„Stworzył ich jako mężczyznę i kobietę”

„Bóg przystąpił do stworzenia człowieka na swój obraz, na obraz Boga stworzył go; stworzył ich jako mężczyznę i kobietę” (RODZAJU 1:27, NW).

 1. Dlaczego prawda okazuje się dobrodziejstwem dla chrześcijan i chrześcijanek?

JAK to miło przebywać wśród ludu Jehowy w towarzystwie mężczyzn i kobiet, chłopców i dziewcząt, dla których najważniejszą sprawą w życiu jest miłość do Boga i posłuszeństwo wobec Niego! Prawda wyzwoliła nas od sposobu myślenia i postępowania wywołującego niezadowolenie Jehowy Boga i nauczyła nas żyć po chrześcijańsku (Jana 8:32; Kolosan 3:8-10). Na przykład na całym świecie ludzie wyznają tradycyjne poglądy na to, w jaki sposób mężczyzna powinien podkreślać swą męskość, a kobieta — kobiecość. Czy mężczyźni już od urodzenia mają cechy męskie, a kobiety — kobiece? A może decydują o tym jeszcze inne czynniki?

 2. (a) Co powinno kształtować nasze poglądy na męskość i kobiecość? (b) Co się stało z poglądami na płeć?

² Bez względu na to, jakie poglądy są tradycyjnie przyjęte w danym kręgu kulturowym, chrześcijanie uznają autorytet Słowa Bożego (Mateusza 15:1-9). Biblia nie rozwodzi się nad wszystkimi aspektami męskości i kobiecości. Pozostawia sporo miejsca na różnorodność widoczną w rozmaitych kulturach. Jeżeli mężczyźni i kobiety mają być tacy, jakimi stworzył ich Bóg, mężczyzna musi przejawiać cechy męskie, a kobieta — kobiece. Dlaczego? Ponieważ zostali tak stworzeni, że uzupełniają się nie tylko fizycznie. Również podstawowe cechy męskie i kobiece uzupełniają się nawzajem (1 Mojżeszowa 2:18, 23, 24; Mateusza 19:4, 5). Jednakże ludzie wypaczyli poglądy na płeć. Wielu kojarzy męskość z bezwzględną dominacją, surowością czy wręcz brutalnością. W niektórych kręgach kulturowych mężczyzna bardzo rzadko płacze w miejscu publicznym czy nawet na osobności. Twierdzi się, że przyniosłoby mu to wstyd. Tymczasem gdy Jezus znalazł się wśród tłumu przy grobie Łazarza, „począł ronić łzy” (Jana 11:35). Nie uważał tego za coś niestosownego, choć był doskonałym wzorem męskości. Obecnie wiele ludzi ma niezrównoważony pogląd również na kobiecość, która oznacza dla nich wyłącznie powab i atrakcyjność fizyczną.

Prawdziwa męskość i prawdziwa kobiecość

 3. Na czym polega różnica między mężczyznami a kobietami?

³ Na czym polega prawdziwa męskość i prawdziwa kobiecość? W pewnej encyklopedii powiedziano: „Mężczyźni na ogół różnią się od kobiet nie tylko anatomicznie, ale też pod względem zachowania i zainteresowań. Niektóre takie różnice są uwarunkowane biologicznie. (...) Niemniej wiele różnic niezdeterminowanych budową anatomiczną wynika chyba z roli przypisanej danej płci, a wyuczonej przez każdą jednostkę. Człowiek rodzi się mężczyzną lub kobietą, ale dopiero uczy się przejawiać cechy męskie lub żeńskie” (The World Book Encyclopedia). Chociaż za wiele spraw są odpowiedzialne nasze geny, właściwy rozwój cech męskich lub żeńskich zależy od poznawania wymagań Bożych i osobistego wyboru drogi życiowej.

 4. Co Biblia mówi o roli mężczyzny i kobiety?

⁴ Z historii biblijnej wynika, że Adamowi jako głowie rodziny powierzono przewodzenie żonie i dzieciom. Miał się też zastosować do woli Bożej, żeby napełnić ziemię, uczynić ją sobie poddaną i panować nad wszelkim niższym stworzeniem ziemskim (1 Mojżeszowa 1:28). Ewa jako kobieta miała być w rodzinie „pomocą” i uzupełnieniem Adama, podporządkowując się jego zwierzchnictwu i współpracując z nim w spełnianiu oznajmionego im zamierzenia Bożego (1 Mojżeszowa 2:18; 1 Koryntian 11:3).

