Jak Jehowa nas prowadzi
„Prowadź mnie ścieżką prostolinijności” (PSALM 27:11).
1, 2. (a) W jaki sposób Jehowa prowadzi swój lud dzisiaj? (b) Co jest warunkiem pełnego korzystania z zebrań?
Z POPRZEDNIEGO artykułu dowiedzieliśmy się, że Jehowa jest źródłem światła i prawdy. Gdy podążamy ścieżką prostolinijności, Jego Słowo oświetla nam drogę. Jehowa prowadzi nas, pouczając o swych drogach (Psalm 119:105). Podobnie jak starożytny psalmista z wdzięcznością poddajemy się Bożemu przewodnictwu i modlimy się: „Poucz mnie, Jehowo, o swej drodze i (...) prowadź mnie ścieżką prostolinijności” (Psalm 27:11).
2 Bóg przekazuje nam dzisiaj pouczenia między innymi na zebraniach chrześcijańskich. Czy w pełni korzystamy z tego miłościwego postanowienia przez: 1) regularną obecność, 2) uważne słuchanie programu i 3) chętne uczestniczenie w punktach z udziałem słuchaczy? Czy z wdzięcznością przyjmujemy wskazówki, które pomagają nam trwać na „ścieżce prostolinijności”?
Czy regularnie uczęszczasz na zebrania?
3. Jak pewna głosicielka pełnoczasowa nabrała pięknego zwyczaju regularnego uczęszczania na zebrania?
3 Niektórzy głosiciele Królestwa już od dzieciństwa regularnie uczęszczają na zebrania. „Kiedy ja i moje siostry dorastałyśmy w latach trzydziestych” — wspomina pewna głosicielka pełnoczasowa będąca Świadkiem Jehowy — „nie musiałyśmy pytać rodziców, czy idziemy na zebranie. Jeśli nie byłyśmy chore, było oczywiste, że pójdziemy. Nasza rodzina po prostu nie opuszczała zebrań”. Siostra ta, podobnie jak prorokini Anna, ‛nigdy nie opuszcza’ spotkań w miejscach, w których oddaje się cześć Jehowie (Łukasza 2:36, 37).
4-6. (a) Z jakiego powodu niektórzy głosiciele Królestwa opuszczają zebrania? (b) Dlaczego obecność na zebraniach jest bardzo ważna?
4 Czy należysz do osób, które na zebrania chrześcijańskie uczęszczają regularnie, czy też bywasz na nich tylko sporadycznie? Pewni chrześcijanie postanowili sprawdzić swój stan duchowy, choć wydawało im się, że wszystko jest w porządku. Przez kilka tygodni zapisywali każde zebranie, na którym byli. Kiedy po upływie wyznaczonego czasu przejrzeli notatki, zaskoczyła ich liczba opuszczonych zebrań.
5 „Nic dziwnego” — mógłby ktoś powiedzieć. „Znajdujemy się dzisiaj pod taką presją, że niełatwo jest regularnie przychodzić na zebrania”. Rzeczywiście żyjemy w trudnych czasach. Co więcej, sytuacja będzie się jeszcze pogarszać (2 Tymoteusza 3:13). Ale czy z tego powodu regularna obecność na zebraniach nie jest tym ważniejsza? Bez stałego dopływu zdrowego i pożywnego pokarmu duchowego trudno liczyć na to, że zdołamy oprzeć się presji, którą wywiera na nas ten system rzeczy. Pozbawieni regularnych spotkań z braćmi moglibyśmy nawet narazić się na pokusę zupełnego porzucenia „ścieżki prawych”! (Przysłów 4:18). To prawda, że gdy wracamy do domu pod koniec ciężkiego dnia, nie zawsze mamy ochotę iść na zebranie. Jeśli jednak pomimo zmęczenia przychodzimy na nie, sami odnosimy z tego pożytek i budujemy współchrześcijan w Sali Królestwa.
6 W Liście do Hebrajczyków 10:25 podano jeszcze jeden ważny powód, dla którego powinniśmy regularnie uczęszczać na zebrania. Apostoł Paweł zachęca tam chrześcijan, by wspólnie się zgromadzali, ‛i to tym bardziej, gdy widzą przybliżanie się dnia’. Nie wolno nam utracić świadomości, że „dzień Jehowy” się przybliża (2 Piotra 3:12). Gdybyśmy doszli do wniosku, iż zakończenie tego systemu jest jeszcze daleko, nasze osobiste pragnienia mogłyby zepchnąć na dalszy plan niezbędne sprawy duchowe, na przykład obecność na zebraniach. Wtedy, jak ostrzegł Jezus, ‛ów dzień mógłby nagle nas zaskoczyć’ (Łukasza 21:34).
