święte, w którym zgotowano pouczenia niezbędne do osiągnięcia życia wiecznotrwałego w tak błogosławionych warunkach. — Jana 17:3.

12. Co wyjawia Biblia o miłości Boga do ludzi, dając podstawę niepłonnej nadziei?

¹² Biblia wyjawia także, iż Jehowa jest Bogiem miłości, przy czym „miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga”, znalazła wyraz w Jezusie Chrystusie. Chrześcijanie dowiadują się z Pisma świętego, że Bóg zesłał go „jako ubłaganie za grzechy nasze”. (Tyt. 3:4-7; 1 Jana 4:8-10) Słowo Boże wyraźnie nakreśla zamierzenie Jehowy, związane z Chrystusową ofiarą okupu, i tym samym daje nam podstawę realnej nadziei. — Jana 3:16, 36; 1 Tym. 2:5, 6.

13, 14. (a) Wymień niektóre zwyczaje religijne pogańskich narodów, mieszkających wokół Izraela. (b) W jaki sposób Jehowa zgotował wytyczne, które umożliwiały wystrzeganie się fałszywego kultu religijnego?

¹³ Weźmy przykładowo pod uwagę Izraelitów. Byli otoczeni przez narody pogańskie, które służyły licznym fałszywym bogom. Kananejczycy i sąsiedni Fenicjanie czcili między innymi boginię Asztoret, inaczej zwaną Astarte, o czym czytamy: „W Babilonii znano Isztar, której imię jest spokrewnione z Astarte, utożsamianą z Wenus. Była to bogini miłości zmysłowej, macierzyństwa i płodności. Przyjmuje się powszechnie, że do kultu tej czczonej pod różnymi imionami bogini należała prostytucja uprawiana jako rytuał religijny.” (The Westminster Dictionary of the Bible — Westminsterski słownik biblijny, strona 46) Ammonici czcili Molocha, którego kult związany był ze składaniem w ofierze dzieci. — 1 Król. 11:7; 2 Król. 23:10.

¹⁴ Jehowa ze swej strony zaopatrzył jednak naród izraelski pod względem duchowym we wszystko, co mu było potrzebne, aby się ustrzec przed tego rodzaju praktykami religii fałszywej. Dał Izraelitom swe Słowo, w którym nakazano im unikać szkodliwych w skutkach związków małżeńskich z poganami. (5 Mojż. 7:3, 4) Przykazał nadto: „Nie będziesz miał bogów obok mnie!” (2 Mojż. [Wyjścia] 20:3; BT) Oprócz tego w Dziesięciorgu Przykazań żądano od Izraelitów wyłącznego oddania Jehowie i wystrzegania się nieobyczajności, co z pewnością obejmowało także ‚prostytucję uprawianą jako rytuał religijny’. (2 Mojż. 20:4-6, 14, NW) Przez proroka Jeremiasza Jehowa dodatkowo potępił później kult takich fałszywych bóstw, jak Molocha, kult wymagający ofiarowania dzieci w ogniu. Jehowa nigdy czegoś takiego nie nakazywał ani nawet tego nie miał na myśli. (Jer. 32:35) Oczywiście Izraelici nie zawsze spełniali wymagania Boże. Ale byli wśród nich lojalni wielbiciele Jehowy i tych Słowo Boże strzegło przed splamieniem się religią nieczystą. Dzisiaj dla sprawiedliwie usposobionych ludzi Biblia odgrywa taką samą rolę, umożliwiając im wielbienie Jehowy Boga „w duchu i w prawdzie”. — Jana 4:23, 24.

WYTKNIĘTY WŁAŚCIWY TRYB ŻYCIA

15. Podaj przykłady wskazujące, jak Pismo święte zaspokaja potrzeby duchowe przez podawanie odpowiednich wytycznych życiowych.

