Sługa, którego Jehowa darzy uznaniem

„Oto mój sługa (...), którego moja dusza obdarzyła uznaniem!” (IZAJ. 42:1).

 1. Do czego zwłaszcza w okresie Pamiątki zachęcani są słudzy Jehowy i dlaczego?

ZBLIŻAJĄCA się Pamiątka śmierci Chrystusa jest dobrą okazją, by zgodnie z radą apostoła Pawła uważnie przyjrzeć się „Naczelnemu Pełnomocnikowi i Udoskonalicielowi naszej wiary, Jezusowi”. Paweł napisał: „Istotnie, zważajcie bacznie na tego, który zniósł tak nieprzyjazną mowę grzeszników, przeciwną ich własnemu dobru, abyście się nie znużyli i nie ustali w waszych duszach” (Hebr. 12:2, 3). Przyjrzenie się wiernemu życiu Chrystusa zakończonemu ofiarną śmiercią pomoże zarówno chrześcijańskim pomazańcom, jak i towarzyszącym im drugim owcom dalej wytrwale służyć Jehowie i ‛nie ustawać w swoich duszach’ (por. Gal. 6:9).

 2. Czego się możemy dowiedzieć z proroctw dotyczących Syna Bożego przekazanych przez Izajasza?

² Jehowa natchnął Izajasza, by przekazał liczne proroctwa odnoszące się bezpośrednio do Syna Bożego. Przeanalizowanie ich pomoże nam ‛uważnie wpatrywać się w Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary’, Chrystusa Jezusaa. Rzucają one wiele światła na jego osobowość, cierpienia oraz wywyższenie jako naszego Króla i Wykupiciela. Dzięki nim lepiej zrozumiemy znaczenie Pamiątki, która w tym roku odbędzie się w czwartek 9 kwietnia po zachodzie słońca.

Tożsamość Sługi

 3, 4. (a) Do kogo w Księdze Izajasza może się odnosić słowo „sługa”? (b) Jak sama Biblia ujawnia tożsamość Sługi, którego dotyczą proroctwa z rozdziałów 42, 49, 50, 52 i 53 Księgi Izajasza?

³ W Księdze Izajasza wielokrotnie występuje słowo „sługa”. Czasami dotyczy ono samego proroka (Izaj. 20:3; 44:26). Nieraz odnosi się do całego Izraela, zwanego też Jakubem (Izaj. 41:8, 9; 44:1, 2, 21). Ale co powiedzieć o wyjątkowych proroctwach dotyczących Sługi zawartych w rozdziałach 42, 49, 50, 52 i 53? Na tożsamość tego Sługi Jehowy jednoznacznie wskazują Chrześcijańskie Pisma Greckie. Z Dziejów Apostolskich dowiadujemy się, że jedno ze wspomnianych proroctw czytał etiopski dworzanin, do którego duch święty skierował ewangelizatora Filipa. Kiedy etiopski dostojnik zapoznał się z fragmentem, który obecnie możemy znaleźć w Księdze Izajasza 53:7, 8, zapytał Filipa: „Proszę cię: O kim to prorok mówi? O sobie czy o kimś innym?”. Filip bezzwłocznie wyjaśnił, że słowa te dotyczą Mesjasza, Jezusa (Dzieje 8:26-35).

⁴ Gdy Jezus był jeszcze niemowlęciem, pewien prawy człowiek imieniem Symeon w mocy ducha świętego oznajmił, że „dziecię, Jezus”, stanie się „światłem ku usunięciu zasłony z narodów”, jak to zostało przepowiedziane w Księdze Izajasza 42:6 i 49:6 (Łuk. 2:25-32). Natomiast w rozdziale 50, wersetach od 6 do 9, przepowiedziano poniżające traktowanie, jakiego Jezus doświadczył tej nocy, gdy go sądzono (Mat. 26:67; Łuk. 22:63). Po Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. apostoł Piotr wyraźnie utożsamił Sługę Jehowy z Jezusem (Izaj. 52:13; 53:11; odczytaj Dzieje 3:13, 26). Czego się możemy nauczyć z tych proroctw mesjańskich?