Bądź dobrym słuchaczem
7. Dlaczego dzieci powinny uważać na zebraniach?
7 Ale nie wystarczy tylko być obecnym na zebraniu. Musimy bacznie słuchać i zwracać uwagę na to, co się tam mówi (Przysłów 7:24). Dotyczy to również naszych dzieci. Od dziecka, które chodzi do szkoły, oczekuje się, że będzie pilnie słuchać nauczyciela, nawet jeśli dany przedmiot go nie interesuje lub trudno mu go zrozumieć. Nauczyciel wie, iż dziecko, które stara się uważać, zawsze odniesie z lekcji jakiś pożytek. Czy nie wydaje się więc rozsądne, że dzieci w wieku szkolnym powinny bacznie słuchać pouczeń przekazywanych na zebraniach, zamiast zasypiać zaraz po ich rozpoczęciu? Owszem, wśród cennych prawd zawartych w Piśmie Świętym są „pewne sprawy trudne do zrozumienia” (2 Piotra 3:16). Ale nie powinniśmy pomniejszać zdolności dzieci do uczenia się. Bóg tego nie czyni. W czasach biblijnych nakazał swym młodym sługom, by ‛słuchali i się uczyli, i bali się Jehowy, i dbali o wprowadzanie w czyn wszystkich słów tego prawa’, choć niektóre jego fragmenty z pewnością niełatwo im było zrozumieć (Powtórzonego Prawa 31:12; porównaj Kapłańska 18:1-30). Czy dzisiaj Jehowa stawia dzieciom mniejsze wymagania?
8. Co robią niektórzy rodzice, by pomóc dzieciom uważnie słuchać na zebraniach?
8 Chrześcijańscy ojcowie i matki rozumieją, że potrzeby duchowe ich dzieci są zaspokajane między innymi przez to, czego uczą się one na zebraniach. Dlatego niektórzy rodzice dbają o to, by dzieci zdrzemnęły się przed zebraniem i w Sali Królestwa były już wypoczęte i gotowe do nauki. Inni w dni zebrań ograniczają dzieciom czas oglądania telewizji lub nawet całkowicie im tego zabraniają (Efezjan 5:15, 16). Tacy rodzice starają się, aby nic nie rozpraszało uwagi dzieci, i zachęcają je do słuchania i uczenia się stosownie do wieku i możliwości (Przysłów 8:32).
9. Co pomoże nam rozwijać umiejętność słuchania?
9 Jezus powiedział kiedyś do osób dorosłych: „Zwracajcie uwagę na to, jak słuchacie” (Łukasza 8:18). W obecnych czasach często łatwiej tak powiedzieć, niż zrobić. Uważne słuchanie to rzeczywiście ciężka praca, ale tę umiejętność można rozwijać. Słuchając wykładu publicznego lub innego punktu w programie zebrania, spróbuj uchwycić główne myśli. Zastanawiaj się, co mówca powie dalej. Wyszukuj informacje, które możesz użyć w służbie kaznodziejskiej bądź zastosować w swym życiu. Powtarzaj w myślach główne punkty w trakcie ich omawiania. Sporządzaj krótkie notatki.
10, 11. Jak niektórzy rodzice pomagają dzieciom być lepszymi słuchaczami i jakie metody wypróbowałeś i uważasz za skuteczne?
10 Dobre nawyki w dziedzinie słuchania warto wyrabiać już od najwcześniejszych lat. Niektórzy rodzice zachęcają swe dzieci w wieku przedszkolnym, nieumiejące jeszcze czytać ani pisać, by w czasie zebrań „notowały”. Za każdym razem, gdy słyszą znane słowa, takie jak: „Jehowa”, „Jezus” czy „Królestwo”, zaznaczają to na kartce. W ten sposób uczą się koncentrować na tym, co jest mówione z podium.
11 Nawet starsze dzieci mogą czasem potrzebować zachęt do pilnego słuchania. Kiedy pewien ojciec spostrzegł na zgromadzeniu, że jego 11-letni syn błądzi gdzieś myślami, wręczył mu Biblię i poprosił, by odszukiwał wersety, na które powołują się mówcy. Ojciec robił notatki, a wersety śledził w Biblii trzymanej przez syna. Od tego momentu chłopiec uważniej słuchał programu.
Niech inni słyszą twój głos
12, 13. Dlaczego wspólne śpiewanie pieśni jest ważne?
12 Król Dawid śpiewał: „Będę kroczyć wokół twego ołtarza, Jehowo, ażeby słyszano głośne dziękczynienie” (Psalm 26:6, 7). Zebrania Świadków Jehowy są znakomitą okazją do głośnego wyrażania swej wiary. Mamy sposobność na przykład wspólnie śpiewać pieśni. Jest to istotna część wielbienia Boga, ale niestety łatwo można ją zacząć lekceważyć.