¹⁵ Pismo święte poza tym pokrywa taką potrzebę duchową, jak ustalenie właściwego sposobu postępowania w życiu. Na przykład wylicza uczynki ciała i ostrzega przed nimi, natomiast przeciwstawia im owoce ducha i zaznacza, że „ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, przybili do pala ciało wraz z jego namiętnościami i pragnieniami”. (Gal. 5:19-24, NW) Kto się trzyma Biblii, ten nie pozwoli się ponieść szkodliwym uczuciom, takim jak złość czy zazdrość, bo w niej czytamy: „Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość; nie oburzaj się, byś źle nie postąpił.” „Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest zazdrość.” (Ps. 37:8; Prz. 14:30, BT) Kto zachowuje czujność, zawsze stosując się do Słowa Bożego, ten również ustrzeże się niemoralności. (Ps. 119:9-16) Człowiek taki będzie sobie zdawał sprawę z tego, że kto się chce podobać Jehowie i uzyskać życie wiecznotrwałe, ten nie może się wdawać w postępowanie nieobyczajne. (1 Kor. 6:9, 10) Siódmy rozdział księgi Przypowieści dobrze wyjaśnia, jak odtrącić przebiegłe uwodzenie ze strony nierządnicy; rozdział ten kończy się upomnieniem: „Synowie, słuchajcie mię, zważajcie na słowa ust moich: niechaj twe serce w jej stronę nie zbacza, po ścieżkach jej się nie błąkaj; bo wielu raniła, strąciła ich wielu — a wszystkich zabiła. Dom jej, to droga do Szeolu: w podwoje śmierci prowadzi.” — Prz. 7:24-27, BT.

16. Z jakiego zasadniczego powodu słudzy Jehowy przestrzegają nakazów Pisma świętego?

¹⁶ Już przed wiekami dano Izraelitom napomnienie: „Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli! Wtedy Jahwe [inaczej: Jehowa] Bóg Zastępów, będzie z wami, tak jak to mówicie. Miejcie w nienawiści zło, a miłujcie dobro! Wymierzajcie w bramie sprawiedliwość! Może ulituje się Jahwe, Bóg Zastępów, nad Resztą pokolenia Józefa.” (Amosa 5:14, 15, BT) Zasadniczym powodem, dla którego słudzy Jehowy stosują się do Pisma świętego, nie jest po prostu tylko chęć uniknięcia trudności czy kłopotów. Naprawdę nauczyli się ‚mieć w nienawiści zło, a miłować dobro’. Chcą również podobać się Jehowie i weselić Jego serce. — Prz. 27:11.

ZASPOKOJONA POTRZEBA NIEZAWODNEGO PROROCTWA

17, 18. Jak Pismo święte zaspokaja pragnienie poznania przyszłości? Podaj przykład.

¹⁷ W dobie obecnej mnóstwo ludzi żyje w trwodze, lękając się przyszłości. Toteż niektórzy, jak niegdyś król Saul, zwracają się do mediów spirytystycznych, by zasięgnąć informacji o przyszłości, chociaż Bóg potępił takie praktyki. (Księga 1 Samuela, rozdział 28; 5 Mojż. 18:10-12) Niemniej jednak świadomość tego, co przyniesie dzień jutrzejszy, mogłaby oddziaływać uspokajająco. Tu znowu Pismo święte zaspokaja ważną potrzebę. Zawiera niezawodne proroctwa, co można wykazać na licznych przykładach. Nawet przytoczone poniżej małe próbki niewątpliwie posłużą umocnieniu wiary.

¹⁸ Jehowa natchnął proroka Ozeasza do zapisania następującej zapowiedzi: „Samaria będzie spustoszona, przeto, że się sprzeciwiła Bogu swemu; od miecza upadną, maluczcy jej rozstrąceni będą, a brzemienne jej rozcięte.” (Oz. 13:16) Pomimo swoich potężnych murów, które musiały sprawiać wrażenie zapory nie do pokonania, Samaria w roku 740 p.n.e. wpadła w ręce Asyryjczyków, przez co proroctwo to spełniło się w całej rozciągłości.

19, 20. (a) Co przedstawiono Danielowi w wizji, w której ujrzał barana i kozła? (b) Jak anioł Gabriel objaśnił tę wizję, i czy jego wyjaśnienie było poprawne?

