-
Zjednoczeni w oddawaniu czci Bogu pod kierunkiem naszego Pasterza i KrólaStrażnica — 1984 | nr 17
-
-
sanktuarium „po czas niezmierzony”! Ale jak święty jest ośrodek Jego wielbienia, tak też wszyscy ci, którzy tam napływają, aby Go czcić, muszą być święci, oczyszczeni, wydzieleni do służby dla swego Boga. O chrześcijanach namaszczonych duchem powiedziano, że zostali „obmyci, (...) uświęceni, (...), uznani za sprawiedliwych w imię naszego Pana Jezusa Chrystusa i duchem naszego Boga” (1 Kor. 6:11). A jak wskazuje już wspomniany tekst z Księgi Objawienia 7:9-17, „wielka rzesza” ożywiona nadzieją ziemską także ‛wyprała swe szaty i wybieliła je we krwi Baranka’, aby ‛dniem i nocą pełnić dla Boga świętą służbę w Jego świątyni’. Jakże ogromne świadectwo jest rezultatem tej zgodnej służby na całej ziemi!
19. (a) Do czego narody zostaną zmuszone w myśl słów zapisanych w Ezechiela 38:23? (b) Na co musimy przez cały ten czas być zdecydowani?
19 Mimo wszystko nam kroczącym naprzód w jedności dzięki Królestwu największą radość sprawi nadejście dnia oddania sprawiedliwości Jehowie. Jego chwalebne imię będzie wtedy uświęcone — oczyszczone ze wszystkich złośliwych zarzutów, którymi je zasypano. Narody będą zmuszone oglądać na własne oczy wyzwolenie ludu noszącego imię Jehowy. Ale jeszcze ważniejsze jest to, co o nich oświadczył sam nasz Pan Wszechwładny: „Będą zmuszone poznać, że ja jestem Jehowa” (Ezech. 38:23). Trzymajmy się mocno naszej jedności osiągniętej dzięki Królestwu, która jest teraz rzeczywistością, aż chwalebne imię Jehowy będzie naprawdę uświęcone w całym wszechświecie!
Jak spełniły się następujące szczegóły z Księgi Ezechiela 37:15-28?
● Lud Jehowy staje się „jedną laską”.
● Powołanie ‛jednego króla i pasterza’.
● Bóg zawiera ze swoim ludem „przymierze pokoju”.
● Bóg rozciąga przybytek „nad nimi”.
-
-
„Wzrost dał Bóg”Strażnica — 1984 | nr 17
-
-
„Wzrost dał Bóg”
Rolnik może wysadzać roślinki, potem je nawadnia i pielęgnuje, ale musi cierpliwie czekać, żeby za sprawą Boga wyrosły i dojrzały. Podobnie jest w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej. Apostoł Paweł napisał: „Ja zasadziłem, Apollos podlał, a wzrost dał Bóg” (1 Kor. 3:6, Nowy Przekład). Chociaż byśmy głosili „dobrą nowinę” i ludzi zainteresowanych uczyli Słowa Bożego, to jednak sam Stwórca powoduje, że „nasienie”, czyli zasiana prawda, osiąga pełny wzrost (Mat. 24:14; Łuk. 8:11-15). Ilustruje to poniższe zdarzenie:
„W roku 1953 rozpoczęłam studium biblijne z panią Mable i jej matką. Spotkałyśmy się trzy razy, ale mąż zainteresowanej był tak przeciwny temu, że sprzedał dom i wyprowadził się z rodziną. Pani ta wykazywała tyle przywiązania do Biblii, że często się zastanawiałam, co się z nią dalej dzieje.
„W zeszłym miesiącu otrzymałam list, który pomógł mi zrozumieć, że właśnie Jehowa sprawia wzrost ‛nasienia’.
‛Droga Wirginio!
‛Po tylu latach wreszcie jesteśmy siostrami. Mam nadzieję, że nie dopuszczałaś myśli, iż całkowicie porzuciłam prawdę. Po prostu trzeba było wszystkich tych lat, żeby w końcu duch Jehowy dostatecznie mnie umocnił, bym potrafiła stanąć zdecydowanie.
‛Często myślałam o „nasieniu”, które we mnie zasiałaś przed wielu laty, i chciałam dać ci znać, że nareszcie powzięłam decyzję’”.
-