Wyroki Boże muszą być ogłaszane

„Będziesz stawać i mówić im wszystko, co ci rozkażę. Nie popadaj w przerażenie z ich powodu” (JEREMIASZA 1:17).

 1. Jak Świadkowie Jehowy ‛świecili swoim światłem’ w hitlerowskich Niemczech?

„PRZEŚLADOWANIA, których Świadkowie Jehowy doznali w Królestwie Zagłady [w hitlerowskich Niemczech], były ogniwem w całym łańcuchu ciężkich prób, jakie przeszli w swojej historii” (Holocaust Studies Annual — The Churches’ Response to the Holocaust, tom 2). A w południowoafrykańskiej gazecie Daily News z 15 lipca 1939 roku napisano o Świadkach Jehowy w Niemczech: „Nieliczne to grono chrześcijan i chrześcijanek trwa niezachwianie przy swojej wierze niby światło, które nigdy nawet nie drgnie. Są oni solą w oku monachijskiego monarchy [Adolfa Hitlera], żywym świadectwem jego śmiertelności”. Słowa te przypominają wypowiedź Jezusa, który polecił swym naśladowcom, aby byli „światłem świata”. Mieli świecić tym światłem przed ludźmi, niezależnie od ceny, jaką wypadłoby za to zapłacić (Mateusza 5:11, 12, 14-16).

 2, 3. Jaki przykład nieustraszonego głoszenia pochodzi ze Sri Lanki?

² Inna relacja pochodzi z nękanej terroryzmem Sri Lanki. Dowiadujemy się z niej o młodym tamilskim Świadku Jehowy, Dawidzie Gunaratnamie, który podobnie jak Jeremiasz odważnie głosił dowódcom wojskowym. Zatrzymano go razem z innymi młodymi ludźmi na przesłuchanie. W relacji tej podano: „Na oficerach oraz na reszcie ludzi ogromne wrażenie wywarło jego oczytanie, a jeszcze bardziej byli zdumieni jego widoczną szczerością, zwłaszcza gdy powiedział: ‛A gdybym się natknął na tak zwanych terrorystów, głosiłbym im to samo’”.

³ Jeszcze tej nocy został uprowadzony z domu przez terrorystów i oskarżony o współpracę z wojskiem. Obstawał przy swojej neutralności, podkreślając, że zajmuje się wyłącznie obwieszczaniem dobrej nowiny o Królestwie Bożym. „Wykonuję i w dalszym ciągu będę wykonywał dzieło Boże. Głoszę bez różnicy każdemu, kto zechce słuchać”. Ten odważny Świadek Jehowy zginął, zastrzelony przez terrorystów, pozostawiając młodą żonę i małego chłopczyka (por. Dzieje Apostolskie 7:51-60).

 4. Jak prześladowano Świadków Jehowy przy poparciu kleru w pewnym kraju latynoamerykańskim?

⁴ Z pewnego kraju Ameryki Łacińskiej, w którym duchowni katoliccy i prezbiteriańscy głośno pochwalają i usprawiedliwiają prześladowania Świadków Jehowy, nadeszło następujące sprawozdanie: „W garnizonie przetrzymywano pięciu Świadków Jehowy. (...) Często ich bito i zamykano bez jedzenia w izolatkach. Oficer polityczny, odpowiedzialny w tej jednostce za szkolenie ideologiczne, srogo ich karał za głoszenie żołnierzom. Powiedział, że ze wszystkich odszczepieńców Świadkowie Jehowy stanowią największe zagrożenie”.

Pobudki i reakcje

 5. Na jakim tle najczęściej dochodzi do prześladowania Świadków Jehowy, podobnie zresztą jak to było w wypadku Jeremiasza?

⁵ Rzeczą znamienną jest, że Jeremiasza prześladowali ówcześni przywódcy religijni i polityczni; dzisiejsi słudzy Jehowy na całym świecie napotykają opór ze strony tych samych czynników. Czym są podyktowane takie wystąpienia? W każdym społeczeństwie Świadkowie Jehowy stanowią najspokojniejszą i najbardziej prawomyślną grupę ludności, a mimo to ich nieprzyjaciele uważają, że Słowo Boże jest niebezpieczne, bo czują się urażeni zawartym w nim orędziem Królestwa Bożego i je odrzucają. Bezkompromisowe głoszenie i jednoznaczne zasady Świadków Jehowy demaskują samolubstwo oraz dwulicowość politycznych, gospodarczych i religijnych czynników teraźniejszego szatańskiego systemu światowego (Jana 15:18, 19; 1 Jana 5:19).

