Jehowa — największy Dawca i Opiekun

 1, 2. Czym różnimy się między sobą, jeśli chodzi o sytuację rodzinną i sposób poznania prawdy?

JEHOWA powołał do istnienia instytucję rodziny (Efez. 3:14, 15). Ale nawet członkowie tej samej rodziny mają inną osobowość i inną sytuację. Być może mieszkałeś z rodzicami od urodzenia aż do dorosłości. Niektórzy mogli jednak stracić rodziców — na skutek choroby, wypadku albo jakiejś innej tragedii. A są i tacy, którzy nawet nie znają swoich rodziców.

² W rodzinie czcicieli Jehowy też znaleźliśmy się w różny sposób. Może byłeś wychowywany w prawdzie, jak mówią niektórzy, i twoi rodzice wpajali ci zbożne zasady (Powt. Pr. 6:6, 7). Albo należysz do tysięcy osób, które poznały prawdę dzięki działalności kaznodziejskiej innych sług Jehowy (Rzym. 10:13-15; 1 Tym. 2:3, 4).

 3. Co łączy nas wszystkich?

³ Pomimo wspomnianych różnic pewne rzeczy nas łączą. Wszyscy zmagamy się z konsekwencjami nieposłuszeństwa Adama — odziedziczyliśmy po nim niedoskonałość, grzech i śmierć (Rzym. 5:12). Mimo to jako prawdziwi słudzy Boży słusznie możemy nazywać Jehowę „naszym Ojcem”. Jak wynika z Księgi Izajasza 64:8, w starożytności właśnie tak mógł się zwracać do Boga Jego wybrany lud: „Jehowo, tyś naszym Ojcem”. Podobnie Jezus modlitwę wzorcową rozpoczął słowami: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię” (Mat. 6:9).

 4, 5. Rozważenie jakich czynników pomoże nam pogłębić wdzięczność dla naszego Ojca, Jehowy?

⁴ Nasz niebiański Ojciec troszczy się o nas i zapewnia nam ochronę, której potrzebujemy jako lud z wiarą wzywający Jego imienia. Za pośrednictwem psalmisty oświadczył: „Ponieważ mnie pokochał [prawdziwy sługa Boży], więc i ja go ocalę. Ochronię go, gdyż poznał moje imię” (Ps. 91:14). Jehowa Bóg pobudzany miłością ratuje i chroni nas przed wrogami, byśmy nie zostali unicestwieni.

⁵ Aby pogłębić wdzięczność dla naszego niebiańskiego Ojca, rozważymy trzy istotne czynniki: 1) jest On największym Dawcą, 2) jest naszym Opiekunem, 3) jest naszym najlepszym Przyjacielem. Przeanalizowanie tych trzech punktów pomoże nam przemyśleć nasze relacje z Bogiem oraz dostrzec, jak możemy okazywać Mu szacunek jako Ojcu. Odniesiemy także korzyść z zastanowienia się nad błogosławieństwami, jakich zaznajemy dzięki bliskiej więzi z Jehową (Jak. 4:8).

 6. Między innymi jak Jehowa okazuje się Dawcą „każdego dobrego daru”?

⁶ Uczeń Jakub napisał: „Każdy dobry dar i każdy doskonały podarunek pochodzi z góry, (...) zstępuje od Ojca świateł niebiańskich” (Jak. 1:17). Już samo życie jest wspaniałym darem od Jehowy (Ps. 36:9). Korzystając z niego zgodnie z wolą Bożą, zaznajemy obfitych błogosławieństw i mamy widoki na życie wieczne w nowym świecie (Prz. 10:22; 2 Piotra 3:13). Ale jak to możliwe, skoro nieposłuszeństwo Adama pociągnęło za sobą tak tragiczne konsekwencje?

