Władza za jaką cenę?

DLA zdobycia władzy lub wpływów na rządy ludzie nieraz gotowi są sięgać po najbardziej nikczemne środki. Historia świata pełna jest imion władców, którzy drogę do tronu utorowali sobie przekupstwem, kłamstwem, intrygą i mordem. Mężowie mordowali żony, a żony mężów; synowie, córki, matki i bliscy krewni padali ofiarą czyjejś żądzy władzy i bywali wtrącani do więzień, sprzedawani w niewolę, otruci, ścinani publicznie lub podstępnie zabijani. Nie brakło i takich, którzy byli gotowi zaprzedać swój kraj wrogowi — płacąc za władzę doprawdy niesamowitą cenę.

² Biblia donosi nam o siedmiu wielkich mocarstwach, które kolejno po sobie dźwigały się spośród mas ludzkich i obejmowały polityczną władzę nad światem; były to: Egipt, Asyria, Babilon, Medo-Persja, Grecja, Rzym i wreszcie imperium anglo-amerykańskie. System rządów politycznych tego świata jest w Biblii przedstawiony obrazowo jako „bestia” mająca „siedem głów”. W jaki sposób doszła do władzy ta siedmio-głowa „bestia”? Jaką cenę bestia wraz z poszczególnymi rządami, z jakich się składa, musiała zapłacić, aby osiągnąć tę władze?

CO JEST TRONEM

³ W Biblii czytamy, że „bestia” ma „tron” lub „stolicę”. (Obj. 13:1, 2, BG) Czy może określenie to dotyczy stołecznego miasta tej potęgi światowej, która w danym okresie dziejów dzierżyła władzę? Wiadomo, że w trakcie panowania siedmiu mocarstw światowych z każdą zmianą władzy politycznej zmieniała się również stolica, reprezentująca aktualną potęgę. Począwszy od wieku siedemnastego i aż do drugiej wojny światowej rolę takiej czołowej potęgi odgrywała Anglia, przy czym pod koniec tego okresu dołączyły do niej Stany Zjednoczone; wówczas jednak mocarstwo brytyjskie ze stolicą Londynem jeszcze było silniejszym partnerem. Po drugiej wojnie światowej na czoło tej dwuczłonowej potęgi wysunęły się Stany Zjednoczone ze stolicą w Waszyngtonie. Czy więc to miasto należałoby określić jako „tron bestii”, skoro tam mieści się siedziba obecnie silniejszego składnika siódmej potęgi światowej?

⁴ Tron oznacza siedzibę albo ośrodek królestwa, bądź w ogóle władzy. Trafnie więc może wyobrażać funkcję lub godność rządu dysponującego suwerennością. Umiejscowienie tronu odnosi się w takim razie do podstawy jego władzy, czyli do tego, co ją gwarantuje, od czego zależy moc suwerennych poczynań danego rządu.

⁵ Na przykład pierwsze wypowiedziane proroctwo, zanotowane w księdze 1 Mojżeszowej 3:15, zawiera obietnicę o nasieniu, które zmiażdży głowę węża. Obietnicę tę przeniesiono na Abrahama, gdy Bóg mu oświadczył, że jego nasienie posiądzie bramy nieprzyjaciół swoich; wskazywało to oczywiście, że owo nasienie będzie sprawować władzę. Miało nosić berło władzy i być znane pod mianem Szylo, co oznacza: „ten, czyje jest”. Obietnice te pozwalają się zorientować, że przyszłe nasienie miało dysponować władzą opartą na autorytecie Jehowy Boga. — 1 Mojż. 22:17; 49:10.

⁶ O królu Dawidzie, który był cieniem proroczym Króla władającego Królestwem Bożym, Jezusa Chrystusa, powiedziano, że zasiadał na „tronie Jehowy”. (1 Kron. 29:23, NW) Zatem właśnie Jehowa był Źródłem oraz Podporą władzy i całej potęgi, jaką posiadał Dawid. O Jezusie powiedziano proroczo w Psalmach: „Bóg jest tronem twym po czas niezmierzony, aż na zawsze; berło królowania twego to berło prawości.” Apostoł Paweł zastosował ten tekst rzeczywiście do Jezusa, oświadczając: „Ale w odniesieniu do Syna: ‚Bóg jest tronem twym na zawsze, a berło twego królestwa to berło prawości’” (Ps. 45:6; Hebr. 1:8, NW) Widzimy stąd, że tron Jezusa, a więc jego funkcja lub godność suwerennego władcy, pochodzi od Jehowy. Jehowa jest Założycielem tego tronu, z Jego rąk go otrzymuje. Dlatego też Królestwo Chrystusa będzie urzeczywistniać zamierzenia Jehowy i panować ku Jego czci.

⁷ Podstawą tronu „bestii” z całą pewnością nie są obietnice Jehowy Boga dotyczące Mesjasza, Nasienia niebiańskiej niewiasty. „Bestia” nie zasiada na nim „z łaski Bożej”. W księdze Objawienia powiedziano: „Smok jej [bestii] dał swoją moc, swój tron i wielką władzę.” (Obj. 13:2, BT) „Bestia” otrzymała „tron” od Smoka, Szatana Diabła. „Tron” ten funkcjonuje w ramach działalności, na jaką Jehowa Bóg pozwala Szatanowi Diabłu oraz w ramach czasu jaki mu udzielił, aby wykazał swoją nieprzyjaźń wobec Nasienia niewiasty i potarł piętę mesjańskiemu Nasieniu. (1 Mojż. 3:15) Bóg nie nadał Smokowi ani bestii tej władzy, którą się szczycą. Natomiast pozwolił istnieć Smokowi, Szatanowi Diabłu, z uwagi na powstałą we wszechświecie kwestię sporną co do pełnoprawności i słuszności najwyższej władzy Jehowy Boga, przy czym Bóg dał wszystkim stworzeniom w całym wszechświecie czas na zajęcie stanowiska w tej kwestii.

JAKĄ CENĘ ZAPŁACONO

⁸ Jaką jednak cenę zapłaciła „bestia” za to, że Smok dopuścił ją do władzy? Możemy być pewni, że nie została „bestii” udostępniona w formie daru. „Bestia” musiała się Smokowi jakoś zrewanżować. W jaki sposób? Czego Smok zażądał od „bestii”, stanie nam się jasne, gdy sobie przypomnimy, czego oczekiwał od Jezusa Chrystusa, kiedy próbował go zwieść darowaniem mu królestw ziemi. „Rzekł do niego diabeł: Dam ci tę całą władzę i chwałę ich, ponieważ została mi przekazana, i daję ją, komu chcę. Jeśli więc Ty oddasz mi pokłon, cała ona twoja będzie.” — Łuk. 4:5-7.

⁹ A więc tron „bestii” opiera się na czci świadczonej Smokowi. To jest jego podpora, na tym miejscu stoi. Rozpatrując sprawę z tego punktu widzenia, zrozumiemy, że umiejscowienie „tronu” symbolicznej „bestii” nigdy się nie zmieniało. Nie chodzi tu o żaden literalny punkt geograficzny, na przykład o jakąś stolicę. „Tron” ten zawsze opierał się na poddaństwie i uwielbieniu „bestii” wobec Szatana, zwanego też Smokiem; zawsze od tego zależała jego pozycja.

¹⁰ Na podstawie tego biblijnego wyjaśnienia sprawy nietrudno sobie uzmysłowić, dlaczego wszystkie rządy świata stały zawsze w opozycji wobec Boga i Jego ludu oraz dlaczego były zawsze skore do stosowania ucisku, prowadzenia wojen i siania spustoszenia. Na pewno właśnie taki stan rzeczy przyczynił się do powstania (angielskiego) przysłowia: „Z prawdą zawsze na szafot, z obłudą zawsze na tron.” (Zobacz również Ijoba 21:7, 17) Przyjąwszy ten punkt widzenia, nietrudno też zrozumieć, dlaczego w królestwach ziemi zawsze panowały fałszywe religie Babilonu Wielkiego i dlaczego wyznawcy religii prawdziwej spotykali się z nienawiścią i prześladowaniem. — Obj. 17:5, 18.

¹¹ Jedynym ziemskim rządem, który otrzymał władzę i autorytet od Boga, był rząd starożytnego Izraela. Stanowił on proroczy pierwowzór rządu Królestwa Bożego, który będzie panował z niebios pod kierownictwem Jezusa Chrystusa. Ponieważ ustrój Izraela był jedynie symboliczną figurą, a nie Królestwem prawdziwego Nasienia, dał się z czasem zagarnąć fałszywej religii Babilonu Wielkiego. Izrael w końcu sprzeniewierzył się Jehowie Bogu; z tej też przyczyny Bóg dopuścił, że w 607 roku p.n.e. rząd ten został obalony. Od tamtej pory na placu pozostały wyłącznie rządy pogańskie, które niepodzielnie panowały przez cały okres „czasów pogan” do roku 1914 n.e., gdy ustanowione zostało królestwo niebios z władzą w ręku Jezusa Chrystusa. — Ezech. 21:27; Dan. 4:23.

¹² Jakąż cenę zapłaciły Smokowi te rządy, składające się w sumie na „bestię”! Jakiejż podłości się dopuściły! Obrzydliwa ta podłość polegała na zdradzie prawdziwie suwerennego władcy wszechświata, Jehowy Boga, oraz oddaniu się potęg świata na usługi tego, który jest po prostu uosobieniem wszelkiego zła i oporu wobec Boga.

¹³ Zrozumiałe jest teraz, dlaczego przeciw „bestii” miał się rozpalić gniew Boży, i nie jest zaskoczeniem fakt, że właśnie na nią miała być wylana jedna ze wspomnianych w Objawieniu siedmiu plag.a Ściślej mówiąc, chodzi tu o piątą plagę, o której czytamy: „A piąty [anioł] wylał swą czaszę na tron Bestii: i w jej królestwie nastały ciemności, a ludzie żuli języki swe z bólu i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili.” — Obj. 16:10, 11, BT.

KRÓLESTWO CIEMNOŚCI

¹⁴ A zatem piąta plaga miała polegać na publicznym wyjawieniu, że „tronem bestii” jest władza sprawowana z ramienia Smoka, Szatana Diabła — władza kupiona za cenę przez niego żądaną; ponadto miało też być wyjawione, że w takim razie królestwo, nad którym z owego tronu panuje bestialski system polityczny tego świata, jest królestwem ciemności. Szatan, czyli Smok, jest według określenia Jezusa „władcą tego świata”. (Jana 16:11, BT) Szatan, czyli Smok, jest także „bogiem tego systemu rzeczy”, gdyż system ten oddaje mu cześć. (2 Kor. 4:4, NW) Rządy przystąpiły do kultu Szatana i uprawiały go za pośrednictwem fałszywej religii Babilonu Wielkiego. Księża i inni duchowni w służbie Babilonu Wielkiego udzielali demonicznych pouczeń i rad, jak kiedyś udzielano ich królom starożytnego Babilonu. Zawsze występowało przeciw Królestwu Nasienia, które oddawało cześć Bogu, jak również przeciw tym, którzy się o to Królestwo ubiegali i je popierali.

¹⁵ Bóg upokorzył i poniżył demony oraz skazał je na zagładę. Znajdują się teraz w więzach ciemności, w pętach nierozerwalnych, co oznacza, że je czeka wieczne zatracenie. (2 Piotra 2:4; Judy 6) Tak samo na ciemności wiecznego unicestwienia skazał Bóg polityczny system rządów nad światem. (Obj. 19:20) Systemowi temu brak pochodzącego od Boga światła, które by mu umożliwiło rozwiązanie problemów światowych, a to sprowadziło na ludzi wielkie udręki, zwłaszcza na polityków, mężów stanu, na władców tego świata i ich wspólników, reprezentujących czynniki gospodarcze i religijne. Zostali dotknięci plagą. Do tej przyczyny bólu dołączył się jeszcze fakt, że po zrodzeniu w niebiosach mesjańskiego Królestwa Bożego w roku 1914 „wybuchła walka w niebie”, a następnie Smok, Szatan Diabeł, został wraz ze swymi demonicznymi aniołami zrzucony z nieba w pobliże naszej ziemi. Całkiem słusznie więc donośny głos z nieba obwieszczał: „Biada ziemi i morzu, gdyż zstąpił do was diabeł pałający wielkim gniewem, bo wie, że czasu ma niewiele.” — Obj. 12:5-12.

¹⁶ Chrześcijanie wiedzą, że nie do nich należy obalenie „bestii”, czyli potęg tego świata. Nie wielbią „bestii” ani Smoka, którego czczą rządy tego świata w zamian za posiadaną władzę, ale też nie walczą przeciw ludziom z ciała i krwi. Chrześcijanie nawet respektują stanowisko, jakie Jehowa pozwala piastować czynnikom rządzącym, czyli władzom zwierzchnim, gdyż Bóg nakazał podporządkowywać się im, jak długo On będzie tolerował ich istnienie. (Rzym. 13:1, 2) Wiedzą, że nie poszczególni ludzie ponoszą główną odpowiedzialność za ucisk ze strony rządów, ale że odpowiedzialność za to ciąży na Szatanie i demonach. Chrześcijanie nie walczą przeciw królom należącym do „bestii”, lecz nałożywszy „pełną zbroję Bożą” toczą bój „przeciw władcom świata tej ciemności, przeciw złym mocom duchowym w miejscach niebiańskich”. W królestwie „bestii”, które obejmuje również tereny narodów rzekomo chrześcijańskich, dokonuje się wielu „bezowocnych czynów należących do ciemności”. (Efez. 6:11, 12; 5:8-11, NW) Jehowa Bóg nie darzy tego świeckiego królestwa światłem swojej łaski.

¹⁷ Aczkolwiek chrześcijanie nie podejmują żadnych działań wymierzonych w rządy tego świata, to jednak ogłaszają piątą plagę, jaką wylewa Bóg, gdyż takie otrzymali od Niego zadanie. Wśród szczytowego nasilenia bolesnych trudności, z którymi się borykają przywódcy polityczni, jeszcze słychać, jak świadkowie Jehowy demaskują przynależność tego świata do Szatana Diabła — jakże to bardzo potęguje udrękę!

OBWIESZCZANIE PIĄTEJ PLAGI

¹⁸ W czasopiśmie Strażnica opublikowano w wydaniu angielskim z 1 marca 1925 roku artykuł przewodni pod tytułem „Narodziny narodu”, w którym po raz pierwszy znalazła się wiadomość, że po upływie „czasów pogan” w roku 1914 wybuchła wojna w niebie, a następnie Szatan ze swymi aniołami został strącony na ziemię. Na ten szczegół zwrócono także uwagę w późniejszym artykule, zatytułowanymi „Król w akcji”, a zamieszczonym w wydaniu z 15 września 1925 roku. Wyrzucenie Diabła i jego aniołów z nieba nie pozostało bez wpływu na „bestię” i jej królestwo tu na ziemi. Wszystko to zostało dobitnie wyłuszczone w książce Wyzwolenie, oddanej do użytku w języku angielskim po raz pierwszy w piątek, 28 maja 1926 roku na międzynarodowym zgromadzeniu w Londynie, gdy uczestnicy przyjęli rezolucję pod tytułem: „Świadectwo dla władców świata”. W szóstym punkcie tej rezolucji znalazło się oświadczenie, że „umysły władców, jak również poddanych, zostały odwrócone od prawdziwego Boga na skutek zaślepiającego wpływu Szatana”.

¹⁹ W następną niedzielę, dnia 30 maja wieczorem, przedstawiono tę rezolucję również wielu tysiącom dalszych ludzi, którzy szczelnie wypełnili Royal Albert Hall w Londynie. Z kolei siedem przedstawionych w niej punktów publicznie uzasadniło przemówienie J. F. Rutherforda, zatytułowane: „Dlaczego chwieją się potęgi świata — środek zaradczy.” W wykładzie tym brat Rutherford omówił siedem następujących po sobie potęg światowych, zobrazowanych przez siedem głów „bestii”, który to szereg kończy się na współczesnym mocarstwie anglosaskim. Wziąwszy za punkt wyjścia ówczesny pogląd, że tron lub siedziba bestii mieści się tam, gdzie leży stolica aktualnie czołowej władzy politycznej, mówca powiedział:

„Ponieważ imperium brytyjskie jest największą ze wszystkich potęg światowych, ponieważ wspólnie ze swymi sprzymierzeńcami [to jest Stanami Zjednoczonymi] twierdzi, że jest ‚chrześcijańskie’ oraz że rządzi się Boskim prawem i mocą tego prawa — więc spoczywa na nim wielka odpowiedzialność, od której nie może się uchylić. Ponieważ brytyjskie mocarstwo światowe stanowi centrum i bastion cywilizacji świata, a Pan przedstawił je symbolicznie jako ‚bestię’, i ponieważ Londyn jest siedzibą tego rządu, przy czym czynniki tu rządzące twierdzą, że się kierują prawem Bożym — więc tutaj znajduje się sama ‚stolica bestii’.”

²⁰ Liga Narodów, jakkolwiek zorganizowana i popierana przez chrześcijaństwo, została otwarcie określona jako dzieło wielkiego Smoka, Szatana Diabła:

„Któż jednak jest w istocie rzeczy odpowiedzialny za zawiązanie Ligi Narodów? Czy powstanie i egzystencję zawdzięcza ona prawu Bożemu i mocy Bożej? Odpowiadam: Nie! Diabeł jest jej ojcem, Brytania jej matką, a inne narody, które ją popierają, podjęły się roli jej nianiek. (...)

