2 Tymoteusza 1:7 — „Nie dał nam Bóg ducha bojaźni”

„Bo Bóg nie dał nam ducha tchórzostwa, lecz mocy, miłości i trzeźwości umysłu” (2 Tymoteusza 1:7, Przekład Nowego Świata).

„Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” (2 Tymoteusza 1:7, Biblia Tysiąclecia, wydanie II).

Bóg może dać nam odwagę do właściwego postępowania. Nie chce, żebyśmy mieli „ducha tchórzostwa”, czyli odczuwali strach, który powstrzymywałby nas od robienia tego, co Mu się podoba.

A jak Bóg pomaga nam pokonać strach? W tym wersecie wymieniono trzy rzeczy.

„Moc”. Chrześcijanie nie ulegają strachowi — są w stanie odważnie służyć Bogu, mimo że muszą radzić sobie z wieloma przeciwnikami i niebezpiecznymi sytuacjami (2 Koryntian 11:23-27). Jak to możliwe? Apostoł Paweł napisał: „Do wszystkiego mam siłę dzięki Temu, który mnie umacnia” (Filipian 4:13). Bóg daje swoim sługom „moc wykraczającą poza to, co normalne”, żeby mogli poradzić sobie z każdym wyzwaniem (2 Koryntian 4:7, przypis).

„Miłość”. Głęboka miłość do Boga pomaga chrześcijanom odważnie stawać w obronie tego, co słuszne. A miłość do bliźnich pobudza ich do stawiania potrzeb innych ponad własne, nawet w obliczu zagrożenia czy prześladowań (Jana 13:34; 15:13).

„Trzeźwość umysłu”. W Biblii to wyrażenie na ogół odnosi się do umiejętności podejmowania mądrych decyzji opartych na zasadach, które dał nam Bóg. Osoba, która ma trzeźwy umysł, kieruje się rozsądkiem — nawet pod presją. Stara się podejmować decyzje zgodne z Bożym sposobem myślenia, bo więź z Bogiem jest dla niej ważniejsza niż opinia innych.

Drugi List do Tymoteusza został napisany przez apostoła Pawła. Apostoł skierował go do swojego drogiego przyjaciela i współpracownika Tymoteusza. Gorąco zachęcał tego młodego człowieka, żeby dalej robił wszystko, co może, w służbie dla Boga (2 Tymoteusza 1:1, 2). Przypuszczalnie Tymoteusz był trochę nieśmiały i to mogło go powstrzymywać od wysilania się w zborze chrześcijańskim (1 Tymoteusza 4:12). Dlatego Paweł przypomniał, że Tymoteusz otrzymał dar — szczególne zadanie do wykonania na rzecz zboru. Zachęcił go, żeby pokonał obawy i okazywał odwagę, wypełniając obowiązki nadzorcy w zborze, głosząc dobrą nowinę i znosząc próby wiary (2 Tymoteusza 1:6-8).

Chociaż te słowa pierwotnie zostały skierowane do Tymoteusza, to są też zachętą dla wszystkich, którzy dzisiaj chcą służyć Bogu. Zapewniają ich, że Bóg będzie im pomagał — bez względu na trudności, z jakimi się spotkają.