11. Jak Paweł radził chrześcijanom odnosić się do władców świeckich?

¹¹ Zgodnie z tą zasadą dwadzieścia kilka lat po śmierci Chrystusa apostoł Paweł zalecił chrześcijanom w Rzymie: „Niech każda dusza będzie podporządkowana władzom zwierzchnim” (Rzymian 13:1). Jakieś 10 lat później, krótko przed swym drugim uwięzieniem i egzekucją w Rzymie, Paweł napisał do Tytusa: „W dalszym ciągu im [chrześcijanom na Krecie] przypominaj, żeby rządom i władzom byli podporządkowani i posłuszni jako władcom, żeby byli gotowi do każdego dobrego dzieła, żeby o nikim nie mówili źle, nie byli wojowniczy, żeby byli rozsądni, przejawiając wszelką łagodność wobec wszystkich ludzi” (Tytusa 3:1, 2).

Stopniowe zrozumienie, czym są „władze zwierzchnie”

12. (a) Jak Charles Taze Russell zapatrywał się na stosunek chrześcijanina do władz świeckich? (b) Jaką różną postawę wobec służby wojskowej zajęli namaszczeni chrześcijanie podczas pierwszej wojny światowej?

¹² Już w roku 1886 w książce Boski Plan Wieków Charles Taze Russell napisał: „Jezus i Apostołowie (...) nie sprzeciwiali się pod żadnym względem ziemskim władzom. (...) Uczyli wiernych, aby byli posłuszni prawom i szanowali władzę dlatego, iż na to jest postanowioną, (...) aby płacili naznaczony podatek i nie sprzeciwiali się ustanowionym prawom, z wyjątkiem jeśliby sprzeciwiały się one boskim prawom (Dz. Ap. 4:19; 5:29; Rzym. 13:1-7; Mat. 22:21). Pan Jezus, Apostołowie i pierwotny Kościół zachowywali prawa, chociaż byli odłączeni od nich i nie brali udziału w rządach tego świata”. W publikacji tej poprawnie utożsamiono „zwierzchności wyższe”, czyli „władze zwierzchnie” wspomniane przez apostoła Pawła, z ludzkimi rządami (Rzymian 13:1, Biblia gdańska). W 1904 roku w książce Nowe Stworzenie podano, iż prawdziwi chrześcijanie powinni „należeć do najbardziej posłusznych prawu ludzi w czasach obecnych — nie należąc do agitatorów, kłótników ani nie wyszukując u innych winy”. Niektórzy zrozumieli, że chodzi o całkowite podporządkowanie się władzom, toteż podczas pierwszej wojny światowej zgodzili się nawet na pełnienie służby wojskowej. Inni jednak uważali, iż jest to wbrew słowom Jezusa: „Wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza zginą” (Mateusza 26:52). Najwyraźniej potrzebne było lepsze zrozumienie tego, co dla chrześcijan oznacza podporządkowanie się władzom zwierzchnim.

13. Jaką zmianę w pojmowaniu zwierzchności wyższych wprowadzono w roku 1929 i dlaczego okazało się to korzystne?

¹³ Ponieważ różne rządy zaczęły ustanawiać przepisy zabraniające tego, czego oczekuje Bóg, lub wymagające rzeczy zakazanych w Jego prawie, w roku 1929 uznano, iż zwierzchnościami wyższymi muszą być Jehowa Bóg i Jezus Chrystus.a Słudzy Jehowy tak rozumieli tę sprawę od krytycznych lat poprzedzających drugą wojnę światową aż do zimnej wojny, w czasie której na świecie panowała równowaga strachu i utrzymywano stałą gotowość bojową. Spoglądając wstecz, trzeba przyznać, iż w tym trudnym okresie takie uwydatnienie zwierzchnictwa Jehowy i Jego Chrystusa pomogło ludowi Bożemu bezkompromisowo obstawać przy neutralności.

Względne podporządkowanie

14. Dzięki czemu w roku 1962 padło więcej światła na List do Rzymian 13:1, 2 oraz na pokrewne wersety?

¹⁴ W roku 1961 opublikowano kompletne wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata. Przygotowania wymagały wnikliwego studium języka Biblii. Dokładne przetłumaczenie słów występujących nie tylko w 13 rozdziale Listu do Rzymian, ale też w takich fragmentach, jak List do Tytusa 3:1, 2 oraz List 1 Piotra 2:13, 17, wyraźnie pokazało, iż termin „władze zwierzchnie” nie odnosi się do Najwyższego Władcy, Jehowy, i Jego Syna, Jezusa, lecz do rządów ludzkich. Pod koniec 1962 roku (po polsku w roku 1963) na łamach Strażnicy dokładnie omówiono 13 rozdział Listu do Rzymian, objaśniając go bardziej klarownie niż w czasach C. T. Russella. Opublikowane artykuły podkreślały, że podporządkowanie chrześcijan wobec władz świeckich nie jest bezwzględne, lecz ma charakter względny — nie może kolidować z prawami Bożymi. Tę ważną sprawę uwypuklono w jeszcze innych artykułach Strażnicy.b

15, 16. (a) Jaki bardziej zrównoważony pogląd pomogło ukształtować nowe zrozumienie 13 rozdziału Listu do Rzymian? (b) Jakie pytania pozostają do rozważenia?

¹⁵ To właściwe zrozumienie 13 rozdziału Listu do Rzymian pozwoliło sługom Jehowy zrównoważyć stosowny szacunek wobec władców politycznych z bezkompromisowym trzymaniem się wzniosłych zasad biblijnych (Psalm 97:11; Jeremiasza 3:15). Wyrobili sobie w ten sposób należyty pogląd na więź z Bogiem i na swój stosunek do państwa. Dzięki temu spłacając cezarowi to, co mu się należy, nie zapominają spłacać tego, co Boże, Bogu.

Co ciekawe, komentując 13 rozdział Listu do Rzymian, profesor F. F. Bruce napisał: „Z kontekstu jasno wynika — podobnie jak ze wszystkich pism apostołów — że państwo ma prawo żądać posłuszeństwa jedynie po to, by realizować cele, dla których zostało ustanowione przez Boga, a co ważniejsze, państwu nie tylko można, ale wręcz trzeba odmówić, jeśli wymaga oddania, należącego się wyłącznie Bogu”.