyć i kleić się do snu? Czy nie śnimy na jawie, uganiając się za świeckimi mrzonkami? Jeżeli tak, to natychmiast się przebudźmy! (1 Koryntian 15:34, BT).
Rozmyślaj nad spełnionymi proroctwami
19. Między innymi jakie proroctwa spełniły się na naszych oczach?
19 Dochodzimy teraz do szóstej pomocy w czuwaniu. Jest nią rozmyślanie nad licznymi proroctwami, które już się spełniły w tym czasie końca. Upłynęło 77 lat, odkąd w roku 1914 skończyły się wyznaczone czasy narodów. Spoglądając wstecz na minione trzy czwarte wieku widzimy, jak urzeczywistniały się kolejne proroctwa: Wznowiono prawdziwe wielbienie; namaszczony ostatek dostąpił uwolnienia i razem ze współpracownikami został wprowadzony do raju duchowego; po całej ziemi jest głoszona dobra nowina o Królestwie; pojawiła się wielka rzesza (Izajasza 2:2, 3; rozdział 35; Zachariasza 8:23; Mateusza 24:14; Objawienie 7:9). Wywyższane jest wzniosłe imię i powszechne zwierzchnictwo Jehowy; malutki staje się tysiącem i niewielki — potężnym narodem, a Jehowa przyśpiesza to w słusznym czasie (Izajasza 60:22; Ezechiela 38:23). Zbliża się też finał wizji apostoła Jana, opisanych w Księdze Objawienia.
20. O czym Świadkowie Jehowy są przekonani i co udowodnili swoją postawą?
20 Świadkowie Jehowy są więc bardziej niż kiedykolwiek przekonani, że poprawnie rozumieją znaczenie wydarzeń rozgrywających się na świecie od roku 1914. Dzięki temu okazali się skutecznymi narzędziami w ręku Boga Najwyższego. Właśnie im powierzono rozgłaszanie orędzia Bożego w tym doniosłym okresie (Rzymian 10:15, 18). Słowa Jehowy dotyczące czasu końca istotnie się sprawdzają (Izajasza 55:11). Powinno to nas pobudzać do kontynuowania naszej działalności, dopóki nie zostaną ostatecznie spełnione przez Jezusa Chrystusa wszystkie obietnice Boże.
Zbawienie jest bliższe niż wtedy, gdyśmy uwierzyli
21. Co jest siódmą pomocą ułatwiającą nam zachowanie czujności duchowej?
21 Na koniec omówmy siódmy czynnik ułatwiający czuwanie: Stale pamiętajmy, że nasze zbawienie jest bliższe niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Co ważniejsze, znacznie bliższe jest też usprawiedliwienie powszechnego zwierzchnictwa Jehowy oraz uświęcenie Jego imienia. Potrzeba czuwania jest zatem pilniejsza niż kiedykolwiek. Apostoł Paweł napisał: „To czyńcie, wiedząc, że już czas, że już nadeszła pora, abyście się ze snu obudzili, albowiem teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedy uwierzyliśmy. Noc przeminęła, a dzień się przybliżył” (Rzymian 13:11, 12, Bw).
22. Jak powinna wpływać na nas bliskość wybawienia?
22 Skoro nasze wybawienie jest o wiele bliższe, to koniecznie musimy czuwać! Nie możemy dopuścić, by jakieś sprawy osobiste czy świeckie zainteresowania usunęły w cień nasze docenianie tego, co w obecnym czasie końca Jehowa czyni dla swego ludu (Daniela 12:3). Musimy okazywać większą niż dotąd wytrwałość, aby nie zboczyć z drogi, którą wyraźnie wskazuje nam Słowo Boże (Mateusza 13:22). Z dowodów jasno wynika, że żyjemy już w ostatnich dniach tego systemu rzeczy. Wkrótce zostanie on wymazany z istnienia i ustąpi miejsca nowemu, sprawiedliwemu światu (2 Piotra 3:13).
23. W jaki sposób Jehowa będzie nam pomagał i jakie korzyści z tego odniesiemy?
23 Ze wszystkich sił starajmy się więc czuwać. Bardziej niż dotąd uświadamiajmy sobie, gdzie się znajdujemy w strumieniu czasu. Pamiętajmy przy tym, że Jehowa nigdy nie zaśnie. Przeciwnie, zawsze będzie nam pomagać, byśmy w tym czasie końca zachowywali czujność. Noc trwa już bardzo długo. Przybliża się dzień. Czuwajmy więc! Wkrótce będziemy się cieszyć najpiękniejszym ze wszystkich dni, gdy Królestwo Mesjańskie spełni obietnice Jehowy co do ziemi! (Objawienie 21:4, 5).
Jak byś odpowiedział?
◻ Co Jezus miał na myśli, gdy oświadczył, że dzień gniewu Bożego spadnie na ludzi „niby sidło”?
◻ Dlaczego musimy się strzec rzeczy rozpraszających uwagę i jak możemy to czynić?
◻ Jakie modlitwy pomogą nam zachowywać czujność?
◻ Utrzymywanie jakich kontaktów ma doniosłe znaczenie?
◻ Dlaczego powinniśmy badać swój stan duchowy?
◻ Jaką rolę w zachowywaniu czujności odgrywają proroctwa?