Zdrada — złowieszczy znak czasów!

„Jak lojalni i prawi, i nienaganni okazaliśmy się wobec was” (1 TES. 2:10).

WYCHWYĆ GŁÓWNE MYŚLI:

Jaką przestrogą jest dla nas zdradzieckie postępowanie Dalili, Absaloma i Judasza Iskariota?

Jak możemy naśladować lojalną postawę Jonatana i Piotra?

Dzięki czemu pozostaniemy niezachwianie lojalni wobec współmałżonka oraz wobec Jehowy?

 1-3. (a) Co jest złowieszczym znakiem czasów i jak się on dziś objawia? (b) Na jakie trzy pytania sobie odpowiemy?

CO WSPÓLNEGO mają ze sobą Dalila, Absalom i Judasz Iskariot? Wszyscy okazali się nielojalni — Dalila wobec kogoś, kto ją kochał, sędziego Samsona; Absalom wobec swojego ojca, króla Dawida; Judasz wobec swojego Mistrza, Chrystusa Jezusa. Godne potępienia postępowanie tych trzech osób przysporzyło innym niewymownych cierpień! Ale dlaczego powinno nas to interesować?

² Pewna współczesna autorka zalicza zdradę do najpowszechniejszych dziś występków. Wcale nas to nie dziwi. Opisując znak „zakończenia systemu rzeczy”, Jezus zapowiedział: „Jedni drugich będą zdradzać” (Mat. 24:3, 10). „Zdradzić” znaczy „przejść na stronę wroga, wydać kogoś lub coś nieprzyjacielowi” (Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny). Wszechobecny brak lojalności potwierdza, że żyjemy „w dniach ostatnich”, w których według słów Pawła bardzo liczni mieli być ludzie „nielojalni, zdrajcy” (2 Tym. 3:1, 2, 4). Chociaż pisarze i scenarzyści w swoich dziełach często ukazują zdradę jako coś ekscytującego lub romantycznego, to w życiu przysparza ona bólu i cierpień. Taka nielojalność to rzeczywiście złowieszczy znak czasów!

³ Czego uczymy się z Biblii o nielojalnych osobach z przeszłości? Jakich wiernych ludzi możemy naśladować? I wobec kogo musimy zachować niezłomną lojalność? Zobaczmy.

OSTRZEGAWCZE PRZYKŁADY Z PRZESZŁOŚCI

 4. Jak Dalila zdradziła Samsona i dlaczego było to podłe?

⁴ Najpierw przyjrzyjmy się przebiegłej Dalili, w której zakochał się sędzia Samson. Zdecydowanie występował on w obronie ludu Bożego przeciwko Filistynom. Pięciu ich władców, prawdopodobnie wiedząc, że Dalila nie kocha szczerze Samsona, zaoferowało jej sporą sumę za ustalenie źródła jego wyjątkowej siły. Dzięki temu wiedzieliby, jak go zgładzić. Wyrachowana Dalila przyjęła ofertę, ale mimo trzech prób nie zdołała odkryć tajemnicy Samsona. Jednak „cały czas wywierała na niego nacisk swymi słowami i mu się naprzykrzała”. W końcu „jego dusza zniecierpliwiła się aż na śmierć”. Wtedy wyjawił, że jego włosy nigdy nie były ścinane i że gdyby to uczyniono, straciłby moca. Kiedy Samson usnął na kolanach Dalili, poleciła ona ściąć mu włosy, po czym wydała go w rękę wrogów, aby postąpili z nim wedle uznania (Sędz. 16:4, 5, 15-21). Cóż za podłość! Pobudzana chciwością, Dalila zdradziła człowieka, który ją kochał.

 5. (a) Jak Absalom okazał się nielojalny i co nam to o nim mówi? (b) Jak Dawid czuł się po zdradzie Achitofela?

