Nie stawiaj oporu radzie Jehowy

„Posłuchaj rady, przyjmij naukę, abyś był mądry w przyszłości.” — Prz. 19:20, BT.

 1, 2. (a) Dlaczego dorośli mogą w oczach Jehowy wyglądać jak dzieci? (b) Dlaczego Jehowa jest w stanie dać nam mądrą radę?

ILE masz lat? Czy masz kilkanaście, czy dwadzieścia parę lat? A może jesteś w średnim wieku, czy też zbliżasz się do setnego roku życia? Niezależnie od tego, ile lat już przeżyłeś, w oczach wiekuistego Boga wciąż pozostajesz dzieckiem. Z punktu widzenia Jehowy, u którego 1000 lat jest jak jeden dzień, człowiek stuletni przeżył zaledwie jakby dwie godziny i dwadzieścia cztery minuty. (2 Piotra 3:8) Czy mógł się w tym krótkim czasie stać tak mądry, że już nie potrzebuje rady swego wiekuistego Ojca? Czy nabył tyle bystrości, żeby potrafił zaopiniować tę radę i sprzeciwić się jej lub odrzucić to, co mu się nie podoba?

² Dzieci potrzebują dorady mądrego ojca ziemskiego i podobnie też my musimy uznać potrzebę korzystania z rad Jehowy, naszego Ojca niebiańskiego. O wiele lepiej od nas przecież rozumie życie i jego problemy. Czyż nie żyje dłużej niż my? Czy nie widział, jak od czasów Adama pokolenie za pokoleniem popełniało głupstwa, które szkodziły najżywotniejszym interesom ludzkim? Będąc Stworzycielem, zna On nasze serca; wie, jak łatwo tok naszych myśli może nas sprowadzić na manowce. Zna nasze słabości i naiwne błędy, jakie skłonni jesteśmy popełniać. Wie, do czego wiedzie dany sposób postępowania, i przestrzega nas przed tym. Skoro jest z tym wszystkim tak dobrze obeznany, to czy nie On właśnie będzie najodpowiedniejszym dla nas Doradcą, któryby nam mądrze wskazał, co posłuży naszemu dobru pod względem fizycznym, uczuciowym, jak również duchowym? Spisane Słowo Boże słusznie powiada: „Posłuchaj rady, przyjmij naukę, abyś był mądry w przyszłości.” (Przyp. 19:20, BT) Rada Jehowy jest najlepszą z rad, jakich byśmy mogli usłuchać.

 3. Dlaczego człowiek nie jest w stanie mądrze pokierować swymi krokami?

³ Podobnie jak dzieci, nie potrafimy mądrze pokierować swymi krokami na drodze życia. Jesteśmy zbyt związani uczuciowo ze swym życiem codziennym i pragnieniami, by na ścieżkę życiową patrzeć obiektywnie. Potrzeba nam rady naszego niebiańskiego Ojca, która by wskazała drogę najbardziej dla nas korzystną. Jak już nadmieniono w poprzednim artykule, prorok Jeremiasz uwypuklił tę potrzebę kierownictwa Bożego, mówiąc: „Wiem, Panie [w tekście orygin.: Jehowo]! że nie jest w mocy człowieka droga jego, ani jest w mocy męża tego, który chodzi, aby sprawował postępki swe.” (Jer. 10:23) Nie do nas należy dowolne układanie sobie drogi przez życie według własnego upodobania, jak gdybyśmy dysponowali całkowitą swobodą. Jehowa dał nam względną wolność w granicach Jego słusznych praw i zasad biblijnych. Wykraczając poza te granice, szkodzimy sami sobie i narażamy na szwank nasze stosunki z Nim. Jeżeli pozostaniemy w obrębie tych granic i pozwolimy, by Jehowa kierował naszymi krokami przez swe Słowo i rozwijającą się organizację, to będziemy ‚mądrzy w przyszłości’. Przyszłość przyniesie nam wielkie błogosławieństwa.

 4, 5. Kiedy rada Jehowy jest dla nas szczególnie ważna? Podaj przykład kogoś, kto w potrzebie zwrócił się do Jehowy.

