Ostateczne zwycięstwo wielkiego księcia Michała

„W tym też czasie powstanie Michał, wielki książę, który stoi w obronie synów twego ludu” (DANIELA 12:1, NW).

 1. Jak się ustosunkowuje do zwierzchnictwa Jehowy wielu władców światowych i dlaczego można powiedzieć, że król północy się od nich nie różni?

„KTÓŻ to jest Jehowa, żebym musiał usłuchać jego głosu i wyprawić Izraela?” (Wyjścia [2 Mojżeszowa] 5:2, NW). Te ubliżające słowa powiedział do Mojżesza faraon. Nie chciał uznać Jehowy za najwyższego Boga i był zdecydowany trzymać Izraelitów w niewoli. Inni władcy okazywali Jehowie podobną pogardę, a królowie opisani w proroctwie Daniela nie są pod tym względem wyjątkiem (Izajasza 36:13-20). Ba, król północy posunął się jeszcze dalej. Anioł oświadczył: „Będzie się wynosił i wywyższał ponad wszelkie bóstwo; i przeciwko Bogu bogów dziwne rzeczy będzie wygadywał (...). Ani o bogów swoich ojców nie będzie się troszczył, nie będzie się troszczył o ulubieńca kobiet ani o żadnego boga, bo wyniesie się ponad wszystkich” (Daniela 11:36, 37).

 2, 3. W jaki sposób król północy odrzucił „bogów swoich ojców” na rzecz kultu innego „boga”?

² Spełniając te prorocze słowa, król północy odrzucił „bogów swoich ojców” (albo „bogów swoich przodków”, BT) w postaci pogańskich bóstw Rzymu czy uznawanej w chrześcijaństwie Trójcy. Hitler wykorzystywał chrześcijaństwo do własnych celów, ale najprawdopodobniej planował je zastąpić nowym kościołem germańskim. Jego następca propagował zupełny ateizm. W ten sposób król północy sam siebie uczynił bogiem, ‛wynosząc się ponad wszystkich’.

³ Dalsza część proroctwa brzmi: „Będzie czcił boga warowni; złotem, srebrem, drogimi kamieniami i kosztownościami będzie czcił boga, którego nie znali jego ojcowie” (Daniela 11:38). Król północy istotnie zaufał nowoczesnemu, naukowemu militaryzmowi, „bogu warowni”. W ciągu całego czasu końca szukał ratunku w tym „bogu”, składając na jego ołtarzu olbrzymie bogactwa.

 4. Jaki sukces odniósł król północy?

⁴ „Wystąpi [„będzie skutecznie działał”, NW] przeciw warownym zamkom z obcym bogiem; tych zaś, którzy go uznają, obdarzy zaszczytem, czyniąc ich władcami nad wieloma, a jako zapłatę będzie rozdzielał ziemię” (Daniela 11:39, BT). Pokładając ufność w swym zbrojnym „obcym bogu”, król północy działał bardzo ‛skutecznie’ i okazał się „w dniach ostatecznych” budzącą lęk potęgą militarną (2 Tymoteusza 3:1). Popierających jego ideologię nagradzał pomocą polityczną, finansową, a czasami wojskową.

„W czasie końca”

 5, 6. Na czym polegało ‛przepychanie się’ króla południa z królem północy i jak na to zareagował ten ostatni?

⁵ W Księdze Daniela 11:40a czytamy: „W czasie końca król południa wda się z nim w przepychanie” (NW). Uważano, że ten oraz następne wersety urzeczywistnią się w przyszłości. Jeżeli jednak „czas końca” oznacza tutaj to samo, co w Daniela 12:4, 9, to spełnienia się tych słów powinniśmy wypatrywać w ciągu dni ostatnich. Czy w tym czasie król południa ‛przepychał się’ z królem północy? Oczywiście. Surowe warunki traktatu pokojowego zawartego po pierwszej wojnie światowej niewątpliwie przypominały ‛popchnięcie’ i wzbudzały chęć odwetu. Po odniesieniu zwycięstwa w drugiej wojnie światowej król południa wycelował w swego rywala przerażającą broń nuklearną i utworzył przeciw niemu potężny sojusz militarny — NATO. Z upływem lat kontynuował to ‛przepychanie’ przy użyciu nowoczesnych metod szpiegowskich oraz ofensywnych posunięć dyplomatycznych i militarnych.

