współpracować z rodzicami, żeby studium rodzinne przebiegało pomyślnie? Jak my możemy im pomóc? Czy obrali sobie za cel służenie Jehowie pełnoczasowo?

Pieśń 73 i modlitwa końcowa.

TYDZIEŃ OD 3 PAŹDZIERNIKA

Pieśń 99

10 min: Sprawy lokalne, a następnie „Wiadomości teokratyczne” oraz „Skrzynka pytań”.

20 min: „Jak się zapatrujesz na Salę Królestwa?” (pytania i odpowiedzi).

15 min: „Czy miałeś kiedyś łączność z organizacją Jehowy?” — zachęcające przemówienie na podstawie Strażnicy 8/CIX (s. 24-26), które wygłosi doświadczony starszy. Podkreśl, że zbór powinien zatroszczyć się odpowiednio o nieczynnych, i wyjaśnij, jak pomóc tym, którzy są znani członkom zboru.

Pieśń 63 i modlitwa końcowa.

Naśladuj swego łaskawego Boga

Chcąc naśladować Boga, trzeba się z Nim zapoznać. Wszyscy wierni słudzy Jehowy pragnęli Go poznać. Należeli do nich Mojżesz i Dawid (Wyjścia 33:13; Ps. 86:11, BT). Jezus posiadał taką wiedzę ze względu na to, że wcześniej przebywał ze swym Ojcem w niebie (Jana 17:25).

Jehowa wyposażył nas w środki, które nam umożliwiają poznawanie Go. Przede wszystkim objawił się przez „swoje dzieła” (Rzym. 1:20, BT). Ponadto dał nam swoje Słowo i swoją organizację, abyśmy mogli lepiej wniknąć w Jego wspaniałe przymioty (Mich. 4:2). Jednym z takich przymiotów jest łaskawość.

Łaskawość jest wybitną cechą osobowości Jehowy (Wyjścia 34:6, Bw). Hebrajski wyraz przetłumaczony na „łaskawy” wywodzi się od słowa chanan. Oznacza zniżenie się, przychylenie się do próśb kogoś niższego, okazanie względów. Współczesna definicja tego słowa również zawiera myśl o okazywaniu życzliwości (zwłaszcza osobom podporządkowanym), wspaniałomyślności, uprzejmości.

Słudzy Jehowy odnosili duże korzyści z Jego łaskawości. Widać to z Jego sposobu postępowania z Abrahamem i Lotem (Rodz. 18:20-33; 19:18-22). Cały naród izraelski nieraz zaznawał miłosierdzia Bożego i Jego serdecznej życzliwości (Izaj. 63:7-9). Jehowa jest łaskawy i miłosierny, dlatego wysłuchuje ludzi oraz ich próśb (2 Kron. 30:9, BT).

Naśladując naszego Boga, my także powinniśmy przejawiać łaskawość w sposobie traktowania wszystkich ludzi. Powinno się to stać naszym zwyczajem. Łaskawość oznacza między innymi wspaniałomyślność. W parze z nią powinno iść okazywanie miłosierdzia, współczucia oraz liczenie się z uczuciami drugich — nawet osób nam podporządkowanych, na przykład pracownika czy dziecka. Osoby łaskawe zdają sobie sprawę z wpływu, jaki ich poczynania wywierają na drugich. Nikogo nie obrażają. Łaskawość może złagodzić trudności, które w przeciwnym razie mogłyby zranić cudze uczucia. Może zapobiec pojawieniu się ich wskutek różnic w wykształceniu, w cechach charakteru, stanie majątkowym, kulturze itp.

Wszyscy powinniśmy być łaskawi w służbie polowej (Kol. 4:6). Nasz sposób wypowiadania się, dobór słów, a nawet ton głosu może sprawić, że orędzie, z którym idziemy, stanie się przyjemniejsze i bardziej interesujące. Unikniemy w ten sposób niepotrzebnego denerwowania czy urażania ludzi, których nauczamy. Okazywanie drugim względów i wnikanie w ich potrzeby zwiększy skuteczność naszej służby. Ważna jest też umiejętność rozeznania się w każdej