13 Niektóre dzieci nieumiejące jeszcze czytać co tydzień uczą się na pamięć słów pieśni przewidzianych do śpiewania na zebraniach. Ogromnie się cieszą, gdy śpiewają razem z dorosłymi. Kiedy jednak trochę podrosną, mogą już być mniej chętne do wspólnego śpiewania pieśni Królestwa. Bywa, że i dorośli robią to na zebraniach bardzo nieśmiało. A przecież śpiewanie jest częścią wielbienia Boga, podobnie jak służba polowa (Efezjan 5:19). W służbie kaznodziejskiej czynimy wszystko, co tylko w naszej mocy, by przysparzać chwały Jehowie. Czy nie możemy Go również wysławiać, wznosząc swe głosy — bardziej lub mniej melodyjne — w płynących z serca pieśniach pochwalnych? (Hebrajczyków 13:15).
14. Dlaczego do omawiania materiału studiowanego na naszych zebraniach powinniśmy się dobrze przygotowywać?
14 Innym sposobem wysławiania Boga jest dawanie budujących odpowiedzi w punktach programu z udziałem słuchaczy. Wymaga to przygotowania. Wniknięcie w głębsze prawdy ze Słowa Bożego wymaga też czasu. Zdawał sobie z tego sprawę apostoł Paweł, który gorliwie badał Pisma. Napisał on: „O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy!” (Rzymian 11:33). Bardzo ważne jest, by mężczyzna będący głową rodziny pomagał każdemu jej członkowi szukać mądrości Bożej objawionej w Piśmie Świętym. Ojcowie, w trakcie rodzinnego studium Biblii poświęcajcie nieco czasu na wyjaśnienie trudnych myśli i pomaganie rodzinie w przygotowywaniu się do zebrań.
15. Jakie wskazówki mogą pomóc w odpowiadaniu na zebraniach?
15 Jeśli chciałbyś częściej zabierać głos na zebraniach, mógłbyś wcześniej przygotować się do odpowiedzi. Wcale nie musi być skomplikowana. Wszyscy z docenianiem przyjmą stosowny werset odczytany z przekonaniem lub kilka trafnych słów płynących z serca. Niektórzy głosiciele, nie chcąc stracić okazji wyrażenia swej wiary, proszą prowadzącego studium, by zarezerwował dla nich pierwszą odpowiedź na określone pytanie.
Niedoświadczeni stają się mądrzy
16, 17. Jakiej rady udzielił starszy pewnemu słudze pomocniczemu i dlaczego okazała się ona skuteczna?
16 Na zebraniach Świadków Jehowy często przypomina się nam o codziennym czytaniu Słowa Bożego. Przynosi to pokrzepienie. Pomaga nam również podejmować mądre decyzje, usuwać niepożądane cechy osobowości, opierać się pokusom i odzyskać równowagę duchową, gdy postawimy fałszywy krok (Psalm 19:7).
17 Doświadczeni starsi w zborach gotowi są udzielić biblijnych rad dostosowanych do naszych potrzeb. Musimy ich tylko ‛naczerpać’ — prosząc o wskazówki oparte na Biblii (Przysłów 20:5). Kiedyś pewien młody, energiczny sługa pomocniczy zapytał starszego, co mógłby zrobić, żeby być bardziej użytecznym w zborze. Starszy, który dobrze znał tego młodego człowieka, otworzył Biblię na Liście 1 do Tymoteusza 3:3, gdzie napisano, że zamianowany mężczyzna musi być „rozsądny”. Starszy życzliwie pokazał temu młodzieńcowi, w jaki sposób mógłby okazywać rozsądek w kontaktach z drugimi. Czy ten brat poczuł się urażony udzieloną mu szczerą radą? Wcale nie! Wyjaśnił później: „Starszy użył Biblii, więc zrozumiałem, że rada ta pochodzi od Jehowy”. Ów sługa pomocniczy z wdzięcznością przyjął tę wskazówkę i czyni piękne postępy.
18. (a) Co pomogło młodej chrześcijance oprzeć się pokusom w szkole? (b) Jakie wersety przychodzą ci na myśl w obliczu pokusy?
18 Słowo Boże pomaga również ‛uciekać od pragnień przydarzających się w młodości’ (2 Tymoteusza 2:22). Młodej siostrze, która niedawno ukończyła szkołę średnią, udało się opierać pokusom w szkole dzięki rozważaniu odpowiednich wersetów i stosowaniu się do nich. Często rozmyślała nad wypowiedzią z Księgi Przysłów 13:20: „Kto chodzi z mądrymi, stanie się mądry”. Dlatego starała się przyjaźnić tylko z tymi, którzy mają głęboki szacunek dla zasad biblijnych. Rozumowała następująco: „Nie jestem lepsza niż inni. Jeśli zacznę się zadawać z niewłaściwymi ludźmi, będę chciała robić to, co podoba się kolegom, i mogą z tego wyniknąć kłopoty”. Pomogły jej też słowa Pawła z Listu 2 do Tymoteusza 1:8. Czytamy tam: „Nie wstydź się świadectwa o naszym Panu (...), ale miej udział w cierpieniu zła dla dobrej nowiny”. Zgodnie z tą radą śmiało i przy każdej stosownej okazji rozmawiała z kolegami szkolnymi o swych wierzeniach opartych na Biblii. Zawsze gdy miała przedstawić klasie jakiś referat, wybierała temat, który pozwalał jej taktownie dać świadectwo o Królestwie Bożym.