¹⁹ Prorok Daniel ujrzał niegdyś w wizji dwurożnego barana, a potem kozła ze sporym rogiem między oczyma. Kozioł ten zaatakował barana, powalił go na ziemię i połamał mu oba rogi. Z kolei uległ odłamaniu potężny róg kozła, a na jego miejsce wyrosły cztery inne rogi. (Dan. 8:1-8) Co to wszystko miało znaczyć? Anioł Gabriel wyjaśnił; „Baran, któregoś widział z dwoma rogami, to królowie Medów i Persów. A kozioł to król grecki, róg zaś wielki między jego oczyma to pierwszy król. A to, że po jego złamaniu urosły cztery zamiast niego: czterech królów powstanie z jego narodu, ale już nie z jego mocą.” — Dan. 8:20-22, BT.

²⁰ Czy anioł Gabriel miał rację? Oczywiście, a potwierdziła to historia. Państwo medoperskie — „baran (...) z dwoma rogami” — doszło do kresu swego istnienia. Co doprowadziło do jego załamania się? Oto medoperskie mocarstwo światowe obalił symboliczny kozioł, „król grecki”, ze znacznym rogiem, Aleksandrem Wielkim, na czele. Poza tym w pełnej harmonii z proroctwem po śmierci Aleksandra miejsce jego, to jest miejsce ‚wielkiego rogu’, zajęli czterej dowódcy jego wojsk, ‚cztery rogi’, przy czym każdy z nich ustanowił swoją władzę, niezależną od pozostałych.c

21. Podaj kilka przykładów ukazujących, jak pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich zastosowali do Jezusa Chrystusa pewne mesjańskie proroctwa z Pism Hebrajskich.

²¹ Pismo święte również czyni zadość żywotnej potrzebie, pozwalając rozpoznać osobę Mesjasza. A warto zaznaczyć, że było już wielu fałszywych Mesjaszy. W pewnej słynnej encyklopedii powiedziano o nich: „Naliczono nie mniej niż dwudziestu czterech takich oszustów, którzy wystąpili w różnych miejscach i w różnych czasach, ale to jeszcze bynajmniej nie wszyscy.” (M’Clintock i Strong: Cyclopaedia, tom VI, strona 141) Dziesiątkami można by przytaczać z Pism Hebrajskich proroctwa traktujące o Mesjaszu, które się spełniły na Jezusie Chrystusie. Wiele z nich zastosowali do niego sami pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich, działając w natchnieniu od Boga. Rozpatrzmy niektóre przykłady. Jehowa Bóg natchnął Mateusza, aby ten zaznaczył, że Jezus zgodnie z proroctwem księgi Izajasza 7:14 narodził się z dziewicy (Mat. 1:18-23), że przez rzeź niemowlątek po jego narodzeniu spełniły się słowa proroctwa Jeremiasza 31:15 (Mat. 2:16-18), że w myśl tekstu księgi Ozeasza 11:1 został wezwany z Egiptu (Mat. 2:14, 15), że stosownie do przepowiedni Izajasza 40:3 miał zwiastuna (Mat. 3:1-3) i że wziął na siebie naszą niemoc, jak przepowiedziało proroctwo Izajasza 53:4 (Mat. 8:16, 17). Apostoł Jan natomiast wskazał pod natchnieniem Bożym, że spełniły się słowa proroctwa Zachariasza 9:9, gdy Jezus wjechał na oślątku do Jeruzalem (Jana 12:12-15), że potwierdziło się proroctwo z Psalmu 22:19, kiedy żołnierze po przybiciu Jezusa do pala rozdzielili między sobą jego odzież, a o spodnią szatę rzucali losy (Jana 19:23, 24), i że przebicie mu boku z zaoszczędzeniem kości także stanowiło spełnienie proroctw. (Porównaj Psalm 34:21 i tekst Zachariasza 12:10 z Ewangelią według Jana 19:33-37.) Są to oczywiście tylko wybrane przykłady proroctw mesjańskich z Pism Hebrajskich, proroctw zastosowanych do Jezusa przez samych natchnionych pisarzy biblijnych. Ale nawet i te wystarczą, by w przekonaniu ludzi uznających całą Biblię za Słowo Boże utożsamić Jezusa Chrystusa z oczekiwanym Mesjaszem. Możemy być wdzięczni Jehowie za to, że w Piśmie świętym zawarte są takie informacje.