⁵ Rozważmy teraz przykład nielojalnego Absaloma. Pałając niezdrową ambicją, chciał on przejąć tron swego ojca, Dawida. Najpierw „wykradał (...) serca mężów izraelskich” — przypochlebiał się im, składając złudne obietnice i okazując nieszczere uczucia. Obejmował i całował ludzi, jakby rzeczywiście się nimi interesował (2 Sam. 15:2-6). Doprowadził nawet do tego, że Achitofel, zaufany przyjaciel Dawida, stał się zdrajcą i przyłączył do spisku (2 Sam. 15:31). W psalmach 3 i 55 Dawid opisał, jak wpłynęła na niego ich nielojalność (Ps. 3:1-8; odczytaj Psalm 55:12-14). Absalom zuchwale zlekceważył Boże zwierzchnictwo, knując spisek przeciw królowi z ramienia Jehowy (1 Kron. 28:5). W końcu rebelia upadła i Dawid dalej panował jako pomazaniec Boży.

 6. (a) Jak Judasz zdradził Jezusa? (b) Synonimem czego stało się imię Judasz?

⁶ Zastanówmy się też, jak wobec Chrystusa postąpił Judasz Iskariot. Gdy Syn Boży obchodził ostatnią Paschę z 12 apostołami, oznajmił: „Zaprawdę wam mówię: Jeden z was mnie zdradzi” (Mat. 26:21). Tej samej nocy w ogrodzie Getsemani rzekł do Piotra, Jakuba i Jana: „Oto przybliżył się mój zdrajca”. W tym momencie zjawił się Judasz ze zgrają spiskowców „i podchodząc wprost do Jezusa, rzekł: ‚Witaj, Rabbi!’, i pocałował go bardzo czule” (Mat. 26:46-50; Łuk. 22:47, 52). Chciwy Judasz ‛zdradził krew człowieka prawego’ i wydał Jezusa wrogom. Cóż otrzymał w zamian? Marne 30 srebrników! (Mat. 27:3-5). Od tego czasu imię Judasz stało się synonimem zdrajcy, zwłaszcza w odniesieniu do kogoś, kto udaje przyjacielab.

 7. Czego uczymy się z postępowania (a) Absaloma i Judasza, (b) Dalili?

⁷ Czego się uczymy z tych ostrzegawczych przykładów? Zarówno Absaloma, jak i Judasza spotkał smutny koniec, ponieważ zdradzili pomazańców Jehowy (2 Sam. 18:9, 14-17; Dzieje 1:18-20). Imię Dalili zawsze będzie kojarzone ze zdradą i nieszczerą miłością (Ps. 119:158). Jak ważne jest więc, żebyśmy walczyli z wszelką skłonnością do niezdrowej ambicji lub chciwości, gdyż prowadzą one do utraty uznania Jehowy! Z pewnością te dobitne przykłady pomogą nam walczyć z ohydną cechą, jaką jest nielojalność.

NAŚLADUJMY TYCH, KTÓRZY OKAZALI SIĘ LOJALNI

 8, 9. (a) Dlaczego Jonatan przyrzekł lojalność Dawidowi? (b) Jak możemy naśladować Jonatana?

⁸ Biblia opisuje też wiele osób, które były lojalne. Rozważmy dwa przykłady i postarajmy się wyciągnąć lekcje dla siebie. Zacznijmy od człowieka, który okazał się lojalny względem Dawida. Jonatan, najstarszy syn króla Saula, zapewne odziedziczyłby tron Izraela, gdyby nie to, że na kolejnego władcę Jehowa wybrał Dawida. Jonatan uszanował decyzję Boga i nie uznał zazdrośnie Dawida za rywala. Przeciwnie, „dusza Jonatana związała się z duszą Dawida”, tak iż przyrzekł mu lojalność. Co więcej, podarował mu swoje szaty, miecz, łuk i pas, oddając mu w ten sposób honory przysługujące królowi (1 Sam. 18:1-4). Zrobił, co tylko mógł, „aby jego rękę umocnić” — ryzykował nawet życie, wstawiając się za nim u Saula. Lojalnie rzekł do Dawida: „Ty będziesz królem nad Izraelem, ja zaś będę drugi po tobie” (1 Sam. 20:30-34; 23:16, 17). Nic dziwnego, że po śmierci Jonatana Dawid dał w pieśni żałobnej wyraz swej rozpaczy oraz miłości, jaką go darzył (2 Sam. 1:17, 26).