 5. Jak popsuły się stosunki między mężczyzną a kobietą?

⁵ Jednakże Adam nie wywiązał się ze swego zadania, a Ewa wykorzystała swą kobiecość, by go nakłonić do nieposłuszeństwa wobec Boga (1 Mojżeszowa 3:6). Nie zachował się po męsku, gdyż świadomie zrobił coś, o czym wiedział, że jest złe. Zamiast być posłusznym swemu Ojcu i Stwórcy, okazał słabość i zrobił to samo, co jego oszukana żona (1 Mojżeszowa 2:16, 17). Wkrótce oboje zaczęli odczuwać zapowiedziane przez Boga skutki nieposłuszeństwa. Adam, który kiedyś opisał swą żonę płomiennymi, poetyckimi słowami, teraz powiedział o niej chłodno: „Kobieta, którą mi dałeś”. Niedoskonałość skaziła jego męskość i skierowała ją na złe tory, wskutek czego zaczął „panować” nad swą żoną. Z kolei Ewa zaczęła ‛pragnąć’ męża — najwyraźniej w sposób przesadny i niezrównoważony (1 Mojżeszowa 3:12, 16).

 6, 7. (a) Do jakiego wypaczenia męskości doszło przed potopem? (b) Czego można się nauczyć z panującej wówczas sytuacji?

⁶ Do rażącego nadużycia męskości i kobiecości doszło przed potopem. Aniołowie, którzy porzucili swe pierwotne stanowiska w niebie, przybrali ludzkie ciała, żeby współżyć z kobietami (1 Mojżeszowa 6:1, 2). Sprawozdanie biblijne wspomina tylko o dzieciach płci męskiej urodzonych z tych nienaturalnych związków. Jak się przypuszcza, ci mieszańcy nie byli zdolni do rozmnażania się. Stali się znani jako nefilimowie, czyli mocarze lub ci, którzy powalają innych (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 6:4, przypis w NW). Najwyraźniej byli brutalni, agresywni i wyzuci z wszelkiego współczucia.

⁷ Widać więc wyraźnie, że uroda, kształty ciała, wzrost ani siła nie są same w sobie wyznacznikami męskości lub kobiecości. Zmaterializowani aniołowie byli prawdopodobnie przystojni. Z kolei nefilimowie byli rośli i muskularni, ale mieli wypaczoną umysłowość. Zbuntowani aniołowie i ich potomkowie napełnili ziemię przemocą i niemoralnością. Dlatego Jehowa zniszczył tamten świat (1 Mojżeszowa 6:5-7). Jednakże potop nie położył kresu demonicznym wpływom ani skutkom grzechu Adama. Po potopie wypaczenie roli kobiety i mężczyzny znowu dało o sobie znać, a w Biblii opisano ku naszemu pouczeniu zarówno dobre, jak i złe przykłady.

 8. Jakim wspaniałym przykładem stosownej męskości był Józef?

⁸ Dobitne przykłady stosownej męskości oraz świeckiej kobiecości stanowią Józef i żona Potyfara. Owa niewiasta zapałała namiętnością do przystojnego młodzieńca i usiłowała go uwieść. W tamtych czasach nie istniało żadne spisane prawo Boże zabraniające rozpusty czy cudzołóstwa. Niemniej Józef uciekł od tej niemoralnej kobiety i dowiódł, że naprawdę jest bogobojnym mężczyzną — postąpił po męsku i zaskarbił sobie uznanie Boga (1 Mojżeszowa 39:7-9, 12).

 9, 10. (a) W jaki sposób królowa Waszti nadużyła swej kobiecości? (b) Jaki piękny przykład kobiecych przymiotów stanowi dla nas Estera?

⁹ Estera i królowa Waszti to dwie zupełnie różne kobiety. Waszti zapewne myślała, że jest tak piękna, iż król Achaszwerosz zawsze ulegnie jej życzeniom. Ale jej uroda była co najwyżej powierzchowna. Brakowało jej skromności i kobiecości, gdyż nie podporządkowywała się swemu mężowi i królowi. Odrzucił ją więc, a na jej miejsce wybrał osobę odznaczającą się prawdziwie kobiecymi przymiotami i do tego bojącą się Jehowy (Estery 1:10-12; 2:15-17).

