Czy powinieneś modlić się do Jezusa?
NIEKTÓRZY uważają, iż należy się modlić do Jezusa. W Niemczech wiele osób uczono w dzieciństwie, że przed posiłkiem trzeba złożyć ręce i podziękować Jezusowi Chrystusowi.
Według Biblii Jezus rzeczywiście zajmuje w niebie bardzo wysoką pozycję. Ale czy to znaczy, że powinniśmy się do niego modlić? Być może należysz do tych, którzy tak czynią z miłości do Jezusa, ale co on sam myśli o takich modlitwach?
Zastanówmy się najpierw, dlaczego w ogóle nasuwają się takie pytania? Otóż Biblia mówi, że to Jehowa Bóg ‛wysłuchuje modlitwy’. Trudno się więc dziwić, iż w dawnych czasach Izraelici oraz inni słudzy Boży modlili się tylko do Wszechmocnego — do Jehowy Boga (Psalm 5:2, 3; 65:3).
Czy to się zmieniło, gdy Jezus, Syn Boży, przyszedł na ziemię, by wyzwolić ludzkość z niewoli grzechu i śmierci? Ależ nie, modlitwy wciąż kierowano do Jehowy. Przebywając na ziemi, Jezus wielokrotnie się modlił do swego niebiańskiego Ojca i uczył innych, by również tak postępowali. Pomyśl na przykład o modlitwie wzorcowej, nazywanej czasem Modlitwą Pańską lub „Ojcze nasz”, należącej do najlepiej znanych modlitw na świecie. Jezus nie nakazał, byśmy się zwracali do niego; dał nam przecież taki wzór: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię” (Mateusza 6:6, 9; 26:39, 42).
Przyjrzyjmy się zatem dokładniej tej sprawie i rozpatrzmy, czym właściwie jest modlitwa.
Czym jest modlitwa?
Każda modlitwa jest formą oddawania czci. Potwierdza to dzieło The World Book Encyclopedia: „Modlitwa to jeden ze sposobów wielbienia Boga, w jaki można Mu wyrażać swe oddanie, dziękować, wyznawać grzechy lub Go o coś błagać”.
Przy pewnej okazji Jezus powiedział: „Jest napisane: ‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’”. Jezus trzymał się tej podstawowej prawdy, że cześć — a więc także modlitwy — należy się tylko jego Ojcu, Jehowie Bogu (Łukasza 4:8; 6:12).
Uznawanie w naszych modlitwach pozycji Jezusa
Jezus umarł za ludzkość, składając w ten sposób ofiarę okupu, po czym został wskrzeszony przez Boga i wyniesiony na zaszczytne stanowisko. Jak można się domyślić, pociągnęło to za sobą pewną zmianę, jeśli chodzi o modlitwy cieszące się uznaniem Bożym. Na czym ona polega?
Apostoł Paweł tak napisał o przemożnym wpływie, jaki dzięki swej pozycji Jezus wywiera na modlitwę: „Dlatego też Bóg wyniósł go na zwierzchnie stanowisko i życzliwie dał mu imię, które przewyższa wszelkie inne imię, żeby w imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano tych w niebie i tych na ziemi, i tych pod ziemią i żeby wszelki język otwarcie uznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga, Ojca” (Filipian 2:9-11).
Czy słowa: „żeby w imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano” oznaczają, iż mamy się do Jezusa modlić? Wcale nie. Użyte tutaj greckie sformułowanie „opisuje imię, w którym jednoczą się zginający kolano, w którym zjednoczeni wszyscy (πᾶν γόνυ) oddają cześć Bogu; imię, które otrzymał Jezus, jednoczy ich wszystkich i pobudza do zgięcia kolan” (G. B. Winer, Grammatik des neutestamentlichen Sprachidioms). Tak więc modlitwy zasługujące na wysłuchanie są kierowane do Jehowy Boga i służą wysławianiu Go, ale mają być zanoszone „w imię Jezusa”. Dlatego też Paweł powiedział: „We wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem” (Filipian 4:6).
Podobnie jak ścieżka wiedzie do celu, tak Jezus jest „drogą”, która prowadzi do Boga Wszechmocnego. Jezus sam pouczył apostołów: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (Jana 14:6). A zatem nie powinniśmy kierować naszych modlitw do Jezusa, lecz mamy zanosić je przez niego do Boga.a
Ktoś mógłby zapytać: „Ale czy Biblia nie donosi, że uczeń Szczepan, a także apostoł Jan przemawiali do Jezusa przebywającego w niebie?” To prawda. Jednakże gdy Szczepan czy też Jan ujrzeli w wizji Jezusa i do niego się zwracali, wcale nie były to modlitwy (Dzieje 7:56, 59; Objawienie 1:17-19; 22:20). Warto pamiętać, że zwykłe mówienie nawet do samego Boga nie jest jeszcze modlitwą. Kiedy Bóg odbywał sąd nad Adamem i Ewą, oni z Nim rozmawiali, usprawiedliwiając się ze swego wielkiego grzechu. Jednakże nie była to modlitwa (1 Mojżeszowa 3:8-19). A zatem okoliczność, iż Szczepan czy Jan mówili do Jezusa, bynajmniej nie może być przytaczana jako dowód na to, że powinniśmy się do niego modlić.
Jak ‛wzywać’ imienia Jezusa?
