-
Zorganizowani do wysławiania BogaStrażnica — 1973 | nr 24
-
-
osoby, które biorą udział w służbie polowej już od ponad pięćdziesięciu lat i wykonują ją nadal pomimo złej pogody, słabego zdrowia lub prześladowania. Tylko prawdziwa miłość do Jehowy pobudza ich do ciągłego parcia naprzód.
34. (a) Jak powinniśmy traktować się wzajemnie w organizacji Jehowy, idąc za Jego przykładem? (b) W jakim pilnym dziele jest dla nas wszystkich dużo pracy?
34 Być może — czytelniku — wstąpiłeś w szeregi ludu Jehowy dopiero w ostatnich latach. Tamte starsze osoby znasz od niezbyt dawna; widzisz je dopiero w ich późniejszych latach życia. Jaki jest twój stosunek do nich? Do Towarzystwa Strażnica wpłynął niedawno list następującej treści: „Chciałbym wyrazić docenianie dla Rocznika na rok 1973. (...) Paragraf, który chyba wywarł na mnie najgłębsze wrażenie, to trzeci na stronie trzydziestej drugiej, gdzie jest nagłówek: ‚Działalność świadków Jehowy w czasach nowożytnych’. Ustęp ten zwraca uwagę na pewną okoliczność, którą rzeczywiście trzeba uwzględniać. ‚Niekiedy dzisiejsze pokolenie myśli tylko o tym, czego ono dokonuje. A przecież obecne pokolenie świadków Jehowy właściwie buduje na tym, co wierni ewangeliści uczynili przed laty’. Ileż w tym prawdy! Sposób opracowania nowego Rocznika pomoże nam, ‚młodszym w prawdzie’, spojrzeć na braci ‚starszych w prawdzie’ innymi oczyma i nie uważać ich jedynie za ‚starych przyjaciół’ albo ‚starszych braci i starsze siostry’.” Każdy sługa Jehowy ma miejsce w Jego organizacji, i każdy jest cenny w oczach Jehowy. Jest pod dostatkiem pracy dla wszystkich, a Biblia zachęca nas, byśmy byli „zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim”, wiedząc, że nie ma dla nas żadnego bardziej opłacalnego zajęcia na świecie (Zach. 2:12 [8, Gd]; Aggeusza 2:7; 1 Kor. 15:58). Świadkowie Jehowy na całej ziemi będą nadal w jedności wywyższać swego niebiańskiego Ojca, wdzięczni za to, że są zorganizowani do wysławiania Boga.
-
-
Wysławiaj Jehowę z Jego ludemStrażnica — 1973 | nr 24
-
-
Wysławiaj Jehowę z Jego ludem
„Będę śpiewał Panu, pókim żyw, będę grał Bogu memu, póki jestem”. — Psalm 104:33, NP.
1, 2. (a) Czym jest „nowa pieśń”? Jak niejeden na nią zareagował? (b) Przytocz kilka zasługujących na uwagę pytań, które każdy powinien sobie zadać.
JEHOWA jest dziś wysławiany w pieśni, która rozbrzmiewa po całej kuli ziemskiej. Prawda, że nie śpiewają jej Lewici. Nie słyszymy też chórów anielskich wychwalających Boga na wysokościach. Każdy jednak może posłuchać „nowej pieśni”, którą zgodnie śpiewają przyszli współdziedzice niebiańskiego rządu Jehowy (Apok. 14:1-4; 20:6; 22:5; Ps. 96:1, 10). Jest to wzruszający hymn Królestwa ustanowionego przez Boga, które już funkcjonuje w niebie od roku 1914 n.e. pod kierownictwem wyniesionego do chwały Króla, Jezusa Chrystusa. Liczne tysiące słuchaczy z głębokim uznaniem przyjęły tę zachwycającą pieśń.
2 A tobie, czytelniku, czy spodobała się ta „nowa pieśń”? Czy wysławiasz Jehowę wraz z Jego ludem? Czy przyłączyłeś się do tej społeczności, którą się Bóg posługuje w celu rozgłoszenia po całej ziemi „dobrej nowiny o Królestwie”? (Mat. 24:14, NW). Jeżeli tak, to czy rzeczywiście
-