 7. W jaki sposób Jehowa otworzył nam drogę do nawiązania z Nim bliskich stosunków?

⁷ Jehowa rzeczywiście jest największym Dawcą — dowodzi tego na niezliczone sposoby. Obdarza nas na przykład niezasłużoną życzliwością, co stanowi dla nas ratunek. Po naszym pierwszym ziemskim ojcu odziedziczyliśmy niedoskonałość i wszyscy grzeszymy (Rzym. 3:23). Jednak Jehowa, kierując się miłością, wyszedł z inicjatywą i otworzył nam drogę do nawiązania z Nim bliskich stosunków. Apostoł Jan napisał: „Przez to w naszym wypadku ujawniła się miłość Boża, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy przez niego uzyskali życie. Miłość nie w tym się przejawia, że my umiłowaliśmy Boga, lecz że on nas umiłował i posłał swego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” (1 Jana 4:9, 10).

 8, 9. Jak Jehowa okazał się największym Dawcą w czasach Abrahama i Izaaka? (Zobacz ilustrację tytułową).

⁸ W XIX wieku p.n.e. rozegrało się wydarzenie, które proroczo ukazało, jak niezwykłe działania podejmie w swej miłości Jehowa, by posłuszni Mu ludzie zyskali życie wieczne. W Liście do Hebrajczyków 11:17-19 wyjaśniono: „Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, niemalże ofiarował Izaaka, i on, człowiek, który chętnie przyjął obietnice, chciał ofiarować swego jednorodzonego syna, mimo iż mu powiedziano: ‚Poprzez Izaaka przyjdzie to, co będzie zwane „twoim potomstwem”’. Uważał jednak, że Bóg potrafi go nawet wskrzesić z martwych; i stamtąd też go otrzymał w sensie stanowiącym przykład”. Nietrudno dostrzec tu podobieństwo: Jehowa ofiarował swojego Syna, Jezusa Chrystusa, dla dobra całej ludzkości (odczytaj Jana 3:16, 36).

⁹ Izaak na pewno poczuł ulgę, że uniknął ofiarnej śmierci! Niewątpliwie był wdzięczny Bogu za zapewnienie innej ofiary — barana zaplątanego w pobliskich zaroślach (Rodz. 22:10-13). Nie dziwi więc, że miejsce to zostało nazwane „Jehowa-Jireh”, co znaczy „Jehowa zapewni; zaopatrzy” (Rodz. 22:14).

10, 11. Kto przewodzi w „służbie pojednania” i w jaki sposób?

¹⁰ Rozmyślając nad tym, jak Jehowa dowodzi, że jest największym Dawcą, nie sposób pominąć doniosłej roli Jezusa Chrystusa. Z docenianiem przyznajemy za apostołem Pawłem: „Osądziliśmy, że jeden człowiek umarł za wszystkich, toteż wszyscy umarli; a umarł za wszystkich, aby ci, co żyją, nie żyli już dla samych siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony” (2 Kor. 5:14, 15).

¹¹ Pierwsi chrześcijanie z miłości do Boga i wdzięczności za niezrównany zaszczyt służenia Mu chętnie pełnili „służbę pojednania”. Dzięki dziełu głoszenia i pozyskiwania uczniów osoby o szczerych sercach mogły nawiązać z Bogiem pokojowe stosunki, zaprzyjaźnić się z Nim i w końcu stać się Jego duchowymi dziećmi. Obecnie namaszczeni duchem słudzy Jehowy też pełnią taką służbę. To, co robią jako ambasadorowie Boga i Chrystusa, pozwala odpowiednio usposobionym ludziom zbliżyć się do Jehowy i zostać Jego chwalcami (odczytaj 2 Koryntian 5:18-20; Jana 6:44; Dzieje 13:48).

12, 13. Jak możemy pokazać, że cenimy dary Jehowy?

¹² Z wdzięczności dla Jehowy, największego Dawcy, w dziele głoszenia o Królestwie wspólnie z pomazańcami uczestniczą wszyscy chrześcijanie mający nadzieję ziemską. Posługujemy się w tej działalności kolejnym wyjątkowym darem od Boga — Biblią, Jego natchnionym Słowem (2 Tym. 3:16, 17). Gdy robimy to umiejętnie, przyczyniamy się do tego, by inni uzyskali życie wieczne. Aby z powodzeniem pełnić tę służbę, polegamy na jeszcze jednym darze od Jehowy — Jego świętym duchu (Zach. 4:6; Łuk. 11:13). Jak można zauważyć w każdym kolejnym Roczniku Świadków Jehowy, przynosi to wspaniałe rezultaty. Udział w tej działalności przysparzającej chwały naszemu Ojcu i szczodremu Dawcy to naprawdę wielki zaszczyt!

