1:9

wybrano go, żeby (...) ofiarował kadzidło: Początkowo kadzidło na złotym ołtarzu ofiarował arcykapłan Aaron (Wj 30:7). Nadzór nad kadzidłem i innymi przedmiotami w przybytku sprawował jego syn Eleazar (Lb 4:16). O Zachariaszu, który był kapłanem (a nie arcykapłanem), w tym fragmencie powiedziano, że spalał kadzidło, dlatego wydaje się, że jedynie w Dniu Przebłagania to zadanie było zarezerwowane dla arcykapłana. Palenie kadzidła prawdopodobnie uchodziło za najbardziej zaszczytne z codziennych zadań wykonywanych w świątyni. Robiono to po złożeniu ofiary. W tym czasie ludzie gromadzili się na zewnątrz sanktuarium i się modlili. Według tradycji rabinicznej zadanie to przydzielano przez losowanie tym, którzy jeszcze go nie wykonywali. Jeśli rzeczywiście tak było, kapłan dostępował tego zaszczytu tylko raz w życiu.

sanktuarium: W tym wypadku grecki wyraz naòs odnosi się do centralnego budynku kompleksu świątynnego. Kiedy Zachariasz został ‛wybrany, żeby ofiarować kadzidło’, musiał wejść do Miejsca Świętego — pierwszego pomieszczenia sanktuarium — gdzie stał ołtarz kadzielny (zob. komentarze do Mt 27:5; 27:51 i Dodatek B11).

sanktuarium Jehowy: Jak powiedziano w komentarzu do Łk 1:6, w pierwszych dwóch rozdziałach Ewangelii według Łukasza jest wiele nawiązań do sformułowań i fragmentów z Pism Hebrajskich, w których pojawia się imię Boże. Na przykład hebrajskie odpowiedniki wyrażenia „sanktuarium [lub „świątynia”] Jehowy” często zawierają tetragram (Lb 19:20; 2Kl 18:16; 23:4; 24:13; 2Kn 26:16; 27:2; Jer 24:1; Eze 8:16; Ag 2:15). Jak wyjaśniono w Dodatku C1, istnieją ważne powody, by twierdzić, że pierwotnie w tym wersecie występowało imię Boże, które później zostało zastąpione tytułem Pan. Dlatego w tym przekładzie w tekście głównym Łk 1:9 użyto imienia Jehowa (zob. Dodatek C3, wprowadzenie; Łk 1:9).