Czwartek 18 kwietnia
Twoje królestwo podzielono i dano Medom i Persom (Dan. 5:28).
Jehowa wyraźnie dowiódł swojej wyższości nad „władzami zwierzchnimi” (Rzym. 13:1). Rozważmy trzy przykłady. Egipski faraon uczynił z ludu Jehowy niewolników i wielokrotnie odmawiał uwolnienia ich. Ale Bóg przywrócił im wolność i pozbawił faraona życia w Morzu Czerwonym (Wyjścia 14:26-28; Ps. 136:15). Babiloński król Baltazar wyprawił ucztę, na której ‛wywyższał się ponad Pana niebios’ i zamiast Jehowy ‛wysławiał bogów ze srebra i złota’ (Dan. 5:22, 23). Ale Bóg upokorzył tego aroganckiego człowieka. „Tej samej nocy” Baltazar został zabity, a jego królestwo przejęli Medowie i Persowie (Dan. 5:30, 31). Rządzący w Palestynie król Herod Agryppa I pozbawił życia apostoła Jakuba, a potem uwięził apostoła Piotra i jego też zamierzał zgładzić. Ale Jehowa do tego nie dopuścił. Jego anioł poraził Heroda i ten zmarł (Dzieje 12:1-5, 21-23). w22.10 s. 15, ak. 12
Piątek 19 kwietnia
Ja was wysłucham (Jer. 29:12).
Kiedy czytamy o tym, jak Jehowa w przeszłości troszczył się o swoich lojalnych sług, nasza nadzieja się umacnia. Wszystko, co napisano w Słowie Bożym, „napisano dla naszego pouczenia, żebyśmy dzięki wytrwałości i dzięki pocieszeniu płynącemu z Pism mieli nadzieję” (Rzym. 15:4). Rozmyślajmy o tym, jak Jehowa dotrzymywał swoich obietnic. Zobaczmy, co zrobił dla Abrahama i Sary. Oboje osiągnęli wiek, w którym już nie mogli mieć dzieci. Ale Bóg im obiecał, że doczekają się syna (Rodz. 18:10). Jak na to zareagował Abraham? Biblia mówi: „Abraham (...) wierzył, że może się stać ojcem wielu narodów” (Rzym. 4:18). Chociaż z ludzkiego punktu widzenia sytuacja wyglądała beznadziejnie, to Abraham był pewny, że Jehowa dotrzyma słowa. Ten wierny mężczyzna się nie rozczarował (Rzym. 4:19-21). Jak wynika z takich relacji, zawsze możemy liczyć na to, że Jehowa spełni swoje obietnice. w22.10 s. 27, ak. 13, 14
Sobota 20 kwietnia
Na własne oczy zobaczycie swojego Wspaniałego Nauczyciela (Izaj. 30:20).
Słowa te spełniły się wtedy, gdy Żydzi zostali uwolnieni z niewoli. Jehowa dowiódł, że jest Wspaniałym Nauczycielem, i dzięki Jego kierownictwu udało im się przywrócić czyste wielbienie. Bardzo się cieszymy, że również obecnie Jehowa jest naszym Wspaniałym Nauczycielem! Izajasz opisuje nas jako uczniów, których Jehowa poucza. Mówi: „Na własne oczy zobaczycie swojego Wspaniałego Nauczyciela”. Jehowę przedstawiono tutaj jako nauczyciela stojącego przed swoimi uczniami. To ogromny zaszczyt, że uczy nas sam Bóg! W jaki sposób to robi? Za pośrednictwem swojej organizacji. Jesteśmy bardzo wdzięczni za wyraźne wskazówki, które docierają do nas tą drogą. Otrzymujemy je na przykład na naszych zebraniach, a także w publikacjach czy audycjach w telewizji JW Broadcasting®. To wszystko pomaga nam z radością okazywać wytrwałość. w22.11 s. 10, ak. 8, 9