¹⁰ Estera jest dla chrześcijanek pięknym przykładem. Chociaż uchodziła za „urodziwą i piękną”, jej ozdobę stanowiła „ukryta osoba serca w niezniszczalnej szacie cichego i łagodnego ducha” (Estery 2:7; 1 Piotra 3:4). Strojne szaty nie były dla niej najważniejsze. Estera przejawiała takt, panowanie nad sobą i uległość wobec swego męża, Achaszwerosza, nawet gdy zagrożone było życie jej rodaków. Potrafiła milczeć, gdy to nakazywała mądrość, ale gdy było to konieczne, w stosownym czasie śmiało zabrała głos (Estery 2:10; 7:3-6). Usłuchała rady dojrzałego kuzyna, Mordochaja (Estery 4:12-16). Dała dowody miłości i lojalności wobec swego ludu.

Wygląd zewnętrzny

11. O czym powinniśmy pamiętać, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny?

¹¹ W czym tkwi sekret stosownej kobiecości? Pewna matka oznajmiła: „Zmienny jest wdzięk i zwiewna jest uroda, lecz bogobojna żona jest godna chwały” (Przypowieści 31:30). Podstawową sprawą jest więc nacechowana szacunkiem bojaźń Boża, a serdeczna życzliwość, uprzejmość, skromność i łagodność w posługiwaniu się językiem są daleko ważniejszymi atrybutami kobiecości niż uroda (Przypowieści 31:26).

12, 13. (a) Jaką mową posługuje się niestety wiele kobiet i mężczyzn? (b) Jakie jest znaczenie słów z Księgi Przysłów 11:22?

¹² Niestety, o wielu kobietach i mężczyznach nie można powiedzieć, że otwierają swe usta mądrze i że na ich języku jest serdeczna życzliwość. Często wyrażają się obelżywie, złośliwie, wulgarnie i bezceremonialnie. Niektórzy mężczyźni uważają, iż wulgarna mowa jest oznaką męskości, a wiele kobiet bezmyślnie ich naśladuje. Jeżeli kobieta jest ładna, lecz brak jej rozsądku, a do tego cechuje ją kłótliwość, złośliwość lub arogancja, to czy rzeczywiście jest ładna w całym tego słowa znaczeniu, czy naprawdę jest kobieca? „Czym w ryju świni złota obrączka, tym piękna kobieta, ale bez rozsądku” (Przysłów [Przypowieści] 11:22, BT).

¹³ Wulgarna mowa, złośliwość i brak rozsądku kłóci się z wszelkim kobiecym wdziękiem. Kto zachowuje się w tak bezbożny sposób, może zrażać do siebie mimo powierzchownej atrakcyjności. Na pewno zgodzimy się z tym, że wygląd zewnętrzny mężczyzny czy kobiety sam w sobie nie równoważy ani nie usprawiedliwia wybuchów gniewu, wrzasków bądź też obelżywej mowy. Wszyscy chrześcijanie mogą i powinni dbać o to, by swą mową i zachowaniem opartym na zasadach biblijnych zjednywać sobie uznanie Boga i ludzi (Efezjan 4:31).

14. Jakiego rodzaju ozdobę pochwalono w Liście 1 Piotra 3:3-5 i co ty o tym myślisz?

¹⁴ Chociaż u podstaw prawdziwej męskości i kobiecości leżą przymioty duchowe, dużo mówi o nas wygląd zewnętrzny — między innymi nasz strój i sposób, w jaki go nosimy. Niewątpliwie mając na myśli jakiś popularny wówczas sposób ubierania się, apostoł Piotr udzielił chrześcijankom w I wieku następującej rady: „Waszą ozdobą niech nie będzie zewnętrzne splatanie włosów i wkładanie złotych przystrojeń albo noszenie szat wierzchnich, ale niech nią będzie ukryta osoba serca w niezniszczalnej szacie cichego i łagodnego ducha, który ma wielką wartość w oczach Boga. Bo tak też niegdyś ozdabiały się święte niewiasty, które pokładały nadzieję w Bogu, podporządkowując się swoim mężom” (1 Piotra 3:3-5).