⁴ Jeżeli w trudnej chwili zasięgamy u Niego rady, Jehowa wskazuje nam, jakie posunięcia będą właściwe. Wyjaśnia, co będzie najbardziej słuszne, podobnie jak kochający ojciec tłumaczy to swoim niedoświadczonym i niedojrzałym dzieciom. W takich okolicznościach nasz Ojciec niebiański jest dla nas Źródłem siły. Gdy nie wiemy, jak należałoby postąpić, Jego rada nas poprowadzi. „Tyś jest ucieczką dla biednych, dla ubogich podporą w utrapieniu; Tyś osłoną przed deszczem, Tyś ochłodą przed skwarem.” — Izaj. 25:4, BT.

⁵ Kiedy pewnego razu Jozafat, król jeruzalemski, popadł we wprost rozpaczliwe położenie, zwrócił się do Jehowy jako niezawodnej podpory. Zagrożony przez nieprzyjaciela o przytłaczającej przewadze wojskowej, rzekł do Jehowy: „Boże nasz! czy więc ich nie osądzisz? W nas na pewno nie masz takiej mocy, żebyśmy się mogli takiemu mnóstwu oprzeć, które napadło na nas. Ale gdy nie wiemy, co czynić mamy, to tylko nam zostaje, abyśmy oczy nasze podnieśli do ciebie.” (2 Kron. 20:12, Wk) Tak też w naszych zmartwieniach powinniśmy dziś oczy swe kierować ku Ojcu niebiańskiemu, a uszy nasze ku Jego radzie.

 6, 7. (a) Komu została podkreślona potrzeba zwracania uwagi na radę Jehowy i co im obiecano? (b) Co mogłoby się stać, gdyby stawili opór Jego radzie, i jakim to jest dla nas ostrzeżeniem?

⁶ Potrzebę zważania na radę Jehowy, a nie sprzeciwiania się jej, podkreślono już narodowi izraelskiemu za dni Mojżesza. Kiedy Izraelici byli zgromadzeni u stóp góry Synaj, Jehowa rzekł do nich: „Jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów.” (Ks. Wyjścia [2 Mojż.] 19:5, BT) Przez posłuszeństwo wobec Jego głosu, co właśnie oznaczało stosowanie się do rad i pouczeń od Niego pochodzących, mogli sobie zapewnić szczególnie bliskie stosunki z Jehową Bogiem. Mieli być narodem błogosławionym, korzystającym z Jego miłościwej szczodrobliwości.

⁷ Później, kiedy Izraelici stali już u progu Ziemi Obiecanej, Mojżesz ostrzegł ich przed tym, co by ich spotkało, gdyby stawili opór radzie Jehowy, nie słuchając Jego głosu: „Jeśli nie usłuchasz głosu Boga swego, Jahwe [albo: Jehowy], i nie wykonasz pilnie wszystkich poleceń i nakazów, które ja dzisiaj tobie nadaję, spadną na ciebie wszystkie te oto przekleństwa (...). Jahwe cię dotknie obłędem, ślepotą i niepokojem serca. W południe będziesz szedł po omacku jak ślepiec w ciemności, w zabiegach swoich nie będziesz miał powodzenia.” (Ks. Powt. Prawa [5 Mojż.] 28:15, 28, 29, BT) Otrzymali więc ostrzeżenie, że zostaną dotknięci duchową ślepotą i nie będą wiedzieli, jaką pójść drogą, aby wyjść na tym najlepiej. To samo może się przydarzyć dzisiaj każdemu w zorganizowanej społeczności ludu Jehowy, kto by głuchym uchem słuchał rady Jehowy. Zostanie podobnie dotknięty „niepokojem serca” i będzie po omacku szukał drogi, którą by miał pójść, ale jej nie znajdzie. Wszyscy, którzy się przyłączają do ludu Jehowy, koniecznie muszą stale sobie uświadamiać potrzebę Jego pouczeń i wytycznych, dzięki którym zdołają się utrzymać na drodze wiodącej ku przyszłości, gdzie ich czeka dar życia wiecznego.

JAK RADA BYWA UDZIELANA

 8. (a) Co stanowi jeden ze środków, którymi Jehowa udziela rad? (b) Dlaczego można powiedzieć, że rady dane Izraelitom nie były przeznaczone wyłącznie dla nich samych?

