Zaszczyt noszenia imienia Jehowy
1 Najważniejszą prawdą Biblii nie jest okup ani nadzieja życia w Raju, lecz to, że Jehowa jest jedynym prawdziwym Bogiem (Powt. Pr. 6:4). W chrześcijaństwie rozwodniono jednak tę prawdę i dlatego większość ludzi, którym głosimy, albo nie zna imienia Bożego, albo nie chce się nim posługiwać. Tymczasem w pewnym słowniku biblijnym powiedziano: „Jednym z podstawowych i najważniejszych objawień w Biblii jest to, że Bóg nie jest bezimienny, lecz ma imię własne, którego można, a nawet trzeba wzywać”. Jest to zgodne z prawdą. Kiedy Bóg objawił się Izraelitom, dał się im poznać pod imieniem Jehowa. Imię to miało upamiętniać Boga na zawsze (Wyjścia 3:15). Jezus polecił, by w modlitwach wysuwać na pierwszy plan uświęcanie imienia Bożego (Mat. 6:10). Jakże wielki to zaszczyt być Świadkiem Jehowy, to znaczy nosić imię najwyższej Osobistości we wszechświecie!
JAK NOSIĆ TO IMIĘ GODNIE
2 Chcąc godnie nosić imię Boże, trzeba rozumieć jego znaczenie. Nie wystarczy jedynie wiedzieć, że ono brzmi Jehowa. Imię to znaczy „On powoduje, że się staje”. Dlatego ci, którzy je noszą, muszą uznawać fakt, że Jehowa ma swoje wspaniałe zamierzenie, muszą wierzyć w nie i zgodnie z nim działać. Gdy Mojżesz przebywał na górze Synaj, „Jehowa począł zstępować w obłoku (...) i oznajmił imię Jehowa” (Wyjścia 34:5). Co nastąpiło potem? Opisanie przymiotów Jehowy (Wyjścia 34:6). Z tego wynika, że imię Boga odzwierciedla Jego wspaniałe przymioty. Toteż noszenie go oznacza uznawanie i docenianie tych zalet.
3 Jezus oznajmiał imię Jehowy swoim naśladowcom. Dlaczego to robił? Chciał, by i oni zaznali miłości Bożej (Jana 17:26). A zatem godne noszenie imienia Jehowy wyraża się też nawiązaniem z Nim serdecznej więzi osobistej. Oznacza okazywanie posłuszeństwa względem Jego praw. Gdy Izraelici uciskali biednych, dopuszczali się rozpusty i fałszywie przysięgali, ściągali tym hańbę na imię Boże (Kapł. 19:12; Jer. 34:16; Ezech. 43:7). Tak samo my przynosilibyśmy ujmę imieniu Bożemu, gdybyśmy lekceważyli Jego przykazania (Rzym. 2:24; 1 Tym. 6:1). Noszenie imienia Bożego oznacza ponadto pomaganie innym, by mogli ‛wzywać imienia Jehowy i być zbawieni’ (Rzym. 10:13).
LUD NOSZĄCY IMIĘ BOŻE
4 Jakub oznajmił, że Jehowa zwrócił się ku narodom, by „wziąć spośród nich lud dla swego imienia” (Dzieje 15:14). Kto dziś stanowi ten lud? Tworzą go Świadkowie Jehowy. Są oni jedyną społecznością, która posługuje się tym imieniem. Potrzebę oznajmiania go zaczęli dostrzegać szczególnie od roku 1925. Następnie w roku 1931 przyjęli biblijną nazwę „Świadkowie Jehowy”. W roku 1950, nie bacząc na głosy niezadowolenia, jakie się podniosły w chrześcijaństwie, zaczęli stopniowo wydawać Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, w którym przywrócono imieniu Bożemu należne mu miejsce. Ale co jeszcze mógłby uczynić lud noszący imię Jehowy?
5 Ostatnio otrzymaliśmy coś, co stanowi kolejny dowód, że istotnie jesteśmy ludem dla imienia Jehowy. Chodzi o nową broszurę, zatytułowaną Imię Boże, które pozostanie na zawsze (w skrócie: Imię Boże). Kto zdążył ją przeczytać, mógł się przekonać, jak wielki nacisk położono w niej na znaczenie tego imienia. Wykazano w niej między innymi, dlaczego trzeba znać to imię, dlaczego wymawiamy je „Jehowa”, dlaczego powinno występować w Pismach Hebrajskich i Chrześcijańskich Pismach Greckich oraz jak możemy je dziś uświęcać.
6 Zachęcamy wszystkich do uważnego przeczytania tej broszury, a następnie do posługiwania się nią w służbie polowej celem wskazywania ludziom na znaczenie imienia Bożego. Zachęćmy do zapoznania się z nią wszystkich zainteresowanych, z którymi studiujemy Biblię. Zabierajmy ją ze sobą, gdy idziemy głosić. Niebawem dowiemy się więcej szczegółów o posługiwaniu się nią podczas służby polowej.
7 Nadzieja na nowy system i na koniec wszelkiego zła należy do ważnych nauk biblijnych, ale najważniejszą prawdą jest to, że Jehowa jest prawdziwym Bogiem. Uświęcanie Jego imienia jest sprawą nadrzędną. Nowa broszura na pewno pomoże nam wywiązać się z tego zadania.
8 Przynależność do ‛ludu dla imienia Jehowy’ to naprawdę wielki zaszczyt. Imię Boże jest „święte”, „majestatyczne”, „wielkie” i „wzbudzające lęk” (Kapł. 22:32; Ps. 8:2; 99:3). Jeżeli nosimy to imię godnie, Jehowa będzie nas chronił i będzie o nas pamiętał w każdej sytuacji, w jakiej moglibyśmy się znaleźć w przyszłości (Ps. 91:14; Malach. 3:16). On postanowił uczynić swe imię wielkie między narodami (Malach. 1:11). Stale pamiętajmy, że „On powoduje, że się staje”, to znaczy jest Bogiem realizującym swoje wspaniałe zamierzenie. Jakimż przywilejem jest dla nas współpraca z Nim w urzeczywistnianiu tego zamierzenia! Obyśmy zawsze przejawiali takie nastawienie, jakie miał Micheasz, który oświadczył: „Jeśli bowiem chodzi o wszystkie narody, to każdy z nich będzie chodził w imieniu swego Boga; ale my będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze” (Mich. 4:5).