 6. Jak Świadkowie Jehowy reagują na prześladowania?

⁶ Chociaż w różnych krajach Świadkowie Jehowy bywają więzieni, bici, a nawet pozbawiani życia, reagują na to tak, jak w dawnych czasach Jeremiasz. Kierując się miłością i taktem, nie przestają ogłaszać narodom niepopularnych wyroków Bożych (2 Tymoteusza 2:23-26). Wiedzą, że bardziej niż ludzi muszą słuchać Boga jako Władcy (Dzieje Apostolskie 4:19, 20; 5:29). Pamiętają, że apostoł Paweł zachęcał chrześcijan pochodzenia hebrajskiego do wytrwałości w spełnianiu woli Bożej. Od tego zależało, czy dostąpią spełnienia obietnicy — czy otrzymają życie wieczne. Dlatego podobnie jak Paweł i Jeremiasz powinniśmy być w stanie powiedzieć: „Nie należymy do tych, którzy się cofają, ku zgubie, ale do tych, którzy wierzą — ku ocaleniu duszy” (Hebrajczyków 10:35-39).

Nowożytny Jeremiasz obnaża chrześcijaństwo

 7. Jak Świadkowie Jehowy w XX wieku naśladują wiernych proroków Jehowy, posyłanych do Izraela i Judy?

⁷ Jehowa posyłał swoich proroków do Izraela i Judy, i w dobie dzisiejszej podobnie polecił swoim świadkom pilnie rozgłaszać wieść o Jego nadciągającym sądzie (Jeremiasza 7:25, 26; 25:4, 8, 9). Szczególnie od roku 1919, odkąd nastąpiło duchowe ożywienie namaszczonego ostatka braci Chrystusa, odważnie zwiastowali oni chrześcijaństwu wyroki Boże — dobitne orędzia o czekającej go zgubie (por. Jeremiasza 11:9-13). W tymże roku zaczęto wydawać czasopismo Złoty Wiek. Z biegiem czasu zmieniono jego nazwę na Pociecha (od roku 1937), a później na Przebudźcie się! (od roku 1946), ale przez wszystkie te lata nieodmiennie służyło sprawie obnażania religijnego zakłamania chrześcijaństwa i jego rzekomego chrystianizmu.

 8, 9. (a) Jak w roku 1922 zdemaskowano kościoły chrześcijaństwa? (b) Jakie im przepowiedziano nieszczęście?

⁸ Na przykład Złoty Wiek w wydaniu angielskim z 11 października 1922 roku tak demaskował religię fałszywą: „Wszelkie wysiłki poszczególnych organizacji wyznaniowych oraz ich duchowieństwa, przywódców i popleczników, mające na celu zachowanie i ponowne umocnienie istniejącego na ziemi porządku rzeczy (...), muszą z konieczności spełznąć na niczym, gdyż nie mają nic wspólnego z królestwem Mesjasza. Wprost przeciwnie, podczas [pierwszej] wojny światowej kler tych wyznań okazał się nielojalnym wobec Pana Jezusa Chrystusa, ponieważ haniebnie współdziałał z wielką finansjerą i przedstawicielami wielkiej polityki w popieraniu wojny”.

⁹ W tym demaskatorskim artykule powiedziano też, iż duchowieństwo „zaparło się Pana i jego królestwa oraz dało dowód swej nielojalności dobrowolnym przyłączeniem się do organizacji Szatana i zuchwałym obwieszczaniem światu, że Liga Narodów jest politycznym wyrazem Królestwa Bożego na ziemi”. W końcu dochodzimy do ‛zapowiedzi klęski’, czyli ogłoszenia wyroku: „Zgodnie ze słowami Chrystusa Jezusa obecnie zbliża się i wkrótce nastanie dla narodów ziemi czas wielkiego ‛ucisku, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i jakiego już więcej nie będzie’”.