„Właśnie Diabeł skłonił czynniki rządzące tak zwanego chrześcijaństwa do zawarcia tego sprzysiężenia przeciw Jehowie i Jego namaszczonemu Królowi.” „Strażnica” (ang.) z 15 lipca 1926 roku, strony 211-217; także „Złoty Wiek” (ang.) z 8 września 1926 roku, strony 780-791.

²¹ Treść tego przemówienia oraz rezolucji, którą ono wspierało, została w formie drukowanej rozpowszechniona w milionach egzemplarzy po całym świecie. Władcy świata nie usłuchali przedstawionej tam rady, aby uznali Jehowę i przyjęli go za swego Boga, lecz zgodnie z zapowiedzią księgi Objawienia 16:11 „bluźnili Bogu niebieskiemu z powodu bólów swoich i z powodu wrzodów swoich, i nie upamiętali się w uczynkach swoich”. W trakcie drugiej wojny światowej Liga Narodów obumarła, co jeszcze spotęgowało im bóle. Świat pogański i „chrześcijański” utworzył z kolei Organizację Narodów Zjednoczonych, aby nią zastąpić Ligę Narodów; jednak to, co powiedziano o rzeczywistym pochodzeniu Ligi Narodów, dotyczy również dzisiejszych Narodów Zjednoczonych.

UDRĘKA I ULGA

²² Rzecz zrozumiała, dlaczego obwieszczanie tej plagi tak dręczy popleczników i współużytkowników „tronu Bestii” — politycznego władztwa, którego podstawą jest targ ubity z ich bogiem, Szatanem, czyli Smokiem. Jakaż to hańba — być zdemaskowanym jako czciciel Diabła, sprawcy wszelkiego zła i niegodziwości popełnianej wobec Boga oraz przyczyny wszelkiej korupcji, upodlenia, sporów, mordów i wojen na ziemi! Władcy świata nadal więc „żują” języki z bólu; nie z powodu ciemności i upokorzenia, do jakiego doprowadzili siebie przez oddawanie czci Szatanowi, ale właśnie z powodu udręki, jaką im sprawia obnażanie ich oraz załamywanie się ich planów. Są również pokryci wrzodami, ponieważ pod względem religijnym popadli w stan nieczysty i schorzały; chorobę tę ściągnęli na siebie, popierając „tron bestii” — władzę polityczną opartą na kulcie Smoka, ich boga — i współuczestnicząc w zasiadaniu na tym tronie. Jak donosi Biblia, mimo całego tego bólu „nie upamiętali się w uczynkach swoich”. Dają dowody, że postępują tak świadomie, toteż zasługują na plagę gniewnego sądu Bożego. Lękają się obwieszczania tej plagi przez świadków Jehowy, lecz nie biorą sobie ich słów do serca. Są zbyt zajęci własnymi planami i dają się działaczom religijnym Babilonu Wielkiego nakłonić do pozostania w ciemnościach tego świata, w których nadal błądzą po omacku.

²³ Ciemność, w jakiej błąkają się ci władcy świata, oraz owrzodziały stan tych, którzy ich popierają — to zapowiedź ich zagłady. Bóg widzi wszystko ze swego tronu w niebiosach. Na tych, którzy Go nienawidzą, wylewa plagi. Nie znaczy to jednak, by Bóg nie miłował ludzi, którzy nieświadomi faktów, za sprawą Smoka, Szatana Diabła, ewentualnie popierali „bestię” w walce przeciw Bogu. Ogłaszanie piątej plagi daje tym ludziom sposobność wyrobienia sobie właściwego poglądu na sedno sprawy, zbadania Biblii oraz poznania różnicy między „bestią” a Królestwem Chrystusa, które oddaje należną cześć Stwórcy. Bóg zajmuje się swymi stworzeniami w sposób bezinteresowny i nacechowany miłością. Światło prawdy Królestwa zaszczepia nadzieję na coś, co niektórzy już uważali za niemożliwe — nadzieję życia wiecznotrwałego dla wszystkich w warunkach niepodzielnie panującej sprawiedliwości. Nie rozpaczaj więc ani nie pokładaj ufności w niedoskonałych ludziach, którzy doprowadzają do rozczarowania, lecz zwróć się ku pewnemu i niezawodnemu, rzeczywistemu Źródłu wszelkiej władzy, które zarazem jest Zdrojem życia. — Ps. 146:3-5. (B-59)

[Przypis]