Upowszechnianie znajomości imienia Bożego

PSALMISTA Dawid oświadczył: „Chcę pieśnią wysławiać imię Boga”. Dobrze znał imię Boże i w jednej ze swych pieśni śpiewał: „Błogosławiony niech będzie Jehowa (...). I błogosławione niech będzie jego chwalebne imię” (Psalm 69:30; 72:18, 19). Imię to, zapisywane hebrajskimi literami יהוה, pojawia się w Biblii około 7000 razy. W języku polskim od dawna znana jest forma „Jehowa”.

W minionych stuleciach imię Boże pojawiało się nie tylko w Biblii. Na przykład łaciński napis Benedictus sit Iehova Deus, który znaczy: „Błogosławiony niech będzie Jehowa Bóg”, widnieje na złotych monetach bitych przez lata w Szwajcarii (1). W ciągu kilku wieków imię to, zapisane po hebrajsku lub łacinie, znalazło się na przeszło tysiącu różnych monet, medali i żetonów!

Zdjęcia niektórych takich monet zamieszczono obok. Zobaczmy, co się przyczyniło do tak powszechnego używania imienia Bożego.

Dlaczego używano imienia Bożego?

Wiek XVI przyniósł w Europie Zachodniej falę konfliktów religijnych między katolikami a protestanckimi reformatorami. Niektóre terytoria zależne od Hiszpanii porzuciły dominującą religię katolicką i poparły Kościół reformowany. Doprowadziło to do wybuchu wojny na tle religijnym. W tamtym okresie każda ze stron konfliktu próbowała za pomocą monet pokazać, że ma poparcie Boga.

Jak używano imienia Bożego

Na stemplach menniczych grawerowano imię Boże w postaci tetragramu, składającego się z czterech hebrajskich liter. W języku polskim odpowiadają im litery JHWH. Większość ludzi, także rytowników, nie znała hebrajskiego. Dlatego kopiowany po wielekroć tetragram przybierał różne kształty.

W Szwecji moneta z imieniem Bożym pojawiła się mniej więcej w roku 1568 (2), a w Szkocji — w 1591. Na monetach bitych około 1600 roku przez szwedzkiego króla Karola IX Sudermańskiego (3) wytłaczano imię Boże w postaci Ihehova, Iehova lub Iehovah. Pewien ich rodzaj wykonywano ze złota — jedna taka moneta stanowiła równowartość czteromiesięcznych zarobków robotnika!

Przeszło 60 różnych monet z imieniem Bożym, zwanych potocznie talarami Jehowy, pochodzi z czasów Chrystiana IV, króla Danii i Norwegii panującego w latach 1588-1648. Do połowy XVII wieku monety takie pojawiły się w Polsce i Szwajcarii, a także w Niemczech.

Masowa produkcja takich pieniędzy przypadła na wojnę trzydziestoletnią, która toczyła się w latach 1618-1648, a wybuchła na tle konfliktów religijnych. Po zwycięskiej bitwie pod Breitenfeld w 1631 roku szwedzki król Gustaw II Adolf kazał wybić monety z tetragramem (4). Tłoczono je między innymi w Erfurcie, Moguncji, Würzburgu i Fürth. W tym samym czasie księstwa sprzymierzone ze Szwecją również zaczęły bić monety z imieniem Bożym.

Jeszcze przez 150 lat od zakończenia niszczycielskiej wojny trzydziestoletniej wytłaczano imię Boże na monetach i medalach w Austrii, Francji, Meksyku, Rosji i innych krajach. Jednak od początków XVIII wieku praktyka ta stopniowo zamierała. W końcu imię Boże niemal całkowicie znikło ze stempli menniczych.

Rozgłaszanie imienia Bożego

Co prawda obecnie imię Boże nie występuje już na środkach płatniczych, jest jednak rozgłaszane w bardziej stosowny sposób, i to na niespotykaną dotąd skalę. Jehowa dawno temu powiedział do swych sług: „Jesteście moimi świadkami (...) a ja jestem Bogiem” (Izajasza 43:12). Doniosłej roli świadka nie może odegrać żadna moneta. Co więcej, ci, którzy umieszczali imię Boga na swoich pieniądzach, w rzeczywistości przedstawiali Go w fałszywym świetle, gdyż utrzymywali, że popiera ich krwawe wojny. Istnieje dziś jednak pewna społeczność, która rozsławia imię Boże w sposób zgodny z Jego wolą.

Świadkowie Jehowy zachęcają cię do lepszego poznania prawdziwego Boga, Jehowy, i znaczenia Jego imienia. W Psalmie 83:18 czytamy o Nim: „Aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią”. O tym, jak ważna jest wiedza o Jehowie, świadczą słowa modlitwy Jego ukochanego Syna: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3).

[Ilustracja na stronach 20, 21]

Narzędzia do wytwarzania monet

[Prawa własności do ilustracji, strona 20]

Moneta 1 i narzędzia: Hans-Peter-Marquardt.net; moneta 2: Mit freundlicher Genehmigung Sammlung Julius Hagander

[Prawa własności do ilustracji, strona 21]

Monety 3 i 4: Mit freundlicher Genehmigung Sammlung Julius Hagander