Piątek 19 kwietnia
Ja was wysłucham (Jer. 29:12).
Kiedy czytamy o tym, jak Jehowa w przeszłości troszczył się o swoich lojalnych sług, nasza nadzieja się umacnia. Wszystko, co napisano w Słowie Bożym, „napisano dla naszego pouczenia, żebyśmy dzięki wytrwałości i dzięki pocieszeniu płynącemu z Pism mieli nadzieję” (Rzym. 15:4). Rozmyślajmy o tym, jak Jehowa dotrzymywał swoich obietnic. Zobaczmy, co zrobił dla Abrahama i Sary. Oboje osiągnęli wiek, w którym już nie mogli mieć dzieci. Ale Bóg im obiecał, że doczekają się syna (Rodz. 18:10). Jak na to zareagował Abraham? Biblia mówi: „Abraham (...) wierzył, że może się stać ojcem wielu narodów” (Rzym. 4:18). Chociaż z ludzkiego punktu widzenia sytuacja wyglądała beznadziejnie, to Abraham był pewny, że Jehowa dotrzyma słowa. Ten wierny mężczyzna się nie rozczarował (Rzym. 4:19-21). Jak wynika z takich relacji, zawsze możemy liczyć na to, że Jehowa spełni swoje obietnice. w22.10 s. 27, ak. 13, 14
Sobota 20 kwietnia
Na własne oczy zobaczycie swojego Wspaniałego Nauczyciela (Izaj. 30:20).
Słowa te spełniły się wtedy, gdy Żydzi zostali uwolnieni z niewoli. Jehowa dowiódł, że jest Wspaniałym Nauczycielem, i dzięki Jego kierownictwu udało im się przywrócić czyste wielbienie. Bardzo się cieszymy, że również obecnie Jehowa jest naszym Wspaniałym Nauczycielem! Izajasz opisuje nas jako uczniów, których Jehowa poucza. Mówi: „Na własne oczy zobaczycie swojego Wspaniałego Nauczyciela”. Jehowę przedstawiono tutaj jako nauczyciela stojącego przed swoimi uczniami. To ogromny zaszczyt, że uczy nas sam Bóg! W jaki sposób to robi? Za pośrednictwem swojej organizacji. Jesteśmy bardzo wdzięczni za wyraźne wskazówki, które docierają do nas tą drogą. Otrzymujemy je na przykład na naszych zebraniach, a także w publikacjach czy audycjach w telewizji JW Broadcasting®. To wszystko pomaga nam z radością okazywać wytrwałość. w22.11 s. 10, ak. 8, 9
Niedziela 21 kwietnia
Co będzie znakiem (...) zakończenia systemu rzeczy? (Mat. 24:3).
Odnośnie zakończenia żydowskiego systemu rzeczy oraz okresu „zakończenia systemu rzeczy”, w którym żyjemy obecnie, Jezus powiedział: „O tym dniu czy godzinie nie wie nikt — ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec”. Potem zachęcił wszystkich swoich uczniów, żeby ‛stale czuwali’ (Marka 13:32-37). W I wieku chrześcijanie pochodzenia żydowskiego musieli pozostawać czujni, bo od tego zależało ich życie. Jezus powiedział swoim uczniom: „Kiedy (...) zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez obozujące wojska, wiedzcie, że przybliżyło się jej spustoszenie”. Mieli wtedy usłuchać ostrzeżenia Jezusa i „uciekać w góry” (Łuk. 21:20, 21). Ci, którzy tak zrobili, ocalili życie, gdy Rzymianie zniszczyli miasto. Dzisiaj żyjemy w okresie zakończenia tego złego systemu rzeczy. Dlatego my też musimy pozostawać czujni. w23.02 s. 14, ak. 1-3