Czego od nas wymaga zbożne podporządkowanie

„Podporządkujcie się więc Bogu” (JAKUBA 4:7, NW).

 1. Co można powiedzieć o Bogu, któremu oddajemy cześć?

JAKŻE wspaniałym Bogiem jest Jehowa! Jest niezrównany, niedościgniony, wyjątkowy pod tyloma względami! Jest Najwyższym, jest Zwierzchnim Panem wszechświata i Źródłem wszelkiej prawowitej władzy. Trwa od wieczności aż po wieczność, będąc tak chwalebnym, że żaden człowiek nie może Go ujrzeć i pozostać przy życiu (2 Mojżeszowa 33:20; Rzymian 16:26). Dysponuje bezgraniczną mądrością i mocą, odznacza się absolutnie doskonałą sprawiedliwością, stanowiąc zarazem uosobienie miłości. Jest naszym Stwórcą, naszym Sędzią, Prawodawcą i Królem. Od Niego pochodzi każde dobro i wszelki dar doskonały (Psalm 100:3; Izajasza 33:22; Jakuba 1:17, BT).

 2. Co wchodzi w zakres zbożnego podporządkowania?

² W obliczu wszystkich tych faktów nie ulega żadnej wątpliwości, iż podporządkowanie się Bogu jest po prostu naszym obowiązkiem. A jak mamy je okazywać? W najrozmaitszy sposób. Nie możemy osobiście oglądać Jehowy Boga, toteż podporządkowanie wobec Niego obejmuje słuchanie głosu wyszkolonego sumienia, współdziałanie z ziemską organizacją Bożą, uznawanie władz świeckich, a także respektowanie zasady zwierzchnictwa w kręgu rodziny.

Zachowywanie czystego sumienia

 3. Jakim ograniczeniom musimy się podporządkować, chcąc zachować czyste sumienie?

³ Kto chce mieć czyste sumienie, ten powinien stosować się do praw lub zasad, których przestrzegania człowiek nie może na drugich wymusić. Na przykład żadne władze ludzkie nie zdołałyby wyegzekwować siłą dziesiątego przykazania z Dekalogu, skierowanego przeciw pożądliwości. Nawiasem mówiąc, fakt ten poświadcza Boskie pochodzenie Dekalogu, gdyż żadne człowiecze ciało ustawodawcze nie ustanawiałoby prawa, którego przestrzegania nie dałoby się wymusić sankcjami karnymi. Ogłaszając owo przykazanie, Jehowa Bóg nałożył na każdego Izraelitę obowiązek, żeby niejako sam dla siebie był policjantem — jeśli chciał mieć czyste sumienie (2 Mojżeszowa 20:17). Podobnie wśród uczynków ciała, uniemożliwiających odziedziczenie Królestwa Bożego, wymieniono „zazdrość” i „zawiść”, a więc uczucia, przeciw którym człowieczy sędziowie nie są w stanie zastosować żadnych sankcji (Galacjan 5:19-21, Wp). Jednakże chcąc zachować czyste sumienie, musimy się wystrzegać takich przywar.

 4. Jakich zasad biblijnych musimy się trzymać w życiu, jeśli nam zależy na zachowaniu czystego sumienia?

⁴ A zatem musimy stosować się w życiu do zasad biblijnych. Dają się one streścić w dwóch przykazaniach, które przypomniał Jezus Chrystus, odpowiadając na pytanie o najważniejszy przepis kodeksu Mojżeszowego: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. (...) Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego” (Mateusza 22:36-40). Dobrym unaocznieniem drugiego z przytoczonych przykazań są słowa Jezusa zapisane w Mateusza 7:12: „Wszystko (...), co byście chcieli, aby ludzie dla was czynili, i wy dla nich czyńcie. Bo to jest istota Prawa i Proroków” (Biblia poznańska).

 5. W jaki sposób możemy utrzymywać dobre stosunki z Jehową Bogiem?

⁵ Musimy czynić to, o czym wiemy, że jest słuszne, a powstrzymywać się od tego, o czym wiemy, że jest złe. Nie ma przy tym znaczenia, czy widzą nas drudzy ani to, czy niezrobienie czegoś, co powinniśmy uczynić, albo popełnienie czegoś, czego nie wolno, może nam ujść płazem. Taka postawa sprzyja utrzymaniu dobrych stosunków z naszym Ojcem niebiańskim. Warto pamiętać o przestrodze, jaką apostoł Paweł podał w Hebrajczyków 4:13: „Nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę”. Wytrwałość w czynieniu tego, co właściwe, pomoże nam uporać się z przebiegłymi fortelami Diabła, przeciwstawiać się naciskom ze strony świata, jak również zwalczać wrodzoną skłonność do samolubstwa (porównaj Efezjan 6:11).