⁶ Jak zareagował król północy? „A król północy jak burza zaatakuje go z rydwanami i konnicą, i licznymi okrętami; na pewno wkroczy do krain i je zaleje, i przejdzie” (Daniela 11:40b, NW). Bieg wydarzeń w dniach ostatnich ukazał, jak król północy rozszerzał zasięg swych wpływów. Podczas drugiej wojny światowej hitlerowski „król” przekroczył swe granice i zalał sąsiednie kraje. Pod koniec wojny jego następca zbudował potężne imperium wykraczające poza terytorium swego państwa. W trakcie zimnej wojny król północy walczył ze swym rywalem w sposób pośredni, wspierając działania wojenne i powstania w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej. Prześladował prawdziwych chrześcijan, nakładając ograniczenia na ich działalność, chociaż w żaden sposób nie udało mu się jej powstrzymać. A wskutek ofensywnych akcji zbrojnych i politycznych zdobył kontrolę nad wieloma krajami. Dokładnie pokrywa się to z przepowiednią anioła: „Wkroczy następnie do wspaniałego kraju [duchowej krainy ludu Bożego], a wielu polegnie” (Daniela 11:41a, BT).

 7. Jaki był zasięg ekspansji króla północy?

⁷ Ale jeśli nawet w oczach przeciwnika obecność króla północy stwarzała poważne zagrożenie, to nie podbił on całego świata. „Te tylko kraje ujdą jego ręki: Edom, Moab i główna część Ammonitów” (Daniela 11:41b, BT). W czasach starożytnych Edom, Moab i Ammon leżały mniej więcej między Egiptem a Syrią. Mogą one wyobrażać dzisiejsze narody i organizacje, na których król północy koncentrował uwagę, ale nie zdołał rozciągnąć nad nimi swych wpływów.

‛Egipt nie ocaleje’

 8, 9. W jaki sposób wpływ króla północy był odczuwalny nawet dla jego głównego rywala?

⁸ Następnie anioł oświadcza: „A gdy wyciągnie swoją rękę po kraje, nawet ziemia egipska nie ocaleje. Opanuje on skarby złota i srebra i wszystkie klejnoty egipskie. Libijczycy i Kuszyci [„Etiopczycy”, NW] pójdą w jego orszaku” (Daniela 11:42, 43). Nawet król południa, ‛Egipt’, nie uchronił się przed skutkami ekspansywnej polityki króla północy. Doznał na przykład dotkliwej porażki w Wietnamie. A co z „Libijczykami i Kuszytami”? Ci sąsiedzi starożytnego Egiptu mogą trafnie wyobrażać geograficznych sąsiadów jego współczesnego odpowiednika, którzy w pewnych okresach bywali stronnikami króla północy, niejako ‛idąc w jego orszaku’.

⁹ Czy król północy opanował ‛egipskie skarby złota’? Oczywiście nie zawojował swego przeciwnika, a sytuacja światowa do roku 1993 nie wskazuje na to, żeby miał tego dokonać. Wywierał jednak ogromny wpływ na sposób, w jaki król południa korzystał ze swych zasobów finansowych. W obawie przed rywalem ten ostatni poświęcał każdego roku olbrzymie sumy na utrzymanie potężnej armii, marynarki wojennej i lotnictwa. W tym sensie o królu północy można powiedzieć, że ‛opanował’ bogactwa króla południa, czyli wpływał na sposób rozporządzania nimi.

Ostatnia kampania króla północy

10. Jak anioł opisał koniec rywalizacji między dwoma królami?

¹⁰ Czy rywalizacja między tymi dwoma królami ma trwać bez końca? Nie. Anioł powiedział Danielowi: „Wtem przestraszą go [króla północy] wieści ze wschodu i północy, dlatego wyruszy w wielkiej złości, aby wygubić i wytępić wielu. I rozbije wspaniałe swoje namioty między morzem i prześliczną świętą górą. Wtedy dojdzie do swojego kresu i nikt mu nie pomoże” (Daniela 11:44, 45).