A może nurtują cię jednak wątpliwości co do tego, czy naprawdę nie należy się modlić do Jezusa? Do jednego z biur oddziałów Towarzystwa Strażnica pewna kobieta napisała: „Niestety wciąż nie jestem przekonana, czy pierwsi chrześcijanie rzeczywiście nie zanosili modlitw do Jezusa”. Miała na myśli słowa Pawła zawarte w Liście 1 do Koryntian 1:2, gdzie wspomniano o „wszystkich, którzy wszędzie wzywają imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa”. Ale warto zauważyć, iż w oryginale słowo „wzywać” może się odnosić nie tylko do modlitwy.
W jaki sposób wszędzie ‛wzywano’ imienia Chrystusa? Naśladowcy Jezusa z Nazaretu czynili to między innymi w ten sposób, że otwarcie uznawali go za Mesjasza i „Wybawcę świata” oraz w jego imieniu dokonywali wielu cudów (1 Jana 4:14; Dzieje 3:6; 19:5). Dlatego w pewnym dziele napisano, że zwrot „wzywać imienia naszego Pana (...) oznacza raczej uznanie jego panowania niż modlitwę do niego” (The Interpreter’s Bible).
‛Wzywanie imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa’, obejmuje również uznanie Chrystusa i wiarę w jego przelaną krew, która umożliwia przebaczenie grzechów (porównaj Dzieje 10:43 z 22:16). Ponadto zawsze wypowiadamy imię Jezusa, gdy przez niego modlimy się do Boga. Chociaż więc Biblia mówi, iż możemy wzywać imienia Jezusa, nic nie wspomina o tym, byśmy mieli się do niego modlić (Efezjan 5:20; Kolosan 3:17).
Co Jezus może dla nas uczynić
Jezus zapewnił swych uczniów: „Jeżeli poprosicie o coś w imię moje, ja to uczynię”. Czy z tego wynika, że mamy do niego zanosić modlitwy? Wcale nie. Powinniśmy je kierować do Jehowy Boga, ale w imieniu Jezusa (Jana 14:13, 14; 15:16). W ten sposób prosimy Boga, by Jego Syn, Jezus, użył w naszej sprawie swej wielkiej mocy i władzy.
A jak w dobie obecnej Jezus porozumiewa się ze swymi naśladowcami? Warto rozważyć przykład, którym Paweł posłużył się do opisania zboru namaszczonych chrześcijan. Przyrównał go do ciała, a Jezusa Chrystusa — do głowy. „Głowa” zaspokaja potrzeby członków duchowego ciała, korzystając ze „stawów i więzadeł”, czyli pomocy i postanowień zapewniających zborowi pokarm duchowy oraz kierownictwo (Kolosan 2:19). Podobnie dzisiaj Jezus posługuje się „darami w ludziach”, to znaczy mężczyznami mającymi kwalifikacje duchowe, by przewodzili w zborze, a nawet w razie potrzeby udzielali skarcenia. Członkowie zboru nie mają możliwości bezpośredniego komunikowania się z Jezusem ani zasyłania do niego modlitw, ale powinni — wręcz muszą — kierować je do jego Ojca, Jehowy Boga (Efezjan 4:8-12).
Jak okazywać Jezusowi szacunek?
Jakże istotną rolę odgrywa Jezus w zbawieniu ludzkości! Apostoł Piotr zawołał: „W nikim innym nie ma wybawienia, bo nie ma pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, dzięki któremu mamy zostać wybawieni” (Dzieje 4:12). Czy w pełni sobie uświadamiasz, jakie znaczenie ma imię Jezusa?
Chociaż nie kierujemy do Jezusa modlitw, wcale nie umniejszamy znaczenia jego pozycji. Przeciwnie, otaczamy go szacunkiem, kiedy modlimy się w jego imieniu. I jak dzieci posłuszeństwem okazują rodzicom poważanie, tak my wyrażamy szacunek dla Jezusa Chrystusa, gdy słuchamy jego poleceń, a zwłaszcza nowego przykazania co do wzajemnej miłości (Jana 5:23; 13:34).
Modlitwy zasługujące na wysłuchanie
Czy chciałbyś, aby twoje modlitwy zostały wysłuchane? Wobec tego kieruj je do Jehowy Boga w imię Jego Syna, Jezusa. Poznawaj wolę Bożą i staraj się, by twe modlitwy odzwierciedlały to, że ją dobrze pojmujesz (1 Jana 3:21, 22; 5:14). Znajduj pokrzepienie w słowach z Psalmu 66:20: „Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej i nie odmówił mi swej łaski!”
Jak się przekonaliśmy, modlitwa jest formą wielbienia, które należy się wyłącznie Bogu Wszechmocnemu. Kierując wszystkie modlitwy do Jehowy Boga, pokazujemy, iż bierzemy sobie do serca polecenie Jezusa, by modlić się słowami: „Nasz Ojcze w niebiosach” (Mateusza 6:9).
[Przypis]
a Niektórzy modlą się do Jezusa, gdyż uznają go za Boga. Ale Jezus jest Synem Bożym i sam oddaje cześć Jehowie, swemu Ojcu (Jana 20:17). Szersze omówienie tego tematu można znaleźć w broszurze Czy wierzyć w Trójcę?, wydanej przez Towarzystwo Strażnica.