⁸ Przed laty Bóg natchnął wiernych ludzi, aby zanotowali Jego rady w Piśmie świętym. Stąd to Jego spisane Słowo zawiera ojcowskie rady dla nas, Jego dzieci. Chociaż niektóre z tych wskazówek były skierowane do narodu izraelskiego, to jednak służą one także naszemu dobru. „Wszystko, cokolwiek niegdyś zostało napisane, dla naszego pouczenia napisane jest”, powiada Paweł, jeden z apostołów Jezusa Chrystusa. (Rzym. 15:4, NDb) Narodowi Izraelskiemu dał Bóg praktyczne rady w sprawie wielbienia, pouczywszy go, że należy być oddanym wyłącznie Jemu, nie kalając się kultem bałwanów ani innymi pogańskimi praktykami religijnymi. Stosując się do tychże rad, zachowamy swój bliski związek z Jehową Bogiem; nie narazimy go na zerwanie, ani siebie na Jego gniew.

 9, 10. Podaj niektóre możliwości skorzystania z rad danych narodowi Izraelskiemu.

⁹ W sprawach osobistego trybu życia dał On wytyczne, które były w najlepszym interesie Izraelitów, i tak też dzisiaj przestrzeganie ich leży w naszym interesie. Ostrzegał ich przed mordowaniem bliźniego, przed kradzieżą, przed niemoralnością, przed składaniem fałszywego świadectwa i temu podobnie. Słuszność zważania na te wskazówki dane Izraelitom jest oczywista. Nie trzeba podlegać Prawu przymierza zawartego z Izraelem, żeby rozumieć, iż te wytyczne w sprawie osobistego prowadzenia się w życiu są dobrodziejstwem dla nas samych i dla społeczeństwa, jakie nas otacza.

¹⁰ Słowo Boże poucza nas również przez rady dawane osobiście poszczególnym jednostkom wymienionym w Biblii. Z rady: „posłuszeństwo lepsze jest niżeli ofiara”, danej królowi Saulowi, my takie możemy odnieść korzyść. (1 Sam. 15:22) Niezależnie od tego, na jak wielkie ofiary byśmy się zdobywali, by służyć Jehowie w chrześcijańskiej działalności kaznodziejskiej — jeśli nie będziemy Jemu posłuszni, nasze ofiary nie zdadzą się na nic. Pomijanie Jego rady co do moralnego trybu życia unieważnia takie osiągnięcia, jak „ofiarę wysławiania, to jest owoc warg publicznie obwieszczających Jego imię”. (Hebr. 13:15, NW) Tak więc osobista rada dana królowi Saulowi może być i dla nas użyteczna, gdyż pobudza nas do zdania sobie sprawy, jak bardzo ważne jest posłuszeństwo wobec Boga. Nieposłuszeństwa nie zdołamy usprawiedliwić żadną ofiarą.

11, 12. Podaj przykłady rad skierowanych do pierwszych chrześcijan, a mających zastosowanie również u nas. Objaśnij ich użyteczność.

¹¹ Rada dana chrześcijaninowi Tymoteuszowi na temat umiłowania pieniędzy i niebezpieczeństwa, jakie się w tym kryje, jest na pewno wielce użyteczna dla nas, którzy dziś żyjemy w świecie bardzo chciwym pieniędzy. Powiedziano mu: „Korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia.” (1 Tym. 6:10) Sprzeciwianie się tej radzie Słowa Bożego pociągnie za sobą następstwa nadmienione w niej ostrzegawczo: cierpienia i utratę wiary.

¹² Efezjanie otrzymali dobrą radę w sprawie właściwego stosunku męża do żony i na odwrót, jak również o stosunkach między dziećmi i rodzicami. Stosowanie się do tych rad danych chrześcijanom pierwszego stulecia pomoże nam uniknąć wielu scen małżeńskich, które w naszym dwudziestym wieku często doprowadzają małżeństwo do rozbicia. Rady te wskazują, jak osiągnąć pokój i jedność w gronie rodziny. Takich to rad udzielał Bóg ludziom w dawnych wiekach, przy czym spowodował też, żeby zostały zanotowane w Jego Słowie dla dobra ludzi żyjących w innych okresach czasu. Zwróciwszy się do tego Słowa, możemy więc otrzymać mądrą radę od naszego Ojca niebiańskiego.