11, 12. Które z ostatnich wydarzeń politycznych mają związek z rywalizacją między królem północy a królem południa i czego jeszcze nie wiemy?

¹¹ Wydarzenia te należą jeszcze do przyszłości, toteż nie potrafimy szczegółowo wyjaśnić, jak spełni się to proroctwo. Ostatnio sytuacja polityczna obu królów uległa zmianie. Zaciekła rywalizacja między Stanami Zjednoczonymi a krajami Europy Wschodniej osłabła. Co więcej, w roku 1991 Związek Radziecki rozpadł się i przestał istnieć (zobacz Strażnicę z 1 marca 1992 roku, strony 4 i 5).

¹² Kto więc jest obecnie królem północy? Czy w jego roli występuje któryś z krajów wchodzących wcześniej w skład Związku Radzieckiego? A może całkowicie zmieni on swą tożsamość, jak to już bywało wcześniej? Tego jeszcze nie wiemy. Kto będzie królem północy, gdy spełnią się słowa z Księgi Daniela 11:44, 45? Czy znów dojdzie do rywalizacji między dwoma królami? A co się stanie z ogromnymi arsenałami nuklearnymi, nagromadzonymi w wielu krajach? Tylko czas może dostarczyć odpowiedzi na te pytania.

13, 14. Co nam wiadomo o przyszłości obu królów?

¹³ Jedno jest pewne. Wkrótce „przestraszą go [króla północy] wieści ze wschodu i północy” i skłonią do ofensywnej wyprawy, która będzie bezpośrednio poprzedzać jego „kres”. Chcąc się dowiedzieć czegoś więcej o tych „wieściach”, musimy przeanalizować inne proroctwa biblijne.

¹⁴ Przede wszystkim zwróćmy jednak uwagę na to, że proroctwo nie mówi, jakoby król północy miał wystąpić przeciw królowi południa. To nie za sprawą tego wielkiego rywala dojdzie do swego kresu. Również król południa nie zostanie unicestwiony przez króla północy. Król południa (przedstawiony w innych proroctwach jako ostatni róg, który pojawia się na bestii) będzie zniszczony przez Królestwo Boże, „bez udziału ludzkiej ręki” (Daniela 7:26; 8:25). W gruncie rzeczy wszyscy ziemscy królowie zostaną ostatecznie zgładzeni przez Królestwo Boże w bitwie Armagedonu i najwyraźniej to samo spotka króla północy (Daniela 2:44; 12:1; Objawienie 16:14, 16). W Księdze Daniela 11:44, 45 opisano wydarzenia, które doprowadzą do tej ostatecznej bitwy. Nic dziwnego, że gdy król północy dojdzie do swego kresu, „nikt mu nie pomoże”!

15. Jakie ważne pytania pozostają do omówienia?

¹⁵ Czym zatem są w świetle innych proroctw owe „wieści” skłaniające króla północy do wyruszenia na wyprawę, by „wytępić wielu”? I jakich to „wielu” będzie chciał zniszczyć?

Wieści ze wschodu

16. (a) Co niezwykłego musi się wydarzyć przed Armagedonem? (b) Kim są „królowie ze wschodu słońca”?

¹⁶ Przed ostateczną bitwą Armagedonu musi zostać zniszczony potężny wróg prawdziwego wielbienia — Babilon Wielki, to jest przyrównane do nierządnicy światowe imperium religii fałszywej (Objawienie 18:3-8). Jego zagładę zobrazowało wylanie szóstej czaszy gniewu Bożego na symboliczną rzekę Eufrat. Rzeka ta wysycha, „żeby została przygotowana droga dla królów ze wschodu słońca” (Objawienie 16:12, NW). Kim są ci królowie? To nie kto inny jak Jehowa Bóg i Jezus Chrystus!a

17. (a) Co Biblia mówi o zagładzie Babilonu Wielkiego? (b) Czym mogą się okazać wieści „ze wschodu”?