Podporządkowanie się organizacji Bożej

 6. Jakimi kanałami łączności posługiwał się Jehowa w czasach przedchrześcijańskich?

⁶ Jehowa Bóg nie pozostawił nam całkowitej swobody decydowania, jak mamy stosować w życiu zasady biblijne. Od zarania dziejów człowieka Bóg posługiwał się pewnymi ludźmi w roli kanałów łączności. Na przykład Adam był rzecznikiem Bożym w stosunku do Ewy. Jeszcze zanim została stworzona, otrzymał wskazówki co do zakazanego owocu, toteż na pewno ją poinformował, jaka jest wobec niej wola Boża (1 Mojżeszowa 2:16-23). Noe był prorokiem Bożym dla swej rodziny i dla świata przedpotopowego (1 Mojżeszowa 6:13; 2 Piotra 2:5). Abraham pełnił funkcję rzecznika Boga w odniesieniu do swej rodziny (1 Mojżeszowa 18:19). Prorokiem Bożym i kanałem łączności z narodem izraelskim był Mojżesz (2 Mojżeszowa 3:15, 16; 19:3, 7). Potem aż do Jana Chrzciciela Bóg powiadamiał swój lud o swojej woli za pośrednictwem licznych proroków, kapłanów oraz królów.

 7, 8. (a) Kto służył w roli rzeczników Boga od chwili pojawienia się Mesjasza? (b) Czego wymaga zbożne podporządkowanie od dzisiejszych Świadków Jehowy?

⁷ Z chwilą pojawienia się Mesjasza, Jezusa Chrystusa, Bóg użył go, a także jego apostołów i bezpośrednich uczniów do występowania w roli rzeczników Bożych. Później namaszczeni duchem, wierni naśladowcy Jezusa Chrystusa mieli usługiwać w charakterze „niewolnika wiernego i rozumnego”, informującego lud Jehowy, jak wprowadzać w życie zasady biblijne. Zbożne podporządkowanie oznaczało uznawanie narzędzia, którym się posługiwał Jehowa Bóg (Mateusza 24:45-47, NW; Efezjan 4:11-14).

⁸ Fakty wskazują, iż w dobie dzisiejszej „niewolnik wierny i rozumny” jest związany ze Świadkami Jehowy i że reprezentuje go Ciało Kierownicze tychże Świadków. Z kolei grono to mianuje nadzorców o różnych zakresach uprawnień — na przykład swych podróżujących przedstawicieli lub starszych zboru — aby kierowali dziełem w skali lokalnej. Zbożne podporządkowanie wymaga od każdego Świadka oddanego Bogu podporządkowywania się tym nadzorcom, zgodnie z Hebrajczyków 13:17: „Bądźcie posłuszni przewodnikom waszym i bądźcie im ulegli; oni to bowiem czuwają nad duszami waszymi i zdadzą z tego sprawę; niechże to czynią z radością, a nie ze wzdychaniem, gdyż to wyszłoby wam na szkodę”.

Przyjmowanie skarcenia

 9. Co często obejmuje zbożne podporządkowanie?

⁹ Zbożne podporządkowanie niejednokrotnie znajduje wyraz w przyjęciu skarcenia od tych, którzy usługują w charakterze nadzorców. Jeżeli nie zawsze sami siebie utrzymujemy w dostatecznej karności, może zajść konieczność, by rady i skarcenia udzielił nam ktoś dysponujący odpowiednim doświadczeniem i autorytetem, na przykład starszy naszego zboru. Przyjęcie takiego skorygowania jest oznaką mądrości (Przypowieści 12:15; 19:20).

10. Jaka powinność spoczywa na udzielających skarcenia?

¹⁰ Oczywiście starsi występujący ze skarceniem muszą sami dawać wzór zbożnego podporządkowania. W jaki sposób? W myśl Galatów 6:1 powinni nie tylko umieć udzielać rad, ale też świecić przykładem: „Bracia, nawet gdyby ktoś nieopatrznie postawił fałszywy krok, wy mający kwalifikacje duchowe starajcie się skorygować takiego w duchu łagodności; niech przy tym każdy z was baczy na siebie, żeby sam nie uległ pokusie” (NW). Innymi słowy, rada starszego musi się pokrywać z dawanym przez niego przykładem. Harmonizuje to z napomnieniem zapisanym w 2 do Tymoteusza 2:24, 25 i do Tytusa 1:9. Udzielający nagany lub skorygowania muszą pilnie zważać, by nigdy nie zachowywać się szorstko. Zawsze powinni być łagodni, uprzejmi, a przy tym trzymać się mocno zasad Słowa Bożego. Mają bezstronnie wysłuchiwać, a także pokrzepiać utrudzonych i obciążonych różnymi brzemionami (porównaj Mateusza 11:28-30).

Podporządkowanie władzom zwierzchnim

11. Jakiemu obowiązkowi wobec władz świeckich muszą sprostać chrześcijanie?

¹¹ Zbożne podporządkowanie wymaga od nas posłuszeństwa także wobec władz świeckich. W Liście do Rzymian 13:1 znajdujemy radę: „Każda dusza niech będzie podporządkowana władzom zwierzchnim, bo nie ma władzy, jak tylko za sprawą Boga; istniejące władze zajmują poszczególne pozycje za sprawą Boga” (NW). Słowa te nakładają na nas między innymi powinność stosowania się do przepisów ruchu drogowego oraz sumiennego płacenia podatków i danin, o czym apostoł Paweł wspomniał w Rzymian 13:7.

12. Co oznacza warunkowe podporządkowanie Cezarowi?

¹² To podporządkowanie Cezarowi musi oczywiście być warunkowe. Zawsze zachowujmy w pamięci zasadę wyłuszczoną przez Jezusa Chrystusa, zapisaną w Ewangelii według Mateusza 22:21: „Oddajcie (...) Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (BT). W przypisie do wersetu z Rzymian 13:1, zamieszczonym w pewnym przekładzie Biblii, można przeczytać: „Nie znaczy to, iżby należało posłusznie stosować się do zarządzeń niemoralnych albo antychrześcijańskich. W takich wypadkach obowiązek nakazuje słuchać bardziej Boga niż ludzi (Dzieje 5:29; por. Dan. 3:16-18; 6:10 i nn.)” (Oxford NIV Scofield Study Bible).

Zbożne podporządkowanie w kręgu rodziny

13. Czego wymaga od członków rodziny okazywanie zbożnego podporządkowania?

¹³ W rodzinie funkcję głowy pełni mąż i ojciec. Od żon wymaga to zastosowania się do rady udzielonej w Efezjan 5:22, 23: „Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus — Głową Kościoła”a (BT). Dzieci nie mają ustanawiać własnych przepisów, lecz winny zbożnie podporządkowywać się tak ojcu, jak i matce, co wynika ze słów Pawła zapisanych w Efezjan 6:1-3: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi”.

14. Czego wymaga zbożne podporządkowanie od głów rodzin?

¹⁴ Oczywiście żonom oraz dzieciom łatwiej jest przejawiać takie zbożne podporządkowanie, jeśli mężowie i ojcowie sami je okazują. Wyrażają to sprawowaniem swego zwierzchnictwa zgodnie z zasadami biblijnymi, zapisanymi na przykład w Efezjan 5:28, 29 oraz 6:4: „Mężowie powinni miłować żony tak jak własne ciała. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Wiadomo przecież, że nikt nigdy nie ma w nienawiści własnego ciała; przeciwnie, karmi je i otacza troską, jak Chrystus Kościół”. „Ojcowie, ze swej strony nie traktujcie swych dzieci tak, by musiały się gniewać. Wychowujcie je pouczając i karcąc w duchu Pańskim” (Romaniuk).

Co pomaga przejawiać zbożne podporządkowanie

15. Który owoc ducha ułatwi nam okazywanie zbożnego podporządkowania?

¹⁵ Co nam pomoże dawać dowody zbożnego podporządkowania w tych rozlicznych dziedzinach? Przede wszystkim niesamolubna miłość — miłość do Jehowy Boga i do tych, którym powierzył nadzór nad nami. W 1 Jana 5:3 powiedziano: „Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe”. To samo podkreślił Jezus w Jana 14:15, gdzie czytamy: „Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie”. Miłość, która jest najpierwszym owocem ducha, naprawdę pomoże nam docenić to wszystko, co uczynił dla nas Jehowa, i tym samym ułatwi okazywanie zbożnego podporządkowania (Galacjan 5:22).

16. Jaką pomocą w przejawianiu zbożnego podporządkowania jest bojaźń Boża?

¹⁶ Drugi czynnik to bojaźń Boża. Lęk przed utratą upodobania Jehowy Boga będzie nam pomocny, ponieważ ‛oznacza nienawidzenie zła’ (Przypowieści 8:13). Nie ulega wątpliwości, że obawa przed wywołaniem niezadowolenia Jehowy powstrzyma nas od tego, by pójść na kompromis ze strachu przed człowiekiem. Pomoże nam też stosować się do wskazówek Bożych bez względu na przeszkody, jakie by wypadło pokonać. Ponadto powstrzyma nas od ulegania pokusom lub skłonnościom do zła. Pismo Święte wykazuje, że właśnie bojaźń przed Jehową umożliwiła Abrahamowi podjęcie próby złożenia w ofierze swego umiłowanego syna Izaaka, Józefowi zaś dopomogła skutecznie przeciwstawić się niemoralnym prowokacjom żony Potyfara (1 Mojżeszowa 22:12; 39:9).

17. Jaką rolę w okazywaniu zbożnego podporządkowania odgrywa wiara?

¹⁷ Po trzecie pomaga nam wiara w Jehowę Boga. Wiara ułatwia zastosowanie się do rady z Przypowieści 3:5, 6, gdzie czytamy: „Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie! Pamiętaj o nim na wszystkich swoich drogach, a On prostować będzie twoje ścieżki!” Wiara będzie nam pomocna zwłaszcza wtedy, gdy odnosimy wrażenie, że niesłusznie cierpimy albo jesteśmy dyskryminowani z powodu rasy, narodowości bądź też niezgodności charakterów. Komuś może się również wydawać, iż bezpodstawnie pominięto go w zaleceniach na starszego lub sługę pomocniczego. Jeżeli mamy wiarę, będziemy czekać, aż Jehowa w ustalonym przez siebie czasie uporządkuje sprawy. Póki to nie nastąpi, może wypadnie nam ćwiczyć się w cierpliwej wytrwałości (Treny 3:26).

18. Jaki czwarty czynnik dopomaga w wykazywaniu zbożnego podporządkowania?

¹⁸ Czwartym czynnikiem jest pokora. Osobie pokornej nietrudno jest okazywać zbożne podporządkowanie, ponieważ ‛uważa drugich za wyższych od siebie’. Gotowa jest zachowywać się jak ktoś „pomniejszy” (Filipian 2:2-4; Łukasza 9:48, NW). Natomiast człowieka nadętego pychą podporządkowywanie się drażni i oburza. O kimś takim powiedziano, że woli zginąć od pochwał, niż dać się uratować przez skrytykowanie.

19. Jaki stosowny przykład pokory pozostawił dawniejszy prezes Towarzystwa Strażnica?

¹⁹ Piękny przykład pokory i zbożnego podporządkowania dał w swoim czasie Joseph Rutherford, drugi prezes Towarzystwa Strażnica. Kiedy Hitler zdelegalizował działalność Świadków Jehowy w Niemczech, tamtejsi bracia zapytali listownie, jak się mają ustosunkować do zakazu spotykania się i głoszenia. Brat Rutherford wspomniał o tym rodzinie Betel i otwarcie przyznał, iż nie wie, co odpowiedzieć braciom niemieckim, zwłaszcza ze względu na grożące im surowe sankcje karne. Zaznaczył, że gdyby ktoś miał jakąś sugestię, chętnie jej wysłucha. Cóż za pokora ducha!b

Korzyści płynące ze zbożnego podporządkowania

20. Jakie dobrodziejstwa niesie z sobą okazywanie zbożnego podporządkowania?

²⁰ Słusznie można w tym miejscu zapytać: Co dobrego daje okazywanie zbożnego podporządkowania? Przynosi naprawdę liczne korzyści! Oszczędza zmartwień i rozczarowań, jakie są udziałem ludzi działających niezależnie. Umożliwia utrzymywanie dobrych stosunków z Jehową Bogiem. Pozwala też obracać się w najlepszym towarzystwie: wśród naszych chrześcijańskich braci. Co więcej, postępując praworządnie, unikamy niepotrzebnych kłopotów z władzami świeckimi. Prowadzimy szczęśliwe życie rodzinne jako mężowie i żony, jako rodzice i dzieci. Nie dość na tym — przejawiając zbożne podporządkowanie, postępujemy zgodnie z radą podaną w Księdze Przysłów (Przypowieści) 27:11: „Bądź mądry, synu mój, i rozweselaj serce moje, abym mógł odpowiedzieć temu, który mi urąga” (Bp).

[Przypisy]

Pytania powtórkowe

◻ Jakich ludzi używał Bóg w charakterze kanałów łączności i jak mieli się do nich odnosić Jego słudzy?

◻ W stosunku do kogo należy okazywać zbożne podporządkowanie?

◻ Jakie czynniki dopomogą nam w przejawianiu zbożnego podporządkowania?

◻ Jakie błogosławieństwa wynikają ze zbożnego podporządkowania?

[Ilustracja na stronie 16]

Bóg posługiwał się jeruzalemską organizacją świątynną do informowania swego ludu o swojej woli

[Ilustracje na stronie 18]

Dziedziny, w których możemy okazywać zbożne podporządkowanie