13. Jakim jeszcze sposobem Jehowa udziela nam rady?

¹³ Jehowa udziela nam rad także przez zorganizowaną społeczność swego ludu na ziemi. Ponieważ na grono zarządzające tą społecznością oddziałuje Jego święty duch, więc też rady, jakie ono podaje, harmonizują z wolą Bożą. Publikacje Towarzystwa Strażnica zawierają dobre rady w sprawach osobistego trybu życia, małżeństwa, wielbienia, zachowania niezłomnej wierności wobec Boga, naszego stosunku do władz politycznych świata, i wielu innych. Przez zebrania zborowe organizacja Jehowy udziela nam rad na temat naszej służby Bożej, naszej postawy wobec tej służby, duchowej dojrzałości i tak dalej. Ponadto zborowy komitet służby może niekiedy uznać za wskazane, żeby dodatkowo udzielić nam jakiegoś pouczenia. Takimi to sposobami Jehowa przez zorganizowaną społeczność swego ludu podaje rady, które przyczyniają się nam do duchowego zdrowia i pomagają postępować ściśle śladami Jezusa Chrystusa. Dzięki nim też utrzymujemy harmonię z Jehową. Czy pochodzą one wprost z Biblii, czy od społeczności ludu Jehowy, przychodzą od Niego i służą najlepszym naszym interesom.

14, 15. (a) Jak pewne osoby upodabniają się dziś do Korego, Datana i Abirona w stawianiu oporu radzie Jehowy? (b) Co jest sprawą istotnie ważną?

¹⁴ Kiedy Kore, Datan i Abiron wystąpili przeciw Mojżeszowi, sprzeciwili się w istocie rzeczy porządkowi ustanowionemu przez Jehowę. To samo można powiedzieć dziś o ludziach, którzy się przyłączyli do społeczności Jego ludu na ziemi, lecz po pewnym czasie zaczynają jej się przeciwstawiać. Niejedni okazują niezadowolenie, ponieważ ta społeczność nie przyjmuje ich poglądów albo nie funkcjonuje tak, jak ich zdaniem powinna. Inni oburzają się na zmiany w zapatrywaniach, terminologii czy metodach głoszenia, wprowadzane przez organizację Jehowy. Zamiast postąpić naprzód z organizacją przez dostosowanie się do zmiany, zatrzymują się przy niej. Są nawet wypadki, kiedy ktoś dopuszcza, by tego rodzaju opór sprowadził na niego tak wielką próbę, że ta w końcu go przerasta; wtedy odpada, wracając do świata, jakże dalekiego od Boga.

¹⁵ Niektórzy znowu lubią toczyć spory na temat spraw w zasadzie nieistotnych, jak na przykład, czy Bóg w nowym porządku rzeczy udzieli, czy też nie udzieli pewnych przywilejów ludziom zmartwychwstałym, albo w jakim stanie znajdzie się Szatan w przepaści, i tym podobne. Takie kwestie na razie nie są dla nas ważne. Ważne jest, żebyśmy zyskali uznanie Jehowy i znaleźli się pośród tych, którzy doczekają życia w Jego nowym porządku. Kiedy ten czas nadejdzie, zobaczymy, co Jehowa uczyni w sprawach, co do których teraz jeszcze nie mamy jasnego zrozumienia. Lepiej jest czekać na ujrzenie tego, co się wówczas wydarzy, niż się spierać o domysły.

16. Dlaczego nie należy się dziwić temu, że dzisiaj ktoś odwraca się od społeczności ludu Jehowy?

¹⁶ Nie powinniśmy się dziwić, jeśli dzisiaj pewne osoby odwracają się od społeczności ludu Jehowy, a potem nieraz nawet walczą przeciw niej. To samo zdarzało się również w pierwszym stuleciu jeszcze za życia niektórych apostołów. Na temat takich, którzy wówczas stawiali opór radzie i duchowi Jehowy, apostoł Paweł oświadczył: „Jeśli kto inaczej naucza i nie trzyma się zbawiennych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z prawdziwą pobożnością, ten jest zarozumiały, nic nie umie, lecz choruje na wszczynanie sporów i spieranie się o słowa, z czego rodzą się zawiści, swary, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia, ciągłe spory ludzi spaczonych na umyśle i wyzutych z prawdy.” — 1 Tym. 6:3-5.