¹⁷ Zagładę Babilonu Wielkiego opisano nader sugestywnie w Księdze Objawienia: „Dziesięć rogów, które ujrzałeś [to znaczy „królowie” panujący w czasie końca], i bestia [szkarłatna bestia, wyobrażająca ONZ] — ci znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i zjedzą jej ciało, i doszczętnie spalą ją ogniem” (Objawienie 17:16, NW). Narody rzeczywiście ‛zjedzą dużo mięsa’! (Daniela 7:5). Ale dlaczego ci władcy, a wśród nich król północy, zgładzą Babilon Wielki? Ponieważ ‛Bóg włoży to do ich serc, żeby wykonali jego myśl’ (Objawienie 17:17, NW). Wieści „ze wschodu” mogą nawiązywać właśnie do tego dokonania Jehowy, który w sposób przez siebie wybrany pobudzi serca człowieczych przywódców do unicestwienia wielkiej nierządnicy wyobrażającej religię (Daniela 11:44).

Wieści z północy

18. Jaki inny cel ataku obrał sobie król północy i gdzie będzie się znajdował, gdy dojdzie do swego kresu?

¹⁸ Ale król północy skieruje swój gniew jeszcze w inną stronę. Anioł mówił, że „rozbije wspaniałe swoje namioty między morzem [„morzem wielkim”, NW] i prześliczną świętą górą” (Daniela 11:45). Za czasów Daniela morzem wielkim nazywano Morze Śródziemne, a świętą górą był Syjon, na którym kiedyś stała świątynia Boża. A zatem w ramach spełniania się tego proroctwa rozwścieczony król północy poprowadzi zbrojną wyprawę przeciw ludowi Bożemu! Jego obecność ‛między morzem wielkim a świętą górą’ oznacza dziś w sensie symbolicznym, że wtargnie do posiadłości duchowej namaszczonych sług Boga, którzy wyszli z „morza” odstręczonej od Stwórcy ludzkości i spodziewają się panować z Jezusem Chrystusem na niebiańskiej górze Syjon (Izajasza 57:20; Hebrajczyków 12:22; Objawienie 14:1).

19. Jak na podstawie proroctwa Ezechiela możemy ustalić, czym są wieści, które skłonią Goga do ataku? (Zobacz przypis).

¹⁹ Żyjący współcześnie z Danielem Ezechiel również przepowiedział napaść na lud Boży „w dniach ostatecznych”. Oświadczył, że zainicjuje ją Gog z Magog, wyobrażający Szatana Diabła (Ezechiela 38:16). Z której strony w sensie symbolicznym nadciągnie Gog? Jehowa mówi przez Ezechiela: „I przyjdziesz ze swojego miejsca pobytu, z najdalszej północy” (Ezechiela 38:15, kursywa nasza). A zatem wieści „z północy” mogą oznaczać szatańską propagandę, pobudzającą króla północy oraz wszystkich innych władców do ataku na lud Jehowyb (porównaj Objawienie 16:13, 14; 17:14).

20, 21. (a) Dlaczego Gog pobudzi narody, w tym także króla północy, do napaści na lud Boży? (b) Czy jego atak się powiedzie?

²⁰ Do przygotowania tego frontalnego ataku pobudza Goga pomyślność „Izraela Bożego”, który razem z wielką rzeszą drugich owiec nie należy już do tego świata (Galacjan 6:16; Jana 10:16; 17:15, 16; 1 Jana 5:19). Gog patrzy z niechęcią na „naród zebrany spośród ludów, który nabył sobie [duchowy] dobytek i dobra” (Ezechiela 38:12, Biblia poznańska; Objawienie 5:9; 7:9). Zgodnie z tymi słowami członkowie ludu Jehowy cieszą się dziś nie spotykaną dotąd pomyślnością. Swobodnie oddają cześć Bogu w wielu krajach Europy, Afryki i Azji, gdzie kiedyś ich działalność była objęta zakazem. W latach 1987-1992 do domu prawdziwego wielbienia Jehowy napłynęło z narodów sporo ponad milion osób wyobrażonych przez symboliczne „kosztowności”. Wszyscy oni cieszą się dobrobytem i pokojem duchowym (Aggeusza 2:7; Izajasza 2:2-4; 2 Koryntian 8:9).