22. Dlaczego można powiedzieć, że proroctwa Biblii w dalszym ciągu są niezawodne?

²² Proroctwa zapisane przez Ozeasza, Daniela i innych proroków Bożych okazały się prawdą. Z pewnością możemy więc także polegać na proroctwach wypowiedzianych przez samego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Wskazując na nasze czasy i na ostatnie pokolenie tego systemu rzeczy, Chrystus przepowiedział między innymi wzmagające się wojny, klęski głodu i trzęsienia ziemi. Wszystko to dzieje się obecnie, dowodząc, iż rzeczywiście Chrystus jest teraz obecny po raz wtóry, tym razem z władzą Królestwa. (Ewangelia według Mateusza, rozdział 24) Widzimy również, że panują dziś warunki przepowiedziane przez apostoła Pawła jako pewny znak „dni ostatecznych”. (2 Tym. 3:1-5) Zatem te proroctwa Pisma Świętego, potwierdzone przez dzisiejsze wydarzenia, mogą być uważane za tak samo niezawodne, jak tamte, które spełniły się w przeszłości. Biblia więc nie zawiodła. Zaspokaja tak teraz pilną potrzebę wiarogodnych informacji co do przyszłości. Odkrywa, co Bóg zamierzył na dni obecne, i daje nam wgląd w cudowne wydarzenia leżące przed nami, wyliczając błogosławieństwa, jakimi Jehowa miłościwie postanowił obdarzyć ludzkość.

23. (a) Pod jakimi więc względami Pismo święte zaspokaja potrzeby duchowe? (b) Z jakich dobrodziejstw może w tym nieszczęśliwym świecie korzystać człowiek, który wierzy Słowu Bożemu?

²³ Rzeczywiście więc Pismo święte zaspokaja potrzeby duchowe. Jest to zgotowany przez Boga przewodnik w sprawach wielbienia. Dostarcza także wskazówek co do właściwego trybu życia. Ponadto czyni zadość potrzebie niezawodnego proroctwa. Jehowa tak samo jak się okazał Opiekunem zaspokajającym potrzeby materialne — na przykład co do wyżywienia, dachu nad głową i odzienia — tak też wsławił się jako wielki Bóg, który nas zaopatruje w cenne i po prostu niezbędne wartości duchowe. Wszyscy miłujący Boga naprawdę mają powód do wdzięczności za Jego niewysłowioną dobroć, która się przejawiła w dostarczeniu ludzkości Pisma świętego. Jeżeli wierzysz Słowu Bożemu, możesz i ty skorzystać z radości, jaką daje opowiadanie innym o zamierzeniach Jehowy. Znajdziesz w tym szczęście, ponieważ w świecie pełnym kłopotów i trosk będziesz ogłaszał ‚chwalebną dobrą nowinę Szczęśliwego Boga’. (1 Tym. 1:11, NW) Aby jednak osiągnąć usposobienie radosne, być może trzeba ci będzie przezwyciężyć pewne osobiste problemy. Ale to także ci się uda, gdy dasz się pokierować Pismu świętemu i z niego czerpać będziesz pociechę.

Skutki buntu

Często słychać twierdzenie, że dzięki osiągnięciom naukowym znacznie zwiększy się niebawem długość życia ludzkiego. Natomiast Biblia podaje, że z powodu buntu Adama ludzkość doświadczyła na sobie procesu degeneracji i obecnie człowiek żyje o wiele krócej niż kilka tysięcy lat temu. Czy nauka usunie skutki buntu Adama? W gazecie New York Times ukazał się niedawno artykuł pt.: „Medycyna: Tajemnica starzenia się”, w którym można było przeczytać co następuje: „W chwili obecnej wydaje się, że wysiłki zmierzające do przedłużenia życia ludzkiego uległy załamaniu. (...) Istnieje powszechna opinia, iż starzenia się nie powoduje pojedynczy czynnik (...) przezwyciężenie raka, chorób serca i im podobnych nie doprowadzi do wydatnego przedłużenia życia ludzkiego. W strukturze organicznej człowieka tkwi zbyt wiele słabości, żeby można je było pokonać.” Dopiero w nowym porządku Bożym nastąpi pod tym względem przewrót i człowiek będzie mógł odzyskać doskonałość umysłu i ciała, jaką się cieszył Adam przed buntem.