⁹ Jonatan nie miał wątpliwości, wobec kogo powinien być lojalny. Okazywał bezgraniczne posłuszeństwo najwyższemu Władcy, Jehowie, i w pełni wspierał Dawida, Jego pomazańca. Również obecnie, nawet jeśli nie powierzono nam żadnego szczególnego zadania w zborze, powinniśmy chętnie wspierać braci wyznaczonych do sprawowania przewodnictwa (1 Tes. 5:12, 13; Hebr. 13:17, 24).

10, 11. (a) Dlaczego Piotr lojalnie pozostał przy Jezusie? (b) Jak możemy naśladować postawę Piotra?

¹⁰ Innym pozytywnym przykładem jest apostoł Piotr, który przyrzekł lojalność Jezusowi. Gdy Jezus wyrazistym, obrazowym językiem podkreślił, jak istotne jest przejawianie wiary w jego ciało i krew, które wkrótce miał złożyć w ofierze, wielu uczniów zgorszyło się i go opuściło (Jana 6:53-60, 66). Wtedy zwrócił się do 12 apostołów z pytaniem: „Czyż i wy chcecie pójść?”. To właśnie Piotr odpowiedział mu: „Panie, do kogo odejdziemy? Ty masz wypowiedzi życia wiecznego; a myśmy uwierzyli i poznali, że ty jesteś Świętym Bożym” (Jana 6:67-69). Czy to znaczy, że apostoł ten w pełni rozumiał wszystko, co Jezus powiedział o swojej ofiarnej śmierci? Prawdopodobnie nie. Mimo to był zdecydowany pozostać lojalny względem namaszczonego Syna Bożego.

¹¹ Piotr nie doszedł do wniosku, że Jezus się pomylił i że za jakiś czas odwoła to, co powiedział. Raczej przyznał z pokorą, że ma on „wypowiedzi życia wiecznego”. A jak my reagujemy, gdy w publikacjach dostarczanych przez ‛wiernego szafarza’ natrafiamy na myśl, którą trudno nam zrozumieć lub zaakceptować? Powinniśmy starać się pojąć jej sens, zamiast wypatrywać zmiany odpowiadającej naszym oczekiwaniom (odczytaj Łukasza 12:42).

BĄDŹ ZAWSZE LOJALNY WOBEC WSPÓŁMAŁŻONKA

12, 13. Jaka sytuacja w małżeństwie sprzyja zdradzie i dlaczego wiek nie jest żadnym usprawiedliwieniem?

¹² Każdy rodzaj zdrady jest odrażający i nie wolno dopuścić, by zburzyła ona pokój i jedność w chrześcijańskiej rodzinie lub w zborze. Mając to na względzie, zastanówmy się, jak możemy pozostawać lojalni wobec współmałżonka i wobec Boga.

¹³ Jedną z najbardziej rujnujących form zdrady jest cudzołóstwo. Cudzołożnik sprzeniewierza się współmałżonkowi i przenosi swoje zainteresowanie na inną osobę. Zdradzony partner nagle zostaje sam, a jego życie wywraca się do góry nogami. Jak dochodzi do czegoś takiego między dwojgiem ludzi, którzy dawniej się kochali? Często pierwszym krokiem w złym kierunku jest emocjonalne oddalenie się małżonków. Profesor socjologii Gabriella Turnaturi wyjaśnia, że rozdźwięk „między pełnym zaangażowaniem w związek a brakiem takiego zaangażowania tworzy niszę dla zdrady”. Czasami dystans pojawia się też między partnerami w średnim wieku. Na przykład 50-letni mężczyzna po 25 latach małżeństwa rozwodzi się ze swą wierną żoną, by związać się z inną kobietą, która mu się spodobała. Niektórzy usprawiedliwiają to kryzysem wieku średniego. Ale zamiast stwarzać wrażenie, jakoby było to nieuniknione, nazwijmy rzecz po imieniu — zdradą wieku średniegoc.

14. (a) Jakie uczucia wzbudza u Jehowy zdrada małżeńska? (b) Co o wierności małżeńskiej powiedział Jezus?

¹⁴ Jakie uczucia wzbudzają u Jehowy osoby, które bez biblijnego powodu opuszczają swoich partnerów? Nasz Bóg „znienawidził rozwody” i skierował stanowcze słowa do każdego, kto w niegodziwy sposób traktuje współmałżonka i go porzuca (odczytaj Malachiasza 2:13-16). Jezus, żywiąc takie same uczucia jak Ojciec, uczył, że nie można odprawić lub porzucić niewinnego partnera i zachowywać się tak, jak gdyby nic się nie stało (odczytaj Mateusza 19:3-6, 9).