²¹ Duchowy stan chrześcijan wydaje się Gogowi łatwą do zdobycia „ziemią otwartą”, toteż podejmuje nadzwyczajne wysiłki, by zlikwidować tę przeszkodę, uniemożliwiającą mu całkowite panowanie nad ludzkością (Ezechiela 38:11). Jego zabiegi są jednak daremne. Kiedy królowie ziemi zaatakują lud Jehowy, ‛dojdą do swojego kresu’. Jak to się stanie?

Trzeci król

22, 23. Kto podczas ataku Goga stanie w obronie ludu Bożego i z jakim rezultatem?

²² Ezechiel mówi, że atak Goga będzie dla Jehowy Boga sygnałem do wystąpienia w obronie swego ludu i zniszczenia wrogich sił „na górach izraelskich” (Ezechiela 38:18; 39:4). Przypomina to słowa, które anioł wypowiedział do Daniela: „W tym też czasie powstanie Michał, wielki książę, który stoi w obronie synów twego ludu. I z pewnością nastąpi czas takiej udręki, jakiej do tej pory nie sprowadzono, odkąd się pojawił naród. A lud twój w tym czasie ocaleje — każdy, kto się znajdzie zapisany w księdze” (Daniela 12:1, NW).

²³ W roku 1914 Jezus — niebiański wojownik Michał — został w niebie władcą Królestwa Bożego (Objawienie 11:15; 12:7-9). Od tego czasu staje on ‛w obronie synów ludu Daniela’. Jednakże wkrótce „powstanie” w imieniu Jehowy jako niezwyciężony, waleczny Król, wymierzając „karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa” (2 Tesaloniczan 1:8). Wszystkie narody ziemi, w tym także królowie z proroctwa Daniela, zaczną wtedy „się uderzać lamentując” (Mateusza 24:30, NW). W sercach dalej będą żywić niecne zamiary wobec ‛ludu Daniela’, ale „Michał, wielki książę”, sprowadzi na nich wieczystą zagładę (Objawienie 19:11-21).

24. Do czego powinna nas pobudzać ta analiza proroctwa Daniela?

²⁴ Czyż nie wyczekujemy z utęsknieniem tego wielkiego tryumfu Michała oraz jego Boga, Jehowy? Dla wszystkich prawdziwych chrześcijan zwycięstwo to będzie oznaczać ‛ocalenie’ (porównaj Malachiasza 3:19-21). Dlatego z ufnością spoglądajmy w przyszłość, mając w pamięci słowa apostoła Pawła: „Głoś słowo, czyń to pilnie w porze sprzyjającej, w porze uciążliwej” (2 Tymoteusza 4:2, NW). Nieustannie trzymajmy się mocno Słowa życia i pilnie szukajmy owiec Jehowy, póki trwa pora sprzyjająca. Znajdujemy się już na finiszu wyścigu o życie. Nagroda jest w zasięgu wzroku. Obyśmy wszyscy byli zdecydowani wytrwać aż do końca, żeby dzięki temu znaleźć się wśród tych, którzy dostąpią ocalenia! (Mateusza 24:13; Hebrajczyków 12:1).

[Przypisy]

Czy rozumiesz?

◻ Jak w czasie końca król południa wdał się w przepychanie z królem północy?

◻ Czego jeszcze nie wiemy o wyniku rywalizacji między oboma królami?

◻ Jakie dwa wydarzenia poprzedzające Armagedon z pewnością będą miały związek z królem północy?

◻ Jak „Michał, wielki książę”, będzie bronił ludu Bożego?

◻ Do czego powinna nas pobudzać ta analiza proroctwa Daniela?

[Ilustracje na stronie 19]

Król północy wielbi boga różniącego się od bogów jego przodków

[Prawa własności]

U góry i w środku: UPI/Bettmann; po lewej: Reuters/Bettmann; po prawej: Jasmin/Gamma Liaison