21. W czym i po co słudzy Jehowy muszą się odróżniać od tłumów posłusznych Diabłu? Jaka kwestia zostanie omówiona w następnym artykule?

²¹ Namaszczony ostatek Izraelitów duchowych oraz towarzyszące mu drugie owce istotnie wyróżniają się dzisiaj jako lud oddzielony od świata rządzonego przez Szatana, w którym pojęcie świętości straciło wszelki sens. Dla podległych Diabłu wielkich tłumów ludzi idących „szeroką i przestronną (...) drogą prowadzącą do zagłady” nie ma nic świętego. Są oni nieczyści pod względem duchowym i moralnym, ale niejednokrotnie także w sensie fizycznym, a ich wygląd jest — delikatnie mówiąc — niechlujny. Tymczasem apostoł Paweł zaleca: „Oczyśćmy się z wszelkiego skalania ciała i ducha, doskonaląc świętość w bojaźni Bożej” (2 Koryntian 7:1). W następnym artykule rozpatrzymy, jakimi sposobami lud Boży powinien dbać o czystość w sensie umysłowym i fizycznym.

Bądźcie czyści pod względem umysłowym i cielesnym

„Upraszam was (...), żebyście składali swe ciała na ofiarę żywą, świętą, godną upodobania Bożego” (RZYMIAN 12:1).

 1. Dlaczego zdaniem apostoła Pawła niezbędna jest czystość pod względem umysłowym i cielesnym?

KAŻDY, kto pragnie służyć świętemu Bogu Jehowie, musi być czysty pod względem duchowym i moralnym. Całkiem logicznie wiąże się z tym konieczność przestrzegania czystości umysłu i ciała. Z uwagi na stan obecnego systemu rzeczy ludzie, którzy z niego wychodzą, aby służyć Jehowie, muszą zmienić nie tylko sposób myślenia, ale też często osobiste nawyki. Do chrześcijan w Rzymie apostoł Paweł napisał: „Zatem upraszam was przez zmiłowania Boże, bracia, żebyście składali swe ciała na ofiarę żywą, świętą, godną upodobania Bożego — na świętą służbę pełnioną waszą zdolnością rozumowania. I przestańcie dawać się kształtować według tego systemu rzeczy, natomiast przemieńcie się przez przeobrażenie umysłu, abyście sami na sobie sprawdzili dobrą i godną upodobania oraz doskonałą wolę Boga” (Rzymian 12:1, 2). Z czym łączy się pojęcie czystości pod względem umysłowym i cielesnym?

Czystość umysłu

 2. Kiedy nasze oczy i serca mogłyby nas skłonić do rozwiązłości? Czego potrzeba, aby do tego nie doszło?

² Zanim jeszcze nadane było Prawo, wierny Hiob wskazał na fakt, że jeśli nasze oczy i serce wymkną się spod kontroli, to mogą nas skłonić do rozwiązłości. Oświadczył: „Z moimi oczami zawarłem był przymierze, skądże bym kiedy przyglądał się pannie? Jeżeli znęciło się serce moje do kobiety (...) jest to rozwiązłość i występek osądzenia godny” (Hioba 31:1, 9-11, Miłosz). Jeżeli mamy rozbiegane oczy i płoche serce, to potrzeba nam karności umysłu, potrzeba „karcenia, które uczy wnikliwości” (Przysłów 1:3).

 3, 4. (a) O czym świadczy przykład Dawida i Batszeby? Co jest niezbędne, aby zmienić niewłaściwy sposób myślenia? (b) Dlaczego chrześcijańscy starsi powinni być szczególnie ostrożni?

³ Oczy pobudziły króla Dawida do popełnienia cudzołóstwa z Batszebą (2 Samuela 11:2, 4). Przykład ten ukazuje, że nawet ludzie, którymi Jehowa posługuje się do wykonania