17. (a) Jakich ludzi chce Jehowa mieć w nowej erze i czego tacy będą się wystrzegać? (b) Co wykazuje Jan w odniesieniu do tych, którzy odeszli spośród nas?

¹⁷ Jehowa zamierza tolerować w swoim nowym porządku tylko takich ludzi, którzy by Jego miłowali i starali się być Jemu posłuszni. Tacy nie będą się sprzeciwiać radzie podanej przez Jego Słowo i organizację. Nie będą narażać na szwank swej pomyślności duchowej przez próby powstrzymania rozwoju Jego organizacji. Mówiąc o tych, którzy bywają niezadowoleni z otrzymanych rad i dlatego porzucają społeczność oraz którzy się od niej odwracają z powodu wprowadzanych zmian, cechujących jej postęp, apostoł Jan pisze: „Wyszli spośród nas, lecz nie byli z nas. Gdyby bowiem byli z nas, byliby pozostali z nami. Lecz miało się okazać, że nie wszyscy są z nas.” (1 Jana 2:19) Gdyby rzeczywiście miłowali Jehowę, pozostaliby ściśle zespoleni z Jego ludem, nie dopuszczając, by cokolwiek ich stąd oderwało.

18. (a) Dlaczego niesłuszne jest kwestionowanie rady Jehowy? (b) Co natomiast należy uczynić?

¹⁸ Innym sposobem stawiania oporu Jehowie jest kwestionowanie słuszności Jego rady. Ktoś może na przykład popełnić błąd, czyli uczynić coś, co nie jest zgodne ze Słowem Jehowy. Jeżeli zostaje mu na to zwrócona uwaga, a on usiłuje siebie usprawiedliwiać, zamiast przyznać się do oczywistego błędu — to sprzeciwia się radzie Jehowy. Nie przejawia pokory i nie uznaje swego postępowania za mylne. A tymczasem przecież powinien wyznać swoje uchybienie, zwłaszcza gdy mu je wykazuje zborowy komitet rozsądzający, który rozpatruje jego sposób postępowania. W liście Jakuba 5:16 powiedziano nam: „Wyznawajcie (...) grzechy jedni drugim.” Kto wyznaje grzechy, nie usprawiedliwia tego, co uczynił. Usprawiedliwianie siebie oznaczałoby sprzeciwianie się temu, co Jehowa uznał za słuszne albo niesłuszne.

19, 20. Jak ktoś może sprzeciwiać się radzie Jehowy, nie występując jawnie przeciwko niej? Podaj przykłady tego.

¹⁹ Ktoś może nie występować otwarcie z argumentami przeciw radzie Jehowy, a jednak stawiać jej opór w inny sposób, mianowicie przez uchylanie się od postępowania według niej. Bóg między innymi udziela nam rad dotyczących życia codziennego, na przykład nakazuje nam przejawiać miłość przez okazywanie cierpliwości, przez unikanie nieprzyzwoitości, przez dbałość o dobro innych, przez zrezygnowanie z prowadzenia rachunku krzywdy. Czy bierzemy sobie te rady do serca? Czy przeciwnie, lekceważymy je i w ten sposób sprzeciwiamy się im? Organizacja Boża udziela nam rad na temat wychowania dzieci, osobistego studium Biblii, a także wykonywania pracy zarobkowej, która by się nie dała pogodzić z naszym dążeniem do pokoju. Czy zwracamy uwagę na te rady przez stosowanie ich w swym życiu codziennym? Po to przecież zostały udzielone. Nie odniesiemy z nich żadnej korzyści, gdy je zlekceważymy.

²⁰ Raz po raz otrzymujemy rady dotyczące unikania złego towarzystwa, nie zawierania związku małżeńskiego z osobą nie oddaną Bogu, nawykowego spóźniania się na zebrania zborowe, regularnego uczestniczenia w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej i temu podobne. Lekceważenie sobie takich pouczeń przez niestosowanie się do nich jest właściwie tak samo stawianiem oporu radzie Jehowy, jak otwarte kwestionowanie jej słuszności. Trafnym przykładem tego jest król Jeroboam.

