Najwyższy czas na ucieczkę!

 1. (a) Co podczas drugiej wojny światowej działo się na ziemi w sanktuarium „miejsca świętego”? (b) Jakie zatem rodzi się pytanie?

JAK poprzednio wspomniano, prawdziwe „miejsce święte” mieści się na obszarze podległym „Jeruzalem niebiańskiemu”, czyli mesjańskiemu Królestwu Bożemu. „Święci”, którzy wraz z towarzyszącą im „wielką rzeszą” służą Bogu w sanktuarium tego „miejsca świętego” na ziemi, byli podczas drugiej wojny światowej tratowani, a to zwłaszcza w krajach należących do dwuczłonowej anglo-amerykańskiej potęgi światowej (Dan. 7:27; 8:10-12; Obj. 7:9-15). Czy z tego wynika, że „obrzydliwością, która sprowadza spustoszenie”, są Stany Zjednoczone i Wielka Brytania? Nie, gdyż „przestępstwo” tego dwuczłonowego mocarstwa obejmuje jeszcze coś innego. Mianowicie co?

 2, 3. (a) W jaki sposób utworzono falsyfikat Królestwa Bożego? (b) Jak opisuje go Księga Objawienia? (c) Co zatem jest obecnie „obrzydliwością”, wspomnianą u Daniela 11:31 i Mateusza 24:15?

² Anglo-amerykańskie mocarstwo światowe w inny sposób posłużyło Szatanowi za narzędzie. Powołało do życia imitację Królestwa Bożego. Jak w proroctwie Daniela, tak też w biblijnej Księdze Objawienia „dzikie zwierzę” i „rogi” symbolizują potęgi polityczne. Siódmą taką potęgę w historii biblijnej, złożoną z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, opisano w 13 rozdziale Objawienia jako dwurożnego „dzikiego zwierza”, który tchnął życie w „posąg” bestialskich rządów ludzkich. „Posąg” ten to z kolei zbiorowy zwierz maści szkarłatnej, mający siedem głów i dziesięć rogów (Obj. 17:3). Pojawił się on najpierw w roku 1920 w postaci Ligi Narodów, którą następnie reaktywowano w roku 1945 jako Organizację Narodów Zjednoczonych, a w roli jej głównych rzeczników wystąpiły wtedy Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, przy współudziale Związku Radzieckiego (Obj. 13:11, 15; 17:8). W ten sposób spełniło się zarazem proroctwo z Księgi Daniela 11:31, gdzie czytamy: „I z pewnością ustanowią obrzydliwość sprowadzającą spustoszenie”.a

³ A zatem wiemy już, co jest współczesną „obrzydliwością”, o której Jezus mówił w Ewangelii według Mateusza 24:15. Ale jak doszło do tego, że stanęła ona „w miejscu świętym”? Na co wskazują fakty?

 4. (a) Dlaczego Ligę Narodów słusznie można było nazwać „obrzydliwością”? (b) Jakie obrzydliwe twierdzenia wysunęli przywódcy religijni w odniesieniu do ONZ?

⁴ Kiedy w 1918 roku Wielka Brytania i Stany Zjednoczone zaczęły jako pierwsze propagować Ligę Narodów, religie chrześcijaństwa udzieliły im pełnego poparcia. Federalna Rada Kościołów Chrystusowych w Ameryce obwołała tę organizację „politycznym wyrazem Królestwa Bożego na ziemi”. Cóż za bluźnierstwo! Uznać zlepek państw politycznych, należących do szatańskiego świata, za Królestwo Boże na ziemi! Istna ohyda i obrzydliwość w oczach Jehowy oraz tych, którzy stoją naprawdę w „miejscu świętym” jako ziemscy ambasadorowie panującego już „Jeruzalem niebiańskiego”! A co duchowieństwo powiedziało o następczyni Ligi Narodów, to jest o Organizacji Narodów Zjednoczonych? Opisywało ją rozmaicie: jako „jedyną nadzieję na przetrwanie” ludzkości, „ostatnią nadzieję na zgodę i pokój”, a także jako „najwyższe forum na rzecz pokoju i sprawiedliwości”. Ustawiło ją — podobnie jak Ligę Narodów — „w miejscu świętym”, utrzymując, że zapewni ona wszystko, czego w rzeczywistości może dokonać jedynie Królestwo Boże.