15. Jak małżonkowie mogą umacniać wzajemną lojalność?

¹⁵ Co pomaga dochowywać lojalności w małżeństwie? W Słowie Bożym czytamy: „Raduj się żoną [lub mężem] twej młodości” oraz „Korzystaj z życia z żoną, którą kochasz [lub z mężem, którego kochasz]” (Prz. 5:18; Kazn. 9:9). Gdy małżonkom przybywa lat, muszą oni pielęgnować „pełne zaangażowanie” w związek, zarówno fizyczne, jak i emocjonalne. Oznacza to troszczenie się o siebie nawzajem, poświęcanie czasu sobie nawzajem i przybliżanie się do siebie nawzajem. Mąż i żona muszą się skupiać na umacnianiu więzi łączącej ich samych oraz więzi z Bogiem. W tym celu powinni wspólnie studiować Biblię, wspólnie regularnie głosić i wspólnie modlić się o błogosławieństwo Jehowy.

BĄDŹ ZAWSZE LOJALNY WOBEC JEHOWY

16, 17. (a) Kiedy nasza lojalność względem Jehowy może być wystawiona na próbę w rodzinie oraz w zborze? (b) Jaki przykład pokazuje, że przestrzeganie Bożego zakazu utrzymywania kontaktów z wykluczonymi może przynieść dobre skutki?

¹⁶ Niektórzy członkowie zboru popełnili poważne grzechy i potrzebowali ‛surowego upomnienia, żeby byli zdrowi w wierze’ (Tyt. 1:13). Niejeden z powodu swej postawy musiał być wykluczony. Tym, ‛którzy zostali wyćwiczeni’ przez wspomniane skarcenie, pomogło ono odzyskać zdrowie duchowe (Hebr. 12:11). Ale co zrobić, jeśli poza zborem znalazł się nasz krewny lub bliski przyjaciel? Niewątpliwie jest to próba lojalności — nie względem tego człowieka, lecz względem Boga. Jehowa obserwuje, czy będziemy przestrzegać Jego przykazania, by nie zadawać się z żadną taką osobą (odczytaj 1 Koryntian 5:11-13).

¹⁷ Wspomnijmy przynajmniej o jednej z korzyści, jakie może odnieść rodzina z lojalnego respektowania polecenia Jehowy, by nie utrzymywać kontaktów z wykluczonymi — także krewnymi. Pewien młody człowiek ponad 10 lat był poza zborem. Jego ojciec, matka i czterej bracia ‛przestali się z nim zadawać’. Nieraz próbował się do nich przyłączyć w różnych zajęciach, ale co godne pochwały, każdy członek rodziny stanowczo się temu sprzeciwiał. Kiedy mężczyzna ten wrócił do zboru, powiedział, że zawsze tęsknił za towarzystwem bliskich, zwłaszcza w samotne wieczory. Jak przyznał, gdyby rodzina utrzymywała z nim chociaż niewielki kontakt, to by mu wystarczyło. Ponieważ jednak nikt z krewnych nawet sporadycznie tego nie robił, gorące pragnienie przebywania z nimi stało się jedną z pobudek do odzyskania więzi z Jehową. Pamiętaj o tym, jeżeli kiedykolwiek odczujesz pokusę, by wbrew Bożemu zakazowi zadawać się z wykluczonym krewnym.

18. Na co jesteś zdecydowany po rozważeniu zalet lojalności oraz konsekwencji nielojalności?

¹⁸ Żyjemy w zdradzieckim, nielojalnym świecie. Mimo to w zborze otacza nas wiele lojalnych osób, które możemy naśladować. Ich postawa świadczy za nich, jak gdyby mówili: „Jesteście świadkami, i Bóg też, jak lojalni i prawi, i nienaganni okazaliśmy się wobec was, wierzących” (1 Tes. 2:10). Obyśmy wszyscy byli niezachwianie lojalni wobec Boga i siebie nawzajem.

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 10]

Chociaż inni odeszli, Piotr pozostał lojalny względem namaszczonego Syna Bożego