21, 22. (a) Wyjaśnij, jak Jeroboam sprzeciwił się radzie Jehowy. (b) Jak do rady Jehowy ustosunkowały się królestwa Izrael i Juda, i jak Jehowa zareagował na to?

²¹ Jeroboam dostał pewną radę zanim jeszcze naród izraelski rozpadł się na królestwo północne i południowe. Ponieważ się oparł tej radzie, nie stosując się do niej, zaprzepaścił błogosławieństwo Boże. Jehowa zapowiedział mu: „Zaprawdę, jeśli będziesz starał się słuchać wszystkiego, co ci rozkażę, i będziesz chciał postępować moimi drogami oraz będziesz chciał być wobec mnie sprawiedliwym, zachowując moje polecenia i nakazy, jak uczynił mój sługa, Dawid, to będę z tobą i utrwalę twój ród, jak utrwaliłem Dawidowi.” (1 [3] Król. 11:38, BT) Zamiast jednak doznać błogosławieństw, został odrzucony przez Boga, gdyż postąpił wręcz przeciwnie. Większość ludzi w obu tych królestwach izraelskich okazała się podobna do króla Jeroboama. Wzbraniali się od przestrzegania rady Jehowy. „Byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili.” — Ps. 107:11.

²² Jakże może Jehowa miłować tych, którzy stawiają opór Jego radzie bądź to przez występowanie przeciw niej z jakimiś argumentami, bądź też przez uchylanie się jej zastosowania? Ma upodobanie jedynie w ludziach, którzy się starają czynić to, czego ich naucza; takim błogosławi. Natomiast krnąbrni, jak tamci Izraelici, którzy odwracali uszy od Jego rady, sami przekreślają sobie możliwość pomocy z Jego strony w chwili, gdy jej będą potrzebowali. „Gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień; więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię, gdy strach was ogarnie (...). Wtedy będą mnie prosić — lecz ja nie odpowiem, i szukać — lecz mnie nie znajdą, gdyż nienawidzili mej wiedzy, bojaźnią Jahwe [albo: Jehowy] gardzili, nie poszli za mymi radami, naganę mą zlekceważyli.” — Prz. 1:25, 26, 28-30, BT.

PRZYJMIJ RADĘ JEHOWY

23. Dlaczego Jehowa i społeczność Jego ludu udzielają nam rady?

²³ Rada Jehowy służy twojemu dobru bez względu na to, czy do ciebie, czytelniku, dociera przez Jego spisane Słowo, czy też podana jest przez zorganizowaną społeczność Jego ludu. Bóg jest zainteresowany twoją pomyślnością i wiecznotrwałą przyszłością. Jego sprawiedliwy nowy porządek rzeczy jest przewidziany dla ciebie, a Jego rada ma na celu dopomóc ci w utrzymaniu się na ścieżce, która cię tam zaprowadzi. Podobnie zainteresowana twoją pomyślnością jest społeczność Jego ludu na ziemi. Chciałaby, żebyś dochował niezłomnej wierności Jehowie Bogu i zdobył Jego uznanie. Chciałaby, abyś wiódł szczęśliwe, pokojowe i produktywne życie zarówno teraz, jak i po walce Bożej, po bitwie Armagedonu. Chciałaby, żebyś dostąpił daru życia wiecznego. Temu też celowi mają służyć wszystkie rady, jakie od niej otrzymujesz.

24, 25. Jaka powinna być nasza postawa wobec rady Jehowy? Jak powinniśmy się ustosunkować do kroków podjętych przez zbór względem naszego przyjaciela?

²⁴ Dawaj radzie Jehowy przystęp do swego serca i popieraj ją lojalnie. Gdy cię upomina, żebyś szukał właściwego towarzystwa, pilnie staraj się to wprowadzić w czyn. Do stosowania tej rady zachęcaj również swych duchowych braci i siostry. Jeżeli właściwe towarzystwo było tak niezbędne dla duchowego dobra Izraelitów, to czyż nie jest ono konieczne i dla ciebie? Jeśli zlekceważysz tę radę, sam sobie zaszkodzisz.

