Jehowa ceni swoich pokornych sług

 1. Wyjaśnij, co Jehowa myśli o osobach pokornych.

JEHOWA kocha osoby pokorne. Tylko ktoś naprawdę pokorny może mieć z Nim bliską więź. Z drugiej strony Jehowa „od wyniosłego trzyma się z daleka” (Ps. 138:6). Każdy z nas chce podobać się Jehowie i odczuwać Jego miłość, dlatego to bardzo ważne, żebyśmy nauczyli się okazywać pokorę.

 2. Co omówimy w tym artykule?

² W tym artykule znajdziemy odpowiedzi na trzy pytania: 1) Czym jest pokora? 2) Dlaczego powinniśmy ją przejawiać? 3) Jakie sytuacje mogą wypróbować naszą pokorę? Jak się przekonamy, kiedy przejawiamy pokorę, sprawiamy radość Jehowie, a oprócz tego sami odnosimy korzyść (Prz. 27:11; Izaj. 48:17).

 3. Czym jest pokora?

³ Pokora to uniżenie umysłu, brak pychy i wyniosłości. Według Biblii osoba pokorna ma właściwe spojrzenie na swoją pozycję względem Boga oraz innych ludzi. Taka osoba rozumie, że każdy człowiek w pewien sposób ją przewyższa (Filip. 2:3, 4).

 4, 5. Dlaczego ktoś, kto wydaje się pokorny, może wcale taki nie być?

⁴ Niektórzy tylko z pozoru są pokorni. Mogą być po prostu nieśmiali albo ze względu na odebrane w domu wychowanie czy kulturę, w jakiej dorastali, mogą być uprzejmi lub też okazywać innym szacunek. Ale w rzeczywistości tacy ludzie są czasem bardzo dumni. Prędzej czy później wychodzi na jaw, jaki ktoś jest naprawdę (Łuk. 6:45).

⁵ Z drugiej strony osoby, które wydają się pewne siebie albo bezpośrednie, niekoniecznie są dumne (Jana 1:46, 47). Powinny jednak uważać, żeby nie polegać na swoich zdolnościach. Niezależnie od tego, czy jesteśmy osobami otwartymi, czy nie, wszyscy musimy pracować nad rozwijaniem pokory.

 6. Czego możemy nauczyć się od apostoła Pawła zgodnie z 1 Koryntian 15:10?

⁶ Rozważmy przykład apostoła Pawła. Jehowa posługiwał się nim do zakładania zborów w jednym mieście po drugim. Być może Paweł osiągnął w służbie więcej niż którykolwiek inny apostoł Jezusa Chrystusa. Mimo to nie uważał, że jest lepszy od swoich braci. Pokornie stwierdził: „Jestem przecież najmniejszym z apostołów, niegodnym nazywać się apostołem, bo prześladowałem zbór Boży” (1 Kor. 15:9). Następnie Paweł powiedział, że swoją więź z Jehową zawdzięcza niezasłużonej życzliwości Boga, a nie własnym zdolnościom czy wysiłkom (odczytaj 1 Koryntian 15:10). Pisząc list do chrześcijan w Koryncie, Paweł dał piękny przykład pokory — szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę, że niektórzy w tym zborze go krytykowali (2 Kor. 10:10).

 7. Jak w naszych czasach niektórzy znani bracia okazują pokorę? Podaj przykład.

⁷ Dla wielu sług Jehowy zachętą jest życiorys brata Karla Kleina, który usługiwał jako członek Ciała Kierowniczego. Brat Klein pokornie opowiada w nim o swoich słabościach i wyzwaniach, z jakimi się spotkał. Na przykład kiedy w latach dwudziestych po raz pierwszy poszedł do służby od domu do domu, okazała się ona dla niego tak trudna, że potem przez jakieś dwa lata do niej nie wyruszył. Kiedy był już w Betel i pewien brat udzielił mu rady, to się na niego obraził. Później przeszedł załamanie nerwowe. Jednak otrzymywał wiele bardzo odpowiedzialnych zadań. Pomyśl, ile pokory wymagało od tego dobrze znanego brata otwarte przyznanie się do swoich słabości! Wiele braci i sióstr mile wspomina brata Kleina i jego szczery, ciekawy życiorysb.

 8. Jak 1 Piotra 5:6 pomaga nam zrozumieć, że pokora podoba się Jehowie?

⁸ Najważniejszym powodem, dla którego powinniśmy okazywać pokorę, jest chęć podobania się Jehowie. Wyraźnie wynika to ze słów apostoła Piotra (odczytaj 1 Piotra 5:6). W książce „Bądź moim naśladowcą” tak skomentowano jego wypowiedź: „Wyniosłość jest jak trucizna. Jej skutki mogą być tragiczne. To cecha, która może sprawić, że najbardziej utalentowany człowiek stanie się bezużyteczny dla Boga. Natomiast dzięki pokorze nawet ktoś zupełnie niepozorny może okazać się dla Niego niezwykle przydatny. (...) Z radością nagrodzi On także twoją pokorę”c. Czy może być coś lepszego niż sprawianie radości Jehowie? (Prz. 23:15).

 9. Dlaczego pokora sprawia, że inni do nas lgną?

⁹ Kiedy przejawiamy pokorę, nie tylko radujemy serce Jehowy, ale też sami odnosimy wiele korzyści. Pokora sprawia, że inni do nas lgną. Żeby to zrozumieć, pomyśl o tym, z kim lubisz spędzać czas (Mat. 7:12). Mało kto lubi przebywać z osobami, które zawsze stawiają na swoim i nie są otwarte na sugestie innych. Lubimy natomiast przebywać z naszymi współwyznawcami, którzy ‛okazują empatię, miłość braterską, głębokie współczucie oraz pokorę’ (1 Piotra 3:8). Skoro takie osoby nas przyciągają, to jeśli będziemy pokorni, inni też będą chcieli przebywać w naszym towarzystwie.

10. Jak pokora ułatwia nam życie?

¹⁰ Ponadto pokora ułatwia nam życie. Czasami widzimy coś, co naszym zdaniem jest niesprawiedliwe, albo sami tego doświadczamy. Mądry król Salomon stwierdził: „Widziałem sług jeżdżących na koniach, a książąt chodzących pieszo jak słudzy” (Kazn. 10:7). Niekiedy osoby bardzo utalentowane są mniej doceniane niż te, które mają mniejsze zdolności. Mimo to Salomon stwierdził, że zamiast przesadnie się tym martwić, lepiej pogodzić się z rzeczywistością (Kazn. 6:9). Jeśli jesteśmy pokorni, łatwiej nam przyjąć życie takim, jakie jest, a nie takim, jakim chcielibyśmy, żeby było.

11. Jak powinniśmy zareagować, kiedy ktoś udziela nam rady?

¹¹ Każdego dnia mamy wiele okazji do przejawiania pokory. Rozważmy kilka sytuacji. Możemy potrzebować pokory na przykład, kiedy ktoś udziela nam rady. Pamiętajmy, że jeśli ktoś zdobywa się na wysiłek, żeby udzielić nam rady, to najpewniej popełniliśmy poważniejszy błąd, niż nam się wydaje. Naszą pierwszą reakcją może być odrzucenie rady. Moglibyśmy krytykować kogoś, kto nam jej udzielił, albo sposób, w jaki to zrobił. Jeśli jednak będziemy pokorni, to zachowamy się właściwie.

12. Dlaczego zgodnie z Przysłów 27:5, 6 powinniśmy być wdzięczni osobie, która udziela nam rady? Zilustruj to przykładem.

¹² Osoba pokorna jest wdzięczna, kiedy dostaje radę. Wyobraź sobie taką sytuację: Jesteś na zebraniu. Rozmawiałeś już z kilkoma osobami. Później jedna z nich bierze cię na bok i dyskretnie mówi, że masz coś na zębach. Na pewno poczujesz się niezręcznie. Ale czy jednocześnie nie będziesz wdzięczny, że ktoś ci o tym powiedział? Tak naprawdę wolałbyś, żeby już wcześniej zwrócono ci uwagę! Podobnie powinniśmy być wdzięczni komuś, kto ma odwagę udzielić nam rady, kiedy jej potrzebujemy. Traktujmy go jak przyjaciela, a nie jak wroga (odczytaj Przysłów 27:5, 6; Gal. 4:16).

13. Jak możemy okazywać pokorę, kiedy inni otrzymują przywileje?

¹³ Kiedy inni otrzymują przywileje. Starszy o imieniu Jason przyznaje: „Kiedy inni otrzymują przywileje, czasem zastanawiam się, dlaczego ja nie zostałem wybrany”. Czy też zdarza ci się mieć takie odczucia? Nie ma nic złego w ‛ubieganiu się’ o zadania w zborze (1 Tym. 3:1). Musimy jednak strzec swoich myśli. W przeciwnym razie pozwolimy, żeby w naszym sercu rozwinęła się duma. Na przykład chrześcijanin mógłby myśleć, że to on najlepiej nadaje się do jakiegoś zadania. Albo żona jakiegoś brata mogłaby sobie pomyśleć, że jej mąż ma lepsze kwalifikacje do wykonania danej pracy niż ktoś inny. Jeśli jesteśmy naprawdę pokorni, będziemy unikać takiego sposobu myślenia.

14. Czego możemy nauczyć się z reakcji Mojżesza na to, że inni otrzymali przywileje?

¹⁴ Tego, jak reagować w sytuacji, kiedy inni otrzymują przywileje, możemy nauczyć się od Mojżesza. Bardzo cenił on sobie zadanie przewodzenia narodowi izraelskiemu. Jak jednak zareagował, kiedy Jehowa powierzył część jego obowiązków innym? Nie był zazdrosny (Liczb 11:24-29). Pokornie podzielił się zadaniem sądzenia ludu (Wyjścia 18:13-24). Dzięki temu Izraelici nie musieli długo czekać na rozstrzygnięcie swoich spraw. Mojżesz pokazał, że bardziej zależy mu na dobru innych niż na swojej pozycji. Co za wspaniały przykład dla nas! Pamiętajmy, że jeśli naprawdę chcemy być użyteczni Jehowie, ważniejsze od naszych umiejętności jest to, czy jesteśmy pokorni. „Chociaż Jehowa przebywa wysoko, to zwraca uwagę na pokornego” (Ps. 138:6).

15. W jakiej nowej sytuacji znaleźli się niektórzy bracia i siostry?

¹⁵ Kiedy zmienia się nasza sytuacja. W ostatnich latach wielu doświadczonym braciom i siostrom zmieniono przydział służby. Na przykład w roku 2014 nadzorcy okręgów i ich żony dostali zaproszenie do innej formy służby pełnoczasowej. W tym samym roku postanowiono, że nadzorcy obwodów będą kończyć służbę w tym charakterze w wieku 70 lat. A bracia, którzy mają 80 lub więcej lat, nie mogą być koordynatorami gron starszych. Ponadto w ostatnim czasie wiele osób należących do rodziny Betel zostało wysłanych w teren. Jeszcze inni musieli przerwać specjalną służbę pełnoczasową z powodu problemów zdrowotnych, zobowiązań rodzinnych lub innych okoliczności.

16. Jak nasi bracia i siostry okazują pokorę, kiedy znajdują się w nowej sytuacji?

¹⁶ Zmiana przydziału była wyzwaniem dla tych braci i sióstr. Przecież byli oni bardzo przywiązani do swoich poprzednich zadań, które nieraz wykonywali przez wiele lat. Niektóre z tych osób przeszły pewnego rodzaju „żałobę” po stracie wcześniejszego przydziału, który bardzo kochały. Z czasem jednak przyzwyczaiły się do nowych zadań. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że kochały Jehowę. Oddały się Jemu, a nie jakiejś pracy, pozycji czy zadaniu (Kol. 3:23). Cieszą się, że mogą nadal pokornie służyć Jehowie — bez względu na to, w jakim charakterze. ‛Przerzucają na Niego wszystkie swoje zmartwienia’, wiedząc, że On się o nie troszczy (1 Piotra 5:6, 7).

17. Dlaczego jesteśmy wdzięczni za to, że Słowo Boże zachęca nas do okazywania pokory?

¹⁷ Czy nie jesteśmy wdzięczni za to, że Słowo Boże zachęca nas do okazywania pokory? Kiedy przejawiamy ten ujmujący przymiot, przynosi to korzyść nie tylko innym, ale i nam samym. Umiemy lepiej radzić sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed nami życie. A co najważniejsze, przybliżamy się do naszego niebiańskiego Ojca. Bardzo cieszymy się, że chociaż jest „Wysoki i Wzniosły”, to kocha i ceni swoich pokornych sług (Izaj. 57:15).