¹³ Biorąc pod uwagę wszystko, co otrzymujemy od Boga, warto się zastanowić: „Czy pokazuję Jehowie, że cenię te dary, i w służbie kaznodziejskiej naprawdę robię to, na co mnie stać? Co mogę ulepszyć, żeby jeszcze skuteczniej głosić dobrą nowinę?”. Wyrazem naszej wdzięczności będzie stawianie spraw Królestwa na pierwszym miejscu w życiu. Czyniąc tak, możemy być pewni, że Jehowa zadba o nasze potrzeby (Mat. 6:25-33). Miłość, jaką nam okazuje, niewątpliwie pobudza nas do robienia wszystkiego, co możemy, by Mu się podobać i rozweselać Jego serce (Prz. 27:11).

14. Jak Jehowa okazuje się dla swego ludu Sprawcą ocalenia?

¹⁴ Psalmista Dawid śpiewał: „Jestem uciśniony i biedny. Jehowa na mnie zważa. Tyś pomocą moją i Sprawcą mego ocalenia” (Ps. 40:17). Jehowa wielokrotnie okazywał się Sprawcą ocalenia dla swego ludu, zwłaszcza w obliczu okrutnych prześladowań i nieustannego nękania przez wrogów. Jakże jesteśmy Mu wdzięczni za pomoc w takich sytuacjach i za duchowe dobrodziejstwa, którymi nas stale obdarza!

15. Zilustruj na przykładzie, jak kochający ojciec zapewnia ochronę swojemu dziecku.

¹⁵ Kochający ojciec nie tylko daje dzieciom to, czego potrzebują, ale też stara się je chronić. To naturalne, że w razie jakiegoś zagrożenia będzie je ratował. Pewien brat pamięta szczególne zdarzenie ze swojego dzieciństwa, kiedy razem z ojcem wracał do domu ze służby kaznodziejskiej. Musieli przejść przez potok. Ulewny deszcz padający tamtego ranka sprawił, że potok gwałtownie przybrał. Aby przedostać się na drugą stronę, trzeba było skakać z kamienia na kamień. Idąc przed swoim ojcem, stracił równowagę, wpadł do wody i zaczął się topić. Jakże wdzięczny był ojcu, że natychmiast złapał go mocno za ramię i uratował! Podobną ochronę zapewnia nam nasz niebiański Ojciec — niejako ratuje nas z groźnych potoków tego niegodziwego świata i od wpływu jego władcy, Szatana. Jehowa to z pewnością najlepszy Opiekun, jakiego moglibyśmy sobie wyobrazić (Mat. 6:13; 1 Jana 5:19).

16, 17. Jak Jehowa pomagał Izraelitom i ich chronił, gdy walczyli z Amalekitami?

¹⁶ Wypływającą z miłości opiekę ze strony Jehowy dobrze ilustrują wydarzenia z 1513 roku p.n.e., po tym gdy Izraelici zostali wyzwoleni z niewoli egipskiej i doświadczyli cudownej ochrony podczas przejścia przez Morze Czerwone. Przemierzając pustkowie w kierunku góry Synaj, dotarli do Refidim.

