10:12

Człowiek najęty: Stado owiec miało dużą wartość, dlatego dbał o nie zazwyczaj właściciel, jego dzieci lub krewni (Rdz 29:9; 30:31; 1Sm 16:11). Właściciel mógł też do tej pracy kogoś nająć. Jednak dla takiego wynajętego pracownika często bardziej liczyła się zapłata, a nie lojalność wobec właściciela stada czy troska o owce (por. Hi 7:1, 2). W Biblii zajmowanie się owcami w sensie przenośnym oznacza dbanie, chronienie i odżywianie sług Boga przyrównanych do owiec (Rdz 48:15). Duchowi pasterze w zborze chrześcijańskim muszą unikać nastawienia „najętego pracownika” (Jn 10:13). Starają się natomiast naśladować przykład Jehowy, który jest troskliwym Pasterzem swojego ludu (Ps 23:1-6; 80:1; Jer 31:10; Eze 34:11-16), oraz ofiarną miłość, jaką przejawiał Jezus, „wspaniały pasterz” (Jn 10:11, 14; Dz 20:28, 29; 1Pt 5:2-4).