15. Na co powinien wskazywać strój chrześcijanki?

¹⁵ Na temat kobiecego stroju pisał też Paweł w Liście 1 do Tymoteusza 2:9, 10: „Pragnę, by niewiasty ozdabiały się schludnym ubiorem, ze skromnością i trzeźwością umysłu (...) jak przystoi niewiastom utrzymującym, iż boją się Boga, mianowicie dobrymi uczynkami”. Apostoł podkreślił więc potrzebę zachowywania skromności i wspomniał o schludnym ubiorze, świadczącym o trzeźwości umysłu.

16, 17. (a) Jakie spaczone poglądy na ubiór podziela wiele dzisiejszych kobiet i mężczyzn? (b) Jaki wniosek płynie z rady udzielonej w Księdze 5 Mojżeszowej 22:5?

¹⁶ Kiedy mężczyzna lub kobieta, chłopiec czy dziewczyna zachowuje się bądź ubiera w sposób prowokacyjny, bynajmniej nie podkreśla prawdziwej męskości czy kobiecości i na pewno nie przysparza chwały Bogu. Wielu ludzi ze świata ubiera się i zachowuje w sposób skrajnie podkreślający cechy męskie lub kobiece. Inni natomiast starają się zatrzeć różnicę płci, mając na celu zaspokojenie swych niemoralnych pragnień. Jakże wdzięczni mogą być chrześcijanie, że Biblia wyjawia Boży sposób myślenia! Jehowa oznajmił starożytnemu Izraelowi: „Kobieta nie będzie nosiła ubioru męskiego, a mężczyzna nie ubierze szaty kobiecej, gdyż obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni” (5 Mojżeszowa 22:5).

¹⁷ Warto przypomnieć, co na ten temat powiedziano w Strażnicy z 15 listopada 1988 roku na stronie 17: „Nie chodzi o to, czy wygląd danej osoby świadczy o hołdowaniu najświeższej modzie, lecz o to, czy jest odpowiedni dla kogoś, kto się uważa za sługę Bożego (Rzymian 12:2; 2 Koryntian 6:3). Znoszone codzienne ubranie lub strój zanadto obcisły mogłyby przynosić ujmę naszemu orędziu. Stanowczo niestosowny byłby ubiór, który wyraźnie i celowo upodabnia mężczyznę do kobiety albo kobietę do mężczyzny (por. Powtórzonego Prawa 22:5). Oczywiście miejscowe zwyczaje bywają różne i mogą zależeć między innymi od pogody bądź wykonywanego zajęcia; dlatego zbór chrześcijański nie ustala sztywnych reguł dla ogólnoświatowej społeczności braci”.

18. Co moglibyśmy zrobić, by się zastosować do biblijnej rady dotyczącej naszego wyglądu zewnętrznego?

¹⁸ Jakaż to zrównoważona i trafna rada! Niestety, niektórzy chrześcijanie i chrześcijanki ślepo naśladują świecką modę w dziedzinie stroju i wyglądu zewnętrznego, nie biorąc pod uwagę, w jakim świetle może to stawiać Jehowę i zbór chrześcijański. Dobrze by było, żeby każdy z nas przeanalizował samego siebie i sprawdził, czy nie przyswoił sobie świeckiego sposobu myślenia. Można by też zapytać szanowanego brata lub doświadczoną siostrę, czy nie powinniśmy dokonać jakichś zmian w naszym stroju, a potem poważnie się zastanowić nad podanymi sugestiami.

Chrześcijanki i chrześcijanie — prawdziwe kobiety i prawdziwi mężczyźni

19. Z jakim niepożądanym wpływem musimy walczyć?

¹⁹ Zamieszanie w sprawie roli płci jest wyraźnym dowodem oddziaływania boga tego świata, Szatana, i dotyczy to nie tylko stroju (2 Koryntian 4:4). W niektórych krajach kobiety zupełnie lekceważą zasady biblijne i usiłują odebrać mężczyźnie rolę głowy. Z drugiej strony sporo mężczyzn w ślad za Adamem po prostu rezygnuje z obowiązków głowy domu. Niektórzy nawet próbują odwrócić swoją rolę w życiu płciowym (Rzymian 1:26, 27). Biblia nie podaje żadnego alternatywnego stylu życia, cieszącego się uznaniem Bożym. A jeśli ktoś był w rozterce co do swej tożsamości lub upodobań seksualnych, zanim został chrześcijaninem, to teraz w interesie swej wiecznotrwałej pomyślności powinien się dostosować do mierników Bożych, które z pewnością będą respektowane przez każdego, kto osiągnie ludzką doskonałość.