²⁵ Niekiedy może zaistnieć konieczność, by zborowy komitet rozsądzający wystąpił przeciw jakiejś osobie w danym zborze. Chociażby osoba ta była twoim bliskim przyjacielem albo krewnym, nie sprzeciwiaj się porządkowi ustanowionemu przez Jehowę, stając po jej stronie, a przeciw organizacji. Przedsięwzięte kroki są niezbędne i mają na celu dobro całego zboru. Takie przykre wydarzenie stanowi próbę twej miłości do Jehowy i Jego ludu. Nie okazujesz miłości ani lojalności wobec zorganizowanej społeczności ludu Jehowy, jeśli popierasz stronę, przeciw której zbór jest zmuszony podjąć pewne kroki. — 1 Kor. 5:9-13.

26. Dlaczego zawsze najlepiej jest pójść za wskazaniami Jehowy?

²⁶ Cokolwiek by się wydało mądre w twoich własnych oczach, z pewnością nie będzie to lepsze od rady Jehowy. „Nie bądź mądrym we własnych oczach. Boga się bój, zła unikaj.” (Prz. 3:7, BT) Musisz zdać sobie sprawę, że samolubne zainteresowania i takież więzy przyjaźni mogą cię zaślepić w stosunku do tego, co jest słuszne w oczach Jehowy. Ale bez względu na to, do jakiego wniosku byś doszedł na podstawie swojego rozumowania, idź za wskazaniami Jehowy.

27. Jaką postawę wobec rady Jehowy należy w sobie pielęgnować?

²⁷ Nie wyszukuj luk w Jego radach czy prawach. Gdybyś tak czynił, przejawiałbyś usposobienie ludzi świeckich, którzy nie chcą słuchać praw, ale wolą omijać je dla samolubnych celów. Taka postawa wobec mądrych rad Bożych i Jego sprawiedliwych praw nie jest stosowna. Skoro należysz do ludzi oddanych Bogu, to będziesz się starał, żeby Go słuchać, a nie szukać sposobów obejścia Jego rad. Nie będziesz szukał furtek, przez które byś się zdołał wymknąć jakiejś sankcji karnej ze strony społeczności Jego ludu. Jeżeli życzysz sobie błogosławieństw Jehowy i obiecanych przez Niego darów, to musisz gorąco pragnąć tego, co jest słuszne w Jego oczach.

28. Objaśnij niektóre korzyści, jakie wypływają ze zważania na radę Jehowy?

²⁸ Zważając na radę Jehowy we wszystkim, co czynisz każdego dnia, unikniesz kłopotów, które by ci przekreśliły życie. Nie będzie cię dręczyło sumienie, osiągniesz spokój ducha. Nie będziesz cierpiał z powodu zerwania stosunków z Jehową i zorganizowaną społecznością Jego ludu, lecz będziesz pewny, że masz dobry kontakt z Bogiem i Jego ludem. Będziesz mógł z ufnością oczekiwać zachowania w czasie nadchodzącej bitwy Armagedonu, kiedy Jehowa wykona swój niepomyślny wyrok na niegodziwych. Gdybyś nawet stanął w obliczu śmierci, będziesz miał ufną nadzieję na zmartwychwstanie, ponieważ się stosowałeś do wskazań Jehowy.

29. Do czego nas zachęcono?

²⁹ Przyznaj, że rada Jehowy jest najlepsza. Przyjmij ją i w codziennym życiu wprowadzaj w czyn. Nie stawiaj jej oporu przez wysuwanie przeciwnych argumentów, uchylanie się od stosowania jej czy występowanie przeciw społeczności ludu Bożego. Nie idź śladami Izraelitów, którzy wskutek niesłuchania rady Jehowy ponieśli klęskę narodową. Naśladuj raczej Jezusa Chrystusa, który rozkoszował się spełnianiem woli Jehowy. Jako mądre dzieci i wnuki niebiańskiego Ojca słuchajmy Jego głosu i w każdym dniu swego życia zważajmy na Jego dobrą radę: „Nie zapomnij, synu, mych nauk, twe serce niech strzeże nakazów, bo wiele dni i lat życia i pełnię ci szczęścia przyniosą.” — Prz. 3:1, 2, BT.

[Ilustracja na stronie 5]

„Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara”