3. Wewnętrzna spójność

WŁAŚNIE taką książką jest Biblia.a Powstała nawet w jeszcze bardziej niezwykłych okolicznościach, a odznacza się wyjątkową wewnętrzną spójnością.

Biblię spisywano jakieś 1600 lat, od roku 1513 p.n.e. mniej więcej do 98 n.e. Wielu jej pisarzy — a było ich około 40 — dzieliły stulecia. Poza tym mężczyźni ci różnili się statusem społecznym. Byli wśród nich rybacy, pasterze i królowie, a także lekarz.

Pisarze biblijni rozwinęli jeden główny temat: za pośrednictwem niebiańskiego Królestwa, czyli ogólnoświatowego rządu, Bóg dowiedzie prawowitości swego panowania nad ludzkością oraz zrealizuje swe zamierzenie. Temat ten pojawia się już w Księdze Rodzaju i jest szerzej omawiany w kolejnych księgach, a w Objawieniu opisano, jak wydarzenia osiągną punkt kulminacyjny. (Zobacz artykuł „Co zawiera Biblia?”, zamieszczony na stronie 19).

Pisarze biblijni są zgodni nawet w drobnych szczegółach, choć często zbieżność ta najwyraźniej nie została zaplanowana. Rozważmy przykład. Jan podaje, że pewnego razu Jezus, w trosce o podążający za nim wielki tłum, zapytał Filipa, gdzie można by kupić chlebów (Jana 6:1-5). Opisując to samo wydarzenie, Łukasz wspomniał, że działo się to niedaleko miasta zwanego Betsaidą. Wcześniej w swym sprawozdaniu Jan nadmienił, że Filip był z Betsaidy (Łukasza 9:10; Jana 1:44). Tak więc Jezus zadał to pytanie człowiekowi, który pochodził z tamtych stron. Zgodność szczegółów jest uderzająca, choć ewidentnie nie była zaplanowana.b

Niektóre relacje różnią się między sobą, ale czyż nie powinniśmy się tego spodziewać? Wyobraźmy sobie, że kilku ludzi było świadkami przestępstwa. Gdyby każdy z nich opisał te same szczegóły, używając identycznych słów, niewątpliwie podejrzewalibyśmy ich o zmowę. Rozsądek podpowiada, że każdy opowiedziałby to zdarzenie nieco inaczej, ze swojego punktu widzenia. Właśnie tak jest w wypadku pisarzy biblijnych.

Oto przykład: Czy Jezus w dniu śmierci został ubrany w purpurową szatę, tak jak to opisują Marek i Jan? (Marka 15:17; Jana 19:2). A może zgodnie z relacją Mateusza była ona szkarłatna? (Mateusza 27:28). W gruncie rzeczy obie informacje mogą być prawdziwe. Purpura to czerwień z domieszką fioletu. W zależności od miejsca, z którego patrzono, oświetlenia oraz tła szata mogła mienić się nieco innym odcieniem.c

Wewnętrzna spójność Biblii, między innymi niezaplanowana zbieżność doniesień, utwierdza nas w przekonaniu, że Księga ta jest godna zaufania.