ALGUMOWE DREWNO

(hebr. ʼalgummím [2Kn 2:8; 9:10, 11]; ʼalmuggím [1Kl 10:11, 12]).

Drewno, które Salomon zamówił u króla Tyru Chirama na belki do budowy świątyni. Wykonano z nich schody, podpory oraz harfy i inne instrumenty strunowe.

Nie da się jednoznacznie zidentyfikować drzewa algumowego. Według tradycyjnie wyznawanego poglądu chodziło o pewien gatunek sandalinu (Pterocarpus santalinus), występującego obecnie w Indiach i na Sri Lance. Niektórzy jednak wskazują na sandałowiec biały (Santalum album), być może dlatego, że według Józefa Flawiusza owo drewno było białe i lśniące (Dawne dzieje Izraela, VIII, VII, 1). Sandalin osiąga wysokość 7,5—9 m i ma twarde, czerwonawobrązowe drewno o wąskich słojach i wysokim połysku. Mogłoby się nadawać na instrumenty muzyczne wymienione w Biblii. Ma słodki zapach i jest bardzo odporne na owady.

Obecnie sandalin nie rośnie w Libanie. Ale Biblia nie podaje, czy drewno algumowe pochodziło stamtąd, czy nie. W każdym razie Chiram uznał później za stosowne sprowadzić je z Ofiru, do którego mogło dotrzeć z jeszcze innego miejsca, gdyż kraina ta stanowiła ośrodek handlu z Indiami, Egiptem i różnymi rejonami Afryki (1Kl 10:11, 22). Drewno dostarczone przez Chirama było rzadko spotykane i cenne, o czym świadczy wzmianka, że „takich belek drewna algumowego nie sprowadzono ani nie widziano po dziś dzień” (1Kl 10:12).