20. Jak słowa z Listu do Galatów 5:22, 23 powinny wpływać na nasz pogląd co do męskości i kobiecości?

²⁰ Pismo Święte wyraźnie wskazuje, że chrześcijanie i chrześcijanki muszą rozwinąć i pielęgnować owoce ducha Bożego — miłość, radość, pokój, wielkoduszną cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiarę, łagodność i panowanie nad sobą (Galatów 5:22, 23). Bóg w swej mądrości postanowił, by przez pielęgnowanie tych owoców mężczyźni podkreślali swą męskość, a kobiety — kobiecość. Mężczyznę, który to czyni, łatwo szanować, a kobietę — łatwo kochać.

21, 22. (a) Jaki wzór dał Jezus swoim stylem życia? (b) Jak Jezus przejawiał swą męskość?

²¹ Chrześcijanie powinni wzorować się na Jezusie Chrystusie, największym człowieku, który kiedykolwiek żył na ziemi, i naśladować jego styl życia (1 Piotra 2:21-23). Zarówno mężczyźni, jak i kobiety muszą wzorem Jezusa okazywać lojalność wobec Boga i posłuszeństwo wobec Jego Słowa. Jezus przejawiał wspaniałe przymioty, takie jak miłość, czułość i miłosierdzie. Od prawdziwych chrześcijan wręcz się wymaga, żeby go naśladowali i w ten sposób dowodzili, iż są jego uczniami (Jana 13:35).

²² Jezus Chrystus był prawdziwym mężczyzną, a jego męskie przymioty możemy dostrzec, studiując biblijne sprawozdania z jego życia. Nigdy się nie ożenił, ale Biblia pokazuje, że odnosił się do kobiet w sposób zrównoważony (Łukasza 10:38, 39). Jego kontakty z kobietami i mężczyznami zawsze były moralnie czyste i bez zarzutu. Jest on doskonałym wzorem męskości. Nie pozwolił, by ktokolwiek — mężczyzna, kobieta czy zbuntowany anioł — pozbawił go męskich cech cieszących się uznaniem Jehowy i skłonił do niewierności wobec Niego. Bez wahania przyjął na siebie powierzone obowiązki i nigdy nie uskarżał się na nie (Mateusza 26:39).

23. Jakich szczególnych błogosławieństw dostępują prawdziwi chrześcijanie mający właściwy pogląd na rolę płci?

²³ Jak dobrze jest przebywać wśród sług Jehowy w towarzystwie mężczyzn i kobiet, chłopców i dziewcząt, dla których najważniejszą sprawą w życiu jest miłość do Jehowy Boga i posłuszeństwo wobec Niego! Stosowanie się do Słowa Bożego pod żadnym względem nas nie ogranicza. Przeciwnie, uwalnia nas od tego świata i jego stylu życia, który poniża piękno, celowość i odrębne role obu płci. Niezależnie od tego, czy jesteśmy mężczyznami, czy kobietami, możemy doświadczać prawdziwego szczęścia, które wypływa z wywiązywania się z roli życiowej wyznaczonej nam przez Boga. Jakże wdzięczni jesteśmy naszemu Stwórcy, Jehowie Bogu, za wszystkie dowody Jego serdecznej troski i za to, że stworzył nas jako mężczyzn i kobiety!

Jak byś odpowiedział?

◻ Jakie stosowne role dla mężczyzn i kobiet przedstawia Biblia?

◻ Jak wypaczono męskość przed potopem i jakie niewłaściwe poglądy na męskość i kobiecość szerzą się w dobie dzisiejszej?

◻ Jakimi biblijnymi radami co do wyglądu zewnętrznego pragniesz się kierować?

◻ Jak chrześcijanki i chrześcijanie dają dowód prawdziwej kobiecości i męskości?

[Ilustracja na stronie 17]

Piękna Estera jest szczególnie znana ze swej skromności i łagodnego usposobienia

[Ilustracja na stronie 18]

Kieruj się rozsądkiem w sprawie wyglądu zewnętrznego i zwracaj większą uwagę na piękno wewnętrzne