¹⁷ Biorąc pod uwagę proroczą zapowiedź z Księgi Rodzaju 3:15, Szatan prawdopodobnie z desperacją szukał okazji, by zaatakować bezbronnych Izraelitów. Posłużył się w tym celu Amalekitami, wrogami ludu Bożego (Liczb 24:20). Rozważmy, czego dokonał Jehowa za pośrednictwem czterech wiernych mężczyzn: Jozuego, Mojżesza, Aarona i Chura. Kiedy Jozue walczył z Amalekitami, Mojżesz, Aaron i Chur znajdowali się na pobliskim wzgórzu. Gdy Mojżesz podnosił ręce, Izraelici uzyskiwali przewagę w bitwie. Dlatego kiedy ręce zaczynały mu ciążyć, Aaron i Chur mu je podpierali. W ten sposób dzięki pomocy i ochronie Jehowy „Jozue pobił Amaleka i jego lud” (Wyjścia 17:8-13). Mojżesz zbudował w tamtym miejscu ołtarz i nadał mu nazwę „Jehowa-Nissi”, co znaczy „Jehowa jest moim słupem sygnałowym” (odczytaj Wyjścia 17:14, 15).

18, 19. Jaką ochronę Bóg zapewnia swoim sługom w naszych czasach?

¹⁸ Jehowa chroni tych, którzy Go kochają i są Mu posłuszni. Podobnie jak Izraelici w Refidim my również szukamy Bożej ochrony, gdy musimy się zmagać z wrogami. Jehowa często chroni nas jako grupę, ratując ze szponów Diabła. Pomyślmy o wielu sytuacjach, w których Bóg strzegł naszych braci zachowujących chrześcijańską neutralność. Było tak na przykład w latach trzydziestych i na początku lat czterdziestych ubiegłego wieku w hitlerowskich Niemczech i innych krajach. Kiedy czytamy i analizujemy życiorysy i relacje z Rocznika świadczące o Bożej ochronie w czasie prześladowań, umacniamy swoje zaufanie do Jehowy, naszego Schronienia (Ps. 91:2).

¹⁹ Za pośrednictwem organizacji Jehowy i wydawanych przez nią publikacji otrzymujemy życzliwe przypomnienia służące naszej ochronie. Pomyślmy, jak skorzystaliśmy na tym w ostatnim czasie. Gdy świat coraz bardziej pogrąża się w bagnie rozpusty i pornografii, Jehowa udziela nam potrzebnych przypomnień i zapewnia praktyczną pomoc, by nas wyczulić na zagrożenia natury moralnej. Otrzymujemy na przykład Jego ojcowskie rady, by unikać złego towarzystwa, gdy korzystamy z serwisów społecznościowych (1 Kor. 15:33)a.

20. Z jakiej ochrony i przewodnictwa możemy korzystać w zborze chrześcijańskim?

²⁰ Jak możemy pokazać, że naprawdę jesteśmy „wyuczeni przez Jehowę”? Dokładnie trzymając się Jego poleceń (Izaj. 54:13). W zborze niczym w bezpiecznej przystani mamy zapewnione niezbędne przewodnictwo i ochronę. Wierni mężczyźni, którzy usługują tam jako starsi, udzielają nam wsparcia i rad opartych na Biblii (Gal. 6:1). Poprzez te „dary w ludziach” Jehowa rzeczywiście otacza nas troskliwą opieką (Efez. 4:7, 8). Jak powinniśmy na nią reagować? Chętnie okazując uległość i posłuszeństwo, bo wtedy Jehowa będzie nam błogosławił (Hebr. 13:17).

21. (a) Na co powinniśmy być zdecydowani? (b) Co rozważymy w następnym artykule?

²¹ Bądźmy zdecydowani poddawać się przewodnictwu ducha świętego, a tym samym naszego niebiańskiego Ojca. Rozmyślajmy również o życiu Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, którego wspaniały przykład staramy się naśladować. Dzięki dochowaniu posłuszeństwa aż do śmierci Jezus został obficie nagrodzony (Filip. 2:5-11). Podobnie my zostaniemy nagrodzeni, jeśli zaufamy Jehowie całym sercem (Prz. 3:5, 6). A zatem zawsze patrzmy na Jehowę jako na największego Dawcę i Opiekuna, któremu nikt nie może dorównać. To naprawdę wielka radość i zaszczyt, że możemy Mu służyć! Nasza miłość do Boga jeszcze bardziej się pogłębi, gdy rozważymy trzeci aspekt Jego ojcowskiej troski — przyjaźń, jaką nas darzy. Właśnie temu będzie poświęcony kolejny artykuł.