10. Co zostało zdemaskowane w roku 1926?

¹⁰ Działalność tę, podobną do misji Jeremiasza, rozwinięto również na łamach innych publikacji, takich jak: czasopismo Strażnica, broszury i książki. Na przykład w książce pt. Wyzwolenie, wydrukowanej w roku 1926, obnażono bez ogródek szereg błędnych nauk chrześcijaństwa. Na stronie 203 wydania angielskiego czytamy: „W miejsce prawdy bez żenady wprowadzono [do odstępczego chrześcijaństwa] fałszywe doktryny. Należały i po dziś dzień należą do nich dogmaty: o trójcy, o nieśmiertelności wszystkich dusz, o wiecznych mękach dla potępionych oraz o boskim pochodzeniu władzy kościelnej i świeckiej. Z czasem przypisano boskość Marii, matce dzieciątka Jezus, i wezwano ludzi do oddawania jej czci jako matce Boga”.

Skłócone chrześcijaństwo ostrzeżone

11, 12. (a) Jak zdemaskowano brak neutralności u duchowieństwa? (b) Przed czym ostrzegła klasa Jeremiasza?

¹¹ W przytoczonej książce wytknięto też klerowi współodpowiedzialność za wojny, oświadczono bowiem: „Duchowieństwo różnych systemów kościelnych błogosławi armie wysyłane w pole przez czynniki gospodarcze i polityczne, przy czym błogosławieństwa swego udziela niezależnie od tego, po której stronie dane wojska walczą. Wszyscy duchowni twierdzą, że o poparcie dla walczących modlą się do tego samego Boga” (por. Jeremiasza 7:31). Następnie dano do zrozumienia, że zbliża się ukaranie tych poczynań: „Wszystkie te elementy, z których się składa widzialna część organizacji Szatana, są zbierane i zgromadzane na wielką bitwę Armagedonu” (Objawienie 16:14-16).

¹² Za dni Jeremiasza czołowe osobistości głosiły, że nic im nie grozi i że pozostają w pokojowych stosunkach z Bogiem; „tak samo obecni przywódcy religijni wmawiają sobie, iż są bezpieczni, choćby dlatego, że są nazywani od imienia Chrystusa, podczas gdy w rzeczywistości igrają z diabelskim ogniem. Nie chcąc widzieć realnej sytuacji, niejako sypią piasek do oczu sobie i swoim współwyznawcom” (Wyzwolenie, strona 270 wydania angielskiego). Właśnie to łudzenie się duchownych, to zwodzenie samych siebie, zdemaskowali gorliwi Badacze Pisma Świętego, jak wówczas nazywano Świadków Jehowy (Mateusza 7:21-23).

13. Co się wydarzyło w roku 1931? Dlaczego było to słuszne?

¹³ Z czasem Badacze Pisma Świętego jeszcze bardziej zidentyfikowali się z Jeremiaszem, zwłaszcza gdy w roku 1931 na zjeździe w Columbus (stan Ohio, USA) podano do wiadomości, że odtąd ta grupa odważnych chrześcijan przyjmuje biblijną nazwę „Świadkowie Jehowy” (Izajasza 43:10-12). Określenia tego użyto po raz pierwszy w VIII wieku p.n.e., kiedy to Jehowa zastosował je do Izraela. Dlatego gdy około stu lat później Jeremiasz występował w charakterze proroka, on także był świadkiem na rzecz Jehowy (Jeremiasza 16:21). Podobnie Jezus, przyszedłszy na ziemię jako Żyd, był świadkiem dla swego Ojca, Jehowy (Jana 17:25, 26; Objawienie 1:5; 3:14). Całkiem słusznie więc w określonym przez Boga czasie Jego lud uzyskał prawo do noszenia z góry ustalonej nazwy „Świadków Jehowy” (Jana 17:6, 11, 12).

Chrześcijaństwo zdemaskowane

14. Jak chrześcijaństwo było demaskowane w ciągu ostatnich siedmiu dziesięcioleci?

¹⁴ W ciągu ostatnich siedmiu dziesiątków lat Świadkowie Boży nie tylko rozgłaszali wspaniałą nadzieję na nadchodzące Królestwo Jehowy, ale zalewali świat istną powodzią potępiających orzeczeń i wyroków Bożych. Na kartach setek milionów egzemplarzy publikacji biblijnych otwarcie i dobitnie wykazali, że chrześcijaństwo stanowi podstawową część składową religijnej nierządnicy, „Babilonu Wielkiego”, napiętnowanego w 17 i 18 rozdziale Księgi Objawienia. (Zobacz książkę Towarzystwa Strażnica zatytułowaną: „Babylon the Great Has Fallen!” God’s Kingdom Rules! [„Upadł Babilon Wielki!” — panuje Królestwo Boże!], strony 576-615).

15. Jaką opinię o chrześcijaństwie opublikowano w roku 1955?

¹⁵ W roku 1955 Świadkowie Jehowy rozpowszechnili miliony broszur pt. Chrześcijaństwo czy chrystianizm — które z nich jest „światłem świata”? Tysiące egzemplarzy tej broszury wręczono bezpośrednio duchownym chrześcijaństwa. A czego mogli się z niej dowiedzieć? Z otwartością właściwą Jeremiaszowi stwierdzono: „Pomimo wszystkich swych osiągnięć, które przyniosły mu postęp pod względem gospodarczym, umysłowym i militarnym, chrześcijaństwo nie okazało się ‛światłem świata’. Dlaczego nie? (...) Nie głosi i nie przestrzega [biblijnego] chrystianizmu”. Następnie postawiono pytanie: „Czy obnażanie fałszywej religii oznacza prześladowanie jej zwolenników? Czy jest to objaw niechrześcijańskiej nieczułości?”

16. Czy demaskowanie chrześcijaństwa przez Świadków Jehowy stanowi przejaw fanatyzmu? Uzasadnij to.

¹⁶ Odpowiedź brzmiała: „Nie; gdyż inaczej Jezus Chrystus byłby obłudnym prześladowcą Żydów, (...) a wszyscy prorocy Jehowy czasów przedchrześcijańskich [z Jeremiaszem włącznie] byliby prześladowcami i ślepymi gorliwcami, gdyż wszyscy demaskowali fałszywą religię odszczepieńczych Żydów i pogańskich ludów”. Jeśli prawdziwi chrześcijanie mają być „światłem świata”, to siłą rzeczy muszą zostać zdemaskowane „ciemności” duchowe (2 Koryntian 6:14-17). Nie oznacza to atakowania poszczególnych ludzi; przedmiotem krytyki jest raczej system, który ich trzyma w niewoli. Dlatego też Jehowa polecił Jeremiaszowi: „Powinieneś przepasać sobie biodra; będziesz stawać i mówić im wszystko, co ci rozkażę. Nie popadaj w przerażenie z ich powodu (...). I na pewno będą walczyli przeciw tobie, ale cię nie pokonają, gdyż ‛ja jestem z tobą’, brzmi wypowiedź Jehowy, ‛aby cię wyzwalać’” (Jeremiasza 1:17, 19).

Dzieło Jeremiasza zbliża się do zakończenia

17, 18. (a) Jak w ostatnich latach Świadkowie Jehowy kontynuują dzieło Jeremiasza? (b) Jakiej rady udzielono ludziom o szczerym sercu?

¹⁷ Czy Świadkowie Jehowy złagodzili wydźwięk wyroków Bożych? To prawda, że w najnowszych czasach poniekąd wyszło z mody krytykowanie innych religii. Niemniej wydawnictwa Świadków Jehowy w dalszym ciągu tchną tym samym orędziem, potępiającym chrześcijaństwo. Na przykład w ciągu ostatnich czterech lat wydrukowali w 76 językach już 32 miliony egzemplarzy książki pt. Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi. Publikacja ta daje odpowiedź na wiele aktualnych pytań, takich jak: „Co się dzieje po śmierci?”, „Dlaczego Bóg toleruje zło?”, „Jak rozpoznać prawdziwą religię?” Ale ostrzega się też wyraźnie przed ogólnoświatowym imperium religii fałszywej.

¹⁸ W rozdziale 25, którego tytuł brzmi: „Za światem Szatana czy za Bożym nowym systemem?”, czytamy: „Biblia przedstawia religię fałszywą jako ‛wielką rozpustnicę’, czyli prostytutkę noszącą imię ‛Babilon Wielki’. (...) Jak wiadomo, religia zawsze mieszała się do polityki i często mówiła rządom, co mają robić”. Jaki sposób postępowania zalecono więc w tej książce? Wysunięto kwestię: „Czy chcesz być cząstką świata uległego Szatanowi, czy też jesteś za nowym systemem Bożym? Jeżeli jesteś zwolennikiem nowego systemu Bożego, to będziesz stronił od świata włącznie z jego religią fałszywą. Usłuchasz biblijnego nakazu: ‛Wydostańcie się z niego [Babilonu Wielkiego], mój ludu’ (Objawienie 18:4)”.

19. Jak można wykazać, że głos nowożytnego Jeremiasza nie został przytłumiony?

¹⁹ Takie samo dobitne orędzie, wskazujące na dzieło rozdzielania i sądzenia, zawiera wydana w 1986 roku książka pt. Worldwide Security Under the „Prince of Peace” (Powszechne bezpieczeństwo pod panowaniem „Księcia Pokoju”), której nakład wynosi jak dotąd 6 milionów egzemplarzy w 25 językach. Stawia ona kler chrześcijaństwa pod pręgierzem za to, że ‛z ambon zachęcano młodych ludzi do ruszania na pola bitewne’ pierwszej wojny światowej. Stwierdza się w niej: „Chrześcijaństwo po dziś dzień nie przestaje być wrogiem Boga Najwyższego. Z całą pewnością nie korzysta ono z ochrony Bożej i z tego istotnego powodu jego dalszy byt jest zagrożony” (zob. strony 30-32). Głos współczesnego Jeremiasza nie został więc przytłumiony! Pomimo wysiłków ze strony duchownych i polityków, którzy chcieliby powstrzymać ogłaszanie wyroków Jehowy, wierni świadkowie Boga prą naprzód, zdecydowani doprowadzić do końca swoje dzieło ostrzegania (Jeremiasza 18:18).

20. Dlaczego Świadkowie Jehowy będą dalej obwieszczać narodom Jego wyroki?

²⁰ A dlaczego to dzieło musi być doprowadzone do końca? Otóż dlatego, że Jehowa, żywy Bóg i suwerenny Władca wszechświata, zamierza się rozliczyć z narodami i ich religiami. Pytanie, które Jehowa zadał zakłamanej Judzie i jej stolicy Jeruzalem, równie dobrze można dziś postawić chrześcijaństwu: „Czy mam ich za to nie karać — wyrocznia Jahwe — i nad narodem, jak ten, nie dokonać zemsty?” Dlatego też Świadkowie Jehowy w dalszym ciągu będą zachodzić do ludzi ze wszystkich narodów z orędziem, które większość uzna za dokuczliwe, gdyż zawiera niepopularne wyroki, ale mniejszość przyjmie je z radością, jest to bowiem dla nich dobra nowina o Królestwie Bożym (Jeremiasza 5:9, 29; 9:8, Biblia Tysiąclecia, wyd. II; Dzieje Apostolskie 8:4, 12).

21. Jaka wspaniała nadzieja, pomimo zapowiadanego nieszczęścia, przyświeca tym, którzy poważnie traktują dzieło nowożytnego Jeremiasza? (Psalm 37:9, 11, 18, 19, 28, 29).

²¹ Jeremiasza posądzano o to, że jest panikarzem i tylko zapowiada klęski, ale jest także prawdą, iż jego wypowiedzi zawierały promyki nadziei dla Izraelitów (Jeremiasza 23:5, 6; 31:16, 17). Podobnie Świadkowie Jehowy wprawdzie ogłaszają zbliżanie się „wielkiego ucisku” i wykonanie wyroku Bożego podczas Armagedonu, ale jednocześnie opowiadają o błogosławieństwach „nowych niebios i nowej ziemi”, które doprowadzą do przywrócenia na naszej planecie sprawiedliwych, rajskich warunków, a nawet życia wiecznego (Mateusza 24:21, 22; Objawienie 16:16; 21:1-4). Nastała więc odpowiednia pora, aby wziąć sobie do serca orędzie, którego treścią są wyroki Jehowy, i przyłożyć rękę do będącego na ukończeniu wielkiego dzieła nowożytnego Jeremiasza (por. Jeremiasza 38:7-13).

Czy sobie przypominasz:

◻ Jakie prześladowania spadają na Świadków Jehowy, podobnie jak na Jeremiasza?

◻ Dlaczego ci Świadkowie nie przestają głosić?

◻ Jakiego rozmachu nabrała działalność współczesnego Jeremiasza?

◻ Jakie przykłady z ostatnich lat wskazują, że owa demaskatorska działalność nie ustała?

◻ Jaka nadzieja jest wzbudzana pomimo zwiastowania nieszczęścia?

[Ilustracja na stronie 23]

Z czasem Marię zaczęto ubóstwiać i wzywać ludzi do oddawania jej czci jako „Matce Boskiej”

[Ilustracja na stronie 24]

W roku 1931 na zjeździe w Columbus (stan Ohio) Badacze Pisma Świętego przyjęli nazwę „Świadkowie Jehowy”

[Ilustracje na stronie 25]

Świadkowie Jehowy na całym świecie wzorują się na Jeremiaszu