Jehowa szkoli swego Sługę

 5. Jakie szkolenie otrzymał Sługa Jehowy?

⁵ Jedno z proroctw Izajasza o Słudze Bożym rzuca światło na stosunki, jakie panowały między Jehową a Jego pierworodnym Synem, zanim ten przyszedł na ziemię (odczytaj Izajasza 50:4-9). Sam Sługa wyjawia, że Jehowa stale go szkolił: „Budzi moje ucho, żebym słyszał jak ludzie, których się naucza” (Izaj. 50:4)b. Przez cały czas Sługa Jehowy słuchał swego Ojca i pokornie się od Niego uczył. Jakiż to wyjątkowy zaszczyt pobierać nauki u Stwórcy wszechświata!

 6. Jak Sługa Jehowy dowiódł doskonałego podporządkowania wobec Ojca?

⁶ We wspomnianym proroctwie Sługa nazywa swego Ojca „Wszechwładnym Panem, Jehową”. Oznacza to, że przyswoił sobie fundamentalną prawdę dotyczącą powszechnego zwierzchnictwa Jehowy. Swoje doskonałe podporządkowanie Ojcu wyraził słowami: „Wszechwładny Pan, Jehowa, otworzył moje ucho, a ja się nie buntowałem. Nie odwróciłem się w drugą stronę” (Izaj. 50:5). Pierworodny Syn Boży ‛był obok Jehowy mistrzowskim wykonawcą’ dzieł stwórczych, takich jak materialny wszechświat czy człowiek. ‛Wciąż się weselił przed Jehową, weseląc się żyzną krainą Jego ziemi, a rzeczy, które miłował, były u synów ludzkich’ (Prz. 8:22-31).

 7. Co świadczy o tym, że Sługa był pewien wsparcia swego Ojca?

⁷ Szkolenie otrzymane przez Sługę oraz jego miłość do ludzi bardzo mu pomogły, gdy przyszedł na ziemię i musiał stawić czoła poważnym przeciwnościom. Chociaż był srogo prześladowany, nadal znajdował radość w czynieniu woli Ojca (Ps. 40:8; Mat. 26:42; Jana 6:38). Przez cały okres swej ziemskiej służby miał pewność, że Ojciec go wspiera i darzy uznaniem. Zgodnie z proroctwem Izajasza Jezus mógł powiedzieć: „Blisko jest Ten, który uznaje mnie za prawego. Kto może toczyć ze mną spór? (...) Oto Wszechwładny Pan, Jehowa, mi pomoże” (Izaj. 50:8, 9). Jehowa rzeczywiście pomagał swemu wiernemu Słudze w trakcie całej jego służby na ziemi, co zostało uwypuklone w kolejnym proroctwie z Księgi Izajasza.

Ziemska działalność Sługi

 8. Co dowodzi, że „wybranym” Sługą Jehowy przepowiedzianym w Izajasza 42:1 był właśnie Jezus?

⁸ Biblia podaje, co się wydarzyło w 29 roku n.e. przy chrzcie Jezusa: „Zstąpił na niego duch święty (...), a z nieba dobiegł głos: ‚Tyś jest mój Syn, umiłowany; ciebie darzę uznaniem’” (Łuk. 3:21, 22). Jehowa wyraźnie pokazał, kto jest „wybranym”, o którym mówił Izajasz (odczytaj Izajasza 42:1-7). W czasie swojej ziemskiej służby Jezus wypełnił tę proroczą zapowiedź w wyjątkowy sposób. Właśnie do niego ewangelista Mateusz odniósł słowa, które zacytował z Księgi Izajasza 42:1-4 (Mat. 12:15-21).

 9, 10. (a) Jak Jezus, będąc na ziemi, wypełnił pierwszą zapowiedź z Izajasza 42:3? (b) Jak Chrystus w trakcie swej ziemskiej służby ‛przyniósł sprawiedliwość’ i kiedy ‛ustanowi sprawiedliwość na ziemi’?

⁹ Żydowscy przywódcy religijni mieli w pogardzie prostych ludzi (Jana 7:47-49). Traktowali ich szorstko, tak iż przypominali oni ‛zmiażdżone trzciny’ czy ‛gasnące lniane knoty’. Ale Jezus okazywał współczucie biednym i uciśnionym (Mat. 9:35, 36). Skierował do nich życzliwe zaproszenie: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy się mozolicie i jesteście obciążeni, a ja was pokrzepię” (Mat. 11:28). Ponadto ‛przyniósł sprawiedliwość’, gdyż uczył Bożych mierników dobra i zła (Izaj. 42:3). Pokazał, że Prawo Boże należy stosować w sposób nacechowany rozsądkiem i miłosierdziem (Mat. 23:23). Poza tym przejawiał sprawiedliwość, głosząc bez uprzedzeń zarówno bogatym, jak i biednym (Mat. 11:5; Łuk. 18:18-23).

¹⁰ W myśl proroctwa Izajasza „wybrany” Jehowy miał też ‛ustanowić sprawiedliwość na ziemi’ (Izaj. 42:4). Dokona tego już wkrótce, kiedy jako Władca mesjańskiego Królestwa unicestwi wszelkie ludzkie rządy i zastąpi je własnym sprawiedliwym panowaniem. Zaprowadzi nowy świat, w którym „ma mieszkać prawość” (2 Piotra 3:13; Dan. 2:44).

„Światło” i „przymierze”

11. W jakim sensie Jezus był „światłem narodów” w I wieku n.e. i w jaki sposób pozostaje nim aż do dzisiaj?

¹¹ Spełniając zapowiedź z Księgi Izajasza 42:6, Jezus rzeczywiście okazał się „światłem narodów”. W czasie swojej ziemskiej służby niósł duchowe oświecenie głównie Żydom (Mat. 15:24; Dzieje 3:26). Niemniej powiedział też: „Jestem światłem świata” (Jana 8:12). Stał się nim zarówno dla Żydów, jak i dla innych narodów nie tylko dlatego, że uczył o sprawach duchowych, ale również dlatego, że oddał swoje doskonałe człowiecze życie na okup za całą ludzkość (Mat. 20:28). Po zmartwychwstaniu polecił uczniom, żeby stali się jego świadkami „aż do najodleglejszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1:8). Paweł i Barnabas użyli wyrażenia „światło narodów” w odniesieniu do działalności kaznodziejskiej, jaką prowadzili pośród nie-Żydów (Dzieje 13:46-48, por. Izaj. 49:6). Dzieło to jest kontynuowane przez namaszczonych braci Jezusa, którzy są jeszcze na ziemi, oraz ich towarzyszy. Wszyscy oni niosą duchowe oświecenie i pomagają ludziom pokładać wiarę w Jezusie, „świetle narodów”.

12. Co to znaczy, że Jehowa ‛dał swego Sługę jako przymierze ludu’?

¹² W tym samym proroctwie Jehowa rzekł do swego wybranego Sługi: „I będę cię strzegł, i dam cię jako przymierze ludu” (Izaj. 42:6). Szatan nieustannie usiłował zgładzić Jezusa, starając się nie dopuścić, by dokończył swą ziemską służbę, ale Jehowa chronił Syna aż do wyznaczonego czasu (Mat. 2:13; Jana 7:30). A potem Bóg wskrzesił Jezusa i ‛dał go jako przymierze’, czyli przyrzeczenie, dla mieszkańców ziemi. Uroczyście zagwarantował, że Jego wierny Sługa dalej będzie występował jako „światło narodów” i uwalniał ludzi z duchowej ciemności (odczytaj Izajasza 49:8, 9)c.

13. Jak Jezus, będąc na ziemi, wyzwalał „siedzących w ciemności” i jak czyni to obecnie?

¹³ Zgodnie z tą obietnicą wybrany Sługa Jehowy miał ‛otworzyć ślepe oczy, wyprowadzić z lochu więźnia’ oraz wyzwolić „siedzących w ciemności” (Izaj. 42:7). Podczas swej ziemskiej służby Jezus dokonywał tego, demaskując fałszywe tradycje religijne i głosząc dobrą nowinę o Królestwie (Mat. 15:3; Łuk. 8:1). W ten sposób wyzwalał z duchowej niewoli Żydów, którzy stawali się jego uczniami (Jana 8:31, 32). Podobne oswobodzenie przynosi milionom innych ludzi. Swoim naśladowcom polecił: „Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów”, przy czym obiecał: „Ja jestem z wami (...) aż do zakończenia systemu rzeczy” (Mat. 28:19, 20). Z niebios Chrystus Jezus nadzoruje dziś ogólnoświatową działalność kaznodziejską.

Wywyższony Sługa Jehowy

14, 15. Dlaczego i jak Jehowa wywyższył Jezusa?

¹⁴ W jeszcze innej zapowiedzi dotyczącej swego mesjańskiego Sługi Jehowa oznajmia: „Oto mój sługa będzie działał z wnikliwością. Zajmie wysokie stanowisko i zostanie wyniesiony oraz bardzo wywyższony” (Izaj. 52:13). Ze względu na lojalne podporządkowanie się Syna zwierzchnictwu Bożemu i jego wierność w najtrudniejszej próbie Jehowa niezmiernie go wywyższył.

¹⁵ Apostoł Piotr napisał o Jezusie: „Jest on po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, a podporządkowano mu aniołów i władze, i moce” (1 Piotra 3:22). Podobnie wypowiedział się o nim apostoł Paweł: „Ukorzył się i stał się posłuszny aż do śmierci, i to śmierci na palu męki. Dlatego też Bóg wyniósł go na wyższe stanowisko i życzliwie dał mu imię, które przewyższa wszelkie inne imię, żeby w imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano tych w niebie i tych na ziemi, i tych pod ziemią i żeby wszelki język otwarcie uznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga, Ojca” (Filip. 2:8-11).

16. W jaki sposób Jezus został „bardzo wywyższony” w roku 1914 i czego już od tamtej pory dokonał?

¹⁶ W roku 1914 Jehowa uhonorował Jezusa jeszcze bardziej. Syn Boży został „bardzo wywyższony”, kiedy Ojciec ustanowił go Władcą w mesjańskim Królestwie (Ps. 2:6; Dan. 7:13, 14). Od tego czasu Chrystus wyruszył „na podbój między swoich nieprzyjaciół” (Ps. 110:2). Najpierw pokonał i strącił na ziemię Szatana i demony (Obj. 12:7-12). Następnie jako Większy Cyrus uwolnił ostatek swoich namaszczonych braci na ziemi z pęt „Babilonu Wielkiego” (Obj. 18:2; Izaj. 44:28). Poprowadził ogólnoświatowe dzieło głoszenia, dzięki któremu możliwe stało się zbieranie „pozostałych” z jego duchowych braci, a z czasem także milionów „drugich owiec”, lojalnych towarzyszy „małej trzódki” (Obj. 12:17; Jana 10:16; Łuk. 12:32).

17. Czego się do tej pory dowiedzieliśmy z analizy proroctw Izajasza dotyczących Sługi Jehowy?

¹⁷ Dzięki analizie tych wyjątkowych proroctw z Księgi Izajasza z pewnością jeszcze bardziej cenimy naszego Króla i Wykupiciela, Jezusa Chrystusa. Jego synowskie podporządkowanie w trakcie ziemskiej służby pokazało, jakie szkolenie odebrał wcześniej u boku Ojca. Działalność kaznodziejska, zapoczątkowana przez Jezusa i nadzorowana przez niego po dziś dzień, dowodzi, że jest on „światłem narodów”. W następnym artykule omówimy proroctwo, które ujawniło, że mesjański Sługa miał cierpieć i oddać swe życie dla naszego dobra. Są to sprawy, na które w okresie poprzedzającym Pamiątkę jego śmierci musimy ‛bacznie zważać’ (Hebr. 12:2, 3).

[Przypisy]

Powtórka

• Kto jest Sługą, o którym mówi prorok Izajasz, i skąd o tym wiemy?

• Jakie szkolenie ów Sługa otrzymał od Jehowy?

• W jakim sensie Jezus jest „światłem narodów”?

• Jak Sługa Jehowy został wywyższony?

[Ilustracja na stronie 21]

Filip wyraźnie utożsamił Sługę, o którym mówił Izajasz, z Mesjaszem, Jezusem

[Ilustracja na stronie 23]

Jako wybrany Sługa Jehowy, Jezus okazywał współczucie biednym i uciśnionym

[Ilustracja na stronie 24]

Jezus został wywyższony przez swego Ojca i zasiadł na tronie mesjańskiego Królestwa