 5. Dlaczego mówimy słusznie, że ONZ nie ma nic wspólnego z „miejscem świętym”?

⁵ Kler nominalnego chrześcijaństwa zabiegał o ulokowanie Organizacji Narodów Zjednoczonych w „miejscu świętym”, które prawnie należy do „Jeruzalem niebiańskiego”, czyli Królestwa Bożego, oraz do reprezentujących je na ziemi „świętych”. Natomiast w ONZ nie znajdziemy nic „świętego”. Ma wprawdzie w swojej siedzibie kaplicę i dzwon buddyjski, a na murku przed dziedzińcem wyryte słowa z Księgi Izajasza 2:4, które brzmią: „Przekują miecze swe na lemiesze, a włócznie swe na sierpy; nie podniesie naród przeciw narodowi miecza, ani się będą ćwiczyć do bitwy” (Biblia gdańska). Niemniej jednak te szczegóły nie dodają ONZ świętości. Między tworzącymi ją narodami wciąż wybuchają spory, a niebagatelna ich liczba jest nastrojona antyreligijnie i wrogo wobec Boga. Można wszakże powiedzieć, że ‛obrzydliwość stoi w miejscu świętym’ jeszcze w innym sensie.

UDERZAJĄCA ANALOGIA

 6. (a) Jakie dwie grupy o przeciwstawnych poglądach mieszkały w Jeruzalem w I wieku n.e.? (b) Pod jakim względem żydowscy religianci przypominali swoich przodków?

⁶ Aż do chwili zburzenia starożytne Jeruzalem uchodziło u Żydów za miasto i miejsce święte. Około 56 roku n.e. nawet apostoł Paweł wszedł do tamtejszej świątyni, by wraz z czterema innymi chrześcijanami związanymi ślubowaniem ceremonialnie się oczyścić (Dzieje 21:23-26). Napadł wtedy na niego tłum fanatycznych Żydów, którzy prześladowali prawdziwych chrześcijan i oskarżali ich o to, że ‛napełniają Jeruzalem swą nauką’ (Dzieje 5:28). Ludzie ci kurczowo trzymali się odstępczych tradycji i form kultu, przypominając w tym swych przodków z czasów Jeremiasza, którzy ‛pokładali ufność w słowach zwodniczych’, mówiąc: „Są świątynią Jehowy, świątynią Jehowy, świątynią Jehowy!” (Jer. 7:4). Zasadzali jednak nadzieję nie na tym, na czym powinni.

 7. (a) W czym chrześcijaństwo stanowi odpowiednik odstępczego Jeruzalem? (b) Co jest jego domniemanym „miejscem świętym”?

⁷ Podobna sytuacja wytworzyła się dziś, zachodzi bowiem uderzające podobieństwo między odstępczym Jeruzalem starożytnym wraz z jego świątynią, a współczesnym chrześcijaństwem. Zauważmy, że ono też ma pretensje do posiadania „miejsca świętego”, to jest domniemanych praw religijnych oraz sfery swego oddziaływania. W ciągu stuleci pieczołowicie utworzyło sobie dziedzinę, w której wywiera wpływ na masy ludzkie. Twierdzi, że wchodzi to w zakres jego duchowych uprawnień. Prócz tego dysponuje okazałymi katedrami, ołtarzami przybranymi w klejnoty, bezcennymi witrażami, majątkami ziemskimi i ogromnymi kontami w bankach. Wszystko to składa się na jego rzekome „miejsce święte”. Jest dla niego święte i nikt nie śmie się tego tknąć! Tak przynajmniej uważa samo chrześcijaństwo.

 8. (a) Jaki związek zachodzi między chrześcijaństwem a „Babilonem Wielkim”? (b) Dlaczego chrześcijaństwo przypomina odstępcze Jeruzalem?

⁸ Jaki jednak los spotkał starożytne Jeruzalem i jego „miejsce święte”, gdy nastał czas na spełnienie się proroctw — najpierw w roku 607 p.n.e., a następnie w 70 roku n.e.? A co ukazał Pan Jezus w objawieniu, które widział apostoł Jan? Z rozdziału 17 jego księgi dowiadujemy się o wyroku Bożym, który ma być wykonany na „Babilonie Wielkim, matce rozpustnic i obrzydliwości ziemi” (Obj. 17:5). „Babilon Wielki” to nic innego, jak ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, z kościołami chrześcijaństwa na czele. Właśnie chrześcijaństwo, rzekomo związane przymierzem z Bogiem, jest współczesnym odstępczym „Jeruzalem”.