19. Dlaczego pewien młody człowiek nie potrafił oprzeć się naciskom tego świata i co dodało mu sił duchowych?
19 Gdyby kiedykolwiek zdarzyło się nam zboczyć ze „ścieżki prawych”, Słowo Boże pomoże nam skorygować nasze kroki (Przysłów 4:18). Osobiście przekonał się o tym pewien młody mieszkaniec Afryki. Kiedy odwiedził go Świadek Jehowy, chłopak ten zgodził się na studium biblijne. Podobało mu się to, czego się dowiadywał, ale wkrótce wdał się w złe towarzystwo w szkole. Z czasem zaczął się niemoralnie prowadzić. „Dręczyło mnie sumienie i nie mogłem przychodzić na zebrania” — przyznał. Później znowu zaczął na nie uczęszczać. Ten młody człowiek podzielił się ważnym spostrzeżeniem: „Stwierdziłem, iż do wszystkiego doszło dlatego, że głodowałem pod względem duchowym. W ogóle nie prowadziłem studium osobistego. Dlatego nie mogłem oprzeć się pokusie. Kiedy zacząłem czytać Strażnicę i Przebudźcie się!, stopniowo odzyskałem siły duchowe i uporządkowałem swe życie. Było to dobrym świadectwem dla tych, którzy dostrzegli zmiany, jakich dokonałem. Zostałem ochrzczony i teraz jestem szczęśliwy”. Co pomogło temu młodzieńcowi pokonać słabości ciała? Odzyskał siły duchowe dzięki regularnemu osobistemu studium Biblii.
20. Co pomoże młodym przeciwstawić się atakom Szatana?
20 Młodzi chrześcijanie, jesteście dziś celem ataku! Jeśli chcecie oprzeć się atakom Szatana, musicie regularnie karmić się duchowo. Rozumiał to psalmista — zapewne sam był młodym człowiekiem. Dziękował Jehowie za Jego Słowo, które pozwala ‛młodzieńcowi oczyścić swą ścieżkę’ (Psalm 119:9).
Pójdziemy tam, gdzie poprowadzi nas Bóg
21, 22. Dlaczego nie powinniśmy uważać, że droga prawdy jest zbyt trudna?
21 Jehowa wywiódł Izraelitów z Egiptu i wprowadził ich do Ziemi Obiecanej. Z ludzkiego punktu widzenia mogło się wydawać, że niepotrzebnie podążali tak uciążliwą drogą. Zamiast wybrać z pozoru łatwiejszą, prostszą trasę wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, Jehowa poprowadził swój lud trudnym szlakiem przez pustynię. Był to jednak przejaw życzliwości ze strony Boga. Droga wiodąca wzdłuż wybrzeża, choć krótsza, przebiegała przez tereny zamieszkane przez wrogich Filistynów. Wybierając inną, Jehowa oszczędził swemu ludowi zbyt wczesnej konfrontacji z Filistynami.
22 Ścieżka, którą dzisiaj prowadzi nas Jehowa, czasami również może się wydawać trudna. Każdy nasz tydzień wypełniony jest działalnością chrześcijańską: zebraniami zborowymi, studium osobistym i służbą polową. Inne drogi mogą się wydawać łatwiejsze. Ale jedynie podążanie drogą wskazywaną przez Jehowę doprowadzi nas do celu, na którym tak bardzo nam przecież zależy. Dalej przyjmujmy więc żywotne pouczenia od Jehowy i podążajmy „ścieżką prostolinijności” po wieczne czasy! (Psalm 27:11).
Czy potrafisz wyjaśnić?
• Dlaczego regularna obecność na zebraniach jest nam tak bardzo potrzebna?
• Jak rodzice mogą pomóc dzieciom uważać na zebraniach?
• Co wchodzi w zakres uważnego słuchania?
• Co nam pomoże zabierać głos na zebraniach?
[Ilustracja na stronach 16, 17]
Obecność na chrześcijańskich zebraniach pomaga nam stale pamiętać o dniu Jehowy
[Ilustracje na stronie 18]
Zebrania stwarzają wiele możliwości do wysławiania Jehowy