 9. Jak spełniło się za naszych dni proroctwo opisujące poczynania „matki rozpustnic” wobec „dzikiego zwierza”?

⁹ Przez długie wieki „matka rozpustnic”, czyli religia fałszywa, nie miała większych trudności z kontrolowaniem narodów i imperiów przyrównanych do dzikich zwierząt. Objawienie 17:9 podaje, że rozsiadła się na górach symbolizujących rządy, a werset 15 pokazuje ją nad „wodami”, które wyobrażają „ludy i tłumy, i narody, i języki” (Nowy Przekład). Kiedy zbiorowy „szkarłatno zabarwiony dziki zwierz” pojawił się w 1920 roku w postaci Ligi Narodów, a w roku 1945 wyłonił się ponownie jako Organizacja Narodów Zjednoczonych, „Babilon Wielki” tak manewrował sprawami, by usadowić się na jego grzbiecie, zapewniając sobie przez to wpływy i zyski. Nie wziął pod uwagę faktu, iż owa polityczna „obrzydliwość” stoi tam, gdzie nie powinna, bo wkroczyła na „miejsce święte”, które obecnie należy słusznie do „Jeruzalem niebiańskiego”, czyli Królestwa Bożego pod zarządem Mesjasza.

„ROGI” PRZYSTĘPUJĄ DO DZIAŁANIA

10. Jaki wyrok zostanie wykonany na religii fałszywej?

¹⁰ Ale spójrzmy, co się teraz wydarzy! Kiedy narody obwołają „pokój i bezpieczeństwo”, „rogi” siejącego grozę „dzikiego zwierza” nagle użyją przemocy! Przestaną w końcu tłumić w sobie nienawiść do „rozpustnicy”! Zrzucą ją z grzbietu „dzikiego zwierza”, gdzie tak zgrabnie dotąd siedziała. „Dziki zwierz” oraz jego radykalne, militarystyczne „rogi” spustoszą ją i obnażą, „zjedzą jej części mięsiste, i doszczętnie spalą w ogniu” (Obj. 17:16). Religia fałszywa zostanie kompletnie unicestwiona, nie wyłączając chrześcijaństwa, które utrzymuje, że ma na ziemi miejsce uznane przez Boga za „święte”. Spotka je całkowita zagłada, tak jak do samych fundamentów została zburzona świątynia w ziemskim Jeruzalem, o której Jezus rzekł: „Żadną miarą nie pozostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony” (1 Tes. 5:3; Marka 13:2).

11. (a) Jakie wydarzenie, mające związek z prawdziwym „miejscem świętym”, rozegrało się w 1914 roku? (b) Jakie rozpoczęły się wówczas ataki na domniemane „miejsce święte” chrześcijaństwa?

¹¹ Czy przypominająca rozpustnicę fałszywa religia, łącznie z chrześcijaństwem, zdaje sobie sprawę z tego, co ją czeka? Powinna, jeżeli rozumie całokształt dzisiejszych wydarzeń światowych. Z pewnością wpadłaby w przerażenie, gdyby zwróciła uwagę na prorocze prawdy zapisane w Biblii. A przecież wkrótce po roku 1914, kiedy to narodziło się „Jeruzalem niebiańskie”, prawowicie zajmujące „miejsce święte”, już rozpoczęło się wywieranie nacisku na domniemane „miejsce święte” chrześcijaństwa, czyli sferę jego wpływów. W roku 1917 wybuchła w Rosji rewolucja socjalistyczna. Od tego czasu siły antyreligijne brały w posiadanie kolejne obszary ziemi. Gwałtownie rozszerzyły swe granice po drugiej wojnie światowej. Oznajmiają wszem i wobec, że religia to „opium dla ludu”. Chrześcijaństwo ze swej strony biada nad tym wtargnięciem do jego rzekomego „miejsca świętego” i utratą tylu „ludów”.

„MIEJSCE ŚWIĘTE” CHRZEŚCIJAŃSTWA ZAGROŻONE!

12, 13. Jakie aktualne wydarzenia unaoczniają groźbę wiszącą nad „miejscem świętym” chrześcijaństwa?

¹² O tym, jaka sytuacja wytworzyła się w krajach ateistycznych, świadczy chociażby doniesienie zamieszczone pod koniec 1981 roku w tygodniku Star wydawanym w Hongkongu: „Jak informują uchodźcy, zachodni dyplomaci i zagraniczni duchowni, komunistyczny rząd Wietnamu wcielił mnichów buddyjskich do wojska, uwięził setki księży oraz zamknął seminaria i kościoły. Celem tych poczynań jest zapewne poddanie wszystkich religii ścisłej kontroli państwa. Zdaniem uchodźców szczególna presja wywierana jest w południowym Wietnamie na religię rzymskokatolicką, przy czym władze powołują się na wstrząsy polityczne w Polsce jako na dowód ‛kontrrewolucyjnych tendencji kościoła’”.

¹³ W gazecie Journal and Constitution, ukazującej się w Atlancie (USA), zamieszczono w numerze z 2 stycznia 1982 roku nagłówek: „Liczne kluczowe wydarzenia roku [1981] związane z religią”. Następnie wyliczono takie fakty, jak próba zamachu na papieża Jana Pawła II, zamordowanie prezydenta Sadata przez bojówkarzy muzułmańskich, skrytobójstwa i masowe egzekucje w Iranie, krwawe starcia pomiędzy partyzantami arabskimi a Izraelem oraz zamachy bombowe, morderstwa i samobójcze strajki głodowe w Irlandii. Doprawdy, spora część niepokojów na świecie wiąże się z religią. Jednakże wszystkie te wieści zbledną zupełnie w porównaniu z działaniem, jakie już wkrótce podejmą ‛dziki zwierz i dziesięć rogów’, doprowadzając do całkowitego unicestwienia religii fałszywej, łącznie z chrześcijaństwem i jego domniemanym „miejscem świętym”.

14. Dlaczego zagrożeni będą także ci, którzy przebywają w prawdziwym „miejscu świętym”?

¹⁴ Co jednak stanie się z tymi, którzy oddają cześć Bogu w prawdziwym „miejscu świętym” i pełnią na ziemi „świętą służbę”, wspierając tym „Jeruzalem niebiańskie”? Ci również zostaną zaatakowani przez militarystyczne „rogi”, które już teraz wchodzą w skład ONZ. Zgodnie z Księgą Objawienia 17:14 ten polityczny twór udowodni, że nie ma prawa stać w „miejscu świętym”, gdyż ‛będzie walczył z Barankiem’.

15. (a) Kto odegra dominującą rolę w ataku na „świętych”? (b) Jak ten król „dojdzie do swego końca”?

¹⁵ Z Księgi Daniela 11:40-45 (Biblia Tysiąclecia) wynika, że radykalny „król północy” odegra szczególną rolę w tym ataku na „świętych”, lecz gdy „dojdzie do swego końca, (...) nikt mu nie przyjdzie z pomocą”.b Tak więc wszystkie nacjonalistyczne „rogi” oraz sam „szkarłatno zabarwiony dziki zwierz” zginą z rąk Chrystusa Jezusa i jego anielskich wojsk. „Baranek ich zwycięży, ponieważ jest Panem panów i Królem królów”. Panujący król „Jeruzalem niebiańskiego” odniesie w Armagedonie walne zwycięstwo nad wszystkimi narodami, które oddały „swą moc i władzę dzikiemu zwierzowi” (Obj. 17:12-14; 16:16).

UCIECZKA W GÓRY

16. Jak i gdzie lud Boży może znaleźć schronienie?

¹⁶ Jak zatem lud Boży ma ocaleć? Przez ‛ucieczkę w góry’ (Mat. 24:16). Wyobrażają one schronienie zgotowane przez Jehowę, czyli Jego postanowienie, mocą którego osłoni w „wielkim ucisku” pozostających na ziemi „świętych” oraz „wielką rzeszę” „drugich owiec”. Harmonizuje to z proroctwem Jezusa zapowiadającym, że zagłada nie dosięgnie wszelkiego „ciała” (Mat. 24:22). Ponieważ góry cechuje trwałość i Pismo Święte często wiąże je ze sprawowaniem władzy, więc bezpiecznej przystani zgotowanej przez Boga należy obecnie szukać w Jego teokratycznej organizacji. Reprezentuje ją na ziemi „zbór Boga żywego, filar i podpora prawdy”, dający się dziś rozpoznać w ogólnoświatowej społeczności Świadków Jehowy (1 Tym. 3:15).

17. Jakie stanowcze działanie muszą podjąć ci, którzy chronią się w bezpieczne miejsce?

¹⁷ Wszyscy, którzy uciekają do organizacji Jehowy, muszą zaniechać popierania jakiejkolwiek części składowej ziemskiego systemu Szatana. Nie mogą już odtąd stanowić „cząstki tego świata”, lecz mają trzymać się od niego z daleka. Powinni stronić od jego religii, polityki, materializmu, niemoralności i stosowania przemocy (Jana 18:36). Muszą oddać się Jehowie Bogu, żyć podług Jego słusznych zasad i zaznajamiać drugich z Jego chwalebnym zamierzeniem co do Królestwa. Nie wolno im popadać w ospałość ani oglądać się na bogactwa tego świata. Muszą stale ‛wytężać swoje siły’, żeby zyskać uznanie Boga i wejść do Jego nowego porządku rzeczy (Łuk. 13:24; 9:23; 2 Tym. 2:15).

18. Dlaczego jest pilną koniecznością, żeby sprawiedliwie usposobione jednostki nie zwlekały z ‛ucieczką’?

¹⁸ W bieżącym roku 1983 niebezpieczeństwo zagrażające rzekomemu „miejscu świętemu” chrześcijaństwa przybrało realne kształty. Pozycja religii światowej, usadowionej na grzbiecie „dzikiego zwierza” symbolizującego ONZ, jest bardzo niepewna. Mając co do tego „rozeznanie”, Świadkowie Jehowy tym usilniej nawołują: Uciekajcie z religii fałszywej, opuszczajcie cały system Szatana i szukajcie schronienia w organizacji Bożej! — Chrześcijaństwo, podobnie jak Jeruzalem w I wieku n.e., stoi obecnie w obliczu „spustoszenia”, „wykorzenienia”. Taki sam los spotka całe ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, czyli Babilon Wielki! (Dan. 9:26b, 27b; Obj. 18:2, 4).

19. (a) Czego dowiadujemy się o „górach” z Psalmu 72? (b) Co mamy dziś czynić, aby móc w przyszłości korzystać z „dostatku pokoju”?

¹⁹ Na szczęście „góry”, w których należy się schronić, staną się zarazem „górami” błogosławieństwa, gdyż w Psalmie 72:1-8 czytamy: „Niech góry niosą pokój ludowi, także pagórki, przez sprawiedliwość. (...) Za dni jego [mesjańskiego Króla] rozkrzewi się sprawiedliwy i będzie pod dostatkiem pokoju, jak długo stanie księżyca”. Czy chciałbyś się znaleźć wśród tych, którzy się będą radować „dostatkiem pokoju”? Bądź więc ‛niezachwiany, niewzruszony, zawsze bardzo zajęty dziełem Pańskim’. Jest sprawą nader pilną, żebyś teraz, póki czas, pomagał szczerym osobom „uciekać w góry”. Zatem „trwaj przy tych rzeczach, bo tak czyniąc wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy się tobie przysłuchują” (1 Kor. 15:58; 1 Tym. 4:16).

[Przypisy]

Spróbuj odpowiedzieć na następujące pytania:

▪ Co jest prawdziwym „miejscem świętym”?

▪ Co to jest „obrzydliwość, która sprowadza spustoszenie”?

▪ Dlaczego można powiedzieć, że „obrzydliwość” stoi „w miejscu świętym”?

▪ Co jest rzekomym „miejscem świętym” chrześcijaństwa?

▪ Dlaczego temu domniemanemu „miejscu świętemu” grozi obecnie niebezpieczeństwo?

▪ W jaki sposób chrześcijanie stosują się obecnie do polecenia, aby „uciekać w góry”?

[Ramka na stronie 16]

Październik 1965 roku: Papież Paweł VI, określiwszy Organizację Narodów Zjednoczonych mianem „najbardziej znaczącej międzynarodowej organizacji”, powiedział również: „Ludy całej ziemi widzą w Organizacji Narodów Zjednoczonych ostatnią nadzieję na zgodę i pokój”

[Ramka na stronie 17]

Październik 1979 roku: Papież Jan Paweł II przemawiał do Zgromadzenia Ogólnego NZ. Nic nie wspomniał o Jezusie Chrystusie ani jego Królestwie, natomiast powiedział: „Mam nadzieję, że Organizacja Narodów Zjednoczonych na zawsze pozostanie najwyższym forum na rzecz pokoju i sprawiedliwości, prawdziwą ostoją wolności”

[Ilustracja na stronie 19]

Wojownicze „rogi” zagrażają rzekomemu „miejscu świętemu” chrześcijaństwa